İçeriğe atla

Emine Olcay İmamoğlu

Emine Olcay İmamoğlu
Genel bilgiler
Doğum26 Ocak 1945 (79 yaşında)
AlanıSosyal psikoloji

Emine Olcay İmamoğlu (26 Ocak 1945), Türk bilim insanı, psikolog.

Türkiye'de sosyal psikolojiye önemli katkılar yapmış ve uluslararası psikoloji dünyasının isimleri arasına girmiş[] bir bilim insanıdır.

Kültürlerarası ve yaşam boyu sosyal psikoloji genel anlayışıyla sürdürdüğü çalışmalarında, optimal insan gelişimi, işleyişi ve esenliği arasındaki ilişkileri, bireysel ve çevresel farklılıklar perspektifinde ele almıştır. Bu genel anlayışla, çocukluktan yaşlılığa; çevrenin sosyal özelliklerinden fiziki özelliklerine; toplumsal cinsiyet, aile, evlilik, iş gibi çeşitli yaşam alanlarından ölüm, din, anlam arayışı gibi varoluşsal sorunlara uzanan çeşitli araştırma konularına eğilmiştir.

Geliştirdiği Dengeli Benlik Modeli, kişilerin kendileşme ve ilişkililik yönelimlerinin (ana akım psikoloji yayınlarındaki bireycilik ve toplulukçuluk anlayışından farklı olarak) birbirine zıt değil, psikolojik gereksinim niteliğinde ayrı eğilimler olduğunu; kişinin her iki gereksiniminin de tatmin edilebildiği dengeli bir benlik yapısının, kültürden ve cinsiyetten bağımsız olarak, sağlıklı psikolojik işleyiş ve esenlik bakımından optimal olduğunu savunur. Aile, evlilik, çalışma ortamı gibi çeşitli alanlarda yapılan ilgili çalışmalar modeli desteklemektedir.

Hayatı

Emine Olcay İmamoğlu 1945 yılında İzmir'de doğdu. İzmir Amerikan Kız Kolejinden mezun olan Olcay İmamoğlu, Orta Doğu Teknik Üniversitesinde psikoloji alanında lisans eğitimi aldı ve 1968 yılında yılında Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nden (ODTÜ) Psikoloji lisans, 1969 yılında Amerika Birleşik Devletlerinde Iowa Üniversitesinden sosyal psikoloji yüksek lisans derecelerini aldı.[1] Üç yıllık akademik çalışma hayatının ardından doktora çalışmalarını, kurumundan izinli olarak, İskoçya'nın Glasgow şehrindeki Strathclyde Üniversitesi'nde gelişimsel-sosyal psikoloji alanında yaptı, 1974 yılında doktora derecesini aldı.[1]

Mimar Vacit İmamoğlu ile evli olan Olcay İmamoğlu, iki çocuk (Çağrı İmamoğlu ve Selen İmamoğlu Tezcan) annesidir.

Çalışma Hayatı

Akademik Görevler

1969 yılında Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümünde öğretim görevlisi olarak çalışma hayatına başladı. Doktora yapmak üzere 1972-74 yıllarında aldığı yurt dışı izninden dönüşünde, doktoralı öğretim görevlisi olarak çalışmaya devam etti; 1979 yılında ise doçent unvanını aldı. 1981 yılına kadar Hacettepe Üniversitesi’nde çalışan E. Olcay İmamoğlu, 1981 yılında Orta Doğu Teknik Üniversitesi Psikoloji bölümüne geçti. 1988 yılında profesör unvanını aldı, 2012 yılına kadar Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde çalışmaya devam etti.

Psikoloji Bölümü'nün yanı sıra, Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde disiplinlerarası nitelikteki Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Yüksek Lisans Programını başlatan ve sürdüren ekip içinde öğretim üyesi olarak görev yaptı.

Çalışmalarını yurt dışında da sürdüren E. Olcay İmamoğlu; doktora eğitimi sırasında Strathclyde Üniversitesinde laboratuvar asistanı, Glasgow College of Technology'de ek görevli öğretim elemanı olarak görev aldı. Kariyerinin ilerleyen yıllarında ise Kaliforniya Üniversitesi (UCLA), Lund Üniversitesi, Londra Üniversitesi ve Wayne State Üniversitesinde konuk öğretim üyesi olarak çeşitli araştırma ve eğitim faaliyetlerinde bulundu.

Gerek Hacettepe Üniversitesi'nde gerekse ODTÜ'de lisans ve lisans-üstü düzeyde çeşitli sosyal psikoloji dersleri verdi; özellikle ODTÜ'de  görev yaptığı sürede Sosyal Biliş ve Duygulanım, Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Psikolojisi, Pozitif Psikoloji gibi ilk defa açılan dersler başlattı. Birçok yüksek lisans ve doktora öğrencisinin tez danışmanlığını yaptı. 26 Ocak 2012 tarihinde emekli oldu. Emekliliğinden bu yana çalışmalarını ek-görevli statüsünde sürdürmektedir.

İdari Görevler

Hacettepe Üniversitesinde çalıştığı dönemde, 1978-1981 yılları arasında, kurucu üyesi olduğu Hacettepe Üniversitesi Çocuk Yuvasının kuruluşunda görev aldı ve Yönetim Kurulunda başkan yardımcılığı yaptı.

ODTÜ'de, 1959 yılındaki ilk kuruluşunda olduğu gibi, 1982 yılında ikinci defa Psikoloji adıyla kurulan bölümün 1982-1984 ve 1988-1997 yılları arasında kurucu başkanlığını üstlendi.[2] Başkanlığı süresince özellikle, ilk defa açılan yüksek lisans ve doktora programlarının geliştirilmesi, çeşitlenmesi; araştırma imkanlarının desteklenmesi gibi hedeflerin gerçekleştirilmesine katkıda bulundu. Bu dönemde ayrıca üniversitede yeni kurulan Psikoloji Topluluğunun akademik danışmanlığını yaptı.[3]

1995 ve 2005 yılları arasında ise TÜBA Sosyal Bilimlerde Uluslararası Yayınları Değerlendirme Komisyonu üyesi olarak görev aldı.

Yayın Kurulu ve Danışmanlık Faaliyetleri

Türk Psikoloji Dergisinde 2008-2013 yılları arasında yayın yönetmenliği yaptı aynı zamanda derginin akademik danışmanlar kurulunda yer almaktaydı.[1]

Daha önceki yıllarda ayrıca, International Journal of Behavioural Development (1978-83, “corresponding editor”), ISSBD Newsletter (1982-1994. Alan temsilciliği). ODTÜ İnsan Bilimleri Dergisi (1986-1995, Yayın Kurulu üyeliği) gibi akademik yayın organlarında rol almış; yurtdışı ve yurtiçindeki çeşitli dergilerde akademik danışmanlık görevi yapmıştır.

Çalışmaları

1980'lerde Türkiye'de çocuk yetiştirme konusunda yaptığı çalışmalarda, sosyoekonomik statüye bağlı olarak değer farklılıkları tespit etti. Yüksek sosyoekonomik statüye sahip olan annelerin çocuklarına bağımsızlık, kendi kendine yetebilme gibi değerleri vurgularken, daha düşük sosyoekonomik statüye sahip olanların ailelerine sadık ve itaatkâr olmalarına değer verdiğini buldu. Daha düşük sosyoekonomik statüdeki ebeveynlerin çocuklarından minnet beklerken, daha yüksek sosyoekonomik statüdekilerin minnet beklemediklerini, bununla birlikte sevgi ve yakınlık bağını korumalarını beklediklerini, yaş arttıkça da saygının artmasının beklendiğini gözlemledi.[4]

Kültürlerde bireyselcilik ve kollektivizm (toplumsallık) değerleri üzerine yaptığı araştırmalarda Türkiye kültürü üzerine çalıştı. 1987'de bu konuda yayımladığı makalesinde Türkiye toplumunun kişiler arası ilişkilere ağırlık veren güçlü bir kollektivist kültürü olduğunu buldu. 2000'li yıllarda benzer metotlarla seçtiği gruplar üzerinde yaptığı çalışmalarındaysa toplumun değişmesiyle birlikte bireyselci değerlerin yaygınlık kazandığını, bununla birlikte kollektivist değerlerin de korunduğunu tespit etti. Bunun özellikle toplumun daha eğitimli veya yüksek sosyoekonomik statüdeki kesimlerinde olduğunu gözlemleyerek liberalleşmeyle bağlantılı olarak yorumladı.[5] İmamoğlu, buna "dengeli bütünleşme-ayrışma" adını verip, böyle bir modelde kişinin hem diğer kişilerin bakış açısına ve isteklerine değer verip bunu tatmin etmeye çalıştığını, hem de bunu özerkliğini feda etmeyerek yaptığını belirterek, bunun "en sağlıklı kombinasyon" olduğu yorumunda bulundu.[6]

Geliştirdiği dengeli-bütünleşme ayrışma modelinde İmamoğlu bireyselleşme ve bağlantılı olmanın birbirine ters olmaktan ziyade birbiriyle bağlantılı ve tamamlayıcı unsurlar olduğunu, farklı kültürlerde herhangi bir bireyde bu unsurlardan birinin ağır basabileceğini ifade etti. İmamoğlu'nun tanımına göre bireyselleşme kişinin ömrü boyunca potansiyeli doğrultusunda gösterdiği gelişmeyle alakalıyken, bağlantılı olma yakınlarıyla olan ilişkilerindeki duygusal yakınlıkla alakalıdır. Bu iki özelliğin yüksek ve düşük olmasının kombinasyonlarından hareketle İmamoğlu dört farklı benlik kurgusunun olduğunu kuramlaştırdı. İmamoğlu'nun teorisine göre bu dört farklı kurgu farklı oranlarda olsa da her kültürde mevcuttur.[7]

Ebeveyn-çocuk ilişkilerine dair kültürler arası karşılaştırmalar yapan İmamoğlu, Zahide Karakitapoğlu-Aygün'le birlikte 2007'ye yayımladıkları makalede daha kollektivist kültürlere mensup toplumlarda yetişen bireylerin, bireyselci toplumlarda yetişenlere kıyasla ebeveynleriyle kimlik algılarında daha fazla ortaklık hissettiklerini tespit etti.[8]

Ödüller

  • Onur Ödülü, 1. Sosyal Psikoloji Kongresi, Başkent Üniversitesi, 2016
  • ODTÜ Yılın Yüksek Lisans Tezi Danışmanlığı, 2014
  • Mustafa Parlar Vakfı Tez Danışmanlığı Ödülü, 2011
  • ODTÜ Araştırma Desteği, 1989-90, 1993-94, 1996, 2000, 2007, 2008[3]
  • Mustafa Parlar Vakfı Tez Danışmanlığı Ödülü, 1997,[3] 1998[9]
  • Toplu Konut Araştırma desteği, Toplu Konut İdaresi, 1993[3]
  • Fulbright Araştırma Bursu, 1984-85[3]
  • Extension of "Special Research Grant No: 10", 1979[3]
  • "Special Research Grant No. 10" NATO Bilim Komitesi,1978[3]
  • "Special Joint Award", University of Strathclyde; ve Overseas Students Fees Award, British Council,1973-74[3]
  • Fulbright Bursu, 1968-69[3]
  • "American Field Service" Bursu, 1961-62[3]

Kitaplar ve Kitap-içi Bölümler

  • Imamoğlu, E. O. & Selcuk, E. (2018). Cultural and self-related considerations in relationship well-being: With particular reference to marriage in Turkey. In Weisfeld, C. C., Weisfeld, G. E., & Dillon, L. M. (Eds.), The psychology of marriage: An evolutionary and cross-cultural view (pp. 89–106). Lanham, Maryland: Lexington Books.
  • Imamoğlu, E. O. & Imamoğlu, S. (2010). Attachment within a cultural perspective: Relationships with exploration and self orientations. In P. Erdman, & Kok-Mun Ng (Eds), Attachment: Expanding the cultural connections (pp. 35–53). New York: Routledge.[10]
  • Imamoğlu, E. O. (2006). Women, gender and aging as a segment of life cycle: Turkey. In S. Joseph (Ed.). Encyclopedia of women and Islamic cultures. Vol. 3 (pp. 13–14). Leiden: Brill.[11]
  • Imamoğlu, E. O. (2004). Family. Modern Islamic discourses: Turkey and the Caucasus. In S. Joseph (Ed.). Encyclopedia of women and Islamic cultures. Vol. 2 (pp. 165–166). Leiden: Brill.[11]
  • Imamoğlu, E. O. (2000). Changing gender roles and marital satisfaction in Turkey. In F. Acar & A. Güneş-Ayata (Eds.), Gender and identity construction: Women of Central Asia, the Caucasus and Turkey (pp. 101–116). Leiden: Brill.[12]
  • Imamoğlu, E. O. (1999). Some correlates of religiosity among Turkish adults and elderly within a cross-cultural perspective. In E. Thomas and S. Eisenhandler (Eds.) Religion, belief and spirituality in late life (Pp., 93-110). New York: Springer.[13]
  • Imamoğlu E. O., & Imamoğlu, V. (1999). Gendered living environments for the elderly in Turkey and Sweden. In Aging in a gendered world: Women’s issues and identities. (pp. 331–344). INSTRAW: Santo Domingo.
  • Imamoğlu, V. & Imamoğlu, E. O. (1997). Assessment of home environments: Feelings of control and satisfaction. In M. Gray (Ed.), Evolving environmental ideals: Changing ways of life, values and design practices (pp. 177–183). Stockholm: Högskoletryckeriet.
  • Imamoğlu, E.O. (1996) Perpetuation of gender stereotypes through the media: The case of Turkish newspapers. In N. Dakovic D. Derman, K. Ross, (Eds.), Gender and Media. Ankara: Med-Campus Project 126 Publications.
  • İmamoğlu, E.O. & İmamoğlu, V. (l996). İnsan, evi ve çevresi: Ankara'da bir toplu konut araştırması. Ankara: T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Konut Araştırmaları dizisi: 15.
  • Imamoğlu, E.O., & Imamoğlu, V. (1983). Children's plan-drawings of their houses. In J.A.Sloboda and D.R. Rogers (Eds.), Acquisition of Symbolic Skills. New York: Plenum Press.
  • Morgan, C.T. A Brief Introduction to Psychology.(Çevirenler H.Arıcı,I.Savaşır, İmamoğlu, E. O. ve diğerleri), 1981. Psikolojiye giriş ders kitabı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Psikoloji Bölümü Yayınları, No: l.
  • İmamoğlu, E.O., (1979). İyilikseverlik kavramına ilişkin yargı ve davranışlar, Ankara: Kelaynak Yayınevi. (Doçentlik Tezi)
  • Imamoğlu, E.O. (1977). Children's understanding of intentionality from 5 to 12. In C.F.M. Van Lieshout and D.J. Ingram (Eds.), Stimulation of Social Development in Schools. Amsterdam: Swets and Zeitlinger, 115-135.

Kaynakça

  1. ^ a b c "Prof. Dr. E. Olcay İmamoğlu - Söyleşi*-" (PDF). Türk Psikoloji Bülteni. 11 Mart 2008. 26 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 3 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020. 
  3. ^ a b c d e f g h i j "Aile Psikolojisi" (PDF). 23 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  4. ^ Kağıtçıbaşı, Çiğdem (2007). Family, Self, and Human Development Across Cultures: Theory and Applications, Second Edition. Routledge. s. 147. 1 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2020. 
  5. ^ Koydemir-Özden, Selda; Demir, Ayhan (2009). "The Relationship Between Perceived Parental Attitudes and Shyness among Turkish Youth: Fear of Negative Evaluation and Self-esteem as Mediators". Current Psychology. 28 (3). ss. 169-180. doi:10.1007/s12144-009-9054-1. 
  6. ^ Gençöz, Tülin; Öncül, Öznur (2012). "Examination of Personality Characteristics in a Turkish Sample: Development of Basic Personality Traits Inventory". The Journal of General Psychology. 139 (3). s. 194-216. doi:10.1080/00221309.2012.686932. 
  7. ^ Sahin-Acar, Basak; Leichtman, Michelle D. (2 Ocak 2015). "Mother–child memory conversations and self-construal in Eastern Turkey, Western Turkey and the USA". Memory. 23 (1). ss. 69-82. doi:10.1080/09658211.2014.935437. 
  8. ^ Lutz Klauda, Susan (Aralık 2009). "The Role of Parents in Adolescents' Reading Motivation and Activity". Educational Psychology Review. 21 (4). ss. 325-363. doi:10.1007/s10648-009-9112-0. 
  9. ^ "Prof.Dr. EMİNE OLCAY İMAMOĞLU". 25 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ "Attachment within a cultural perspective: Relationships with exploration and self-orientations". Taylor & Francis Group. 2010. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ a b "Encyclopedia of Women & Islamic Cultures". 18 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "Gender and identity construction: Women of Central Asia, the Caucasus and Turkey". 1999. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ Religion, belief and spirituality in late life (İngilizce). Springer. 1999. ss. 93-110. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Psikoloji veya Ruh bilimi, içgüdüsel davranışları ve zihni inceleyen bilimdir. Bilinçli ve bilinçsiz olayların yanı sıra daha çok duygu ve düşüncenin incelemesini içeren Psikoloji, çok kapsamlı bir bilimsel alandır. Bu alanda uzman olan ve aynı zamanda bilgi araştırması yapanlara psikolog denir. Psikologlar, beyinin ortaya çıkan özelliklerini ve ortaya çıkan özelliklerle bağlantılı tüm fenomenleri anlamaya çalışırlar ve bu şekilde daha geniş nöro-bilimsel araştırmacı grubuna katılırlar. Psikoloji bilimi, bir sosyal bilim olmasına rağmen aynı zamanda doğa bilimleri olarak da kategorize edilebilir. Özellikle beyin biyolojisi bilgisini oldukça kullanır ve geliştirir.

Çiğdem Kağıtçıbaşı, Türk bilim insanı, psikolog.

Yakın Ertürk, Cornell Üniversitesi’nden 1980 yılında da kalkınma sosyolojisi alanında doktorasını alan Yakın Ertürk, 1986’dan Ekim 2010’a kadar ODTÜ Sosyoloji Bölümü’nde öğretim üyesi olarak görev yapmıştır. Daha önce Riyad Üniversitesi (1979-82) ve Hacettepe Üniversite’sinde (1983-86) de görev yapmış, Rutgers Üniversitesi'nde konuk öğretim üyesi olarak bulunmuştur ve yurt içi / dışı çeşitli üniversitelerde sertifika programlarında ders vermiştir. Ertürk, çeşitli kuruluşlara uluslararası düzeyde kırsal kalkınma alanında danışmanlık yapmış (1986-2003); Ekim 1997-Ekim 2001 arasında Birleşmiş Milletler (BM) araştırma ve eğitim kurumu olan INSTRAW’nun başkanlığı; Mart 1999-Eylül 2001 arasında BM Kadının İlerlemesi Bölümü’nün (DAW) başkanlığı; ve 2003-2009 arasında BM Kadına Yönelik Şiddet Özel Rapportörlüğü ; Avrupa Işkenceyi Önleme Komitesi üyesi olarak görev yapmıştır ; Haziran 2010 olaylarına yönelik Uluslararası Bağımsız Soruşturma Komisyonu üyeliği ve MB Insan Hakları Konseyi, Suriye’deki olaylara ilişkin Uluslararası Bağımsız Soruşturma Komisyonu üyeliği görevlerini yürütmüştür. 8 ülkede aile kanunu reformu araştırma projesinin koordinatörlüğünü yapmıştır (2016-17). Araştırma sonuçları 2019 tarihinde Routlege tarafından kitaplaştırılmıştır.

Mustafa Türkeş, öğretim üyesi, profesör. ODTÜ Senatosu İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi seçilmiş üyesi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü Öğretim Üyesidir.

Toplumsal sınıf toplumlar veya kültürler içindeki bireyler veya gruplar arasında hiyerarşik farklılığı ifade etmektedir. Genellikle bireyler sınıf içinde ekonomik konumlarına ve katmanlaşma sistemi içinde benzer siyasi ve ekonomik ilgilerine göre gruplaşmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Dale T. Mortensen</span> Amerikalı ekonomist (1939 – 2014)

Dale Thomas Mortensen, Amerikalı ekonomist.

<span class="mw-page-title-main">Evrimsel psikoloji</span> evrim teorisinin sosyal ve doğa bilimlerinde uygulanması

Evrimsel psikoloji (EP), bellek, algı, dil gibi psikolojik özellikleri çağdaş evrimsel bir bakış açısıyla inceleyen bilim dalıdır. Evrimsel psikoloji, bunun yanında insanın hangi psikolojik özelliklerinin, ne tür bir uyarlanma geliştirdiğini, yani doğal seçilim veya cinsel seçilimin işlevsel sonuçlarını belirlemeye çalışır. Kalp, akciğer ve bağışıklık sistemi gibi fizyolojik mekanizmalar hakkındaki uyarlanımcı düşünce ile evrimsel biyolojideki düşünce ortaktır.

İki ruh, Kanada Kızılderilileri ile ABD Kızılderililerinde kabul edilen ama birçok Batı Kültüründe olmayan Kuzey Amerika topluluklarında görülen üçüncü cinsiyet modeline verilen addır. Two Spirit, iki ruhun bir bedende birleşmiş olması durumudur. 1990'lı yıllarda antropolojik literatürde kullanılan Berdache kelimesi ayrımcı algılandığı için daha sonra bu terim kullanılmaya başlandı.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Fok</span>

Vladimir Aleksandroviç Fok, kuantum mekaniği ve kuantum elektrodinamik üzerinde temel çalışmalar yapan Sovyet fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Roy Baumeister</span> Amerikalı psikolog

Roy F. Baumeister Florida State Üniversitesi’nde bir profesördür. Baumeister, benlik, sosyal dışlanma, benlik kaynakları tükenmesi, ait olma ihtiyacı, cinsellik, öz-kontrol, öz-saygı, kendine zarar veren davranışlar, saldırganlık, sorumluluk ve özgür irade alanında çalışmaları bulunan bir sosyal psikologtur. 500’den fazla makale yazmış, yaklaşık 30 kitap için yazarlık, yardımcı yazarlık ya da editörlük yapmıştır. Lisans derecesini, Princeton Üniversitesi’nden, yüksek lisans derecesini Duke Üniversitesi’nden, doktora derecesini ise 1978 yılında Princeton Üniversitesi’nden almıştır.

Kişi ya da şahıs, akıl, ahlak, bilinç gibi özellikleri olan ve akrabalık, mülkiyet, yasal sorumluluk gibi kültürel temelli sosyal ilişkilere sahip insani varlıktır. Kişiliğin, yani bir varlığı kişi yapan şeyin ne olduğu kültürlere ve bağlamlara göre değişiklik gösterir.

Kültürlerarası psikoloji, değişkenlik ve değişmezlik de dahil olmak üzere, farklı kültürel koşullar altında insan davranışlarının ve zihinsel süreçlerin bilimsel bir çalışmasıdır. Davranış, dil ve anlamdaki kültürel farklılığı tanımak için araştırma yöntemlerini genişleterek psikolojiyi genişletmeyi ve geliştirmeyi amaçlar. Akademik bir disiplin olarak psikoloji büyük ölçüde Kuzey Amerika ve Avrupa'da geliştiği için, bazı psikologlar, evrensel olarak kabul edilen yapıların, daha önce varsayıldığı kadar değişmez olmadığı konusunda endişe duymuşlardır, özellikle de diğer kültürlerde dikkate değer deneyleri çoğaltma girişimlerinin değişen başarıları vardır. Etki, biliş, benlik kavramları ve psikopatoloji, anksiyete ve depresyon gibi ana temaları ele alan teorilerin, diğer kültürel bağlamlara "dışa aktarıldığında" dış geçerliliğe sahip olup olamayacağı, kültürel psikoloji, kültürel farklılıkları hesaba katmak için kültürel farklılıkları hesaba katmak için tasarlanmış yöntemleri kullanarak bunları yeniden inceler. Her ne kadar bazı eleştirmenler kültürlerarası psikolojik araştırmalardaki metodolojik kusurlara işaret etseler ve kullanılan teorik ve metodolojik temellerdeki ciddi eksikliklerin psikolojideki evrensel ilkeleri araştırmaya engell olduğunu iddia etseler de, kültürler arası psikologlar, fizik veya kimya gibi evrenselleri aramaktan ziyade farklılıkların (varyans) nasıl ortaya çıktığını araştırmaya yönelmektedirler.

Feminist etik, geleneksel etik teorilerinin, çoğunlukla erkek egemenliğinde olduğu için, kadının ahlaki deneyimine az değer verildiği inancına dayanan bir etik yaklaşımdır ve bu nedenle etiği dönüştürmek için bütüncül bir feminist yaklaşımla yeniden şekillendirmeyi seçer.

Diane Elizabeth Sunar, onursal profesör, bilim insanı, akademisyen, sosyal psikolog.

<span class="mw-page-title-main">Hipergami</span>

Hipergami, sosyal bilimlerde kendisinden daha yüksek kast veya sosyal statüye sahip bir eşle evlenen bir kişinin eylemi veya uygulaması için kullanılan bir terimdir.

Ferhunde Özbay feminist, sosyolog, demograf, akademisyen.

Feride Hayat İran Azerbaycanlıları'ndan olan Britanyalı antropolog ve yazar. O, Londra Üniversitesi, SOAS ve Bişkek'deki Amerika Orta Asya Universitesi'nde çalışmıştır.

Nuray Sakallı Uğurlu, sosyal psikolog ve akademisyen. Ortadoğu Teknik Üniversitesinde Sosyal Psikoloji alanında öğretim üyesi olarak çalışmaktadır.

Osman Nur Yalman, Türk akademisyen, araştırmacı, sosyal antropolog ve Koç Üniversitesi Mütevelli Heyeti başkanıdır. Harvard Üniversitesi'nde sosyal antropoloji ve Orta Doğu Araştırmaları kıdemli araştırma profesörüdür.

Sandra Ruth Lipsitz Bem, androjenlik ve cinsiyet alanında çalışmaları ile tanınan Amerikalı bir psikologdur. Cinsiyet rolleri, cinsiyet kutuplaşması ve cinsiyet hakkındaki klişeler üzerine öncü çalışmaları, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kadınlar için doğrudan ve daha eşit istihdam fırsatlarına yol açmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.