İçeriğe atla

Enterococcus

Enterococcus
E. faecalis SEM görüntüsü
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Üst âlem:Bacteria
Şube:Firmicutes
Sınıf:Bacilli
Takım:Lactobacillales
Familya:Enterococcaceae
Cins:Enterococcus
Schleifer & Kilpper-Bälz 1984[1]
Tip tür
Enterococcus faecalis
(Andrewes and Horder 1906) Schleifer and Kilpper-Bälz 1984

Enterococcus gram pozitif, kok şeklinde, çok fazla tür içeren bir bakteri cinsidir. Firmicutes şubesinde, Lactobacillales takımında yer alır. Enterokoklar veya eski isimleriyle Fekal Streptokoklar olarak da bilinirler. Genellikle diplokok veya kısa zincirler halinde bulurlar. Sadece fiziksel özellikleri kullanılarak streptokoklardan ayırt edilmeleri zordur.[2] İki türünün, E.faecalis ve E.faecium, insan bağırsaklarında kommensal olarak yaşadığı ve fırsatçı enfeksiyonlara neden olabildikleri bilinmektedir. Ayrıca E. casseliflavus, E. gallinarum ve E. raffinosus gibi diğer türleri de nadiren enfeksiyonlara sebep olabilirler.[2]

Fizyoloji ve sınıflandırma

Enterokoklar fakültatif anaerobik organizmalardır, yani oksijen bakımından hem zengin, hem de fakir ortamlarda hücresel solunum yapabilirler.[3] Spor oluşturma yeteneğine sahip olmamalarına rağmen, enterokoklar, ekstrem sıcaklıklar (5-65 °C), pH (4.5–10.0) ve yüksek sodyum klorür konsantrasyonları gibi farklı çevre koşullarına karşı geniş bir toleransa sahiptirler.[4]

Enterokok kolonileri koyun kanlı agar besiyeri üzerinde tipik gama hemoliz oluştururlar.

Koyun kanlı agarda Enterococcus sp. kolonileri.

Enterococcus ismi yunanca έντερο, éntero, "bağırsak" ve κοκκος, coccos, "kokus"dan gelmektedir. Enterokoklar 1984 yılına kadar D grubu Streptokok olarak sınıflandırılmışlar, bu tarihte genomik DNA analizleri sonucunda, ayrı bir cins olarak sınıflandırılmalarının uygun olacağı gösterilmiştir.[5]

Enterococcus cinsine ait türler[6]

  • E. alcedinis
  • E. aquimarinus
  • E. asini
  • E. avium
  • E. bulliens
  • E. burkinafasonensis
  • E. caccae
  • E. camelliae
  • E. canintestini
  • E. canis
  • E. casseliflavus
  • E. cecorum
  • E. columbae
  • E. crotali
  • E. devriesei
  • E. diestrammenae
  • E. dispar
  • E. durans
  • E. eurekensis
  • E. faecalis
  • E. faecium
  • E. gallinarum
  • E. gilvus
  • E. haemoperoxidus
  • E. hermanniensis
  • E. hirae
  • E. hulanensis
  • E. italicus
  • E. lactis
  • E. lemanii
  • E. malodoratus
  • E. massiliensis
  • E. mediterraneensis
  • E. moraviensis
  • E. mundtii
  • E. olivae
  • E. pallens
  • E. phoeniculicola
  • E. plantarum
  • E. pseudoavium
  • E. quebecensis
  • E. raffinosus
  • E. ratti
  • E. rivorum
  • E. rotai
  • E. saccharolyticus
  • E. saigonensis
  • E. silesiacus
  • E. sulfureus
  • E. solitarius
  • E. songbeiensis
  • E. termitis
  • E. thailandicus
  • E. ureasiticus
  • E. ureilyticus
  • E. viikkiensis
  • E. villorum
  • E. wangshanyuanii
  • E. xiangfangensis
  • E. xinjiangensis

Patoloji

Akciğer dokusunda Enterococcus sp. hücreleri

Enterococcus'un neden olduğu önemli klinik enfeksiyonlar arasında idrar yolu enfeksiyonları, bakteriyemi, bakteriyel endokardit, divertikülit, menenjit ve spontan bakteriyel peritonit yer alır.[7][8][9] Bu bakterilerin antibiyotiklere hassas suşları ampisilin, penisilin ve vankomisin ile tedavi edilebilir.[10] İdrar yolu enfeksiyonları, vankomisine direnç görülse bile spesifik olarak nitrofurantoin ile tedavi edilebilir.[11]

Menenjit

Enterokokal menenjit, beyin cerrahisi operasyonları sonrasında nadiren görülen bir komplikasyondur. İntravenöz veya intratekal vankomisin uygulaması ile tedavi edilebilir, ancak herhangi bir etkisi olup olmadığı tartışmalıdır.[12] Enterokokların kronik bakteriyel prostatit için E.coli'den sonra en yaygın enfeksiyöz ajanlardan birisi olduğunu gösterilmiştir.[13] Enterokoklar prostat bezinde biyofilm oluşturabilir ve bu da tedaviyi zorlaştırır.

Antibakteriyel direnç

Su analizinde Slanetz Bartley besiyerinde membran filtre üzerinde üreyen Enterokok kolonileri.

Bu cinsin tıbbi açıdan önemli bir özelliği, yüksek düzeyde intrensik (özgün) antibiyotik direncidir. Bazı enterokoklar, β-laktam antibiyotiklere (penisilinler, sefalosporinler, karbapenemler) ve aminoglikozidlerin çoğuna doğal olarak dirençlidir.[8] Son yirmi yılda, hastane enfeksiyonlarında, vankomisine dirençli, VRE (Vankomisin resistant Enterococcus) Enterococcus suşlarının sayısında artış gözlenmektedir.[7]

Su Mikrobiyolojisi

Enterokoklar su mikrobiyolojisi analizlerinde, fekal kirlilik indikatörü olarak kullanılmaktadırlar. Özellikle deniz sularında, yüksek tuz konsantrayonlarına daha dayanıklı oldukları için, rutin olarak analizleri yapılmaktadır.[14][15] Şehir kanalizasyonunda bulunabilen dışkı kaynaklı patojenlerle, koliform bakterilere göre, daha yüksek bir korelasyon sağladıkları düşünülmektedir.[16] Sularda rutin Enterokoklar analizleri için ISO 7899 standartı kullanılmaktadır.[17]

Kaynakça

  1. ^ Schleifer KH, Kilpper-Bälz R. (1984). "Transfer of Streptococcus faecalis and Streptococcus faecium to the genus Enterococcus nom. rev. as Enterococcus faecalis comb. nov. and Enterococcus faecium comb. nov". Int. J. Syst. Bacteriol. (İngilizce). 34: 31-34. 
  2. ^ a b The enterococci : pathogenesis, molecular biology, and antibiotic resistance. Michael S. Gilmore. Washington, D.C.: ASM Press. 2002. ISBN 1-55581-234-1. OCLC 49312428. 17 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  3. ^ Gram-positive pathogens. Vincent A. Fischetti. Washington, D.C.: ASM Press. 2000. ISBN 1-55581-166-3. OCLC 41527898. 
  4. ^ Fisher, Katie; Phillips, CarolYR 2009. "The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus". Microbiology,. 155 (6): 1749-1757. doi:10.1099/mic.0.026385-0. ISSN 1465-2080. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  5. ^ Schleifer, K. H.; Kilpper-Balz, R. (1 Ocak 1984). "Transfer of Streptococcus faecalis and Streptococcus faecium to the Genus Enterococcus nom. rev. as Enterococcus faecalis comb. nov. and Enterococcus faecium comb. nov". International Journal of Systematic Bacteriology (İngilizce). 34 (1): 31-34. doi:10.1099/00207713-34-1-31. ISSN 0020-7713. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  6. ^ "Genus: Enterococcus". lpsn.dsmz.de (İngilizce). 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  7. ^ a b Fisher, Katie; Phillips, Carol (1 Haziran 2009). "The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus". Microbiology (İngilizce). 155 (6): 1749-1757. doi:10.1099/mic.0.026385-0. ISSN 1350-0872. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  8. ^ a b Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases. 4th ed. Kenneth J. Ryan, C. George Ray, John C. Sherris. New York: McGraw-Hill. 2004. ISBN 0-8385-8529-9. OCLC 52358530. 
  9. ^ Fiore, Marco; Maraolo, Alberto Enrico; Gentile, Ivan; Borgia, Guglielmo; Leone, Sebastiano; Sansone, Pasquale; Passavanti, Maria Beatrice; Aurilio, Caterina; Pace, Maria Caterina (28 Ekim 2017). "Current concepts and future strategies in the antimicrobial therapy of emerging Gram-positive spontaneous bacterial peritonitis". World Journal of Hepatology (İngilizce). 9 (30): 1166-1175. doi:10.4254/wjh.v9.i30.1166. PMC 5666303 $2. PMID 29109849. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  10. ^ "Microbiology of the Circulatory System". Baron's Medical Microbiology. 4th. Univ of Texas Medical Branch. 1996. ISBN 0-9631172-1-1. 5 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  11. ^ Zhanel, George G.; Hoban, Daryl J.; Karlowsky, James A. (1 Ocak 2001). "Nitrofurantoin Is Active against Vancomycin-Resistant Enterococci". Antimicrobial Agents and Chemotherapy (İngilizce). 45 (1): 324-326. doi:10.1128/AAC.45.1.324-326.2001. ISSN 0066-4804. PMC 90284 $2. PMID 11120989. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  12. ^ Guardado, Rodríguez; Asensi, V.; Torres, J. M.; Pérez, F.; Blanco, A.; Maradona, J. A.; Cartón, J. A. (1 Ocak 2006). "Post-surgical enterococcal meningitis: Clinical and epidemiological study of 20 cases". Scandinavian Journal of Infectious Diseases. 38 (8): 584-588. doi:10.1080/00365540600606416. ISSN 0036-5548. 
  13. ^ Lipsky, Benjamin A.; Byren, Ivor; Hoey, Christopher T. (15 Haziran 2010). "Treatment of bacterial prostatitis". Clinical Infectious Diseases: An Official Publication of the Infectious Diseases Society of America. 50 (12): 1641-1652. doi:10.1086/652861. ISSN 1537-6591. PMID 20459324. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  14. ^ "Water Quality Standards for Coastal and Great Lakes Recreation Waters". 69 (220). Environmental Protection Agency. 16 Kasım 2014: 67218-67243. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  15. ^ Cohen, Judith; Shuval, Hillel I. (1 Mart 1973). "Coliforms, fecal coliforms, and fecal streptococci as indicators of water pollution". Water, Air, and Soil Pollution (İngilizce). 2 (1): 85-95. doi:10.1007/BF00572392. ISSN 1573-2932. 
  16. ^ Jin, Guang; Englande, A. J.; Bradford, Henry; Jeng, Huei-Wang (2004). "Comparison of E.Coli, Enterococci, and Fecal Coliform as Indicators for Brackish Water Quality Assessment". Water Environment Research (İngilizce). 76 (3): 245-255. doi:10.2175/106143004X141807. ISSN 1554-7531. 16 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
  17. ^ 14:00-17:00. "ISO 7899-2:2000 Water quality — Detection and enumeration of intestinal enterococci — Part 2: Membrane filtration method". ISO (İngilizce). 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 



İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antibiyotik</span> bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde kullanılan ilaç

Antibiyotik, bakterilere karşı aktif olan bir tür antimikrobiyal maddedir. Bakteriyel enfeksiyonlarla savaşmak için en önemli antibakteriyel ajan türüdür ve antibiyotik ilaçlar bu tür enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bakterileri öldürebilir ya da büyümelerini engelleyebilirler. Sınırlı sayıda antibiyotik de antiprotozoal aktiviteye sahiptir. Antibiyotikler soğuk algınlığı veya gribe neden olan virüsler gibi virüslere karşı etkili değildir; virüslerin büyümesini engelleyen ilaçlar antibiyotik yerine antiviral ilaçlar veya antiviraller olarak adlandırılır. Mantarlara karşı da etkili değildirler; mantarların büyümesini engelleyen ilaçlara antifungal ilaçlar denir.

<i>Legionella</i>

Legionella, lejyoner hastalığına sebep olan bakterilerin yer aldığı bakteri cinsidir. Legionellaceae familyası sadece Legionella cinsinden ibarettir ve bu cinse ait bugüne kadar bildirilmiş 62 tür bulunmaktadır. En iyi bilinen türü olan Legionella pneumophila, gram negatif, kokobasil formunda, optimum üreme sıcaklığı 20-42 °C olan bir bakteridir. Ribozomal RNA analizi çalışmaları Legionellaceae familyasının Gamma Proteobacteria şubesine dahil olduğunu göstermiştir.

<i>Bacillus subtilis</i>

Bacillus subtilis, Gram pozitif, Katalaz-pozitif, spor oluşturan bir bakteridir. Bugüne kadar zorunlu aerob olarak bilinmesine rağmen, fakültatif anaerob olabildiği de gösterilmiştir. Üreme sıcaklığı 20-30 °C'dir. Vejetatif şekilleri yüksek ısıya dayanıksız olsa da, sporları bazen kaynama derecelerinde birkaç saat dayanabilirler. B. subtilis üzerinde en fazla çalışma yapılmış Gram-pozitif bakteri türü olarak bilinir ve bakteriyel kromozom replikasyonu ve hücre farklılaşması için bir model organizmadır. En fazla enzim üreten bakterilerden biridir ve biyoteknoloji firmaları tarafından endüstriyel ölçekte kullanılmaktadır. Panoftalmi ve iridosiklit gibi göz enfeksiyonlarına neden olur.

<span class="mw-page-title-main">Cinsel yolla bulaşan hastalık</span> insan cinsel davranışı yoluyla bulaşan enfeksiyon

Cinsel yolla bulaşan hastalık (CYBH) veya cinsel yolla bulaşan enfeksiyon (CYBE), daha eski adıyla zührevi hastalık, özellikle vajinal seks olmak üzere anal seks, oral seks, bazen de sürtünme yoluyla cinsel ilişkiyle bulaşabilen enfeksiyonların genel adıdır. CYBE'ler genellikle başlangıçta semptomlara neden olmadığından başkalarına bulaştırma riskleri fazladır. İngilizce literatürde Cinsel yolla bulaşan enfeksiyon terimi, semptomatik hastalığı olmayan vakaları da kapsadığından cinsel yolla bulaşan hastalık veya zührevi hastalık terimlerinin yerine tercih edilmektedir. CYBE'lerin belirti ve bulguları olarak vajinal akıntı, penis akıntısı, cinsel organların üzerinde veya çevresinde ülserler ve pelvik ağrı sayılabilir. Bazı CYBE'ler kısırlığa neden olabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Streptococcus mutans</span>

Streptococcus mutans çoğunlukla insan ağız boşluğunda bulunan gram-pozitif, fakültatif anaerobik bir bakteridir ve diş çürüğünün oluşumunda önemli bir etkendir. Mikroorganizma ilk kez 1924'te Clarke tarafından tanımlanmıştır.

Falsarthrobacter nasiphocae, yaygın fokun burun boşluğundan izole edilmiş Arthrobacter cinsinden Gram pozitif, zorunlu aerobik ve çubuk şeklinde bir bakteri türü.

Atık su gözetimi, atık suyu kirleticiler açısından izleme sürecidir. Diğer kullanımlarının yanı sıra, biyo-gözetim için, yerel nüfusta patojenlerin varlığını tespit etmek, ve psikoaktif ilaçların varlığını tespit etmek için kullanılabilir.

Enterococcus hirae, Enterococcus'ün bir türüdür. Tip suşu NCDO 1258'dir. Genç tavuklar ile endokarditte görülen büyüme depresyonunda, insanlarda ise sepsiste rol oynar.

<span class="mw-page-title-main">Su mikrobiyolojisi</span>

Su Mikrobiyolojisi suda yaşayan mikroorganizmaları tüm biyolojik yönleriyle inceleyen bilim dalıdır. Fakat su mikrobiyolojisi terimi daha çok insani tüketim amacıyla kullanılan veya insan sağlığı için önem arz eden sularda bulunan mikroorganizmaların özellikleri, tespit edilmesi ve dezenfeksiyonu çalışmaları için kullanılmaktadır. Doğada tatlı sular, nehir ağızları, okyanuslar gibi sucul ortamlardaki mikroorganizmaları ayrıntılı inceleyen bilim dalı ise aquatik mikrobiyolojidir. Yaşamın başlangıç noktası olan sucul ortamlar virüsler, arkeler, bakteriler, protozoalar, funguslar ve algler başta olmak üzere pek çok mikroorganizma barındırırlar.

<span class="mw-page-title-main">Clostridium perfringens</span>

Clostridium perfringens, Clostridium cinsine ait Gram pozitif, çubuk şeklinde, anaerobik, spor oluşturan patojenik bir bakteridir. C. perfringens doğada yaygındır ve çürüyen bitki örtüsünde, deniz tortusunda, insanların ve diğer omurgalıların bağırsaklarında, böceklerde ve toprakta normal olarak bulunabilir. Thioglycolate besiyerinde 6,3 dakika bir bölünerek, herhangi bir organizma için bildirilen en kısa jenerasyon süresine sahip bakteri türüdür.

<i>Enterobacter</i> Bakteri cinsi

Enterobacter Gram negatif, fakültatif anaerobik, çubuk şeklinde, spor oluşturmayan, Enterobacteriaceae familyasına ait bakteri cinsidir. Enterobacterales takımının tip özelliklerini taşıyan cinsidir. 20 türü bulunmaktadır. Yakın zamanlı çalışmalarla bu cinse ait bazı türler farklı cinsler altında sınıflandırılmıştır, örneğin E. aerogenes, Klebsiella aerogenes olarak değiştirilmiştir. Bu cinsin klinik öneme sahip tek türü E. cloacae'dir.

<i>Enterococcus faecalis</i>

Enterococcus faecalis, insanların gastrointestinal sistemlerinde yaşayan Gram-pozitif, kommensal birbakteridir. Enterococcus cinsindeki diğer türler gibi, E. faecalis de sağlıklı bireylerde doğal olarak bulunur ve probiyotik olarak kullanılabilir. Symbioflor1 ve EF-2001 gibi probiyotik suşlar, ilaç direnci ve patogenez ile ilgili çeşitli genlerden yoksundurlar. Fırsatçı bir patojen olan E. faecalis, özellikle nozokomiyal - hastane kaynaklı yaşamı tehdit eden enfeksiyonlara neden olabilir ve bakteride yüksek seviyede bulunabilen doğal antibiyotik direnci, patojenitesine katkıda bulunmaktadır. Kanal tedavisi sonrası yeniden enfekte olmuş vakalarda % 30 ila % 90 oranında E. faecalis tespit edilmiştir. Bu oran, primer enfeksiyon vakalarındaki bulunma oranından yaklaşık dokuz kat daha fazladır.

<i>Campylobacter jejuni</i>

Campylobacter jejuni ( ) Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde gıda zehirlenmesinin en yaygın nedenlerinden biridir. Vakaların büyük çoğunluğu, tanınan salgınların bir parçası olarak değil, izole olaylar olarak ortaya çıkar. Gıda Kaynaklı Hastalıklar Aktif Gözetim Ağı (FoodNet) aracılığıyla aktif gözetim, ABD'de her 100.000 kişi için her yıl yaklaşık 20 vakanın teşhis edildiğini gösterirken, daha pek çok vaka teşhis edilmemiş veya bildirilmemiştir. CDC, her yıl toplam 1,5 milyon enfeksiyon tahmin etmektedir. Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi 2018'de 246.571 vaka bildirdi ve Avrupa Birliği'nde yılda yaklaşık dokuz milyon insanda kampilobakteriyoz vakası tahmin etti.

<span class="mw-page-title-main">Holomycota</span>

Holomycota veya Nucletmycea, Holozoa'nın kardeş grubu olan temel bir Opisthokont klanıdır. Cristidiscoidea ve mantar (fungi) aleminden oluşur. Holomycota'nın en eski soyu olarak nükleeriidlerin, tek hücreli serbest yaşayan fagotrofik amiplerin konumu, hayvanların ve mantarların bağımsız olarak ortak bir tek hücreli atadan karmaşık çok hücreliliği edindiğini ve ozmotrofik yaşam tarzının daha sonra ortaya çıktığını göstermektedir. bu ökaryotik soyun ayrışmasında. Opisthosporidians, aphelidleri, Microsporidia ve Cryptomycota, üç endoparazit grubunu içeren yakın zamanda önerilen bir taksonomik gruptur.

<span class="mw-page-title-main">Burkholderia pseudomallei</span>

.

<span class="mw-page-title-main">Roger Stanier</span>

Roger Yate Stanier, modern mikrobiyolojinin gelişiminde etkili olan Kanadalı mikrobiyolog. Delft Okulu'nun bir üyesi ve C.B. van Niel'in eski öğrencisi olarak, mavi-yeşil alglerin siyanobakteriler olarak sınıflandırılması da dahil olmak üzere bakteri taksonomisine önemli katkılarda bulunmuştur. 1957'de arkadaşları ile birlikte otuz yılda beş baskıda yayınlanan önemli bir mikrobiyoloji ders kitabı olan The Microbial World'ü yazdı. Berkeley'deki California Üniversitesi'nde 24 yıl çalıştı, burada profesör ünvanını aldı ve Bakteriyoloji Bölümü başkanı olarak görev yaptı. 1971'de Pasteur Enstitüsü'ne geçti. Kariyeri boyunca Leeuwenhoek Madalyası da dahil olmak üzere birçok ödül aldı. Kraliyet Derneği Üyesi, Ulusal Bilimler Akademisi Yabancı Üyesi ve Légion d'Honneur sahibidir.

<span class="mw-page-title-main">Arcanobacterium haemolyticum</span>

.

<span class="mw-page-title-main">Pnömolizin</span>

Pnömolizin, gram pozitif bir bakteri olan Streptococcus pneumoniae'nin bir virülans faktörüdür.

Kan dolaşımı enfeksiyonları, enfeksiyonlar bakteriyelolduğunda bakteriyemileri ve enfeksiyonlar mantar olduğunda fungemileri içeren septisemi, kan'da oluşan enfeksiyonlardır. Kan normalde steril bir ortamdır bu nedenle kandaki mikrop'ların bulunması daima anormal bir durumdur. Kan dolaşımı enfeksiyonu, konakçının bakterilere verdiği tepki olan sepsis'ten farklıdır.

<i>Clostridioides difficile</i> bakteri türü

Clostridioides difficile ciddi ishal enfeksiyonlarına neden olduğu bilinen bir bakteridir ve kolon kanserine de neden olabilir. C. difficile veya C. diff olarak da bilinir ve spor oluşturan Gram-pozitif bir bakteri türüdür. Clostridioides türleri anaerobik, hareketli bakterilerdir, doğada her yerde bulunurlar ve özellikle toprakta yaygındırlar. Vejetatif hücreleri çubuk şeklinde, pleomorfiktir ve çiftler ya da kısa zincirler halinde bulunur. Mikroskop altında, terminal uçlarında bir çıkıntıya sahip uzun, düzensiz hücreler olarak görünürler. Gram boyama altında, C. difficile hücreleri Gram-pozitiftir ve oksijen yokluğunda insan vücut sıcaklığında kanlı agarda optimum büyüme gösterir. C. difficile katalaz- ve süperoksit dismutaz-negatiftir ve üç tip toksin üretir: enterotoksin A, sitotoksin B ve Clostridioides difficile transferaz. Stres koşulları altında bakteri, aktif bakterilerin tolere edemediği aşırı koşulları tolere edebilen sporlar üretir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.