
Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.

2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.

I. Erdeşîr ya da Erdeşîr-i Bâbekân, Sasani İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarıdır. İsmi, Artaxares, Artaşastra ve Artakhşathra olarak da geçer.

Sasani Hanedanı, 224-651 yılları arasında Sasani İmparatorluğu'nu yönetmiş Fars hanedanı. I. Erdeşîr tarafından kurulan hanedanın isim kökeni onun dedesi Sasan'a dayanmaktadır.

Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.

Shahr-e Sūkhté, Shahr-e Sukhteh veya Shahr-i Shōkhta olarak da ifade edilir, Jiroft uygarlığı ile ilgili, Bronz Çağı kentsel yerleşiminin önemli bir arkeolojik alanıdır. İran'ın güneydoğu kesiminde Sistan ve Belucistan Eyaleti'nde, Helmend Nehri kıyısında, Zahidan-Zabul yolu yakınında yer almaktadır. Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.

İran bahçeleri veya Fars bahçeleri, tarafından ortaya çıkarılmış olan bahçe tasarımı geleneği ve tarzı Endülüs'ten Hindistan'a ve ötesine kadar bahçelerin tasarımını etkilemiştir. Elhamra bahçeleri, İspanya'daki Endülüs devrinden itibaren bir Moro sarayı ölçeğinde Pers bahçe felsefesinin ve tarzının etkisini göstermektedir. Hümayun Türbesi ve Tac Mahal, Hindistan'daki Babür İmparatorluğu döneminden beri dünyadaki en büyük Fars bahçelerini barındırmaktadır.

Villa d'Este, teraslanmış yamaç İtalyan Rönesans bahçesi ve özellikle çeşmelerinin yoğunluğu ile ünlü, Roma yakınlarındaki Tivoli'de bulunan 16. yüzyıldan kalma bir villadır. Günümüzde bir İtalyan devlet müzesi ve UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak listelenmektedir.
Fars Bölgesi'ndeki Sasani Arkeolojik Peyzajı, İran'ın güneydoğusundaki Fars Eyaleti'nde yer alan ve Sasani dönemine ait sekiz arkeolojik alan için UNESCO tarafından kullanılan resmi adlandırmadır. 30 Haziran 2018'de UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak kabul edilmiştir.

Mumbai'deki Viktorya Dönemi ve Art Deco Topluluğu, Hindistan'ın Maharaştra eyaletindeki Mumbai şehrindeki Fort bölgesinde yer alan, 19. yüzyıldan kalma Victoria Neo Gotik binaları ile 20. yüzyıldan kalma Art Deco binaları topluluğudur. Bu Victorya Gotik binaları ve Art Deco binaları topluluğu, bir zamanlar Esplanade olarak bilinen büyük bir eğlence alanı olan Oval Maidan çevresinde yer almaktadır. Oval'in doğusunda Victorya Gotik kamu binaları, batı tarafında ise Backbay Reclamation ve Marine Drive'ın Art Deco binaları yer almaktadır.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi

Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.

Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.

Fin Bahçesi, İran'ın Kaşan şehrinde bulunan bir Safevi dönemi bahçesidir. Kaçar Devletinin Sadrazamı Mirza Taki Han'ın 1852'de Şahenşah Nasıreddin Şah tarafından gönderilen bir suikastçı tarafından öldürüldüğü Kaşan Fin Hamamı'na ev sahipliği yapmaktadır. 1590'da tamamlanan Fin Bahçesi, İran'daki en eski bahçedir.

Eram Bahçesi Şiraz, İran'da yer alan tarihi bir Pers bahçesidir. Merkezi hükûmet tarafından el konulmadan önce Kaşkay kabilesinin liderlerine aitti. Bahçe ve içindeki bina, Fars Eyaleti'ndeki Hoşk Nehri'nin kuzey kıyısında yer almaktadır.

Monterosso al Mare, Kuzey İtalya'nın Ligurya bölgesine bağlı La Spezia ilinde bulunan bir kasaba ve komündür. Cinque Terre'deki beş köyden biridir. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.

Vernazza, Kuzeybatı İtalya'da, La Spezia, Ligurya'da yer alan bir kasaba ve komündür. Cinque Terre bölgesini oluşturan beş kasabadan biridir. Vernazza kuzey yolu üzerindeki dördüncü kasabadır, taşıt trafiğine kapalıdır ve İtalyan Rivierası'ndaki aktif "balıkçı köylerinden" biri olmaya devam etmektedir. Cinque Terre'nin tek doğal limanıdır ve zarif evleriyle ünlüdür. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.

Corniglia Kuzey İtalya'da, Ligurya bölgesindeki La Spezia ilinde yer alan Vernazza komünü içinde yer alan bir frazionedir ("mezra") 2016 itibarıyla yaklaşık 150 kişilik bir nüfusa sahiptir. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.

Manarola, kuzey İtalya'da, Ligurya'daki La Spezia ilindeki Riomaggiore komünü içinde yer alan küçük bir kasaba, bir frazionedir. 353 kişilik bir nüfusa sahiptir. Cinque Terre kasabalarının ikinci en küçüğüdür. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.

Riomaggiore, İtalya'nın Ligurya bölgesindeki La Spezia ilinde yer alan bir köy ve bir komündür. La Spezia'dan kuzeye seyahat ederken karşılaşılan Cinque Terre köylerinden birincisidir. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.