2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Sanqing Dağı, Çin'in Jiangxi eyaletinde bulunan bir Taoist kutsal dağ ve millî parktır. Toplam yüzölçümü 229 km² olup 2300'den fazla bitki türü ve 400 tür omurgalı hayvana ev sahipliği yapmaktadır.
Aziz Stepanos Manastırı, İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin kuzeybatısındaki Ermeni manastırıdır. Culfa şehristanının merkezi olan Culfa kentinin yaklaşık 15 km kuzeybatısında, Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti ile İran arasındaki sınırın İran tarafındaki Aras nehri boyunca derin bir kanyonun içinde bulunmaktadır.
Shahr-e Sūkhté, Shahr-e Sukhteh veya Shahr-i Shōkhta olarak da ifade edilir, Jiroft uygarlığı ile ilgili, Bronz Çağı kentsel yerleşiminin önemli bir arkeolojik alanıdır. İran'ın güneydoğu kesiminde Sistan ve Belucistan Eyaleti'nde, Helmend Nehri kıyısında, Zahidan-Zabul yolu yakınında yer almaktadır. Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
İran bahçeleri veya Fars bahçeleri, tarafından ortaya çıkarılmış olan bahçe tasarımı geleneği ve tarzı Endülüs'ten Hindistan'a ve ötesine kadar bahçelerin tasarımını etkilemiştir. Elhamra bahçeleri, İspanya'daki Endülüs devrinden itibaren bir Moro sarayı ölçeğinde Pers bahçe felsefesinin ve tarzının etkisini göstermektedir. Hümayun Türbesi ve Tac Mahal, Hindistan'daki Babür İmparatorluğu döneminden beri dünyadaki en büyük Fars bahçelerini barındırmaktadır.
Spiennes'deki Neolitik Çakmaktaşı Madenleri, Belçika'nın Mons şehrinin güneydoğusundaki Valon Bölgesi'ndeki Spiennes yakınlarında yer alır ve kuzey-batı Avrupa'da yer alan en büyük ve en eski Neolitik çakmak taşı madenlerinden birisidir. Madenler, MÖ 4.300 ve MÖ 200 yılları arasında Orta ve Geç Neolitik dönemde aktifti. 2000 yılı UNESCO tarafından sit alanı ve çevresi, "maden çıkarmak için kullanılan teknolojik çeşitliliği açısından dikkat çekici" olduğu için Dünya Mirası olarak ilan edildi.
Villa d'Este, teraslanmış yamaç İtalyan Rönesans bahçesi ve özellikle çeşmelerinin yoğunluğu ile ünlü, Roma yakınlarındaki Tivoli'de bulunan 16. yüzyıldan kalma bir villadır. Günümüzde bir İtalyan devlet müzesi ve UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak listelenmektedir.
Bahai Dünya Merkezi, Bahai Dininin ruhani ve idari merkezine verilen isimdir. Dünya Merkezinin kapsadığı alanlar Bahaullah'ın Akka yakınlarındaki Makamı, Bab'ın Hayfa'da Kermil Dağı üzerinde yer alan Makamı ile oradaki bahçeler ve İdari Binaların da içinde bulunduğu çeşitli diğer binalardır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.
Fin Bahçesi, İran'ın Kaşan şehrinde bulunan bir Safevi dönemi bahçesidir. Kaçar Devletinin Sadrazamı Mirza Taki Han'ın 1852'de Şahenşah Nasıreddin Şah tarafından gönderilen bir suikastçı tarafından öldürüldüğü Kaşan Fin Hamamı'na ev sahipliği yapmaktadır. 1590'da tamamlanan Fin Bahçesi, İran'daki en eski bahçedir.
Corniglia Kuzey İtalya'da, Ligurya bölgesindeki La Spezia ilinde yer alan Vernazza komünü içinde yer alan bir frazionedir ("mezra") 2016 itibarıyla yaklaşık 150 kişilik bir nüfusa sahiptir. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.
Manarola, kuzey İtalya'da, Ligurya'daki La Spezia ilindeki Riomaggiore komünü içinde yer alan küçük bir kasaba, bir frazionedir. 353 kişilik bir nüfusa sahiptir. Cinque Terre kasabalarının ikinci en küçüğüdür. 1997 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Ekberiye Bahçesi, İran'ın Güney Horasan Eyaleti'ndeki, Bircend'de bulunan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır. 2011 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir. Aynı zamanda bir müze ve turizm alanı olarak hizmet vermekedir.
Devletabad Bahçesi, İran'ın Yezd şehrinde yer alan tarihi bir bahçedir. 33,8 metre uzunluğundaki rüzgar kapanı, dünyanın en uzun kerpiç rüzgar kapanıdır. İran bahçelerinin bir parçası olarak 2011 yılında UNESCO Dünya Mirasları listesine alınmıştır. Ayrıca 2017 yılında UNESCO tarafından tarihi Yezd şehrinin bir parçası olarak da listelenmiştir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Çekya, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 26 Mart 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
