Elif Çomoğlu Ülgen
Elif Çomoğlu Ülgen (d. 1971, Almanya), Türk büyükelçi.
Eğitimi
TED Ankara Koleji'ni bitirmiş ve 1993 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümü'nden mezun olmuştur. 2004 yılında Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü'nde Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü'nden Yüksek Lisans derecesi almıştır.
Mesleki kariyeri
1993 yılından itibaren Dışişleri Bakanlığı'nda çeşitli görevler üstlenmiştir. 2001-2003 yıllarında İstanbul'daki 3. Kolordu (NATO Yüksek Hazırlık Seviyesinde Kolordusu) nezdinde Siyasi Danışman olmuştur.[1] 2003-2007 yıllarında Avrupa Birliği nezdinde Türkiye Daimi Temsilciliği'nde Müsteşar, 2007-2009 yıllarında Dışişleri Bakanlığı Silahsızlanma, Silahların Kontrolü ve Yayılmanın Önlenmesi Dairesi Başkanı, 2009-2012 yıllarında NATO nezdinde Türkiye Daimi Temsilciliği'nde Birinci Müsteşar (NATO Daimi Temsilciliği'nde Afganistan ve Libya'daki askerî harekâtlardan sorumlu memur olarak Libya'daki NATO harekâtını planlayanlardan biri olmuştur), 2012-2014 yıllarında Dubai Başkonsolosu,[2] 2014-2017 yıllarında Dışişleri Bakanlığı Araştırma Genel Müdür Yardımcısı olarak görev yapmıştır. 26 Şubat 2017 - 24 Haziran 2021 tarihleri arasında Güney Afrika Büyükelçisi olarak görev yürütmüştür. 2021 yılı itibarıyla Antalya Diplomasi Forumu eşkoordinatörü ve Dışişleri Bakanlığı Doğu ve Güney Afrika ile İlişkiler Genel Müdür Vekili olmuştur. 2023 yılı itibarıyla Andlaşmalar Genel Müdürüdür.
Özel yaşamı
Eski diplomat ve Ekonomi ve Dış politika Araştırma Merkezi (EDAM) Başkanı Sinan Ülgen ile evli olup, 3 oğlu vardır. Ayrıca merhum büyükelçi Tanju Ülgen'in gelinidir.[3]
Kaynakça
- ^ Murat Yetkin (21 Nisan 2002). "Orduda yenilik". 18 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2017.
- ^ Zeynep Bilgehan (12 Mayıs 2012). "Dışişlerinin en güzel diplomatı Dubai'de". 18 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2017.
- ^ "6 Aralık 2015 tarihli Hürriyet Vefat İlan sitesindeki ölüm ilanı". 11 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2018.