İçeriğe atla

Eleonora

"Eleonora"
İngiltere'deki bir basım için Byam Shaw'un çizdiği illüstrasyon - 1909
YazarEdgar Allan Poe
Özgün adı"Eleonora"
ÜlkeABD
Dilİngilizce
YayımlanmaThe Gift: A Christmas and New Year's Present (1842 sayısı)

Eleonora Edgar Allan Poe tarafından yazılıp ilk defa 1842'de yayınlanan kısa öyküdür. Sıklıkla otobiyografik olarak değerlendirilir ve nispeten "mutlu" bir sona sahiptir.

Özet

Öykü, hoş kokulu çiçeklerin, fantastik ağaçların ve bir "Sessizlik Nehri'nin"[1] yer aldığı ideal bir cennete benzeyen "Rengârenk Otlar Vadisi'nde"[1] teyzesi ve kuzini ile birlikte yaşayan isimsiz bir anlatıcı tarafından anlatılmaktadır. Bu vadi yabancıların ayak basmadığı bir yerdir, dolayısıyla oradakiler dünyadan yalıtılmış mutlu bir hayat sürebilmektedir.

Anlatıcı ve kuzini Eleonora, vadide bu şekilde on beş yıl boyunca yaşadıktan sonra birbirlerine aşık olurlar. Vadi, genç aşklarının bir yansıması gibidir:

“ ...Rengârenk Otlar Vadisi'ne ateşli bir vecd hali, bir nefes gibi yayıldı. Her şey değişmişti. Eskiden çiçeksiz olan ağaçlarda şimdi yıldız şeklinde tuhaf, parlak çiçekler açıyordu. O yeşil halının rengi parlaklaşmıştı. O beyaz papatyalar birer birer solduğunda yerlerini onlarca yakut kırmızısı zambak alıyordu. Yürüdüğümüz yollardan hayat fışkırıyordu. İlk kez gördüğümüz flamingolar diğer şen parlak kuşlarla birlikte bize kızıl tüylerini sergiliyordu.[1]„

Ancak Eleonora hastalanır ve öleceğini anlar. Genç kız ölümden korkmaz ancak sevgilisinin, onun ölümünden sonra başka kadınlara aşık olmasında korkar. Anlatıcı "evrenin yüce hâkimini"[1] şahit göstererek Eleonora'ya duygusal bir söz verir, dünya üzerindeki hiçbir kadınla evlenmemeye yemin eder.

Eleonora'nın ölümünün ardında ise, Rengârenk Otlar Vadisi sıcaklığını ve parlaklığını yitirir. Anlatıcı da vadiyi terk ederek ismi belli olmayan "tuhaf bir şehirde" yaşamaya başlar. Orada Ermengarde isimli bir kadınla tanışır ve onunla evlenir. Yeni evli çift kısa bir süre sonra mezarından çıkıp gelen Eleonora tarafından ziyaret edilir ve genç kızın ruhu çifte iyi dualarını iletir. Eleonora anlatıcıya "...verdiğin sözlerden muaf tutuldun" der, "bunun sebeplerini ise ancak Cennet'te öğreneceksin."[1]

Analiz

Çoğu biyografi yazarı Eleonora'nın, Poe'nun başka kadınlara aşık olmak fikri karşısında hissettiği suçluluk duygusunu yatıştırmak üzere yazdığı otobiyografik bir öykü olduğunu ileri sürdü. Bu oldukça kısa öykünün yayınlandığı zamanlarda, Poe'nun karısı Virginia'da beş sene sonra ölümüne sebep olacak hastalığın ilk belirtileri görülmeye başlamıştı.[2] Bu durumda öyküde teyzesi ve yakın zamanda evleneceği kuzini ile birlikte yaşayan anlatıcı, Poe'nun kendisi olabilirdi.

Anlatıcını yeni eşinin adının sondan üçüncü paragrafta geçtiği öykü aniden biter. Poe'nun öyküde kendi duygularını haklı göstermeye çalıştığı düşünüldüğünde bu son pek ikna edici değildir. Poe'ya göre de öykü "olması gerektiği kadar iyi bitmemiştir." Bunu sebebi, anlatıcının yeminini bozduğu halde affedilmesinin nedenlerinin açıklanmamasından kaynaklanan belirsizlik olabilir. Yine de Poe'nun, ölmüş aşıkların mezardan çıkıp geri döndüğü diğer öykülerinin aksine, bu öyküde düşmanlık, suçluluk ve kırgınlığa yer verilmeyen nispeten "mutlu" bir son vardır.[3] Örneğin Morella'da ölmüş eş kızının bedeninde yeniden doğar ve yeniden ölür. Ligeia'da ilk eş mezarında döner ve anlatıcının yeni eşini öldürür. Sonuç olarak Eleonora'da anlatılan bir erkeğin eşinin ölümünden sonra yeniden evlendiği için suçlanamayacağıdır.

Anlatıcı daha öykünün başında deliliğini kabul eder, ancak deliliğin zekanın en yüksek noktası olup olmadığının henüz belirlenmemiş olduğunu da söyler.[4] Şakayla karışık söylenen bu sözler vadinin aşırı derecede cennete benzemesinin[5] ve önce genç aşıkların aşkıyla, ardından da Eleonora'nın ölümüyle nasıl bu derece değiştiğinin açıklaması olabilir. Anlatıcının deliliğini kabullenmiş olması, öyküye bu derecede fantastik unsurlar eklemesini mazur gösterir.[6]

Öyküde cinsel temalar da bulunur. Anlatıcı ve Eleonora büyüdükçe masum ilişkileri aşka dönüşür ve bu durum vadideki bitki ve hayvanların birden filizlenip çoğalmaları şeklinde ortaya çıkar. Genç kızın ölümü ideal romantik aşkın sonunu sembolize eder ve ardından Ermengarde'ın evlilikle sonuçlanan daha az tutkulu aşkı gelir.[7] Eleonora Poe'nun kadın karakterlerinin tipik özelliklerine sahiptir: genç, pasif ve kendini aşkına adamış bir kadındır.[8]

Öyküdeki üçlünün vadide neden tek başlarına yalıtılmış bir hayat sürdükleri belli değildir. "Rengârenk Otlar Vadisi (ing. Valley of the Many-Colored Grass) ifadesinin ilham kaynağı Percy Bysshe Shelley'nin Adonaïs isimli ağıtıdır.

Ana temalar

Mezarından çıkarak eski aşığını görmeye gelen kadın teması Poe tarafından sıklıkla kullanılmıştır. "Ligeia" ve "Morella" isimli öykülerinde de bu temaya rastlanır. Poe ayrıca, dünyanın en şiirsel konusu olduğunu düşündüğü[9] "güzel bir kadının ölümü" temasına da, bu öykü ile birlikte pek çok eserinde yer vermiştir.

Eleştirel tepkiler

Poe'nun arkadaşı Thomas Holley Chivers öyküyü neredeyse bir düzyazı şiir olduğu için övdü. Öykünün özgünlüğünü ve konunun ele alınışını, antik İskoç şiirlerindeki anlatıcı olan Ossian'ın öyküleriyle karşılaştırdı.[10] Poe'nun biyografisini yazan Arthur Hobson Quinn öyküyü "yazarın en iyi hikâyelerinden biri" olarak değerlendirdi.[11]

Yayınlanma geçmişi

Öykü ilk defa, yıllık bir yayın olan The Gift: A Christmas and New Year's Present'ın 1842 sayısında yayınlandı. Ardından, 24 Mayıs 1845'te Broadway Journal'da yer aldı.[2] Öykünün başında yer alan, Raymond Lull'ın "Belirli bir şeklin koruması altında, ruhum güvendedir." anlamındaki sözünü, Poe öyküye 1845'te ekledi.[12] Öykü ilk yayınlandığında anlatıcının adı Pyrros'tu.[12]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Poe, Edgar Allan. Bütün Hikâyeleri, çeviren: Dost Körpe, İthaki Yayınları, 2002. s. 394 - 399
  2. ^ a b Sova, Dawn B. Edgar Allan Poe: A to Z. New York: Checkmark Books, 2001. p. 78. ISBN 0-8160-4161-X
  3. ^ Kennedy, J. Gerald. "Poe, 'Ligeia,' and the Problem of Dying Women". New Essays on Poe's Major Tales içinde, editör: Kenneth Silverman. Cambridge University Press, 1993. s. 126
  4. ^ Ruffner, Courtney J. ve Jeff Grieneisen. "Intelligence: Genius or Insanity? Tracing Motifs in Poe's Madness Tales". Bloom's BioCritiques: Edgar Allan Poe içinde, editör: Harold Bloom, Philadelphia: Chelsea House Publishers, 2002. s. 55 ISBN 0-7910-6173-6
  5. ^ Ruffner ve Grieneisen. s. 59
  6. ^ Fisher, Benjamin Franklin. "'Eleonora': Poe and Madness". Poe and His Times: The Artist and His Milieu içinde, editör: Benjamin Franklin Fisher, Baltimore: The Edgar Allan Poe Society, 1990. s. 180 ISBN 0-9616449-2-3
  7. ^ Benton, Richard P. "Friends and Enemies: Women in the Life of Edgar Allan Poe". Myths and Realities: The Mysterious Mr. Poe içinde, Baltimore: Edgar Allan Poe Society, 1987. s. 6-7. ISBN 0-9616449-1-5
  8. ^ Weekes, Karen. "Poe's feminine ideal". The Cambridge Companion to Edgar Allan Poe içinde, editör: Kevin J. Hayes. Cambridge University Press, 2002. s. 154. ISBN 0-521-79727-6
  9. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991. s. 239. ISBN 0-06-092331-8
  10. ^ Chivers, Thomas Holley. Chivers' Life of Poe, Editör:Richard Beale Davis. New York: E. P. Dutton & Co., Inc., 1952. s. 79.
  11. ^ Quinn, Arthur Hobson. Edgar Allan Poe: A Critical Biography. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1998. s. 329. ISBN 0-8018-5730-9
  12. ^ a b Fisher, Benjamin Franklin. "'Eleonora': Poe and Madness" collected in Poe and His Times: The Artist and His Milieu, Benjamin Franklin Fisher, ed. Baltimore: The Edgar Allan Poe Society, 1990. p. 181. ISBN 0-9616449-2-3

Dış bağlantılar

ile ilgili metin bulabilirsiniz.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Edgar Allan Poe</span> 19. yüzyılda yaşamış Amerikalı yazar, şair, editör ve edebiyat eleştirmeni

Edgar Allan Poe, Amerikalı şair, yazar, editör ve edebiyat eleştirmeni. Çoğunlukla şiir ve kısa öykü yazdı. Özellikle gizem ve macabre öyküleri ile tanınır. ABD'de ve Amerikan edebiyatında Romantizm akımının önemli figürlerinden biri olmasının yanı sıra ülkesinde kısa öykünün ilk yazarlarından sayılır. Genellikle polisiye türünün mucidi olarak kabul edilmesinin yanında ayrıca yeni ortaya çıkmakta olan bilimkurgu türüne de katkıda bulunduğu öne sürülür. Yaşamını yalnızca yazdıkları ile sürdürmeye çabalayan ilk tanınmış Amerikan yazarı olan Poe'nun yaşamı ve kariyeri ekonomik güçlükler içinde geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Şişede Bulunan Not</span> ilk kez 19 Ekim 1833te Baltimore Saturday Visitorda yayımlanan Edgar Allan Poe öyküsü

Şişede Bulunan Not, özgün adı MS. Found in a Bottle olan, ilk kez 19 Ekim 1833'te Baltimore Saturday Visiter'da yayımlanan Edgar Allan Poe öyküsüdür. Gazete tarafından düzenlenen bir yarışmada bu öykü birincilik kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kuzgun (şiir)</span>

Kuzgun, Amerikalı şair Edgar Allan Poe tarafından yazılmış ve ilk olarak 1845'te yayımlanmış öyküleyici şiir. Şiir genelde müzikselliği, stilize dil kullanımı ve doğaüstü atmosferiyle bilinir. Şiirde, konuşabilen bir kuzgunun perişan hâldeki birini gizemli biçimde ziyaret edişi ve adamın deliliğe doğru yavaş yavaş ilerleyişi anlatılır. Genelde bir öğrenci olduğu düşünülen aşık, sevgilisi Lenore'u kaybetmenin yasını tutmaktadır. Bir Pallas büstünün üzerine tüneyen kuş, adamın üzüntüsünü "nevermore - bir daha asla" sözcüğünü sürekli tekrar ederek körükler gibidir. Şiirde birçok folklorik ve klasik konuya atıfta bulunulur.

<span class="mw-page-title-main">Annabel Lee</span>

"Annabel Lee", Amerikalı şair ve yazar Edgar Allan Poe'nun yazdığı son şiirdir. 1849'da yazılan şiir aynı yıl, Poe'nun ölümünün hemen ardından yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ulalume</span> Edgar Allan Poe tarafından 1847de yazılmış bir şiir

Ulalume, Edgar Allan Poe tarafından 1847'de yazılmış bir şiirdir. Poe'nun birkaç başka şiiri gibi Ulalume de güzel bir kadının zamansız ölümünü anlatır. Poe şiiri aslında bir hitabetin parçası olarak yazmıştır, o sebeple şiir işitsel güzelliğe odaklanmıştır. Ayrıca şiirde özellikle mitolojiye pek çok gönderme bulunur. Ulalume'nin gerçek bir kişi olup olmadığı ve kimliği tartışılagelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gammaz Yürek</span> Edgar Allan Poenun, Ocak 1843te yayımlanmış kısa öyküsü

Gammaz Yürek, Geveze Yürek ya da Geveze Kalp, Edgar Allan Poe tarafından yazılan ve ilk defa Ocak 1843'te James Russell Lowell'ın The Pioneer isimli dergisinde yayımlanan kısa öyküdür. Genelde gotik kurgunun klasikleri arasında gösterilen öykü, Poe'nun en bilinen kısa hikâyelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Altın Böcek</span> Edgar Allan Poe tarafından yazılmış kısa hikâye

Altın Böcek, Edgar Allan Poe tarafından yazılmış kısa hikâyedir. Güney Karolina'daki Sullivan's Island'da geçen öyküde, altın rengi bir böcek tarafından sokulan William Legrand, onun hizmetkârı Jupiter ve adı belirsiz bir anlatıcı tarafından yaşanan olaylar anlatılır. Şifreli bir mesajı deşifre eden Legrand, diğer iki kişiyle birlikte mesajda sözü geçen gömülü hazineyi bulmaya çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Ligeia</span>

"Ligeia", Edgar Allan Poe'nun erken dönem öykülerinden biri. İlk defa 1838'de yayımlanan öykü, isimsiz bir anlatıcı ile Ligeia adındaki güzel ve kuzgun saçlı eşi hakkındadır. Hastalanan Ligeia, Fatih Kurtçuk adında bir şiir yazar ve ölmeden hemen önce, Joseph Glanvill'in insanın sadece irade yoluyla hayatta kalabileceğine dair bazı sözlerini sayıklar. Eşinin ölümünün ardından isimsiz anlatıcı, Leydi Rowena ile evlenir. Leydi Rowena da hastalanıp ölünce çılgına dönen anlatıcı, gece boyunca kadının cesedi yanında kalır. Sonunda Rowena yavaş yavaş dirilmeye başlar ama aynı zamanda Ligeia'ya dönüşür. Öykü, anlatıcının afyon etkisiyle gördüğü bir düş olabileceği gibi, kimi görüşlere göre Poe'nun hiciv amacıyla yazdığı bir öykü de olabilir. İlk olarak The American Museum isimli dergide yayınlanan öyküyü Poe, hayatı boyunca defalarca gözden geçirmiş ve yeniden yayınlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Morgue Sokağı Cinayetleri</span>

Morgue Sokağı Cinayetleri, Edgar Allan Poe tarafından yazılan ve ilk defa 1841'de Graham's Magazine'de yayımlanan öykü. İlk dedektiflik öyküsü olarak kabul edilen Morgue Sokağı Cinayetleri'ni Poe, "uslamlama öyküleri" olarak grupladığı öyküler arasında saymıştır. Ancak, E. T. A. Hoffmann'ın Matmazel Scuderi (1819) ve Voltaire'in Zadig (1748) öyküleri gibi, benzer temaya sahip daha eski öyküler de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Marie Rogêt'nin Sırrı</span>

Marie Rogêt'nin Sırrı, Edgar Allan Poe tarafından 1842'de yazılan kısa öykü. Gerçek bir cinayetin ayrıntıları üzerine kurgulanmış ilk cinayet öyküsüdür. İlk defa Snowden's Ladies' Companion'ın Kasım 1842, Aralık 1842 ve Şubat 1843 sayılarında üç bölüm olarak yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Metzengerstein</span>

Metzengerstein, Amerikalı yazar ve şair Edgar Allan Poe'nun yayımlanan ilk kısa öyküsü. Öykü ilk defa, Philadelphia'daki Saturday Courier dergisinde 1832 yılında yayımlandı. Öyküde, Berlifitzing ailesiyle yüzyıllardır kan davası sürdüren Metzengerstein ailesinin son ferdi olan genç Baron Frederick anlatılır. Frederick'in çıkardığından şüphelenilen bir yangında Berlifitzing Kontu'nun ölmesinin ardından ortaya çıkan ve daha önce kimsenin görmediği vahşi bir at genç baronun ilgisini çeker. Metzengerstein öykünün sonunda, bu at tarafından yanmakta olan kendi evinin içine doğru götürüldüğünde, suçunun cezasını da çekmiş olur.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Ölümün Maskesi</span>

Kızıl Ölümün Maskesi, Edgar Allan Poe tarafından yazılmış öykü. Öyküde Prens Prospero'nun, "Kızıl Ölüm" olarak bilinen bir salgından korunmak için kendini bir manastıra kapatması anlatılır. Prens, kendisine eşlik eden birçok soyluyla birlikte, manastırın her biri farklı renkte döşenmiş yedi odasında bir maskeli balo düzenler. Eğlencenin doruk noktasına ulaşıldığında, gizemli biri ortaya çıkar ve tüm odaları dolaşmaya başlar. Prospero bu yabancıyla yüzleştiği anda düşüp ölür. Öykü Gotik edebiyatın birçok geleneksel unsurunu kullanır ve ölümün kaçınılmazlığına dair bir alegori olarak yorumlanır, ancak kimi yorumcular bu alegorik okumaya karşı çıkar. Gerek öykünün yorumlamasına, gerekse "Kızıl Ölüm" hastalığının gerçekte ne olduğuna dair birçok farklı görüş vardır.

<span class="mw-page-title-main">Oval Portre</span>

Oval Portre, Edgar Allan Poe tarafından yazılmış kısa öykü. Bir şatoda geçen öyküde bir portre etrafında gelişen rahatsız edici olaylar anlatılır. Yazarın en kısa öykülerinden biri olan Oval Portre'nin 1842'de yapılan ilk basımı sadece iki sayfa uzunluğundadır.

<span class="mw-page-title-main">Kalabalıkların Adamı</span> başarılı yazar edgar Allan Poe tarafından yazılan kısa gerilim hikayesidir başarılı yazar burada da bizi karanlık iç dünyasına davet ediyor

Kalabalıkların Adamı, Edgar Allan Poe tarafından yazılmış kısa öykü. İsimsiz bir anlatıcının kalabalık Londra sokaklarında bir adamı takip etmesini anlatan öykü ilk defa 1840'ta yayımlandı.

<span class="mw-page-title-main">Diri Diri Gömülüş</span>

Diri Diri Gömülüş, Edgar Allan Poe tarafından yazılan ve ilk defa 1844'te The Philadelphia Dollar Newspaper'da yayımlanan korku öyküsü. Ölmeden gömülme korkusu bu dönemde oldukça yaygındı ve Poe da öyküde genel ilgi gören bu konuyu işlemişti.

<span class="mw-page-title-main">Kuyu ve Sarkaç</span>

Kuyu ve Sarkaç, Edgar Allan Poe tarafından 1842'de yazılan ve aynı yıl The Gift: A Christmas and New Year's Present for 1843'de yayımlanan kısa öykü. Öykü, bir tutukluya İspanyol Engizisyonu tarafından yapılan işkenceleri anlatır ancak yazar öyküde tarihsel gerçeklere bağlı kalmamıştır. Öykünün anlatıcısı, maruz kaldığı işkenceleri birinci tekil şahıs olarak anlatır. Öyküde hislere, örneğin sese verilen ağırlık sebebiyle okuyucuda korku hissi etkili biçimde uyandırılır. Bu durum, Poe'nun genelde doğaüstü unsurlar kullandığı diğer öykülerinden farklıdır. Zamanın korku edebiyatında kullanılan diğer unsurlara da öyküde yer verilmiştir. Öykü defalarca filme uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">William Wilson</span>

William Wilson, Edgar Allan Poe tarafından yazılan ve ilk defa 1839'da yayımlanan kısa öykü. Öykünün konusunda, yazarın Londra'da geçirdiği çocukluk döneminden izler bulunur ve doppelgänger teması işlenir. Poe'nun 1840 tarihli Grotesk ve Arabesk Öyküler isimli öykü toplamında da yer alan hikâye, defalarca sinemaya uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Edgar Allan Poe bibliyografyası</span>

Yazar Edgar Allan Poe'nun çalışmaları, çok sayıda şiir ve kısa hikâye ile bir romanı kapsar. Kurgusal eserleri, korku edebiyatı, macera, bilimkurgu ve kendisinin kurduğu kabul edilen polisiye gibi birçok türe yayılmıştır. Bu çalışmalar genellikle, transandantalizme edebi bir tepki olan kara romantizm akımının bir parçası kabul edilir. Poe'nun yazımı, kendi edebi teorilerini yansıtır: Didaktizme ve alegoriye karşıdır. Edebiyatta anlam, eleştirisinde söylediği gibi, yüzeyin hemen altında bir alt akıntı olmalıdır; anlamı fazla açık olan eserler sanat olmaktan çıkar. Poe eserlerinde özgünlüğün peşinde koşar ve atasözlerinden pek hoşlanmazdı. Frenoloji ve fizyonomi gibi popüler sözdebilim unsurlarına sıklıkla yer verirdi. En sık tekrarladığı temalar ölümün fiziksel işaretleri, çürümenin etkileri, diri diri gömülme kaygıları, ölünün yeniden canlanması ve matem de dahil olmak üzere ölümle ilgili olanlardır. Gotik kurgunun ustalarından olarak bilinmesine karşın, Poe bu türün yaratıcısı değildir; uzun süredir devam eden popüler bir geleneği takip etmiştir.

Uzun Sandık, Edgar Allan Poe tarafından yazılan ve ilk defa 1844'te The Philadelphia Dollar Newspaper'da yayımlanan korku öyküsü.

<span class="mw-page-title-main">Sarah Helen Whitman</span> Amerikalı şair (1803 – 1878)

Sarah Helen Power Whitman, şair, deneme yazarı, transandantalist ve spiritüalist. Ayrıca Edgar Allan Poe'nun bir dönemki sevgilisidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.