İçeriğe atla

Emile Henry

Emile Henry (26 Eylül 1872 - 21 Mayıs 1894) Fransız eylemci ve Anarşist. 12 Eylül 1894'te Paris Saint-Lazare garında bulunan Cáfe Terminus adlı bir restoranta düzenlediği bombalı saldırı sonucu bir kişiyi öldürdü ve yirmi kişiyi yaraladı.[1]

Anarşist hareket içerisindeki faaliyetinin sınırlı olmasına rağmen, işlediği suçlar ve yaşı nedeniyle bir hayli dikkat topladı. Henry, liberal aristokratik bir çevrede yetişti. Babası inançları yüzünden defalarca sürgün edilmiş eski bir komünardı. Erkek kardeşi ise Fransız anarşist hareketinin önemli unsurlarından biriydi.

Émile, öldürülen devrimci bir yoldaşının intikamını almak için kimsenin ölmediği bir bombalı eylemle bir hükûmet binasını tahrip eden Auguste Vaillant'ın idam edilmesi üzerine büyük bir öfkeye kapıldı.

Cáfe Terminus'u bombalamasının nedeni, bu mekanı burjuvazinin bir temsili olarak görmesiydi. Bombayı yerleştirirken olabildiğince çok sayıda burjuvanın ölmesini amaçlıyordu. Eylemleri nedeniyle mahkemeye çıkarıldığında, neden boşu boşuna birçok masum insanın zarar görmesine yol açtığı sorulunca, mahkemeye şöyle yanıt verdi, "..masum burjuva yoktur."

Émile Henry 21 Mayıs 1894 günü Paris'te giyotinle başı kesilerek idam edildi.

Émile Henry'nin Mahkeme Karşısındaki Konuşması

Size sunduğum şey bir savunma değildir. Hiçbir biçimde, saldırıda bulunduğum cemiyetin suçlamalarından kaçmak gibi bir arayış içerisinde değilim. Zaten, kabul edebileceğim tek mahkeme kendimdir ve bir başkasının hükmü benim için manasızdır..

Burjuvaziye karşı ilan ettiğimiz bu acımasız savaşta, kimseden merhamet beklemiyoruz. Ölüme hazırız ve onu nasıl karşılayacağımızı biliriz. Bu yüzden hakkımda vereceğiniz hükme aldırmıyorum. Biliyorum ki benim başım keseceğiniz son kelle değil; ölümümüzün kanlı listesine başka isimler de ekleyeceksiniz.

Siz Şikago'da bizi asabilirsiniz, Almanya'da boynumuzu vurdurabilirsiniz, Jerez'de işkenceyle öldürebilirsiniz, Barcelona'da kurşuna dizer, Montbrison ve Paris'te giyotine gönderebilirsiniz, fakat Anarşiyi asla yok edemezsiniz! Onun kökleri çok derindedir. Anarşi parçalara ayrılan çürümüş bir toplumun bağrından fışkırıyor. Anarşi yerleşik düzene karşı şiddetli bir tepkidir. O otoriteye karşı gelişen tüm eşitlikçi ve liberter düşleri temsil ediyor. Anarşi her yerdedir; ki bu onu yenilmez kılıyor. Ve Anarşi sizin sonunuz olacak!

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "THE GUILLOTINE'S SURE WORK; EMILE HENRY'S HEAD SEVERED FROM HIS BODY". 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Pyotr Kropotkin</span> Rus sosyalist filozof (1842-1921)

Pyotr Alekseyeviç Kropotkin Rus anarşist, sosyalist, devrimci, ekonomist, sosyolog, tarihçi, jeolog, zoolog, siyaset bilimci, insan coğrafyacısı, anarşist komünist yazar, anarşizm kuramcısı.

Anarşizm, toplumsal otoritenin, tahakkümün, erkin ve hiyerarşinin tüm biçimlerini bertaraf etmeyi savunan çeşitli politik felsefeleri ve toplumsal hareketleri tanımlayan sosyal bir terimdir. Anarşizm, her koşulda her türlü otoriteyi reddetmektir. Reddedilen bu otoritelere patriyarki ve kapitalizm de dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Emma Goldman</span> Anarşist yazar ve siyasal eylemci

Emma Goldman, anarşist yazar ve siyasal eylemcidir. 20. yüzyılın ilk yarısında ABD ve Avrupa'da anarşist siyasi felsefenin yayılmasında ve gelişmesinde büyük bir rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Giyotin</span> İdam aracı

Giyotin, idam mahkûmunun başını kesmek amacıyla geliştirilmiş bir çeşit idam aracı. Giyotin ilk kez 1792 yılında Jacques Nicholas Pelletier adlı bir hırsızı idam etmek için kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Anarko-komünizm</span> Anarşizm

Anarko-komünizm, komünist anarşizm, anarşist komünizm ya da liberter komünizm; kapitalizmin ancak toplumsal bir devrimle ortadan kalkacağını ve bunun da sınıf eksenli bir mücadeleyle gerçekleşeceğini, sosyalist akımların aksine komünal hayat düzenine erişebilmek için sosyalist devrimi ve devletin proletarya tarafından ele geçirilmesini değil, doğrudan komün hayata geçilmesi gerektiğini savunan ideoloji. Marksistlerden farklı olarak devrimden sonra iktidarın devletin tekelinde toplanmasına karşı çıkar. Bunun devlet iktidarına sahip olanlar ve olmayanlar arasında ayrışmaya yol açacağını, iktidara sahip olanların yozlaşacağını ve toplumun çıkarına göre davranmak yerine iktidarlarını koruma, kuvvetlendirme yoluna gideceklerini savunur. Anarşist komünistler bunun yerine tüm kararların toplumun tamamının katılımıyla alınmasını savunur.

<i>İki Şehrin Hikâyesi</i> Charles Dickensın 1859da yayımlanan romanı

İki Şehrin Hikâyesi, Charles Dickens'ın 1859 yılında gazetelerde tefrika edilmek üzere yazdığı, konusu Fransız Devrimi esnasında ve öncesinde Paris ve Londra'da geçen romandır. 200 milyonun üzerindeki satışı ile tüm zamanların en meşhur edebiyat eserleri arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Émile Zola</span> Fransız yazar (1840-1902)

Émile François Zola, Fransız yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Jean Baptiste Carrier</span> Fransız devrimci (1756 – 1794)

Jean Baptiste Carrier, Vendée Savaşı sırasında Nantes'de karşı devrimcilere karşı acımasız tutumuyla ünlenen radikal devrimci Komutan ve Avukat.

<span class="mw-page-title-main">Cemile Buhayrad</span>

Cemile Buhayrad, Cezayirli kadın direnişçi ve halk kahramanı.

<span class="mw-page-title-main">Maximilien Robespierre</span> Fransız avukat, devrimci ve siyasetçi (1758-1794)

Maximilien de Robespierre ya da Maximilien Robespierre, (6 Mayıs 1758 – 9 Thermidor, Yıl II [28 Temmuz 1794]) 6 Mayıs 1758'de Arras'ta doğan ve 10 Thermidor Yılı II'de Paris'te Devrim Meydanı'nda giyotinle idam edilen Fransız avukat ve siyasetçidir. Fransız Devrimi'nin önde gelen isimlerinden biriydi ve dönemin en tartışmalı figürlerinden biri olmaya devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bonnot Çetesi</span>

Bonnot Çetesi, 1911'de kurulan, 1912'de dağılan Fransız anarşist topluluğu. Topluluğa adını veren ve topluluğun önde gelen simalarından biri olan Jules Bonnot, profesyonel araba hırsızıydı. Diğer üyeler fırıncılık, işçilik gibi düşük gelirli işçilerden ve zanaatkarlardan oluşmaktaydı. Çete üyeleri L’Anarchie (Anarşi) adlı dergiyle ilgilenen kişilerdi. Birçok suça karışırken siyasi fikirleriyle notlar almış, bu konuda yazılar bırakmışlardır. Politik görüşleri Mikhail Bakunin, Pierre-Joseph Proudhon, Max Stirner, Ludwig Büchner, Friedrich Nietzsche ve Ravachol gibi düşünürlerden etkilenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ravachol</span> Fransız suçlu (1859-1892)

Ravachol, eylemle propagandanın ilk uygulayıcılarından ve bu anlayışın simgesi olarak tarihe geçmiş Fransız anarşist.

<span class="mw-page-title-main">Auguste Vaillant</span> Fransız siyasetçi (1861-1894)

Auguste Vaillant, , Fransız anarşist ve aktivist. Parlamento binasına yaptığı bombalı saldırıyla büyük sükse yapmıştır.

Anarşizm ve şiddet, eylemli propaganda nedeniyle popüler düşüncede birbirlerine yakın kavramlar. Anarşist düşünce şiddet sorusuna oldukça çeşitli cevaplar vermiştir. Bakunin, anarşizm “burjuvaziyi oluşturan bireylerin ölümü demek değildir, siyasi ve toplumsal varlık olarak ekonomik açıdan işçi sınıfından ayrı farklı [bağımsız] olan burjuvazinin ölümü demektir.” diyerek; Kropotkin “yüzlerce yıllık bir tarihe dayanan bir yapıyı birkaç kilo patlayıcıyla tahrip edemezsiniz.” diyerek toplumsal ilişkilerin havaya uçurulamayacağını ve anarşizmin bireye karşı olamayacağını belirtmişlerdir. Rus Devrimi tarihi, Kropotkin'in “eğer yalnızca terörle kazanılırsa gelecek devrim çok üzücü olacaktır” öngörüsünü onaylar. Emma Goldmann ise “Anarşist hareketle aşina olan hemen hemen herkesçe bilinen bir gerçektir ki; Anarşistlerin cezasını çektiği terörist eylemlerin büyük bir kısmı ya kapitalist medya tarafından uydurulmuştur veyahut –eğer doğrudan [kendileri tarafından] yapılmadıysa– polis tarafından kışkırtılmıştır.” demektedir. Tüm bunlar anarşistlerin şiddet eylemleri yapmadıkları anlamına gelmez.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de anarşizm</span>

Türkiye’de anarşizm, 12 Eylül 1980 darbesinin ardından, özellikle de 1986 yılında Kara dergisinin yayınlanmaya başlamasıyla görünürlük kazanan, radikal bir sol harekettir. Öncesinde Türkiye siyaset sahnesinde anarşist hareketin bir gelenek ihtiva ettiği söylenemese de, Türkiye’de bir anarşist geleneğin oluşumuna dair “yüzyıllık gecikme”ye rağmen, Anadolu topraklarında anarşizmin tarihsel köklerine dair izlere rastlamak da mümkündür.

<span class="mw-page-title-main">Hubert-Joseph Henry</span> Fransız devlet adamı (1846-1898)

Hubert-Joseph Henry Fransız subay, Dreyfus Olayı'nın kilit isimlerindendir. Alfred Dreyfus aleyhine olacak şekilde kanıtları tahrif ettiği ortaya çıkmış, tutuklanmasının ardından hücresinde intihar etmiştir. Dreyfus karşıtlarınca kahraman olarak görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Dreyfus Olayı kronolojisi</span>

Dreyfus Olayı kronolojisi Dreyfus Olayı kapsamındaki gelişmeleri sıralar.

Kuir Anarşizm ya da anarko-queer, gey kurtuluş ve homofobi, lezbofobi, transmisojini, bifobi, transfobi, heteronormavite, ataerkillik ve ikili cinsiyet sistemi gibi hiyerarşilerin kaldırılmasının aracı olarak anarşizmi ve toplumsal devrimi savunan anarşist düşünce okuludur. Anarşist ve LGBT hareketlerin hem dışında hem içinde LGBT hakları için mücadele eden insanlara: John Henry Mackay, Adolf Brand ve Daniel Guérin dahildir. Bireyci anarşist Adolf Brand Berlin’de 1896’den 1932’ye kadar, gey sorunlarına adanmış ilk sürekli dergi olan Der Eigene’yi yayımlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Épuration légale</span>

Épuration légale, II. Dünya Savaşı sırasında Nazilerin Fransa'yı işgalinin ardından kurulan Vichy rejiminin yıkılmasının ardından işgalden kurtarılan Fransa'da 1944-1949 arasında süren yasal tasfiye sürecini anlatır.

<span class="mw-page-title-main">XVI. Louis'nin İdamı</span> Fransız Devriminin büyük olayı

21 Ocak 1793 günü Paris Devrim Meydanı'nda (1795'te adı Concorde Meydanı olarak değiştirildi) devrik Kral XVI. Louis'nin idamı gerçekleşti. 17 Ocak 1793'te Ulusal Kongre'de neredeyse oybirliğiyle kralı vatana ihanetten mahkûm etti (Suçsuz oyu sıfır iken, pek çok çekimser oyu çıkmıştır). İnfaz dört gün sonra gerçekleştirildi. İşlem, 3.000'e yakın infaz gerçekleştiren dönemin ünlü celladı Charles-Henri Sanson tarafından giyotin aracılığıyla gerçekleştirildi.