Ekrem el-Havrani
Ekrem el-Havrani Arapça: أَكْرَم الْحَوْرَانِي | |
---|---|
Birleşik Arap Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Yardımcısı | |
Görev süresi 7 Mart 1958 - 19 Eylül 1960 | |
Temsilciler Meclisi Başkanı | |
Görev süresi 14 Ekim 1957 - 20 Temmuz 1960 | |
Yerine geldiği | Nazım el-Kudsi |
Yerine gelen | Enver Sedat |
Hama'dan Halk Meclisi Üyesi | |
Görev süresi Temmuz 1947 - Ekim 1953 | |
Görev süresi Kasım 1954 - 1963 | |
Arap Sosyalist Baas Partisi Ulusal Komutanlığı Üyesi | |
Görev süresi 1952 - 1 Eylül 1959 | |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | Kasım 1911 Şam, Osmanlı Suriyesi |
Ölüm | 24 Şubat 1996 (yaş 83-84) Şam, Suriye |
Partisi | Arap Sosyalist Partisi (1936–52) Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi (1952–62) Arap Sosyalist Partisi (1962–63) |
Evlilik(ler) | Nezihe el-Humsi |
Ekrem el-Havrani (Arapça: أَكْرَم الْحَوْرَانِي, romanize: ʾAkram al-Ḥawrānī) (1912 - 24 Şubat 1996), Suriye'de yaygın popülist, milliyetçi hareketin oluşmasında ve Baas Partisi'nin yükselişinde önemli rol oynamış Suriyeli politikacı. 1940'ların başından 1963'te sürgüne gidişine kadar Suriye siyasetinde oldukça etkiliydi. Havrani, bir hükûmet bakanlığı ve Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin ortak başkan yardımcılığı da dahil olmak üzere çeşitli görevlerde bulundu. Avustralya'daki RMIT Üniversitesi'nde kablosuz ağ mühendisliği ve sinyal işleme alanında öğretim görevlisi ve araştırmacı olan Ekrem el-Havrani'nin (1983 doğumlu) dedesidir.
Geçmişi
Havrani'nin ailesinin kökenleri güney Havran (Havrani kelimesinin kökeni) bölgesindeki Casem kasabasından, Suriye'nin merkezindeki Hama'ya taşınan Arap el-Halkiyyin kabilesinden geliyordu.[1] Hama müzesinde sergilenen soy ağacına göre Havrani ailesinin Muhammed'in soyundan geldiği iddia edilmektedir. Ekrem el-Havrani, Hama'da doğdu ve ailenin serveti dağıldığı için mütevazı koşullarda büyüdü. Hama ve Şam'da eğitim gördü.
1936'da Şam Hukuk Fakültesi'ne kaydoldu ve Suriye Sosyal Ulusal Partisi'ne üye oldu. 1938'de partiden ayrıldı ve avukatlık yapmak için Hama'ya döndü. Orada bir kuzeni tarafından kurulan Hizb eş-Şebab'ı (Gençlik Partisi) devraldı.
Yirminci yüzyılın başlarında Hama eyaleti, toprakların çoğuna sahip olan toprak sahipleri ve feodalizm ile karakterize edildi. Toprak sahipleri, özel ordulara varan bir güçle desteklenen köylülük üzerinde tam kontrol uyguladılar. Havrani bu sisteme saldırmaya başladı ve tarım reformları çağrısında bulundu. Bu çağrı Hama vilayetinde ona hatırı sayılır bir halk desteği verdi ve 1943'te Suriye Parlamentosu'na milletvekili seçildi. 1947, 1949, 1954 ve 1962 seçimlerinde koltuğunu korudu.
Havrani kendi bölgesinde sosyal adaleti savunurken, aynı zamanda güçlü bir Arap milliyetçisi bakış açısına da sahipti.[2]
İktidara doğru
1950'de Havrani partisinin adını Arap Sosyalist Partisi olarak değiştirdi. Bu noktada, Batatu, "10.000'den az olmayan bir üyeye sahipti ve aynı yıl Halep'te Suriye tarihindeki ilk köylü kongresini toplarken kırsal kesimden 40.000 kadar insanı çekmeyi başardı" demektedir.[3]
1949 ve 1954 yılları arasında Suriye siyaseti dört askeri darbeyle noktalandı. Ordudaki güçlü etkisine dayanarak, Havrani'nin bu darbelerde rol oynadığı düşünülüyordu, ancak bunu destekleyecek somut bir kanıt yoktur. Başlangıçta, 1951'den 1954'e kadar Suriye'yi etkin bir şekilde yöneten üçüncü ve dördüncü darbelerin lideri Edib Çiçekli'ye yakındı. Çiçekli'nin Ocak 1952'de devlet topraklarını köylülere dağıtan bir kararnameyi imzalama kararının, Havrani'nin etkisi altında olduğu görülmektedir.[4] Ancak, diktatör daha otokratikleştikçe Havrani'nin etkisi azaldı ve Çiçekli, Nisan 1952'de Arap Sosyalist Partisi'ni yasaklamaya karar verdiğinde Havrani Lübnan'a sürgüne gitti. Orada, o yılın kasım ayında, Arap Sosyalist Partisi'ni Mişel Eflak ve Selahaddin el-Bitar liderliğindeki Arap Baas Partisi ile birleştirmeyi kabul etti. Baas Partisi böylece ilk kez önemli bir aktif destekçi tabanı kazandı. Birleşik parti Arap Baas Sosyalist Partisi adını aldı. Parti, 1958'de Cumhurbaşkanı Nasır tarafından tüm Suriye siyasi partileriyle birlikte kapatıldı. Havrani ve Eflak arasındaki ilişki 1962'de sert bir şekilde sona erdi.
Arap Baas Sosyalist Partisi
Havrani, kurulduğu 1954'ten 1959'a kadar Baas Partisi'nin pan-Arap liderliği anlamına gelen ulusal komutanlığının bir üyesiydi. Diğer Baasçılarla ve Suriye'nin siyasi güçlerinin çoğunun üyeleriyle birlikte, 1954 başlarında Çiçekli'yi iktidardan vazgeçmeye zorlayan ajitasyon ve siyasi seferberlikte önemli bir rol oynadı. 1957'den Şubat 1958'e kadar Suriye parlamentosunun başkanlığını yaptı. Bu pozisyonda Havrani, sosyal ve ekonomik ilerici reformların başlatılmasını etkileyebildi.[5]
Birleşik Arap Cumhuriyeti
1958'de Suriye ile Mısır arasındaki birlik anlaşmasının ardından Havrani, 1959 yılına kadar Cemal Abdünnasır'ın altında Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin (BAC) Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. Nasır, o yılın aralık ayında Baas Partisi'ne sert bir sözlü saldırı ve ardından üyelerine karşı bir baskı kampanyası başlattıktan sonra Havrani, görevinden istifa etti ve Lübnan'a sürgüne gitti. Daha sonra, Suriye'nin BAC'den ayrılmasına verdiği destek nedeniyle, partinin BAC ile ilgili pozisyonu konusunda Eflak ve Bitar ile anlaşamadı.
Suriye'de 1961 askeri darbesi BAC'nin dağılmasına yol açtığında, Havrani bunu alenen destekledi ve ayrılma lehinde bir bildiri imzaladı (tıpkı Bitar'ın yaptığı gibi, ancak Bitar daha sonra imzasını geri çekti). Baas Partisi birkaç rakip hiziplere bölündü, ancak ulusal komuta yeniden birleşme lehine karar verince Havrani partiden ayrıldı. Haziran 1962'de resmen sınır dışı edildi, ardından kendisi ve yandaşları Arap Sosyalist Partisi'ni yeniden kurdular. Bununla birlikte, birliğe yönelik halk desteği, büyümesini engelledi ve yalnızca asıl kalesi Hama'da güçlü kaldı. Eylül 1962'de Halid el-Azm tarafından kurulan "ayrılıkçı" (infisali) kabineye katıldı ve Baasçı ile Nasırcı hareketlerden güçlü eleştiriler aldı.
1963 yılında ve Baas'ı iktidara getiren askeri darbenin ardından, Havrani Suriye'den sürgün edilmeden önce tutuklandı ve Mezzah Hapishanesine konuldu. Hayatının son yıllarını Amman, Ürdün'de geçirdi ve sonunda 1996'da öldü.
Notlar
Kaynakça
- Batatu, Hanna, Irak'ta Eski Sosyal Sınıflar ve Yeni Devrimci Hareketler, Saqi Books, Londra, 2000
- Seale, Patrick, Asad: Orta Doğu için mücadele, California University Press, Berkeley, 1990.0-520-06976-5ISBN'si 0-520-06976-5
- Müftü, Malik, Egemen Yaratılışlar: Suriye ve Irak'ta Pan-Arabizm ve Siyasi Düzen, Cornell University Press: Ithaca, 1996.0-8014-3168-9ISBN'si 0-8014-3168-9
- Suriye Ansiklopedisi'nden "Ekram el-Havrani"
- Al-Hournai, Ekram, "Akram Al-Hurani Anıları", Madbouly Kitabevi, 2000