İçeriğe atla

Ekankar

Ekankar
Ekankar'ın "EK" sembolü
TürDharma'dan etkilenmiş yeni dini hareket
Kutsal KitaplarShariyat-Ki-Sugmad
LiderHarold Klemp
BölgeÇoğunlukla dünya çapında
MerkeziEk Tapınağı, Chanhassen, Minnesota
KurucuPaul Twitchell
Köken1965, San Diego, Kaliforniya
Popülasyon500.000 ile 3.000.000
Ek Tapınağı Chanhassan, Minnesota

Ekankar (Ek olarak da bilinir), 1965 yılında Paul Twitchell tarafından kurulan tek tanrılı bir dindir.[1] Takipçileri genellikle kendilerine Ekist demektedir.[2] Günümüzde dünya genelinde 500.000 ile 3.000.000 arasında takipçisi olduğu tahmin edilmektedir.[3][4] Shariyat-Ki-Sugmad ki anlamı Ebedi Yol'dur, Ekankar inancının kutsal kitabıdır.[5] Mahanta tarafından yazıldığı şekliyle manevi anlamı ve amacı anlatan iki kitap içerir.[6]

Etimoloji

Ekankar sözlüğüne göre Ekankar terimi Tanrı ile iş arkadaşı anlamına sahiptir.[7] Ekankar adı, Sri Guru Granth Sahib başlıklı Sih kutsal kitabının ilk sözcüklerinden türetilmiştir. Kutsal metinlerde terim genellikle "tek tanrı var" diye çevrilirken Ekankar bunu Tanrı ile iş arkadaşı olarak çevirir. Çünkü dinin merkezi hedefleri Tanrıyı gündelik yaşamda gerçek bir varlık haline getirmek ve Tanrı ile kişisel etkileşim ve ilişkilere izin vermektir. Ek, Kutsal Ruh için başka bir kelimedir; ayrıca Duyulabilir Yaşam Akımı, Yaşam Gücü veya Tanrının Işığı ve Sesi olarak da bilinir.[6]:55

Tarihçe

Ekankar'ın merkezi aslında Las Vegas, Nevada bölgesindeydi. Darwin Gross önderliği altında organizasyon 1975 yılında Menlo Park, Kaliforniya'ya taşındı. 1986 yılında ise Harold Klemp operasyon üssünü Minneapolis, Minnesota'ya taşıdı.[8]

Ekankarın lideri "Yaşayan EK Ustası" olarak bilinir. Mahanta ise Yaşayan Ek Ustasının iç formudur. Manevi öğrencilerine rehberlik etmesinin bir yolu onların rüyalarıdır. Bireyin rüyalarını karmanın çalışmasına yardım etmek ve kutsal anlayış kazandırmak için kullanır. Yaşayan Ek Ustası olan Mahanta, dinin lideridir ve Tanrı'yı tanıma sürecinin merkezinde yer alır. Manevi başarı seviyesi nedeniyle atanan Mahanta, temel ilahi bilgiyi paylaşır ve Ekankar'ın peygamberi olarak çok saygı görür, ancak asla ibadet edilmez.

Twitchell 1971 yılının sonuna dek hareketin ruhani lideri idi. Gross 22 ekim 1981 yılına kadar onun yerine geçti ve sonra Klemp ruhani lider oldu.

Bazı bilginler Ekankar dininin kısmen Sih ve Hindu dinlerinden[9] ve Sant Mat hareketinden[10] parçalar bulunduğuna inanırken diğerleri ise Sant Mat öğretileri ile Ekankar arasında önemli ayrımlar bulmakta.[11]

İnançlar

Ekistler karma ve tekrarbedenlenme inançlarını benimsemiş kişilerdir. Beş tutkuya bağlılık (öfke, hırs, şehvet, fiziksel dünyaya aşırı bağlılık ve kibir) sonucu kötü karma birikir. Her bireyin hedefi geçmiş karma borcundan kurtularak arınmaktır. Bu duruma ulaşıldığında yeryüzünde başka bir ömür geçirmek gerekmez, sonsuz reenkarnasyon döngüsünden kurtulunulur.[12] Ekistler tüm yaşamın kaynağı olan ve herhangi bir cinsiyeti bulunmayan, Sugmad adını verdikleri bir yaratıcıya inanmaktadırlar.[13] Sugmad'ın tüm formların yaratıldığı sonsuz kaynak olduğuna ve Ek'in, Ses Akımının Sugmad'dan alt boyutlara aktığına inanılır.[6]:59, 187, 194 Sugmadın iki farklı yönü vardır. Biri negatif diğeriyse pozitif. İyilik ve kötülük birbirinden ayrılmaz, aynı madolyonun iki farklı yönüdür. İkisi uyum hali içindedir.[14][15]

Ekistler ruhların sonsuza dek var olacağına inanmaktadır. Ruhlar Sugmad'dan çıkmış birer alev gibidirler. Manevi deneyim kazanmak amacıyla Sugmad tarafından farklı boyutlara gönderilmişlerdir. Sugmad'ın farklı şekillerde ses veya nur aracılığıyla insan ruhuyla temasa geçtiğine inanılır. Ekankar kişinin kendisini tanımasını esas almaktadır. Kişi kendini analiz edip tanıdıktan sonra Sugmad'ı tanır. Bu bir yolculuktur ve en nihayetinde kişi Sugmad'ı tanıyınca onun gerçek meslektaşı ve iş arkadaşı olur.[16]

Ekankar'ın önemli bir ruhsal egzersizi, Tanrı'ya sevgi şarkısı olarak da görülen, ayrıca Yaratıcının eski bir ismi olan Hu adında şarkının söylenmesidir. Şarkı yaklaşık yarım saat boyunca söylenir. Ekistler şarkıyı tek başlarına veya gruplar halinde söyler.[6]:59 Hu'yu söylemenin insanı bilinçli halinde İlahi Varlığa yaklaştırdığına ve farkındalığı artırabileceğine, ilahi sevgiyi deneyimlemeye yardımcı olabileceğine, kırık kalpleri iyileştirebileceğine, keder zamanlarında teselli sunabileceğine ve huzur ve sükunet getirebileceğine inanırlar.[17] Bu uygulamanın öğrenciye fiziksel duyuların ve duyguların ezici girdisinden geri adım atmasına ve ruhsal olarak daha yüksek bakış açısını yeniden kazanmasına izin verdiğine inanılır.[6]:59

Ekistler her bireyin kararlarında kişisel sorumluluk alması gerektiğine inanmakta ve ortak bir yaşam tarzı benimsememektedir. Yapmayı kabul ettiğiniz her şeyi yapabilirsiniz fakat diğer kişilere veya onların mallarına zarar vermediğiniz sürece şeklinde özetlenebilecek bir etik anlayışları vardır. Onlar ruh seyahati, rüyalar ve diğer birçok ruhsal teknikle manevi dünyaların keşfedilebileceğine inanmaktadır.[18]

Ek Ustaları

Ekistler Ek olarak adlandırdıkları İlahi Ruhla temasın Ek'in ruhsal egzersizleri ve Yaşayan Ek Ustasının rehberliği yoluyla yapılabileceğine inanırlar. Ek Ustalarının dini inançları ne olursa olsun tüm yaşama hizmet etmek için burada olduklarına inanılır. Kimileri tarihsel figür olan Shamus-i-Tabriz, Yaubl Sacabi, Towart Managi, Lai Tsi, Kata Daki, Rami Nuri, Gopal Das, Fubbi Quantz, Rebazar Tarzs, Paul Twitchell ve Sri Harold Klemp Ek Ustaları olarak tanınır.[19]

Kaynakça

  1. ^ "What is Eckankar?". 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013. Eckankar means "Co-Worker with God." It is a 20th century, monotheistic religion that posits that every human soul is a fragment of God. 
  2. ^ İngilizce okunuşu baz alınarak yazılmıştır.
  3. ^ Petersen, William J. Those Curious New Cults in the 80s. New Canaan, Connecticut: Keats Publishing; pg. 286.
  4. ^ Godwin, John. Occult America; Garden City, NY: Doubleday & Company, Inc.; pg. 114.
  5. ^ Klemp, Harold, 1998, Cosmic Sea of Words: The Eckankar Lexicon. Eckankar, Minneapolis.
  6. ^ a b c d e Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words, The ECKANKAR Lexicon. Minneapolis: Eckankar, 2009. 978-1-57043-286-6
  7. ^ "A Glossary of Eckankar Terms". www.eckankar.com. 5 Aralık 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2018. 
  8. ^ "'Soul Travelers' Move", San Jose Mercury News, 24 August 1986.
  9. ^ George D. Chryssides (2001). The A to Z of New Religious Movements. Oxford, UK: Scarecrow Press. s. 298. Eminating from the Radhosoami Satsang (q.v.) background, which is a synthesis of Hinduism and Sikhism (qq.v.), Eckankar teaches a form of surat sabda yoga ... 
  10. ^ Melton, J. Gordon (2003). Encyclopedia of American Religions (Seventh edition). Farmington Hills, Michigan: The Gale Group, Inc. 0-7876-6384-0. p. 1056.
  11. ^ 17. Ibid. ^Melton, J. Gordon, Encyclopedia of American Religions (Seventh Edition). (q.v.) “ECKANKAR is distinguished from the Sant Mat tradition in significant ways. ECKANKAR, for example, teaches that the ultimate state for each individual is that of a co-worker with God, not oneness with God; inner techniques are more active spiritual exercises than yogic practices; and Eastern austerities (vegetarianism, extended meditation) are not espoused. Twitchell also presented a different vocabulary than that of Sant Mat teachings.”
  12. ^ Beliefs, 26 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Ağustos 2013 
  13. ^ A Glossary of ECK Terms, 24 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Ağustos 2013 
  14. ^ Eckankar (PDF), 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 10 Ağustos 2013 
  15. ^ godworlds (PDF), 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 10 Ağustos 2013 
  16. ^ Basic Beliefs of Eckankar, 2 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Ağustos 2013 
  17. ^ HU 28 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. eckankar.org
  18. ^ About ECKANKAR (PDF), 31 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 22 Ağustos 2013 
  19. ^ Official Eckankar Masters List, 15 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 10 Temmuz 2021 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

Tanrı ya da ilah, Klasik teistik inanç sistemlerinde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve tüm varoluşun temel kaynağı olarak görülen varlık. Tek tanrılı inançlarda evrenin tek yaradanı ve yöneteni olarak kabul edilir. Çok tanrılı inançlarda genelde ilahların cinsiyeti bulunur ve eril olanlarına tanrı, dişi olanlarına tanrıça denir. Tektanrılı ve henoteistik inançlardaki Tanrı kavramını tanımlamak için ise sadece tanrı sözcüğü kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Hinduizm</span> Hindistan merkezli bir din

Hinduizm, çok kapsamlı inanç ve yaşam felsefesinin toplamıdır. Özellikle Hindistan, Nepal ve Bangladeş'te yaygındır. Günümüzde yaklaşık 1.25 milyar izleyeni ile Hristiyanlık ve İslam'dan sonra üçüncü sırada yer alan Hinduizm inancının neredeyse tüm takipçileri Hindistan ve çevresinde bulunmaktadır. Budizm ve Zen Budizmi gibi çeşitli ekoller Hinduizm'den kaynaklanıp ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ateizm</span> Tanrının varlığını reddeden öğreti

Ateizm ya da tanrıtanımazlık, Tanrı'nın, tanrıların, doğaötesi inançların ya da ruhani varlıkların reddidir. Bu fikirde olanlara ateist ya da tanrıtanımaz denir.

Teizm ya da tanrıcılık, tanrı veya tanrıların var olduğu inancıdır. Klasik teizm anlayışında Tanrı; Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve Nihai Kişi olarak nitelenir. Klasik teistik Tanrı; tüm varoluşun kaynağı, öznesi ve tüm varoluşa nüfuz eden Nihai Şahıs olarak nitelendiği için Tanrı tüm varoluşun muhatapı olarak kabul edilir.

Deizm veya yaradancılık, din, peygamber veya vahiy aracı olmaksızın bireyin akıl, gözlem, sezgi gibi yollarla Tanrı'nın varlığına inanmasına dayalı bir felsefi görüştür.

<span class="mw-page-title-main">Dua</span>

Dua veya yakarış, bir ilah ya da gözle görülmeyen varlıkla ilişkiyi etkinleştirmeyi amaçlayan çağırma veya eylemdir. Dua, bireysel ya da toplumsal olarak; özel ya da kamusal bir yerde edilebilir. Sadece sözlerden oluşabileceği gibi şarkı şeklinde de olabilir. Ayrıca çeşitli bedensel hareketler de içerebilir. Duanın yakarış, şükran veya ibadet/övgü olarak farklı formları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Teslis</span> Baba, Oğul ve Kutsal Ruh üçlüsün­den oluşan Tanrı inancını ifâde eden kavram

Teslis, Kutsal Üçleme ya da Üçlü Birlik, tek olan Tanrı'nın Kutsal Kitap'ta kendisini bildirdiği her biri eşit yücelikte, özünde tek, ezeli ve ebedi olan üç benliğini konu edinen ve Hristiyan kiliselerinin çoğunluğu tarafından inanılan ana akım Hristiyan dininin merkezindeki inanç esasıdır. Baba Tanrı, Oğul Tanrı ve Kutsal Ruh üç farklı benlik (hipostaz) olarak aynı özü paylaşmaktadırlar (Homoousia). Tek öz Tanrı'nın birliğini üç benlik ise Tanrı'nın kimliğini anlatmaktadır ve benliklerin hem birbirinden farklılıklarını hem de özde çözülmez birliklerini ifade eder. Böylece tüm yaratım ve lütuf süreci Tanrı'nın üç ilahi benliğinin ortak eylemi olarak görülür. Her benlik, Üçlü Birlik'te kendilerine özgü nitelikleri tezahür ettirir ve böylece her şeyin "Baba'dan çıkıp gelmiş" "Oğul aracılığıyla" ve "Kutsal Ruh'un gücüyle" gerçekleştiğini kanıtlar.

Araf, bazı din ve inançların ahiret kavramlarında yer alan, kötüler ve iyilerin sınıfına sokulamayan, inançlı günahkarların veya günah ve sevapları eşit olanların gideceği geçici arınma yeri, nihai ahiret mekanları arasında olduğuna inanılan yer, çoğunlukla dağ. Sözcük olarak, Arapça "kum tepesi" anlamındaki "urf"un çoğul halidir.

Vika, kendi içinde çeşitli kollara ayrılan, doğa tabanlı, dogmatik olmayan çağdaş bir pagan dinidir. Vika inanışına sahip olanlar, kendilerini Vikan olarak adlandırır. Hristiyanlık öncesi Batı ve Kuzey Avrupa geleneklerine dayanan Vika, 1950'lerde İngiltere'de yayılmaya başlamış ve zamanla özellikle Avrupa ve ABD'de taraftar bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Ruh</span> yaşayan bir varlığın manevi özü

Ruh, can ya da tin; din ve felsefede, insan varlığının fiziksel olmayan yönü ya da özü olarak tanımlanır ve genellikle bireysellikle eşanlamlı olarak ele alınır. Teolojide ruh kişinin tanrısallığa ortak olan kısmı olarak tanımlanır ve genellikle bedenin ölümünden sonra kişinin varlığını sürdüren kısmı olarak ele alınır.

Spiritüalizm, öte âlemcilik ya da tinselcilik terimi Latince “ruh” anlamına gelen “spiritus” sözcüğünün sıfatı “spiritualis” sözcüğünden türetilmiş olup ruhçuluk anlamında kullanılmaktadır. Türkçede tinselcilik olarak da adlandırılmaktadır. Günümüzde dinsel, mistik ve felsefi alanlarda pek çok akım, ekol ve gruplar kendilerine spiritüalist adını vermekteyse de aralarında ilke, görüş ve kavram bakımından önemli farklar bulunmaktadır. Aralarındaki temel ortak nokta, ruh denilen manevi bir unsurun varlığını kabul etmeleridir. Fakat bunlardan bir kısmı, ruhun orijinal ve kendine özgü olduğunu kabul etmez, bir kısmı ruhun sürekli gelişim içinde olduğuna karşıdır, bir kısmı ise ruhun sürekli olarak tekrar bedenlendiğini kabul eder. Bu yüzden kimi ansiklopedilerde spiritüalizm denen ruhçuluk iki kısımda ele alınır:

<span class="mw-page-title-main">Mantra</span>

Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Ruh</span>

Kutsal Ruh, Yahudilikte Tanrı'nın evren veya yaratıkları üzerindeki ilahi gücü, kalitesi ve etkisine atıfta bulunur. İznik Hristiyanlığı'nda Kutsal Ruh, Üçlü Birliğin üçüncü kişisidir. İslam'da Kutsal Ruh, ilahi eylemin veya iletişimin bir aracısı olarak hareket eder.

Gnostisizm Antik Mısır hermetizmini, Antik Yunan ezoterizmini, İbrani geleneklerini, Zerdüştçülüğü, bazı Doğu geleneklerini ve dinlerini, Hristiyanlığı eklektik bir tutumla sentezleyen, birçok tarikâtın benimsediği mistik felsefeye verilen genel addır. Daha açık bir ifade ile Gnostisizm, hakikatin bilgisine ilham keşf ve sezgi ile ulaşılacağını savunan mistik bir felsefi düşüncedir.

Karma, Sanskrit dilinde “yapmak, eylemek, bir fiilde bulunmak” anlamındaki “kri” sözcüğünden türetilmiştir. Karma sözcüğü farklı sözcüklerle birlikte kullanılarak; karma yasası, karmik plan ve karmik telafi gibi farklı anlamlara gelen terimlerin oluşturulmasında kullanılmıştır. Hinduizm, Budizm, Jainizm, Taoizm, Sihizm ve teozofide kullanılan bir terimdir.

Kut; Türk, Moğol ve Altay şamanizminde ve halk inancında kutsal enerji, yaşam gücü. Hut, Kud, Gut da denir. Moğollar Kutag, Hutag derler.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Favre</span>

Pierre Favre - Savoie asıllı katolik din adamı - Cizvitler'in cemiyetinin kurucularındandı. 17 Aralık 2013'te Papa Fransiscus tarafından Aziz olarak ilan edildi. Yortusu 2 Ağustostur.

<span class="mw-page-title-main">Genius</span>

Roma dininde Genius, her bireyde, yerde veya şeyde mevcut olan genel bir ilahi doğanın bireysel örneğidir. Bir koruyucu melek gibi, Genius her erkeği doğum saatinden öldüğü güne kadar takip ederdi. Kadınlar için her birine eşlik edecek olan Juno ruhuydu.

<span class="mw-page-title-main">Ruusbroeck</span>

Jan van Ruusbroeck,, Felemenk asıllı bir katolik rahip ve mistik bir yazardı. Ölümünden sonra, naaşı korunmuş ve hatırası Gronendaal’da korunmuştur. 1783’te naaşı Brüksel’deki Aziz Gudule kilisesine taşınmış ancak Fransız devrimi sırasında kaybolmuştur. 1 Aralık 1908’de Papa X. Pius tarafından Kutlu ilan edilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.