Elizabeth Stuart
| Elizabeth Stuart | |
|---|---|
| Bohemya Kraliçesi | |
 | |
| Bohemya Kraliçesi eşi | |
| Hüküm süresi | 4 Kasım 1619 - 8 Kasım 1620 |
| Taç giymesi | 7 Kasım 1619 |
| Doğum | 19 Ağustos 1596 İskoçya Krallığı,Fife, Dunfermline Sarayı |
| Ölüm | 13 Şubat 1662 (65 yaşında) Londra,İngiltere Krallığı |
| Defin | 17 Şubat 1662 Westminster Manastırı |
| Eş(ler)i | V. Frederick ( m. 1613; ölüm 1632 ) |
| Hanedan | Stuart Hanedanı |
| Babası | Kral VI. ve I. James’in |
| Annesi | Danimarkalı Anne |
| Dini | Protestanlık |
Elizabeth Stuart (19 Ağustos 1596 - 13 Şubat 1662) Bohemya Kralı V. Frederick'in eşi olarak Bohemya Kraliçesiydi. Çiftin Bohemya soyluları tarafından taç için seçilmesi, Otuz Yıl Savaşları'nı başlatan siyasi ve dini kargaşanın bir parçasıydı. Kocasının Bohemya'daki hükümdarlığı bir kıştan fazla sürdüğü için Kış Kraliçesi olarak anılır[1]
Çocukluğu
Elizabeth, 19 Ağustos 1596'da sabah saat 2'de Fife'daki Dunfermline Sarayı'nda dünyaya geldi.[2] Doğduğu sırada babası İskoçya Kralı'ydı, ancak henüz İngiltere Kralı değildi. Vaftiz annesi İngiltere Kralı I. Elizabeth'in[1] onuruna adını alan genç Elizabeth, 28 Kasım 1596'da Holyroodhouse'daki Kraliyet Şapeli'nde vaftiz edildi ve daha sonra müjdeciler tarafından "Leydi Elizabeth" olarak ilan edildi.[2][3] İskoçya'daki erken yaşamı boyunca Elizabeth, Lord Livingstone ve eşi Eleanor Hay'in bakımına verildiği Linlithgow Sarayı'nda yetiştirildi.[4] Birkaç yıl sonra kralın ikinci kızı Margaret de onların bakımına verildi. Elizabeth "bu küçük kız kardeşe özel bir ilgi göstermedi", çünkü bu genç yaşta bile sevgisi erkek kardeşi Henry'nin yanındaydı.
İngiltere Kraliçesi I. Elizabeth 1603 yılında öldüğünde, Elizabeth Stuart'ın babası James, İngiltere ve İrlanda Kralı olarak yerine geçti. Kildare Kontesi prensesin mürebbiyesi olarak atandı. Ağabeyi Henry ve Elizabeth annesiyle birlikte "sürekli bir eğlence içinde güneye İngiltere'ye doğru bir yolculuk yaptı."[5] Babasının doğum günü olan 19 Haziran'da Elizabeth Worksop Malikanesinde Robert Cecil'in oğluyla dans etti.
Elizabeth birkaç hafta sarayda kaldı, ancak 25 Temmuz 1603'te "ebeveynlerinin taç giyme töreninde hazır bulunduğuna dair hiçbir kanıt yok."[6] Bu zamana kadar kraliyet çocuklarının Weybridge yakınlarındaki eski bir Tudor av köşkü olan Oatlands'a taşınmış olması muhtemel görünüyor. Londra'da veba salgını vardı ve Prens Henry ile Prenses Elizabeth Winchester'a taşındı. Danimarkalı Anne onları karşılamak için bir mask hazırladı. 19 Ekim 1603'te "Kral'ın Leydi Elizabeth'in bakım ve eğitimini Lord Harrington ve karısına vermeyi uygun gördüğünü duyuran özel mühür altında bir emir yayınlandı."[6] Lord ve Leydi Harington'ın gözetimi altında Elizabeth, ömür boyu sürecek bir dostluk kuracağı Anne Dudley ile tanıştı.[6]
Eğitimi
Elizabeth'e o dönemde bir prensese göre kapsamlı bir eğitim verildi. Bu eğitim doğa tarihi, coğrafya, teoloji, dil, yazı, müzik ve dans eğitimini içeriyordu. Babası "Latince'nin kadınları daha kurnaz yapma gibi talihsiz bir etkisi olduğuna" inandığı için klasik eğitim almasına izin verilmedi.[7] 12 yaşına geldiğinde Elizabeth, "kolaylıkla ve zarafetle konuştuğu" ve daha sonra kocasıyla sohbet etmek için kullanacağı Fransızca da dahil olmak üzere birçok dili akıcı bir şekilde konuşuyordu.[8] Ayrıca mükemmel bir biniciydi, Protestan dinini çok iyi anlıyordu ve "kulağa samimi gelen ve asla yapmacık olmayan" mektuplar yazma yeteneğine sahipti. 23] Ayrıca son derece edebi biriydi ve "kitaplara olan erken sevgisinin birkaç hatırası mevcuttur".[9]
Kur yapma ve evlilik
Bir hükümdarın kızı olarak, genç Elizabeth'in eli çok cazip bir ödül olarak görülüyordu.[6] Talipler kıtanın dört bir yanından geliyordu.
Evlilik genç Elizabeth'e babasına ve babasının krallığına mal olacaktı. James 1603 yılında İngiliz tahtına geçtiğinde, İngiltere Avrupa meselelerinde yeni bir rol edinmişti. Çocuksuz I. Elizabeth'in aksine, James çocuk sahibi olarak hanedan siyasetinde önemli bir rol oynayabilirdi.[10] Bunedenle Elizabeth'in eş seçiminin kişisel tercihiyle pek ilgisi yoktu fakat eşleşmenin getirebileceği faydalarla büyük bir ilgisi vardı.
Taliplerinin çoğu çeşitli nedenlerle çabucak reddedildi. Bazıları yeterince yüksek bir soydan gelmiyordu, sunacak gerçek bir beklentileri yoktu ya da diğer tüm gerekçelerle mükemmel bir eş gibi görünen Gustavus Adolphus örneğinde olduğu gibi, "ülkesi Kraliçe Anne'in anavatanı Danimarka ile savaş halindeydi."[10] Dahası, İngiltere başka bir dini devrimle karşı karşıya kalamazdı ve bu nedenle dini ön koşul çok önemliydi.
Seçilen kişi Ren Kontu V. Frederick (Friedrich) idi. Frederick inkâr edilemeyecek kadar yüksek bir soydan geliyordu. Ataları arasında Aragon ve Sicilya kralları, Hessen landgrave'leri, Brabant ve Saksonya dükleri ile Nassau ve Leuven kontları vardı. Ayrıca İngiltere Kralı II. Henry ile de kan bağı vardı. "İmparatorluğun kıdemli bir Prensi" ve Protestan inancının sadık bir savunucusuydu.[11]
Kur
Frederick 16 Ekim 1612'de İngiltere'ye vardı ve bu eşleşme en başından beri her ikisini de memnun etmiş görünüyordu. Çağdaşları, Frederick'in "onun arkadaşlığından ve sohbetinden başka hiçbir şeyden zevk almıyor" göründüğünü belirtmişlerdir.[12] Frederick ayrıca Elizabeth'in ağabeyi Prens Henry ile de bir dostluk kurmuş, bu da müstakbel gelinini son derece memnun etmiştir. Kral James çiftin mutluluğunu dikkate almadı, ancak bu evliliği "daha büyük bir iç ve Avrupa uyumu sağlama sürecinin bir adımı" olarak gördü.[13] Evlilikten mutsuz görünen tek kişi Kraliçe Anne'di. Bir kralın kızı, bir kralın kız kardeşi, bir kralın eşi ve gelecekteki bir kralın annesi olarak, o da bir kraliçenin annesi olmak istiyordu. Frederick'in yumuşak huylu ve cömert yapısından bir şekilde hoşlandığı, ancak onun düşük bir soydan geldiğini düşündüğü söylenir.
6 Kasım 1612'de Galler Prensi Henry öldü. Onun ölümü Elizabeth üzerinde duygusal bir etki yarattı ve tahtın ikinci vârisi olarak yeni konumu onu daha da cazip bir eş haline getirdi. Kraliçe Anne ve "Frederick’in kendisi için her zaman değersiz bir eş olduğunu düşünen benzer düşüncedekiler, karşı çıkma konusunda cesaretlendiler."[6] Elizabeth, ağabeyinin onayladığı ve iyi bir beyefendinin duygularına sahip olduğunu düşündüğü Frederick'in yanında durdu. Her şeyden önce, "Almanya'daki Protestan çıkarlarının gelecekteki lideri olarak görülüyordu"
Evliliği
Düğün 14 Şubat 1613'te Whitehall Sarayı'ndaki kraliyet şapelinde gerçekleşti ve İngiltere sarayını her zamankinden daha fazla kraliyet mensubunun ziyaret ettiği görkemli bir düğün oldu. Evlilik son derece popüler bir eşleşme oldu ve "o savurgan çağ için bile bir tören ve ihtişam harikası"[14] olarak tanımlanan törenle halkın sevgisinin taşmasına vesile oldu.
Hem Londra'da hem de Heidelberg'de, yaklaşık 50.000 sterline mal olan ve Kral James'i neredeyse iflasa sürükleyen toplu ziyafetler ve gösterişli mobilyalar da dahil olmak üzere gösterişli ve sofistike şenliklerle kutlandı.
Bohemya Kraliçesi
Bohemya Krallığı, soyluların hükümdarı seçtiği "adı dışında her şeyiyle aristokratik bir cumhuriyetti".[15] Ülke uzun bir süre dini özgürlüğün tadını çıkarmıştı, ancak Mart 1619'da İmparator Matthias'ın ölümü üzerine bu durum değişecek gibi görünüyordu. Habsburg varisi, 1617'de Bohemya Kralı olarak taç giyen Arşidük Ferdinand, Styria Dükalığı'nda Protestanlara acımasızca zulmeden koyu bir Katolikti. Bohemya soyluları "ya Ferdinand'ı kralları olarak kabul etmek ya da onu tahttan indirmek gibi nihai bir adım atmak" arasında seçim yapmak zorundaydı.[16] Tahttan indirmeye karar verdiler ve diğerleri riskler nedeniyle reddedince, Bohemyalılar "seçmenin kralcı iddialarına boyun eğdiler" ve Elizabeth'in kocasına davetiye çıkardılar.[9]
Frederick kuşkulu olsa da teklifi kabul etti. Aile Prag'a taşındı ve burada yeni Kral gerçek bir sevinçle karşılandı.[17] Frederick 4 Kasım 1619'da Prag Kalesi'ndeki Aziz Vitus Katedrali'nde taç giydi. Elizabeth'in Bohemya Kraliçesi olarak taç giyme töreni üç gün sonra gerçekleşti.
Kraliyet çiftinin üçüncü oğlu Prens Rupert, taç giyme töreninden bir ay sonra Prag'da dünyaya geldi. Halk büyük yeni prensi büyük bir sevinçle karşıladı. Böylece Frederick'in Bohemya'daki hükümdarlığı iyi başlamış ama sadece bir yıl sürmüştü. Bohemya tacı "her zaman Habsburg politikasının temel taşı olmuştu" ve varis Ferdinand, şimdiki Kutsal Roma İmparatoru II Ferdinand, buna boyun eğmeyecekti.[17] Frederick'in hükümdarlığı, Bohemya Protestan ordularının 8 Kasım 1620'de Beyaz Dağ Savaşı'nda (Otuz Yıl Savaşları'nın ilk aşamasını sona erdiren) yenilmesiyle sona erdi.
Elizabeth "Kış Kraliçesi", Frederick ise saltanatlarının kısalığına ve savaşın yapıldığı mevsime atfen "Kış Kralı" olarak anılır.[17]
Sürgün
En kötüsünden korkan Elizabeth, Beyaz Dağ Savaşı'ndaki yenilgi sırasında Prag'ı çoktan terk etmiş ve Berlin'den yaklaşık 80 km (50 mil) uzaklıktaki Custrin Kalesi'nde beşinci çocuğunun doğumunu bekliyordu. Orada 6 Ocak 1621'de "bir saatten biraz fazla süren kolay bir doğumla" Maurice adında sağlıklı bir erkek çocuk dünyaya getirdi.[17] Askeri yenilgi Prag'a dönme ihtimalini ortadan kaldırdı ve tüm aile kaçmak zorunda kaldı. Elizabeth 1621 baharında küçük bir maiyetle Lahey'e geldi.
Elizabeth sürgündeyken dört erkek ve dört kız olmak üzere sekiz çocuk daha doğurdu. Sonuncusu, Gustavus, 2 Ocak 1632'de doğdu ve genç yaşta ölen iki kardeşi Louis ve Charlotte'un gömülü olduğu Manastır Kilisesi'nde vaftiz edildi. Aynı ayın ilerleyen günlerinde Frederick Elizabeth'e veda etti ve savaş alanında İsveç kralına katılmak üzere yola çıktı. Frederick Ekim 1632'nin başından beri bir enfeksiyon nedeniyle hastaydı ve Lahey'e ulaşamadan 29 Kasım sabahı öldü.
Kocasının ölümü ve sonraki yaşamı
Elizabeth, Frederick'in ölüm haberini aldığında üzüntüden ne yapacağını bilemez hale geldi ve üç gün boyunca yemedi, içmedi ve uyumadı. I. Charles kızının durumunu öğrendiğinde onu İngiltere'ye dönmeye davet etti, ancak Elizabeth bunu reddetti. Oğlunun ve Frederick'in varisi Charles Louis'nin hakları uğruna savaşılacaktı.[17] Elizabeth daha sonra oğlunun hakları için savaştı, ancak 1648'de Pfalz Seçmenliğini geri aldıktan sonra bile Lahey'de kaldı. 1613'te Hollanda'ya sevinçle girişinin etkileyici büyük deniz manzarasını tamamlamak üzere kendisini ve kocasını onurlandırmak için daha büyük bir aile portresi yaptırdı.
Elizabeth zamanını bol bol mektup yazarak ve çocukları için evlilik eşleştirmeleri yaparak keçirdi. Frederick'in 1632'deki ölümü ile kendisinin 30 yıl sonraki ölümü arasında, hayatta kalan on çocuğundan dördünün daha ölümüne tanık oldu. Kardeşi İngiltere Kralı I. Charles 1649 yılının başlarında idam edildi ve hayatta kalan Stuart ailesi İngiliz Milletler Topluluğu yıllarında sürgüne gönderildi. Hayatta kalan çocuklarıyla olan ilişkileri de, sayıları giderek artan torunlarıyla zaman geçirmesine rağmen, bir şekilde uzaklaştı. "Kendi çocuklarının çoğuna karşı mesafeli bir anne" olmanın bedelini ödemeye başlamıştı ve İngiltere'ye gitme fikri artık düşüncelerinin başında geliyordu.[8]
1660 yılında Stuartlar, Elizabeth'in yeğeni II. Charles'nin şahsında İngiltere, İskoçya ve İrlanda tahtlarına yeniden oturdular. Elizabeth 26 Mayıs 1661'de İngiltere'ye vardı. Temmuz ayına gelindiğinde artık Lahey'e dönmeyi planlamıyordu ve mobilyalarının, giysilerinin ve diğer mülklerinin geri kalanının kendisine gönderilmesi için planlar yaptı. Daha sonra Drury House'a taşındı ve burada küçük ama etkileyici ve misafirperver bir ev kurdu. 29 Ocak 1662'de Westminster'daki Leicester House'a bir kez daha taşındı, ancak bu sırada oldukça hastaydı.[6] Elizabeth zatürreye yakalandı, 10 Şubat 1662'de ciğerlerinden kan geldi ve 13 Şubat gece yarısından kısa bir süre sonra öldü.
17 Şubat akşamı tabutu Somerset House'dan ayrıldığında, oğullarından Westminster Abbey'e giden cenaze alayını takip eden tek kişi Rupert oldu. VII. Henry'nin şapelinde, atalarının arasında ve çok sevdiği ağabeyi Galler Prensi Henry'nin yakınında toprağa verildi.
Kış Kraliçesi'nin Zaferi, 1636,Gerard van Honthorst tarafından çizilen resim.
Elizabeth, Bohemya Kraliçesi, 1641.
Dul Elizabeth Stuart, 1642.
Çocukları
Elizabeth ve Frederick'in altısı annelerinden uzun yaşayan 13 çocuğu oldu:
1.Henry Frederick, Pfalz'ın Prensi (1614-1629); 15 yaşında Henry Frederick, ele geçirilen İspanyol hazine filosunu görmek için babasıyla birlikte Amsterdam'a gitti. Haarlemmermeer'i geçerken tekneleri bir mavnaya çarptı ve alabora oldu. Baba kurtarıldı ancak Henry Frederick boğuldu ve cesedi ertesi güne kadar bulunamadı.
2. Charles Louis, (1617-1680);
3.Pfalzlı Elizabeth (1618-1680) en çok René Descartes ile yazışmalarıyla tanınan bir filozoftu.[1] Descartes'ın düalist metafiziğini eleştiriyordu ve çalışmaları daha sonraki filozofların metafizik kaygılarını öngörüyordu.
4.Rupert, Ren Kontu (1619-1682); İngiliz ordusunda subay, amiral, bilim adamı ve sömürge valisiydi. İlk olarak İngiliz İç Savaşı sırasında Kraliyetçi bir süvari komutanı olarak öne çıktı.İki gayrimeşru çocuğu vardı.
5.Maurice (16 Ocak 1621 - 1 Eylül 1652)İngiliz ordusunda subay olarak görev almıştır.
6.Louise Hollandine (18 Nisan 1622 - 11 Şubat 1709) Montrose Markisi ile olan romantik ilişkisi ile de bilinmektedir. Saygı duyulan bir ulusal kahraman olan Montrose, 1650 yılında asılıp idam edilene kadar pek çok önemli askeri zafer kazanmıştır.
7.Louis (21 Ağustos 1624 - 24 Aralık 1624) 3 aylıkken öldü.
8.Edward, Simmern Kontu (1625-1663); Edward, İtalyan kökenli bir Fransız prensesi olan Anne Gonzaga ile 24 Nisan 1645'te Paris'te evlendi.Edward ve Anna Gonzaga'nın üç kızları oldu.
9.Henriette Marie (7 Temmuz 1626 - 18 Eylül 1651); 16 Haziran 1651'de Transilvanya Prensi George II Rákóczi'nin kardeşi Prens Sigismund Rákóczi ile evlendi.
10.John Philip Frederick (26 Eylül 1627 - 16 Şubat 1650); Philip, albay rütbesiyle Lorraine Dükü'nün askeri hizmetine girdi. 16 Aralık 1650'de Rethel Muharebesi'nde öldürüldü.
11.Charlotte (19 Aralık 1628 - 14 Ocak 1631) 2 yaşındayken öldü.
12. Hannoverli Sophia (14 Ekim 1630 - 8 Haziran 1714); Sophia, Büyük Britanya ve İrlanda Kraliçesi olmasına iki aydan kısa bir süre kala öldü. Sonuç olarak, oğlu I. George, ilk kuzeni Kraliçe Anne'in yerine Britanya tahtına geçti.
13.Pfalzlı Gustavus Adolphus (14 Ocak 1632 - 1641) 8 yaşındayken epilepsiden öldü.[8]
Kaynakça
- ^ a b "Elizabeth Stuart of Bohemia, the 'Winter Queen'". www.rmg.co.uk (İngilizce). 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ a b Barbieri, M. (1857). A Descriptive and Historical Gazetteer of the Counties of Fife, Kinross, and Clackmannan,: With Anecdotes, Narratives, and Graphic Sketches, Moral, Political, Commercial, and Agricultural; (İngilizce). Maclachlan & Stewart. The trade supplied by Macniven & Cameron. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ "Calendar of the State Papers, Relating to Scotland and Mary, Queen of Scots: Vol. XII (1595-1597) by M S Giuseppi (Ed.): Good (1952) | BoundlessBookstore". www.abebooks.com (İngilizce). 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ "Calendar of State Papers, Scotland | British History Online". www.british-history.ac.uk. 20 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Fraser, Antonia (1997). The Gunpowder Plot: Terror & Faith in 1605 (İngilizce). Mandarin. ISBN 978-0-7493-2357-8. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ a b c d e f alison-plowden (1 Ocak 2003). The Stuart Princesses (İngilizce). Sutton Publishing Ltd. ISBN 978-0-7509-3238-7. 5 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Fraser, Antonia (1 Ocak 2002). The Weaker Vessel: Woman'S Lot In Seventeenth-Century England Part Two (İngilizce). Phoenix. ISBN 978-1-4072-1612-6.
- ^ a b c Memoirs relating to the Queen of Bohemia. By one of her Ladies [Lady Frances Erskine] (İngilizce). 1770. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ a b "ELIZABETH THE WINTER QUEEN. by GORST-WILLIAMS, Jessica.:: Very Good Hardcover (1977) Inscribed by Author(s) | Portman Rare Books". www.abebooks.com (İngilizce). 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ a b "The Winter Queen: The Story of Elizabeth Stuart". Goodreads (İngilizce). 11 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Sturdy, D. J. (1 Şubat 2002). Fractured Europe: 1600 - 1721. 1st edition (İngilizce). Oxford: Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-631-20513-5. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Green, Mary Anne Everett (1909). Elizabeth, Electress Palatine and Queen of Bohemia (İngilizce). Methuen & Company. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Curran, Kevin (2006). "James I and fictional authority at the Palatine wedding celebrations". Renaissance Studies. 20 (1): 51-67. ISSN 0269-1213. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ "A Point of View: The Winter Queen of Bohemia". BBC News (İngilizce). 21 Şubat 2013. 18 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ Bonney, Richard; Bonney, Richard (21 Kasım 1991). The European Dynastic States 1494-1660. Short Oxford History of the Modern World. Oxford, New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-873023-1.
- ^ Asch, Ronald G. (1 Ocak 1997). The Thirty Years War: The Holy Roman Empire and Europe, 1618-48 (İngilizce). Basingstoke: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-312-16585-7. 8 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2023.
- ^ a b c d e Ross, Josephine (1 Ocak 1986). The Winter Queen: The Story of Elizabeth Stuart. First Edition (İngilizce). New York: Dorset Press. ISBN 978-0-88029-068-5.
