Ekomodernizm
| Makale serilerinden |
 |
Ekomodernizm, teknolojik ilerlemenin çevresel zararlarından ekonomik büyümeyi ayrıştırarak doğayı korumanın ve insan refahını artırmanın mümkün olduğunu savunan bir çevre felsefesidir.
Tanım
Ekomodernizm, çevre üzerindeki etkiyi azaltmaya yardımcı olduğu ölçüde doğal ekolojik hizmetlerin enerji, teknoloji ve sentetik çözümlerle[4] ikame edilmesini benimsemektedir.
Başka şeylerin yanı sıra, ekomodernistlerin benimsedikleri arasında tarımsal yoğunlaştırma, hassas tarım, dikey tarım ve yenileyici tarım, genetiği değiştirilmiş gıdalar, hücresel tarım (yapay et), kültür balıkçılığı, desalinasyon, geri dönüşüm, döngüsel ekonomi, sürdürülebilir ormancılık ve ekolojik restorasyon, erozyon kontrolü, yeniden ağaçlandırma, egzotik ve yabani otların ortadan kaldırılması, bozulmuş habitatların restorasyonu, su tasarrufu, yeşil bina ve yeşil altyapı, kaynak verimliliği, kentleşme, akıllı şehir, kentsel yoğunluk ve dikeyleştirme, elektrikli araçların ve hidrojenli araçların adapte edilmesi, drone sanatı, video haritalama, hologramlar, havai fişekler, otomasyon, karbondioksitin jeolojik depolanması, enerji depolama, alternatif malzemeler, temiz enerjiye geçişe, 3 boyutlu baskı, dijital dönüşüm, minyatürleştirme, hizmet ekonomisi ve kaydileştirme kavramları bulunmaktadır. Ekomodern çevre etiğinin hedefleri arasında kilit nokta, insan faaliyetini yoğunlaştırmak ve vahşi doğaya daha fazla yer açmak için teknolojinin kullanılmasıdır.[5][6][7][8][9][10][11]
Ekomodernizmin temelini oluşturan tartışmalar, geleneksel çevre organizasyonlarının, nükleer enerji gibi enerji kaynaklarını reddederek fosil yakıtlara olan bağımlılığın artmasına ve emisyonların azaltılması yerine artmasına yönelik hayal kırıklığından doğmuştur.[12]
Ekomodernizm, kanıta dayalı, bilimsel ve pragmatik pozisyonlardan yola çıkarak, doğal çevrenin en iyi nasıl korunacağı, iklim değişikliğini hafifletmek için karbonsuzlaşmanın nasıl hızlandırılacağı ve dünyadaki yoksulların ekonomik ve sosyal gelişiminin nasıl hızlandırılacağı konularındaki tartışmalara katılmaktadır. Bu tartışmalarda ekomodernizm kendisini ekolojik ekonomi, küçülme, nüfusun azaltılması, laissez-faire ekonomisi, "yumuşak enerji" yolu ve merkezi planlama dahil olmak üzere diğer düşünce okullarından ayırmaktadır. Ekomodernizm Amerikan pragmatizminden, siyasi ekolojiden, evrimsel ekonomiden ve modernizmden yararlanmaktadır. Aşırılık ve dogmatizmden doğan hoşgörüsüzlükten kaçınmak için fikir çeşitliliği ve fikir ayrılığı talep edilen unsurlardır[13]
Almanya,[14] Finlandiya,[15] ve İsveç'in de aralarında bulunduğu birçok ülkede ekomodernist örgütler kurulmuştur.[16] 'Ekomodernizm' kelimesi 2013'ten bu yana yalnızca modernist çevreciliği tanımlamak için kullanılmış olsa da,[17] terimin akademik yazımda daha uzun bir geçmişi bulunmaktadır[18] ve Ekomodernist fikirler, Martin Lewis'in Yeşil Yanılsamalar da dahil olmak üzere daha önceki bir dizi metinde geliştirilmiştir.[19] Aralarında Breakthrough Enstitüsü, Harvard Üniversitesi, Jadavpur Üniversitesi ve Long Now Vakfı'ndan akademisyenlerin de bulunduğu, kendini ekomodernist olarak tanımlayan 18 kişi, 2015 yılında yayınladıkları manifesto ile hareketin vizyonunu açıklığa kavuşturmaya çalıştı: "İnsanlığın doğaya daha fazla yer açmak için çevre üzerindeki etkisini azaltması gerektiğine dair uzun süredir var olan bir çevre idealini onaylıyor, insan toplumlarının ekonomik ve ekolojik çöküşten kaçınmak için doğayla uyumlu hale gelmesi gerektiğine dair başka bir ideali ise reddediyoruz."[20][13]
Ayrıca bakınız
- Parlak yeşil çevrecilik
- Kara gemisi
- Ekolojik uygarlık
- Ekolojik modernizasyon
- Çevre teknolojisi
- Solarpunk
- Teknogayanizm
- Ütopik mimari
Kaynakça
- ^ 'Developer homes in on eco-scheme', The Express (28 September 2007), 72.
- ^ 'Housing plan's Greenhouse effect', Yorkshire Post (27 December 2007).
- ^ 'Leeds 'unique' green flats', Yorkshire Evening Post (23 September 2010).
- ^ "The Breakthrough Institute". thebreakthrough.org. 21 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2019.
- ^ Lynas, Mark (2011). The God Species: Saving the Planet in the Age of Humans. Washington: National Geographic. ISBN 978-1426208911.
- ^ Breewood, Helen; Garnett, Tara (2022). "What is ecomodernism?". TABLE Explainer Series. doi:10.56661/041dba86.
- ^ Kallis, Giorgos; Bliss, Sam (2019). "Post-environmentalism: origins and evolution of a strange idea". Journal of Political Ecology. 26 (1). doi:10.2458/v26i1.23238.
- ^ Brand, Stewart (2010). Whole Earth Discipline: Why Dense Cities, Nuclear Power, Transgenic Crops, Restored Wildlands, and Geoengineering Are Necessary. New York: Penguin Books. ISBN 978-0143118282.
- ^ Ellis, Erle C; Lynas, Mark; Nordhaus, Ted (27 Aralık 2023). "Ecomodernism: A clarifying perspective". The Anthropocene Review. doi:10.1177/20530196231221495.
- ^ Sagoff, M. (2018). "Ecomodernism and the Anthropocene". Encyclopedia of the Anthropocene: 61-66. doi:10.1016/B978-0-12-809665-9.10302-7.
- ^ Karlsson, Rasmus (2 Ocak 2018). "The high-energy planet". Global Change, Peace & Security. 30 (1): 77-84. doi:10.1080/14781158.2018.1428946.
- ^ Brand, Stewart (2010). Whole Earth Discipline.
- ^ a b Nisbet, Matthew (2018). "The Ecomodernists: A New Way of Thinking about Climate Change and Human Progress". Skeptical Inquirer. 42 (6): 20-24.
- ^ "Ecomodernist energy transition 4.0 – Investments in a modern future". 19 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2024.
- ^ "In English – SUOMEN EKOMODERNISTIT" (Fince). 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020.
- ^ "Svenska Ekomodernisterna". www.facebook.com (İngilizce). 10 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020.
- ^ Symons, Jonathan (30 Temmuz 2019). Ecomodernism : technology, politics and the climate crisis. Cambridge, UK. s. 56. ISBN 978-1-5095-3119-6. OCLC 1061731179.
- ^ "Sustainable design education rethought: The case for Eco-Modernism". 2010.
- ^ Lewis, Martin W. (1992). Green delusions : an environmentalist critique of radical environmentalism. Durham: Duke University Press. ISBN 0-8223-1257-3. OCLC 25552831.
- ^ John Asafu-Adjaye et al (April 2015). "An Ecomodernist Manifesto." 17 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
