İçeriğe atla

Emily Davison

Emily Davison

Emily Wilding Davison (11 Ekim 1872 Londra -8 Haziran 1913) 20. yüzyılın ilk yıllarında Birleşik Krallık'ta kadınların oy hakkına sahip olabilmesi için mücadele etmiş bir süfrajettir. Mücadele verdiği 9 olayda tutuklanmış, 7 defa açlık grevine gitmiş, 49 olayda da mücadeleyi bırakmaya zorlanmıştır. 1913'te Epsom Derbisi adı verilen at yarışlarında yarış esnasında protesto için sahaya girdiği anda Kral V. George 'un atı Anmer'in altında kalmış ve ölmüştür. Cenaze töreni WSPU(Women's Social and Political Union-Kadınların Sosyal ve Politik Birliği) tarafından 14 Haziran 1913'te düzenlenmiştir. 5.000 süfrajet ve Londra sokaklarında sıralanan hayranlarıyla birlikte 50.000 kişinin katıldığı cenaze töreninde, Davison'ın naaşı Bloomsbury'deki kilise töreninden sonra trenle Morpeth, Northumberland'daki aile mezarlığına defnedilmiştir.[1]

Hayatı

İlk yılları ve eğitim hayatı

Davison 11 Ekim 1872 yılında Londra'nın güneydoğusunda bulunan Greenwich'te doğmuştur. Babası emekli bir tüccar olan Charles Davison, annesi ise Margaret, née Caisley'dir. Davison çiftin 3. çocuğudur; bir abisi ve 1880 yılında 6 yaşında iken difteriden ölen bir kız kardeşi vardır. Davison henüz bebekken Sawbridgeworth, Hertfordshire'a taşınmışlardır. Davison 11 yaşında kadar evde gördükten sonra, ailesi tekrar Londra'ya taşınmıştır. Londra'da bir gündüz okuluna devam etmiştir, 13 yaşına iken Kensington Lisesi'ne girmiştir. 1891'de Royal Holloway College'ta Edebiyat okumak için burs kazanmıştır. Fakat, babası ölünce okul masraflarını karşılayamayan Davison okulu bırakmak zorunda kalmıştır.

Gündüzleri özel öğretmen olarak çalışan Davison, geceleri de ders çalışmaya devam etmiş ve St. Hugh's College, Oxford'a bir dönem için kaydolacak kadar parayı biriktirebilmiştir. İngilizce alanında birinci dereceden onur öğrencisi olmayı başarmıştır. Fakat diğer alanlar kadınlara kapalı olduğu için mezun olamamıştır. 1895-1896 yılları arasında Edgbaston'da bir kilise okulunda kısa bir dönem için çalıştıktan sonra Worthing'te bir özel okulda çalışmaya devam etmiştir. Daha sonra Northamptonshire'a taşınmış ve bir ailenin yanında çocukları için dadılık yapmaya başlamıştır. 1902 yılında Londra Üniversitesi'ne kaydolan Davison, 1908 yılında 3 derece onur öğrencisi olarak mezun olmuştur.[1]

Aktivizm yılları

1906 yılında WSPU'ya katılan Davison 1908 ve 1909 yılları arasında öğretmenliği bırakıp kendini tam zamanlı olarak birliğin aktivitelerine adamıştır. Birliğin eylemleri için mücadele vermiş ve militanlaşmıştır. 1909 yılının Mart ayında ilk kez tutuklanmıştır. 1909 yılının Mart ayında yoldaşları Mary Leigh ve Alice Paul ile birlikte bir halk toplantısını bastıkları için 2 ay uzaklaştırılmış ve bunun üzerine açlık grevine giden Davison 5 buçuk gün sonra salıverilmiştir. 1909 yılının eylül ayında tekrar tutuklanıp, tekrar açlık grevine girmiştir ve tekrar salıverilmiştir. Fakat ekim ayında tekrar tutuklanıp açlık grevine girdiğinde hükûmet mahkûmu zorla yemek yedirme gücünü kullanmıştır. Davison daha sonraları ölene kadar kadınların hak sahibi olmaları için mücadele vermiş ve birçok kez tutuklanıp açlık grevine girmiştir.[1]

Epsom Derbisi

Epsom Derbisi

4 Haziran 1913'te yaklaşık 300.000 kişinin katıldığı Kraliyet yarışında seyircilerin arasından parkura koşarak kendini atların önüne atan Davison kralın atının altında kaldı ve ölümcül yaralar aldı. Kaldırıldığı hastanede hayata gözlerini kapattı. Kendini parkura attığı esnada yarış filme çekiliyordu ve tüm dünya bu sahneyi görmüş oldu. Onun ve tüm süfrajetlerin amacı, kadınların seçme ve seçilme hakkını kazanmaktı ve bunun için lafta kalmamayı, eyleme geçmeyi hedefliyorlardı.Böylece bombalar patlatmış, vitrin camlarını indirmiş ve birçok kundaklama olayını gerçekleştirmişlerdir. Epsom derbisi ise Davison'ın gerçekleştirdiği son eylem olmuş ve geride herhangi bir not bırakmamıştır. Cebinden bir tren bileti, zarf ve pullar çıkmıştır ki o dönemde tutuklanma ihtimaline karşı tüm süfrajetler yanında bu tür şeyleri taşırdı. WSPU (Kadınların Sosyal ve Politik Birliği)'nun kurucusu Emmeline Pankhurst'a göre Emily insanların vicdanının ancak biri öldüğünde ayaklanacağına inanıyordu. Böylelikle de bu intiharı planladı. Polise göre ise yapılan soruşturmada bu olay bir intihar değil talihsizlikti.[2]

Cenaze Töreni

Emily Davison'ın cenaze töreni

14 Haziran 1913'te Emily Wilding Davison için WSPU (Kadınların Sosyal ve Politik Birliği) tarafından büyük bir cenaze töreni düzenlendi. 5.000 kadın ve binlerce erkeğin de katıldığı cenaze töreninde süfrajetler birliğin renkleri olan mor ve beyaz renklerle kıyafetler giyerek yürüyüş yaptılar. Cenazesi önce Bloomsbury'de düzenlenen kilise töreninden sonra memleketi olan Morpheth'e trenle uğurlanmıştır. Mezar taşında bir WSPU sloganı olan "Deeds not words" yazmaktadır.[1][2] Kendisine çarpan jokey olan Herbert Jones beyin sarsıntısı geçirdi. Hastanede tedavi altındayken Davison'ın cenazesine çelenk göndermiştir. Jones ilerleyen yıllarda intihar etti.[3]

Emily Davison'ı anma

Emily Davison'ın fikirlerinin,inancının ve eylemlerinin süfrajetlerin hayatında önemli bir etkisi olmuştur. Onun ölümü süfrajetler için bir dönüm noktasıdır. Davison aynı zamanda sosyalist bir insandı ve Hyde Park'ta düzenlenen 1 Mayıs etkinliklerine sürekli katılırdı. Tarihçi Krista Cowman'a göre onun süfrajet olarak militan kişiliği sosyalizm ile bağlıdır. Davison'ı anmak için 1968'de Emily adında bir oyun düzenlenmiştir. Ayrıca 2013'te İngiliz besteci Tim Benjamin tarafından Emily isminde bir opera sergilenmiştir. Amerikalı rock şarkıcısı Greg Kihn Emily Davison adında bir şarkı yazmış ve 2015 yılında Suffragette adlı filmin önemli karakterlerinden biriydi. 1991'de işçi partisi başkanı Tony Benn Davison'ın polislerden kaçmak için gizlendiği dolabın içine bir tabela yerleştirdi. Ayrıca, 2013 yılının Nisan ayında Epsom yarış pistine Davison için bir tabela yerleştirildi. 2017 Ocak ayında okuduğu okullardan biri olan Royal Holloway kütüphanelerine onun isimini vereceklerini duyurdular. London School of Economics (Londra Ekonomi Okulu) ise kütüphanelerinde ona ait el yazmaları ve ölümüyle bağlantılı belgeler mevcuttur.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  2. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Açlık grevi</span> belirli özel amaçlarda başarılı olmak için geliştirilmiş şiddet içermeyen bir direniş yöntemi

Açlık grevi, katılımcılarının politik protesto davranışları olarak ya da diğerlerinde suçluluk duygusu yaratmak için genellikle bir yasanın değişmesi gibi belirli özel amaçlarda başarılı olmak için geliştirilmiş şiddet içermeyen bir direniş yöntemidir. Herhangi bir tutum, davranış, uygulama veya olayı benimsemediğini göstermek ya da bazı isteklerini yetkili kişi veya makamlara kabul ettirmek için su, tuz ve şeker dışında vücudun ihtiyaç duyduğu besin maddelerini almayarak aç kalma esasına dayanan bir protesto yöntemidir. Yemek yememe grevidir. 1991 tarihli Malta Bildirgesi'nde açlık grevi, "zihinsel olarak ehliyetli ve kendi iradesiyle açlık grevine karar vermiş kimsenin belirli bir zaman için yiyecek ve/veya sıvı almayı reddetmesi" şeklinde tanımlanmıştır. Açlık grevi eyleminden farklı olarak, ölüm orucu eyleminde hiçbir gıda alınmaz. Genellikle açlık grevi eylemiyle sonuç alınamadığında, daha etkili bir eylem biçimi olduğu düşünülen ölüm orucu eylemine geçilir. Açlık grevleri süreli veya süresiz şekilde olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Albert Lutuli</span>

Albert John Lutuli, Luthuli olarak da yazılır., Zulu kabile şefi ve Afrika Ulusal Kongresi (ANC) başkanı (1952-1960).Irk ayrımına karşı yürüttüğü barışçıl mücadele nedeniyle 1960'ta Nobel Barış Ödülü'nü alarak bu ödülü kazanan ilk Afrikalı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Emily Blunt</span> İngiliz sinema oyuncusu

Emily Olivia Laura Blunt, Altın Küre ödülllü İngiliz oyuncu. My Summer of Love ve The Devil Wears Prada filmleri ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Luiz Inácio Lula da Silva</span> 35. ve 39. Brezilya devlet başkanı

Luiz Inácio Lula da Silva veya tanınan kısa adıyla Lula, Brezilyalı siyasetçi, sendikacı ve Brezilya devlet başkanıdır. Daha önce iki dönem üst üste devlet başkanlığı görevini yürütmüştü. Siyasi kariyeri boyunca gelir eşitsizliği, yoksullukla mücadele ve Amazon ormanlarını korumak konusunda çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Charlotte Brontë</span> İngiliz yazar

Charlotte Brontë İngiliz yazar ve şair.

<span class="mw-page-title-main">Eleanor Marx</span> Aktivist ve Karl Marxın kızı

Eleanor Marx Marksist yazar ve politik eylemci. Karl Marx'ın en küçük kızıdır.

Mary Raleigh Richardson, Britanyalı-Kanadalı kadın hakları savunucusu. İngiltere'de kadınların oy hakkını kazanmasında etkin rol oynadı. En saldırgan savunuculardan biri kabul edilen Richardson, iki senede dokuz kez tutuklandı ve açlık grevindeyken yemek yemeğe zorlandı. Kadınlara da oy hakkı verilmesi konusunda Londra piskoposunu ikna etti ve kral V. George'a bir dilekçe sundu.

<span class="mw-page-title-main">Mary Decker</span>

Mary Teresa Decker,, Amerikalı bayan eski orta mesafe koşucusu.

Kadın hareketi, kadın haklarını desteklemeye yönelik evrensel nitelikteki sosyal harekettir.

<span class="mw-page-title-main">Süfrajet</span>

20. yüzyılın başlarında Birleşik Krallık ve ABD’de pasif direniş, kamu toplantılarını bölme, açlık grevi yapma gibi yollarla kadınların seçme ve seçilme hakkını savunan, az çok organize olmuş radikal kadın hakları savunucuları süfrajet olarak nitelendirilmiştir. Süfrajet hareketleri ağırlıklı olarak orta sınıftan gelen kadınlar tarafından yürütülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Emmeline Pankhurst</span>

Emmeline Pankhurst, radikal feminizm kuramcısı, süfrajet ve kadın hakları savunucusudur.

<span class="mw-page-title-main">Kadınların Sosyal ve Politik Birliği</span>


Kadınların Sosyal ve Politik Birliği Birleşik Krallık'ta kadın hareketleri çerçevesindeki öncü örgütlerden birisidir. Üyelerin süfrajet olarak tanımlandığı ilk gruptur.

<span class="mw-page-title-main">Ignacy Jan Paderewski</span>

Ignacy Jan Paderewski, Polonyalı piyanist, besteci, diplomat, siyasetçi ve eski Polonya Başbakanı.

Türkiye'de açlık grevleri, Türkiye'de düzenlenen açlık grevleridir.

<span class="mw-page-title-main">Jones Ana</span> İrlandalı-Amerikalı sendikacı (1830 – 1930)

Mary Harris Jones, Amerikalı öğretmen, terzi, aktivist.

<span class="mw-page-title-main">Harold ve Maude (roman)</span>

Harold ve Maude, Colin Higgins tarafından yazılan roman.

<span class="mw-page-title-main">Alman Sonbaharı</span>

Alman Sonbaharı, 30 Haziran 1977 yılından başlayarak Batı Almanya'yı derinden sarsan olaylar dizisidir. Olayı başlatanlarda Kızıl Ordu Fraksiyonu'dur. Olaylar dizisi 30 Haziran 1977'de, Dresdner Bank müdürü Jürgen Ponto, başarısız kaçırma girişimi ile başlamıştır. Daha sonra Jürgen Ponto Oberurse'deki evinin önünde vurularak öldürüldü. Kaçırma olayına karışan RAF'çılar Brigitte Mohnhaupt, Christian Klarve Ponto'nun vaftiz kızı Susanne Albrecht'ti.

<i>Şahin Tepesi</i> (dizi) Türk televizyon dizisi

Şahin Tepesi, Ay Yapım imzalı, senaryosunu Melek Gençoğlu'nun yazdığı, başrollerini Zerrin Tekindor, Ebru Özkan, Boran Kuzum, Aybüke Pusat, Murat Aygen, Esra Dermancıoğlu, Kaan Taşaner, Leyla Tanlar ve Mustafa Mert Koç'un paylaştıkları dram türündeki Türk televizyon dizisidir. Dizi, 28 Aralık 2018 tarihinde yayımlanan 6. bölümü ile final yaparak sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Helin Bölek</span> Kürt asıllı şarkıcı

Helin Bölek, Grup Yorum üyesi ve solisti. Tutuklanan müzisyen arkadaşlarının serbest bırakılması ve Grup Yorum'un yasaklanan şarkılarını yeniden söylemek için girdiği ölüm orucunun 288. gününde öldü.

<span class="mw-page-title-main">Ekmek ve Güller</span> Slogan

"Ekmek ve Güller" adil ücretler ve onurlu çalışma koşulları için verilen mücadeleyle özdeşleşmiş bir deyimdir. Amerikalı kadınların oy hakkı aktivisti Helen Todd'un "herkes için ekmek ve güller" ihtiyacından bahsettiği bir konuşmasından ortaya çıkmıştır. Bu dize James Oppenheim'a ilk kez 1911 yılında The American Magazine'de yayınlanan "Ekmek ve Güller" başlıklı bir şiir yazması için ilham vermiştir. Şiir o zamandan beri başka dillere çevrilmiş ve çeşitli besteciler tarafından müziğe uyarlanmıştır. Bu ifade özellikle 1912 yılında Lawrence, Massachusetts'te gerçekleşen ve "Ekmek ve Güller grevi" olarak bilinen tekstil greviyle ilişkilendirilmektedir. Ekmeğin güllerle eşleştirilmesi, işçilerin sadece temel ihtiyaçlarının karşılanması değil, aynı zamanda saygı ve saygınlıkla muamele görmeleri gerektiği fikrini yansıtmaktadır.