Elena Garro
Elena Garro | |
---|---|
Doğum | 11 Aralık 1916 Puebla, Meksika |
Ölüm | 22 Ağustos 1998 (81 yaşında) Meksiko, Meksika |
Meslek | Yazar |
Milliyet | Meksikalı |
Vatandaşlık | Meksika |
Elena Garro (11 Aralık 1916 - 22 Ağustos 1998), Meksikalı yazar.
Meksika'nın önemli edebiyatçılarındandır. Roman ve hikâyelerin yanı sıra tiyatro ve sinema için eserler verdi. En tanınmış eseri "Los Recuerdos del Porvenir ile 1963 Xavier Villaurrutia Edebiyat Ödülü'ne layık görülmüş; yönetmen Arturo Ripstein tarafından sinemaya aktarılmıştır. Ayrıca 1996'da Juana Inés de la Cruz Ödülü'ne layık görüldü.
Yaşamı
11[1] Aralık 1916'da Puebla'da dünyaya geldi. Babası İspanyol, annesi Meksikalıdır. Çocukluğunun büyük bölümü, Meksika'nın güneyindeki Guerrero eyaletinde geçti.[2]
Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi'nde edebiyat, koreografi ve tiyatro eğitimi aldı. Öğrenciliği sırasında tanıştığı Octavio Paz ile 1937 yılında evlendi, bu evlilikten bir kızı oldu.
Evlilikten sonra oyunculuk yerine edebiyat çalışmalarına ağırlık verdi; tiyatro oyunları yazdı. Oyunlarının büyük bölümü yurtdışında sahnelendi. Octavio Paz 1959'da boşanma davası açmış olsa da boşanma uzun yıllar sonuçlanmadı ve Elena Garro, resmî olarak boşandıklarını hiçbir zaman kabul etmedi.[3][4] Ayrılmalarından sonra hayatının büyük kısmını Madrid ve Paris'te geçirdi.[2]
En tanınmış eseri "Los Recuerdos del Porvenir ile 1963 Xavier Villaurrutia Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü. Eserde birçok Latin amerikalı çağdaşı gibi büyülü gerçeklik tekniğini kullandı.
1960'larda öğrenci hareketlerini başlangıçta desteklediyse de sonradan desteğini çekti; bu tutumu Meksika edebiyat dünyasını kızdırdı.[4] Yüzlerce öğrencinin ölümü ile sonuçlanan 1968 Tlatelolco Olayı'nda öğrencileri kışkırtmakla suçlandı.[3] Suçlamaları reddetti. Olaydan sonra yayımlanan yazıları nedeniyle tutuklanan Garro'nun daha sonra pasaportu iptal edildi. Yine de 1972'de ülkeyi terk etti ve yirmi yıl sürgünde yaşadı. Sürgün yıllarında İspanya, Fransa, Almanya ve Japonya'da bulundu.[3] Kitapları bu ülkelerin dillerine çevrildi.
1991'de Meksika'ya döndü.[4] Son yıllarını Cuernavaca'da kızı ile birlikte geçirdi. 22 Ağustos 1998'de Cuenavaca Hastanesi'nde öldü.
Adı, Mexico City'nin güneyindeki Coyoacán'da bir kültür merkezine verilmiştir.[5]
Bazı eserleri
- Un hogar sólido y otras piezas en un acto (1958)
- Los Recuerdos del Porvenir (1963)
- La semena de colores (1964)
- Los perros (1967)
- La señora en su balcón (1969)
- Andamos huyendo Lla (1980)
- Testimonios sobre Mariana (1981)
- Reencuentro de personajes (1982)
- La casa junto al rio (1983)
Kaynakça
- ^ "Elena Garro - Introduction". Twentieth-Century Literary Criticism Ed. Linda Pavlovski. Vol. 153. Gale Cengage 2005 eNotes.com 21 Oct, 2017. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.
- ^ a b Cortés, Eladio; Barrea-Marlys, Mirta. "Garro, Elena". Encyclopedia of Latin American Theater. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.
- ^ a b c Kirkup, James. "Obituary: Elena Garro". Independent.co.uk, 24 Ağustos 1998. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.
- ^ a b c Depelma, Anthony. "Elena Garro, a Mexican Literary Figure, Dies at 78". New York Times, 25 Ağustos 1998. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.
- ^ "Elena Garro Cultural Centre by Fernanda Canales and Arquitectura 911sc". Deezen.com sitesi, 2013. 28 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.