İçeriğe atla

Enginar reçeli

Enginar reçeli, enginar kullanılarak yapılan bir çeşit reçeldir. İzmir Karaburun 'da yaygın olarak yapılmaktadır.[1][2]

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013. 
  2. ^ http://www.lezzetkahvesi.com/?p=876 []


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Enginar</span> sebze (yenilebilir çiçek)

Enginar, papatyagiller familyasından mavi-mor renkli çiçekler açan, 50–150 cm boyunda çok senelik otsu bir bitki. Güney Avrupa ve Akdeniz çevresinde yetişir.

<span class="mw-page-title-main">Reçel</span>

Reçel, meyvelerin çeşitli şekillerde şekerle kaynatılması ile yapılan bir tür tatlı ve meyve konservesi türüdür. Kahvaltıda tüketilmesi tercih edilmekle beraber günün her saati yenilir ve bazı kek, pasta ve çöreklerin üzerine sürülerek onları tatlandırmada da kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Enginar dolması</span> enginarın iç malzeme (havuç, bezelye, vb. sebzeler) ile doldurulması suretiyle yapılan yemek

Enginar dolması, etli veya zeytinyağlı olarak hazırlanan bir çeşit dolmadır. Girit mutfağının tercih edilen yemeklerinden biridir. Osmanlı mutfağında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Süt reçeli</span> süt ve şekerin kaynatılması ile hazırlanan bir kahvaltılık ürün

Süt reçeli süt ve şekerin kazan veya tencerelerde ağır ağır, sürekli karıştırılarak pişirilmesi sonucu elde edilen, katı ile sıvı arası kıvamda viskoz yapıda bir tatlı. Daha çok bir kahvaltı ve çay saati yiyeceği olarak, başta Arjantin ve Şili olmak üzere hemen bütün Latin Amerika ülkelerinde yaygın olarak tüketilir. Ayrıca kek, pasta ve benzer ürünlerin yapımında ya da içlerinin doldurulmasında kullanılır. Arjantin ve komşusu ülkelerden Uruguay ile Paraguay'da dulce de leche, And ötesi Şili ve Peru'da manjar, Brezilya'da doce de leite, diğer Latin Amerika ülkelerinde ise farklı adlarla anılır. Şili ile Arjantin arasında bu ürünün çıkış yeri olmak konusunda bir çekişme bulunmakla birlikte, Şili'de tüketilen süt reçelinin (manjar) bir bölümünün kaynak ülkesinin Arjantin olduğu belirtilmektedir. Piyasada satılan endüstriyel ürünün ve geleneksel üretim şeklinin yanı sıra bugün evlerde yoğunlaştırılmış şekerli süt tenekelerinin kapalı olarak 2-3 saat suda kaynatılması yoluyla pratik bir şekilde de süt reçeli yapılır.Rusya ve eski Sovyet ülkelerinin bazılarında bu yöntemle elde olunan süt reçeli varyonaya sgushchyonka olarak bilinir. Süt reçeli, Türkiye'de de yakın zamanlarda üretilip satılmaya başlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yeşil incir reçeli</span>

Yeşil incir reçeli veya incir reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Malzeme seçilirken henüz ham, küçüklü incirler seçilir. Gelenekse Trakya mutfağında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Ayva reçeli</span>

Ayva reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Gelenekse Trakya mutfağında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Taze ceviz reçeli</span>

Taze ceviz reçeli veya ceviz reçeli Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Ceviz reçeli yaz aylarında henüz olgunlaşmamış yeşil cevizlerle yapılır. Kuzey Kafkas mutfak kültürün de yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Turunç reçeli</span>

Turunç reçeli Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.Turunç kabukları ile yapılır.Antalya Turunç Kabuğu Reçeli Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bergamot reçeli</span>

Bergamot reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.Bergamot kabukları ile yapılır.Antalya Bergamot Kabuğu Reçeli Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çilek reçeli</span>

Çilek reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Gelenekse Trakya mutfağında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Mayıs çileği reçeli</span>

Mayıs çileği reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Geleneksel Karadeniz Bölgesi mutfağında bulunur. Fragaria vesca,yabani çilek ya da dağ çileği adı ile de bilinen çilekten yapılır. Kocayemiş farklı bir bitkidir.

<span class="mw-page-title-main">Kocayemiş reçeli</span>

Kocayemiş reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Kocayemiş den yapılır.Fragaria vesca,yabani çilek ya da dağ çileği adı ile de bilinen çilekten farklı bir bitkidir.

<span class="mw-page-title-main">Gül reçeli</span>

Gül reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Geleneksel Isparta mutfağında mutfağında bulunur. Kokulu güllerden yapılır. Isparta gülü tercih edilen gül çeşididir. Gül Reçeli Sivas'ta kırmızı gül adı verilen ve güzel kokan gül ile yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Elma reçeli</span>

Elma reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Elma reçeli yapmaya elverişli elma çeşitleri, küçük, sert, kokulu olanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Şeftali reçeli</span>

Şeftali reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır. Şeftali kullanılarak hazırlanır.

<span class="mw-page-title-main">Vişne reçeli</span>

Vişne reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Domates reçeli</span>

Domates reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Kayısı reçeli</span>

Kayısı reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Karayemiş reçeli</span>

Karayemiş reçeli veya Taflan reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür.

Yeni Usûl Yemek Kitabı, Osmanlı döneminde yayınlanan yemek kitabıdır. 1880-81 yıllarında, kimliği belirsiz bir yazar tarafından yazılmıştır. 1924 yılında Muammer Mehri tarafından yeniden basılmıştır.