İçeriğe atla

Elektra (yıldız)

Koordinat:Sky map 03sa 44d 52,53688s; +24º 06' 48,0112″
Elektra
Image of the Pleiades star cluster
Ülker kümesindeki Elektra (daire içine alınmış)
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızBoğa
Sağ açıklık03sa 44d 52,53688s[1]
Dik açıklık+24° 06′ 48,0112″[1]
Görünür büyüklük (V)3,70[2]
Özellikler
Tayfsal sınıfB6 IIIe[3]
U−B renk ölçeği-0,40[4]
B−V renk ölçeği-0,12[4]
Astrometri
Dikey hız (Rv)+10,9[5] km/s
Özdevinim (μ) RA: +20,84[1] mys/y
Dec.: -46,06[1] mys/y
Iraklık açısı (π)8,06 ± 0,25 mys[1]
Uzaklık400 ± 10 ly
(124 ± 4 pc)
Mutlak büyüklük (MV)-1,77[6]
Ayrıntılar
Kütle4,6-4,7[7] M
Yarıçap6,06+0,14
-0,15
[8] R
Aydınlatma gücü940[8] L
Yüzey kütle çekimi (log g)3,412±0,047[9] cgs
Sıcaklık13.484 ± 293[9] K
Dönüş hızı (v sin i)181[9] km/s
Yaş115[10] Milyon yıl
Katalog belirtmeleri
17 Tauri, BD+23 507, FK5 136, GC 4477, HD 23302, HIP 17499, HR 1142, SAO 76131, NSV 15755
Veritabanı kaynakları
SIMBADveri

17 Tauri olarak da belirtilen Elektra, Boğa takımyıldızında yaklaşık olarak 400 ışık yılı uzaklıkta yer alan mavi-beyaz bir dev yıldızdır. Ülker açık yıldız kümesindeki (M45) üçüncü en parlak yıldızdır ve 3,7 görünür büyüklüğüyle çıplak gözle görülebilir. Ülker'in diğer parlak yıldızları gibi adını Yunan mitolojisindeki Yedi Kız Kardeş'ten birinden alır.

Özellikler

Kızılötesinde Ülker Kümesi ve çerçevenin en üstünde Elektra

Elektra, gruptaki yıldızlar arasında 3,72 görünür büyüklüğüyle en parlak üçüncü yıldızdır. Tayf sınıfı B6 IIIe olan yıldız, Güneş'ten yaklaşık olarak 400 ışık yılı uzaklıkta bulunur.[1] Ülker Kümesi'nin ise 444 ışık yılı uzaklıkta olduğu düşünülmektedir. Elektra’nın çoklu yıldız sistemi olduğuna dair birçok makale yayınlanmış, fakat bu iddialar çelişkilidir ve hiçbir zaman doğrulanmamıştır.[11]

Bu yıldızın öngörülen dönüş hızı 181 km/s'dir, bu da onu hızlı dönen bir yıldız yapar. Bu, yıldızın ekvatoral dönüş hızının Dünya'ya olan görüş doğrultusundaki bileşenidir. Yıldızın kutup eğikliği tahminen 46,8°±1,6°'dir ve bu da onun gerçek ekvatoral dönme hızını 320±18 km/s olarak verir. Elektra'nın hızlı dönüş hızı, kutupların basıklaşmasına ve ekvatorun genişlemesine neden olur. Bu durum, yıldızın yüzey çekim kuvvetini düzgün olmayan bir şekilde dağıtarak sıcaklık farklılıklarına yol açar. Bu etki, enleme göre radyasyon farklılıklarına yol açtığı için kütleçekim kararması (gravity darkening) olarak bilinir. Hızlı dönüş, çekirdek yoğunluğunu artırarak ve radyasyon çıkışını azaltarak yıldızın ömrünü uzatır.[9]

Elektra, tayfında belirgin hidrojen emisyon çizgilerine sahip B-tipi bir yıldız olan Be yıldızı olarak sınıflandırılır.[3] Be yıldızları, normal B-tipi yıldızlara kıyasla 1,5-2 kat daha yüksek bir dönme hızına sahiptir. Bu yüksek dönme hızı, küçük çaplı fışkırmalarda bile kütle kaybına neden olabilir.[7] Radyal hız ölçümlerindeki değişiklikler bu yıldızın bir yoldaşı olabileceğini düşündürmektedir ve bu da Elektra'yı spektroskopik ikili yıldız yapabilir.[12][13] Bununla birlikte, interferometri dahil takip çalışmaları herhangi bir yoldaş yıldız(ları) doğrulayamadığından, büyük olasılıkla tek bir yıldızdır.[14]

Elektra için ışık eğrisi. White ve diğerlerinden (2017) uyarlanmıştır.[15]

Elektra bir değişen yıldız olabilir ve Şüpheli Değişen Yıldızların Yeni Kataloğu'nda (New Catalogue of Suspected Variable Stars) NSV 15755 olarak yer alır. Elektra'nın parlaklığındaki düşük genlikli değişkenlik Kepler/K2 tarafından tespit edilmiştir ve yıldızın ışık eğrisinin Fourier analizi, en güçlüleri 1,107 ve 1,165 gün olmak üzere birkaç salınım dönemi göstermektedir.[15] Uluslararası Değişen Yıldız Endeksi bu yıldızı yavaş zonklayan B-tipi yıldız olarak sınıflandırır.[16]

Elektra'nın kızılötesi gözlemleri yaklaşık 0,5 kadir büyüklüğe eşit aşırı bir radyasyon seviyesi göstermiştir. Bu emisyon muhtemelen radyasyonla tetiklenen kütle kaybı ve yıldızın hızlı dönüşü nedeniyle oluşan bir gaz diskinden kaynaklanmaktadır. Bu diskler, yaklaşık on yılda bir meydana gelen madde atımıyla oluşur ve daha sonra yıldızın etrafındaki ekvator düzlemine yerleşir. Bununla birlikte, bu yıldızı çevreleyen parlak bulutsu, gözlemleri kuşkulu hale getirmektedir.[17]

Adlandırma

17 Tauri, yıldızın Flamsteed belirtmesidir.

Geleneksel adı olan Elektra,[18] Yunan mitolojisinde Ülker (Pleiades) kardeşlerinden biridir. 2016 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (International Astronomical Union - IAU), yıldızlar için özel isimleri kataloglamak ve standartlaştırmak amacıyla bir Yıldız İsimleri Çalışma Grubu (Working Group on Star Names - WGSN) oluşturdu.[19] WGSN, 21 Ağustos 2016'da bu yıldız için Electra adını onayladı ve şimdi bu ad IAU tarafından onaylanmış Yıldız İsimleri Listesi'nde yer almaktadır.[20]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f Van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653-664. arXiv:0708.1752 $2. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  2. ^ Ducati, J. R (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D. 
  3. ^ a b Grady, C. A.; Bjorkman, K. S.; Snow, T. P.; Sonneborn, George; Shore, Steven N.; Barker, Paul K. (Nisan 1989). "Highly ionized stellar winds in Be stars. II - Winds in B6-B9.5e stars". Astrophysical Journal, Part 1. 339: 403-419. Bibcode:1989ApJ...339..403G. doi:10.1086/167306. 
  4. ^ a b Johnson, H. L.; Iriarte, B.; Mitchell, R. I.; Wisniewskj, W. Z. (1966). "UBVRIJKL photometry of the bright stars". Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. 4: 99-110. Bibcode:1966CoLPL...4...99J. 
  5. ^ Pearce, J. A.; Hill, G. (1975). "A spectroscopic investigation of the Pleiades". Publications of the Dominion Astrophysical Observatory. 14 (14): 319-343. Bibcode:1975PDAO...14..319P. 
  6. ^ Zhang, P; Liu, C. Q; Chen, P. S (2006). "Absolute Magnitudes of Be Stars Based on Hipparcos Parallaxes". Astrophysics and Space Science. 306 (3): 113. Bibcode:2006Ap&SS.306..113Z. doi:10.1007/s10509-006-9173-1. 
  7. ^ a b Zorec, J.; Frémat, Y.; Cidale, L. (Ekim 2005). "On the evolutionary status of Be stars. I. Field Be stars near the Sun". Astronomy and Astrophysics. 441 (1): 235-248. arXiv:astro-ph/0509119 $2. Bibcode:2005A&A...441..235Z. doi:10.1051/0004-6361:20053051. 
  8. ^ a b Harmanec, P (2000). "Physical Properties and Evolutionary Stage of Be Stars". The be Phenomenon in Early-Type Stars. 214: 13. Bibcode:2000ASPC..214...13H. 
  9. ^ a b c d Frémat, Y.; Zorec, J.; Hubert, A.-M.; Floquet, M. (Eylül 2005). "Effects of gravitational darkening on the determination of fundamental parameters in fast-rotating B-type stars". Astronomy and Astrophysics. 440 (1): 305-320. arXiv:astro-ph/0503381 $2. Bibcode:2005A&A...440..305F. doi:10.1051/0004-6361:20042229. 
  10. ^ Basri, Gibor; Marcy, Geoffrey W.; Graham, James R. (1996). "Lithium in Brown Dwarf Candidates: The Mass and Age of the Faintest Pleiades Stars". The Astrophysical Journal. 458: 600-609. Bibcode:1996ApJ...458..600B. doi:10.1086/176842. 
  11. ^ Hutter, D. J.; Tycner, C.; Zavala, R. T.; Benson, J. A.; Hummel, C. A.; Zirm, H. (2021). "Surveying the Bright Stars by Optical Interferometry. III. A Magnitude-limited Multiplicity Survey of Classical be Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 257 (2): 69. arXiv:2109.06839 $2. Bibcode:2021ApJS..257...69H. doi:10.3847/1538-4365/ac23cbÖzgürce erişilebilir. 
  12. ^ Abt, Helmut A.; Barnes, Ronnie C.; Biggs, Eleanor S.; Osmer, Patrick S. (Kasım 1965). "The Frequency of Spectroscopic Binaries in the Pleiades". Astrophysical Journal. 142: 1604-1615. Bibcode:1965ApJ...142.1604A. doi:10.1086/148440. 
  13. ^ Pearce, J. A.; Hill, Graham (1971). "Four Suspected Spectroscopic Binaries in the Pleiades". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 83 (494): 493-495. Bibcode:1971PASP...83..493P. doi:10.1086/129161Özgürce erişilebilir. 
  14. ^ Hutter, D. J.; Tycner, C.; Zavala, R. T.; Benson, J. A.; Hummel, C. A.; Zirm, H. (2021). "Surveying the Bright Stars by Optical Interferometry. III. A Magnitude-limited Multiplicity Survey of Classical Be Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 257 (2): 69. arXiv:2109.06839 $2. Bibcode:2021ApJS..257...69H. doi:10.3847/1538-4365/ac23cbÖzgürce erişilebilir. 
  15. ^ a b White, T. R. (Kasım 2017). "Beyond the Kepler/K2 bright limit: variability in the seven brightest members of the Pleiades". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 471 (3): 2882-2901. arXiv:1708.07462 $2. Bibcode:2017MNRAS.471.2882W. doi:10.1093/mnras/stx1050Özgürce erişilebilir. 
  16. ^ "NSV 15755". The International Variable Star Index. AAVSO. 8 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  17. ^ Gorlova, Nadya; Rieke, George H.; Muzerolle, James; Stauffer, John R.; Siegler, Nick; Young, Erick T.; Stansberry, John H. (Ekim 2006). "Spitzer 24 μm Survey of Debris Disks in the Pleiades". The Astrophysical Journal. 649 (2): 1028-1042. arXiv:astro-ph/0606039 $2. Bibcode:2006ApJ...649.1028G. doi:10.1086/506373. 
  18. ^ Allen, Richard Hinckley (1899). Star-names and their meanings. G. E. Stechert. s. 406. Erişim tarihi: 10 Ekim 2009. 
  19. ^ "IAU Working Group on Star Names (WGSN)". Uluslararası Astronomi Birliği. 13 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  20. ^ "IAU Catalog of Star Names". 7 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 

Dış bağlantılar

  • Kaler, Jim. "Electra". STARS. Illinois Üniversitesi. 17 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ağız (yıldız)</span>

Ağız, Irmak takımyıldızının en parlak ve gökyüzünün de sekizinci en parlak yıldızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gliese 876</span>

Gliese 876, Kova takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 15 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir kırmızı cüce yıldızdır. 2011 yılında yıldızı yörüngeleyen dört güneş dışı gezegen onaylanmıştır. Orta gezegenlerin ikisi Jüpiter benzeri iken, en yakın gezegenin küçük bir Neptüne ya da geniş bir karasal gezegene benzediği, en dıştaki gezegeninse kütlece Uranüs'e benzediği düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon Reticuli</span>

Epsilon Reticuli, Ağcık takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 59 ışık yılı uzaklıkta bulunan çift yıldızdır. Birincil bileşeni turuncu altdev, ikincil bileşeni ise bir beyaz cücedir. Her iki yıldız da benzer özdevinime sahiptir ve büyük olasılıkla ikili yıldız sistemi düzenindedirler. Parlak yıldızı, iyi gözlem koşullarında güney yarımküreden çıplak gözle gözlenebilir. 2000 yılında, sistemin birincil bileşeni yörüngesinde dönen bir güneş dışı gezegenin varlığı doğrulanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">23 Orionis</span> B-tipi mavi altdev yıldızı

23 Orionis, Avcı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 1.200 ışık yılı uzaklıkta bulunan çift yıldızdır. 4,99 kadir görünen büyüklüğüyle çıplak gözle bakıldığında loş, mavi beyaz bir nokta şeklinde gözlenebilir. Orion OB1 Birliği alt grubu üyesi olan bu çift yıldız, 18 km/sn'lik bir hızla Dünya'dan uzaklaşıyor.

Chi<sup>1</sup> Orionis Avcı takımyıldızında bir yıldız

Chi1 Orionis, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 28 ışık yılı uzaklıkta bulunan ikili yıldız sisteminin birincil bileşenidir ve G-tipi sarı anakol yıldızıdır. Diğer bileşen, 14,1 yıllık bir yörünge dönemine ve Güneş kütlesinin %15'ine sahip soluk bir yıldızdır. Tayf tipi M6 olarak tahmin edilmektedir. Birincil bileşenden ortalama uzaklığı 6,1 AU'dur fakat 3,3 AU ile 8,9 AU arasında değişen oldukça yüksek yörünge dışmerkezliğine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Alcyone (yıldız)</span>

Alcyone, Boğa takımyıldızında yer alan bir yıldız sistemidir. Güneş'ten yaklaşık 440 ışık yılı uzaklıkta, yaklaşık 100 milyon yaşında genç bir küme olan Ülker açık kümesinin en parlak yıldızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon Eridani</span>

Epsilon Eridani, Irmak takımyıldızında yaklaşık olarak 10,5 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldızdır. 3,73 kadir görünür büyüklüğüyle çıplak gözle görülebilen üçüncü en yakın bireysel yıldız veya yıldız sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Delta Scuti</span>

Delta Scuti (δ Sct, δ Scuti), Kalkan takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 202 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldız sistemidir. 4,71 kadir görünen büyüklüğüyle takımyıldızının beşinci parlak yıldızıdır ve Delta Scuti türü değişen yıldızların prototipidir. 0,15 dakikalık periyodlarda hafif değişimlere sahip (Vmaks = 4,6m, Vmin = 4,79m) yüksek genlikli zonklayan bir delta scuti tipi değişen yıldızdır. Bu yıldızın kendine özgü kimyasal zenginliği Am tipi yıldızlara benzemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Alfa Cephei</span>

Alfa Cephei veya Alderamin, Kral takımyıldızında bulunan bir yıldızdır. Dünyadan 49 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup bir ikinci büyüklükte bir yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kütleli yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Güneş kütlesine (M) göre keşfedilen en büyük yıldızların listesidir.

Baryum yıldızları, spektrumları λ 455,4 nm'de tek başına iyonize baryum, Ba II varlığıyla s-süreci elemanlarının aşırı bolluğunu gösteren spektral G ila K yıldızlardır. Baryum yıldızları ayrıca CH, CN ve C2 moleküllerinin bantları olan karbonun gelişmiş spektral özelliklerini de gösterir. Sınıf ilk olarak William P. Bidelman ve Philip Keenan tarafından tanındı ve tanımlandı. Başlangıçta, keşiflerinden sonra kırmızı dev oldukları düşünülüyordu; ancak aynı kimyasal imza ana dizideki yıldızlarda da gözlemlendi.

<span class="mw-page-title-main">Sigma Scorpii</span>

Sigma Scorpii, Akrep takımyıldızında onu gölgede bırakan kırmızı üstdev Antares'in yakınında bulunan çoklu yıldız sisemidir. Bu sistem, +2,88'lik birleşik görünür kadire sahiptir ve bu da onu takımyıldızın en parlak üyelerinden biri yapar. Hipparcos görevi sırasında yapılan ıraklık açısı ölçümlerine göre Sigma Scorpii'nin uzaklığı yaklaşık olarak 696 ışık yılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Teta Eridani</span> Irmak takımyıldızındaki ikili yıldız sistemi

Teta Eridani Irmak takımyıldızında yer alan ve birleşik görünür büyüklüğü 2,88 kadir olan ikili yıldız sistemidir. Sistemin iki bileşeni, θ1 Eridani ve θ2 Eridani olarak belirtilir. θ1 Eridani'nin resmi adı Acamar'dır. Paralaks ölçümlerine göre sistemin Güneş'e olan uzaklığı yaklaşık 165 ışık yılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Adhafera</span>

Zeta Leonis veya Adhafera, Aslan takımyıldızının en parlak üçüncü yıldızıdır. Aslan'ın başından oluşan bir yıldız işareti olan orak bıçağındaki ikinci yıldızı oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Alfa Corvi</span>

Alfa Corvi, aynı zamanda Alchiba olarak da adlandırılan, F-tipi ana kol yıldızı ve Karga takımyıldızındaki beşinci en parlak yıldızdır. Hipparcos görevi sırasında yapılan paralaks ölçümlerine göre Güneş'ten yaklaşık olarak 49 ışık yılı uzaklıktadır.

<span class="mw-page-title-main">Beta Tauri</span> Boğa takımyıldızındaki bir yıldız

Beta Tauri, Boğa takımyıldızının en parlak ikinci yıldızıdır. Orijinal Gama Aurigae belirtmesi günümüzde çok nadir kullanılır. Kimyasal olarak tuhaf olan bu B7 sınıfı dev yıldız, Güneş'ten 134 ışık yılı uzaklıkta yer alır ve görünür büyüklüğü 1,65 kadirdir.

<span class="mw-page-title-main">Atlas (yıldız)</span> üçlü yıldız sistemi

Atlas, Boğa takımyıldızında yer alan üçlü yıldız sistemidir ve Ülker açık yıldız kümesinin (M45) bir üyesidir. 431 ışık yılı uzaklıkta, ekliptiğin 3,92 derece kuzeyindedir.

<span class="mw-page-title-main">Maia (yıldız)</span> yıldız

Maia,, Boğa takımyıldızında yer alan ve Ülker açık yıldız kümesinin (M45) üyesi olan bir yıldızdır. Tayf tipi B8 III olan bir mavi dev ve kimyasal olarak tuhaf bir yıldızdır. Maia değişeni değişen yıldız sınıfının prototipidir.

<span class="mw-page-title-main">Merope (yıldız)</span> Boğa takımyıldızındaki bir yıldız

Merope Boğa takımyıldızında bulunan ve Ülker açık yıldız kümesi'nin (M45) bir üyesi olan yıldızdır. Yaklaşık olarak 460 ışık yılı (142 pc) uzaklıktadır.

<span class="mw-page-title-main">Taygeta (yıldız)</span> yıldız

Taygeta, Boğa takımyıldızında bulunan ve Ülker açık yıldız kümesi'nin (M45) bir üyesi olan çift yıldızdır.