Edebiyat, yazın veya literatür, dil aracılığıyla; duygu, düşünce, hayal, olay, durum veya herhangi bir olgunun edebî bir tarzda ve etkili bir şekilde yazılı veya sözlü anlatımını gerçekleştiren; malzemesi söz ve ses; muhatabı insan olan bir sanat dalıdır. Edebî yazılar yazan sanatçılara edebiyatçı denir. Daha kısıtlayıcı bir tanımla, edebiyatın; bir sanat formu olarak oluşturulan yazılar olduğu düşünülmüştür. Bunun nedeni, günlük kullanımdan farklı olarak edebiyatın, dil ürünü olmasıdır.
Servet-i Fünûn edebiyatı veya topluluğun kendini anarken kullandığı adıyla Edebiyat-ı Cedîde, II. Abdülhamid döneminde, Servet-i Fünûn adlı derginin çevresinde toplanan sanatçıların Batı etkisinde geliştirdikleri bir edebiyat hareketidir.
İbrahim Şinasi Efendi, Türk gazeteci, yayımcı, şair ve oyun yazarı.
Divan edebiyatı, Türk kültürüne has süslü ve sanatlı bir edebiyat türüdür. Bu edebiyata genellikle "divan edebiyatı" adı uygun görülmekte olup bunun en büyük nedenlerinden birisinin şairlerin manzumelerinin toplandığı kitaplara "divan" denilmesi olduğu kabul edilmektedir. Öte yandan, divan edebiyatı gibi tabirlerin modern araştırmacılar tarafından geliştirildiğini ve halk-tekke-divan edebiyatları arasındaki ayrımların bazen oldukça muğlak olduğu ve bu edebiyatlar arasında ciddi etkileşimlerin de bulunduğu vurgulanmalıdır.
Rıza Tevfik Bölükbaşı, Türk şair, filozof ve siyasetçidir.
Sabahattin Kudret Aksal, Türk şair, senarist ve yazardır.
Zeki Ömer Defne, Türk şair.
Taşlama, Türk halk edebiyatına ait satirik şiir biçimi. Gazel, kaside, murabba, muhammes gibi nazım biçimleriyle yazılabilirler.
Yücel Kayıran, Türk şairdir.
Yusuf Ziyaettin Ortaç, Türk şair, yazar, edebiyat öğretmeni, yayımcı ve siyasetçidir.
Halid Ziya Uşaklıgil, Servet-i Fünûn ve cumhuriyet dönemi Türk romancı ve yazar. Bâzı edebî yazılarını Hazine-i Evrak dergisinde Mehmet Halid Ziyaeddin adıyla yayımlamıştır.
Garip hareketi, garipçiler ya da birinci yeni; Orhan Veli Kanık, Oktay Rifat ve Melih Cevdet Anday'ın kurduğu ve Türk şiirinde yer etmiş anlayışları reddeden ve söyleyiş güzelliğini esas alan edebiyat akımıdır.
Sabri Esat Siyavuşgil,, Türk şair, yazar, psikolog, çevirmen, ansiklopedist.
Osmanlı İmparatorluğu'nda yayımlanan dergiler listesi maddesinde cumhuriyetin ilanı öncesinde Osmanlı İmparatorluğu'nda yayımlananan kayda değer dergiler listelenmektedir.
Ahmet Rasim, Türk yazar, gazeteci, tarihçi, milletvekili.
Yeditepe Dergisi, 1950-1984 yılları arasında İstanbul'da yayınlanmış bir edebiyat dergisidir. Hüsamettin Bozok yönetiminde çıkarılan dergi genç sanatçılara destek olması, İkinci Yeni hareketine sayfalarını açması, Yeditepe Şiir Armağanı'nı dağıtması ile kültür hayatına katkıda bulunmuş bir yayın organıdır.
Felsefe ve edebiyat, filozofların ve felsefi konuların edebiyat ile ilişkilerini ve edebiyat tarafından ortaya atılan konuların felsefe ile ilişkilerini içeren daldır.
Edebi eleştiri; edebiyatın incelenmesi, değerlendirilmesi ve yorumlanmasıdır. Modern edebiyat eleştirisi genellikle edebiyatın amaç ve yöntemlerinin felsefi tartışması olan edebiyat teorisinden etkilenir. İki aktivite birbiriyle yakından ilişkili olsa da edebiyat eleştirmenleri her zaman olmamakla birlikte teorisyen değildir. Edebi eleştiri genellikle makale veya kitap şeklinde yayımlanır. Akademisyen edebiyat eleştirmenleri edebiyat bölümlerinde ders verir ve akademik dergilerde yazılarını yayımlarken daha popüler eleştirmenler incelemelerini geniş çaplı dergilerde yayımlar.
Servet-i Fünûn, Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye'de 1891-1944 yılları arasında yayımlanan sanat ve edebiyat dergisidir. Edebiyât-ı Cedîde topluluğunun yayın organı olan dergi Türk basın tarihinin en uzun süreli ve en etkili dergileri arasındadır. Basım tekniği ve içeriğiyle ön plana çıkan dergi, Türk edebiyatına birçok yeni isim kazandırdı ve Edebiyât-ı Cedîde sonrasında Fecr-i Âtî ve Millî Edebiyat hareketi ile Yedi Meşaleciler topluluğunun yayın organı işlevini 25 Mayıs 1944 tarihine kadar sürdürdü.
Raif Özben, Türk şair, öğretmen.
