İçeriğe atla

Ekmek ve şarabın dönüşümü

İsa, 18. yy ikonu, Ukrayna
Efkaristiya ayini

Ekmek ve şarabın dönüşümü ya da diğer dillerde bilinen Latince kökenli adıyla Transsubstantiation (Doğa değişmesi) Hristiyan teolojisinde Efkaristiya ayinindeki ekmek ve şarabın İsa'nın kanına ve bedenine dönüşmesi inancıdır.

Ayrıca bakınız

Literatür

  • Leonard E. Boyle: Robert Grosseteste and Transubstantiation. In: Journal of Theological Studies N.S. 30 (1979), S. 512–515.
  • David Burr: Scotus and transubstantiation. In: Mediaeval Studies 34 (1972), S. 336–360.
  • D. C. Cassidy: Is transubstantiation without substance?. In: Religious studies: an international journal for the philosophy of religion 30 (1994), S. 193–199.
  • J. T. Clark: Physics, Philosophy, Transsubstantiation, Theology, in: Theological Studies 12 (1951) S. 24–51.
  • Actio sacramentalis: Die Verwaltung des Heiligen Abendmahles nach den Prinzipien Martin Luthers in der Zeit bis zur Konkordienformel (German Edition). ISBN 3-86147-003-9. 3 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  • Jürgen Diestelmann, Usus und Actio – Das Heilige Abendmahl bei Luther und Melanchthon, Pro Business Verlag, Berlin 2007, ISBN 978-3-86805-032-5.
  • Josef Rupert Geiselmann: Die Eucharistielehre der Vorscholastik (Forschungen zur christlichen Literatur- und Dogmengeschichte XV/1-3). Paderborn: Schöningh 1926.
  • Lucio Gera: Evolutio historica doctrinae transsubstantiationis a Thoma de Aquino ad Ioannem Duns Scotum. Bonn 1956.
  • Joseph Ward Goering: The invention of transubstantiation. In: Traditio. Studies in Ancient and Medieval History, Thought and Religion 46 (1991), S. 147–170.
  • Engelbert Gutwenger: Substanz und Akzidens in der Eucharistielehre. In: Zeitschrift für katholische Theologie 83 (1961), S. 257–306.
  • Pierre-Marie Gy: Art. Transubstantiation. In: Encyclopedia of the Middle Ages Bd. 2 (2000), S. 1456–1457
  • Hans Jorissen: Die Entfaltung der Transsubstantiationslehre bis zum Beginn des Hochscholastik. Aschendorff, Münster 1965.
  • Matthias Laarmann: Art. Transsubstantiation. In: Historisches Wörterbuch der Philosophie, Bd. 10 (1998), S. 1349–1358.
  • Matthias Laarmann: Transsubstantiation. Begriffsgeschichtliche Materialien und bibliographische Notizen. In: Archiv für Begriffsgeschichte 41 (1999), 119–150.
  • Matthias Laarmann: Konkomitanz und Kommunion unter beiderlei Gestalt. Zur Diskussion vom 15. bis zum beginnenden 17. Jahrhundert. In: Benjamin Dahlke / Bernhard Knorn (Hg.): Eine Autorität für die Dogmatik? Thomas von Aquin in der Neuzeit. Festschrift für Leonhard Hell [zum 60. Geburtstag]. Herder, Freiburg i.Br. 2018, 60-74.
  • Daniel J. Lasker: Transubstantiation, Elijah’s chair, Plato and the Jewish-Christian debate. In: Revue des études juives 143 (1984), S. 31–58.
  • Ian Christopher Levy, Gary Macy, Kristen van Ausdall (Hrsg.): A Companion to the Eucharist in the Middle Ages. Brill, Leiden 2011 (darin besonders die Beiträge von Gary Macy, Theology of the Eucharist in the High Middle Ages, S. 365–398; und von Steven E. Lahey, Late Medieval Eucharist Theology, S. 499–540).
  • Ian Christopher Levy: Christus qui mentiri non potest: John Wyclif's rejection of transubstantiation. In: Recherches de théologie et philosophie médiévales 66/2 (1999), 316–334.
  • Gary Macy: The dogma of transubstantiation in the middle ages. In: The Journal of Ecclesiastical History 45 (1994), 11–41, auch in: Ders.: Treasures from the Storeroom: Medieval Religion and the Eucharist, Liturgical Press 1999. (darin weitere Aufsätze zum Thema)
  • James F. McCue: The Doctrine of Transsubstantiation from Berengar through Trent: The Point at Issue. In: The Harvard Theological Review 61/3 (1968), S. 385–430.
  • Kenneth Plotnik: Hervaeus Natalis OP and the controversis over the real presence and transubstantiation (Veröffentlichungen des Grabmann-Institutes zur Erforschung der mittelalterlichen Theologie und Philosophie NF 10). Schöningh, Paderborn 1970.
  • Carol Poster (Hrsg.): Translation, transformation and transubstantiation in the late Middle Ages (Disputatio 3). Evanston, Illinois 1998.
  • Edouard Pousset: L’eucharistie: Présence réelle et transsubstantiation. In: Recherches de Science Religieuse 54 (1966), S. 177–212.
  • Karl Rahner: Die Gegenwart Christi im Sakrament des Herrenmahls. In: ders.: Schriften zur Theologie, Bd. IV. Einsiedeln 1960 ff., S. 357–385.
  • Joseph Ratzinger: Das Problem der Transsubstantiation und die Frage nach dem Sinn der Eucharistie. In: Theologische Quartalschrift 147 (1967), S. 129–158.
  • Andreas Scheib (Hrsg.): ‹Dies ist mein Leib›. Philosophische Texte zur Eucharistie-Debatte im 17. Jahrhundert. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2008.
  • Edward Schillebeeckx: Die eucharistische Gegenwart. Patmos, Düsseldorf 1967.
  • Michael Schmaus (Hrsg.): Aktuelle Fragen zur Eucharistie. Max Huber Verlag, München 1960.
  • Hans-Joachim Schulz: ‹Wandlung› im ostkirchlich-liturgischen Verständnis. Eine Orientierung im Disput um Transsubstantiation und Transsignifikation. In: Catholica. Band 40, 1986, ISSN 0008-8501, S. 270–286.
  • J. Sorg: Die Lehre des hl. Chrysostomus über die reale Gegenwart Christi in der Eucharistie und die Transsubstantiation. In: Theologische Quartalschrift 79 (1897), S. 259–298.
  • Timothy M. Thibodeau: The doctrine of transubstantiation in Durand's Rationale. In: Traditio. Studies in Ancient and Medieval History, Thought and Religion 51 (1996), S. 308–317.
  • Nicholas Thompson: Eucharistic Sacrifice and Patristic Tradition in the Theology of Martin Bucer, 1534–1546. Leiden: Brill 2005, ISBN 90-04-14138-3.
  • Alexander Vasyutin: Enhypostasierung oder Transsubstantiation. Zur jüngsten russisch-orthodoxen Eucharistiedebatte, in: Hans-Peter Großhans /Malte Dominik Krüger (Hg.): In der Gegenwart Gottes. Beiträge zur Theologie des Gottesdienstes. Frankfurt/M. 2009, 311-326.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Walter Benjamin</span> Alman filozof ve edebiyat eleştirmeni (1892-1940)

Walter Benedix Schönflies Benjamin,, Alman filozof, edebiyat eleştirmeni, kültür tarihçisi ve estetik kuramcısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Barth</span> İsviçreli Protestan ilahiyatçı (1886-1968)

Karl Barth, çağdaş İsviçreli protestan teolog.

Popüler Kültür veya Pop Kültürü, 20. yüzyıldan sonra özellikle toplumsal modernleşme ile toplu kültür olarak yayılan, kavram olarak kültürel gelişmeleri ve günlük uygulamaları kapsamakta, aynı zamanda genel ve tarafsız olarak eski halk kültürü kavramı yerine geçmekte. Popüler kültür daha çok bir alan jargonu iken, pop kültürü daha çok ortam jargonu olarak kabul görmektedir. Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre ise, popüler kültür kavramının tanımı "isim; belli bir dönem için geçerli olan, hızlı üretilen ve hızlı tüketilen kültürel ögelerin bütünü" olarak açıklanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aya İrini</span> İstanbulda eski kilise ve müze

Aya İrini veya Azize İrini (Yunanca: Ναός της Αγίας Ειρήνης Tanrısal Barış ya da Kutsal Barış, İstanbul'da, Topkapı Sarayı'nın birinci avlusunda, Ayasofya'nın yakınında ve onunla çağdaş olan tarihî bir müzedir.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Nietzsche'nin kütüphanesi</span>

Alman filozof Friedrich Nietzsche, ölümünden sonra dahi korunmuş ve günümüze kadar ulaşmış geniş bir özel kütüphaneye sahipti. Bugün bu kütüphane, yaklaşık 170'i, çoğu önemli olmak üzere, onun tarafından yapılan açıklamalar içeren yaklaşık 1,100 ciltten oluşmaktadır. Lakin okuduğu kitapların ancak yarısından azı kütüphanesinde bulunmaktadır.

Hans Freyer muhafazakâr Alman sosyolog ve filozoftur.

<span class="mw-page-title-main">Didyma</span>

Didyma, İyonya sahili üzerinde yer alan bir Antik Yunan kutsal alanıdır. Bu yer Apollo tapınağını içermektedir. Delphi'nin yanında Didyma, Helen dünyasının en ünlü kehanet merkezidir. İlk olarak Homeros'un Apollo'ya ilahisinde bahsedilmiştir. Kuruluşu okuma-yazma öncesi, hatta Ionia'nın Helen kolonizasyonundan da öncedir.

<span class="mw-page-title-main">Karl-Otto Apel</span> Alman filozof

Karl-Otto Apel, Alman filozof ve profesör.

Alfred Karl Gabriel Jeremias , Alman Lüteryian bir din adamı, Asuriyolog ve Antik Yakın Doğu dinleri konusunda uzmandır.

<span class="mw-page-title-main">Valdoculuk</span>

Valdoculuk, ilk olarak 12. yüzyılda dindar laikat kesimin Lyonlu Petrus Valdo'nun düşünceleri etrafında toplanması üzerine Güney Fransa'da kurulmuş çileci bir akımdır. Katolik Kilisesi'ne karşı takındığı eleştirel yaklaşım nedeniyle zaman zaman proto-Protestan (önprotestan) olarak da adlandırılan Valdocular, Katolik Kilisesi'nce sapkın ilan edilmiş, engizisyona tabi tutulmuş ve dinden atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Galya İmparatorluğu</span> 3. yüzyılın ortalarında Roma İmparatorluğundan ayrılan devlet

Galya İmparatorluğu ya da Imperium Galliarum, MS 3. yüzyılda Roma İmparatorluğu kuzey sınırında yaşanan Cermen saldırılarına bir tepki olarak 260 ila 274 yılları arasında kurulan, Roma eyaletleri Germania Inferior, Germania Superior, Rhaetia, Galya, Britanya ve Hispania'yı içerisinde barındıran, Roma İmparatorluğu'na sadık geçici askeri bir imparatorluktur.

<span class="mw-page-title-main">Mittelbau-Dora toplama kampı</span>

Mittelbau-Dora toplama kampı, ya da KZ Mittelbau-Dora, Thüringen'de Nordhausen şehrinin kuzeyinde bulunan bir nazi toplama kampına verilen addır. Buraya getirilen mahkûmların yeraltı fabrikası Mittelwerk GmbH'de zorla çalıştırıldıkları bilinmektedir. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında pek çok kişi bu kampta infaz edildi. aynakça

Özel;
<span class="mw-page-title-main">Mogontiacum</span>

Mogontiacum Mainz şehrinin neredeyse 500 yıla varan Roma döneminde taşıdığı Latince adıdır. Mogontiacum MS 90 yılından itibaren Germania Superior'un başkentliğini yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ferdinand Christian Baur</span> Alman teolog ve tarihçi

Ferdinand Christian Baur, Alman protestan teolog ve ahit eleştirmeni. Tübingen ilahiyat okulunu kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">Rudolf Otto</span> Alman din bilimcisi ve teolog

Rudolf Otto Alman din bilimcisi, siyasetçi ve Lüteriyan teologu.

<span class="mw-page-title-main">İoane Petritsi</span>

İoane Petritsi, Çimçimeli İoane olarak da bilinir, 11-12. yüzyılda yaşamış Yeni Platoncu Gürcü filozofudur. Bizans İmparatorluğu ve Gürcistan Krallığı'nda özellikle Proklos'tan yaptığı çevirilerle tanınır. Stanford Encyclopedia of Philosophy, Petritsi'yi "en önemli Gürcü ortaçağ filozofu" ve "en çok okunan Gürcü filozof" olarak tanımlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Rhineland Katliamları</span>

Rhineland Katliamları, tarihte Birinci Haçlı Seferi'nin ilk aşaması olarak hatırlanır.

Rudolf Kautzsch Orta Çağ Alman mimarisi ve minyatür sanatı hakkında uzmanlaşmış Alman sanat tarihçisi. En önemli eseri sütun başlıklarını ele aldığı 1936 yılında yayınlanan Kapitellstudien adlı eseridir.

Pastoral mektuplar, Yeni Ahit'teki Titus, Birinci ve İkinci Timoteos'u kapsayan üç kitaba verilen adlandırmadır. Bu mektuplara verilen pastoral adı, latince "çoban" anlamına gelen kelimeden türetilmiştir. Bu isimlendirme ile mektupların bir cemaate değil, Pavlus sonrası işleri kontrol altına alacak bireysel bir "çobana" gönderildiğine dikkat çekilmek istenmiştir. Pavlus mektuplarının çoğu gibi cemaatlere yazıldığından, pastoral mektuplar kendine özgü bir kategori oluşturmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Frauke Petry</span> Alman kimyacı, iş kadını ve siyasetçi (AfD)

Frauke Petry, Temmuz 2015'ten Eylül 2017'ye kadar Almanya için Alternatif (AfD) partisinin başkanlığını yapmış bir Alman siyasetçidir. Eğitimli bir kimyager ve iş kadını olarak profesyonel bir geçmişe sahip olan Petry, bazı siyaset bilimciler tarafından bu partinin millî muhafazakâr kanadının bir temsilcisi olarak tanımlanmaktadır.