Alfred Nobel'in Anısına Ekonomi Bilimlerinde The Sveriges Riksbank Ödülü veya sıklıkla söylendiği şekilde Nobel Ekonomi Ödülü, ekonomi alanında yapılan önemli katkılara verilen bir ödül. Genel olarak, dünyanın en prestijli bilim ödüllerinden biri olarak kabul edilir. 1895'te Alfred Nobel'in vasiyetiyle kurulan Nobel Ödülleri'nden biri değildir ama sıklıkla onlarla özdeşleşmiştir. Ekonomi Ödülü, Nobel Vakfı'nca refere edilip İsveç'in merkez bankası Sveriges Riksbank tarafından bankanın 300. yıl dönümü olan 1968 yılında, Alfred Nobel'in 1895'teki vasiyetinin anısına, kurulmuş ve finanse edilmiştir. Nobel Kimya ve Fizik Ödülü sahipleri gibi, Ekonomi Ödülü sahipleri de İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi tarafından seçilir ve Nobel Komitelerine benzer olarak bir Ödül Komitesi vardır. Ödül ilk kez, 1969'da Hollandalı ve Norveçli ekonomistler Jan Tinbergen ve Ragnar Frisch'e "ekonomik süreçlerin analizi için, dinamik modeller geliştirip uyguladıkları" gerekçesiyle verildi.
Felix Bloch İsviçreli fizikçidir.
Genetik bilimi, kökenini Mendel'in 19. yüzyıl ortalarındaki çalışmalarından alıyorsa da, kalıtım hakkında birçok varsayım Mendel'den daha önce ortaya atılmıştır. Bu varsayımlar genellikle, edinilmiş özelliklerin kalıtım yoluyla aktarımını öne sürmüşlerdir; bu varsayımlarda kişiye ebeveyndeki baskın özelliklerin miras kalması inanışı hakimdi. Günümüzde, evrim teorisi genellikle, türlerin birbirlerinden değişerek oluştuklarını ileri sürmüş Jean-Baptiste Lamarck'a dayandırılır. Lamarck kalıtım örneğini türlerdeki çeşitli özelliklerin evrimini açıklamada kullanmıştır
Alfred Day Hershey, Amerikalı biyolog.
Finn Erling Kydland Norveçli ekonomist. 2004 yılında, Edward C. Prescott ile birlikte, Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır. Ödül nedeni "İş döngüsünün arkasındaki harekete geçiren gücün ve ekonomik politikanın çağa uyumu konularıyla dinamik makroekonomiye katkıları için" diye açıklanmıştır. Günümüzde Kaliforniya Üniversitesi'nde ekonomi profesörü olarak görev yapmaktadır.
Karl Barry Sharpless Amerikalı kimyager.
Carl Peter Henrik Dam, Danimarkalı bilim insanıdır. 1943 yılında Edward Adelbert Doisy ile birlikte K vitamini keşiflerinden dolayı Nobel Fizik ödülünü kazanmıştır.
Günter Blobel, Alman-Amerikalı biyolog.
George Wells Beadle, Amerikalı genetikçi bilim insanı. 1958 yılı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahibi. Nobel Ödülü'nü Edward Lawrie Tatum ile hücreler içinde biyokimyasal olayların düzenlenmesinde genlerin rolünü keşfettikleri için paylaşmışlardır.
Joshua Lederberg, Amerikalı moleküler biyolog. Mikrobiyal genetik, yapay zeka ve ABD uzay programı ile ilgili çalışmalarıyla bilinmektedir. 1958 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü bakterilerin çiftleşme ve gen aktarımı ile ilgili çalışmaları nedeniyle kazandığında sadece 33 yaşındaydı. Aynı yıl ödülü, genetikle ilgili yaptıkları çalışmaları nedeniyle Edward L. Tatum ve George Beadle ile paylaştı.
Cecil Frank Powell,, İngiliz fizikçi, nükleer işlemleri okuyan fotografik yöntemi ile Nobel Fizik Ödülü almış bilim insanı.
Eric Allin Cornell Carl E. Wieman ile Bose-Einstein yoğunlaşması üzerine yaptıkları buluş nedeniyle 2001 Nobel Fizik Ödülü kazanmış Amerikan fizikçidir.
Julius Axelrod Amerikalı biyokimyacı. 1970 yılında Bernard Katz ve Ulf von Euler ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü kazanmıştır. Nobel Komitesi o'na ve arkadaşlarına, epinefrin, norepinefrin gibi katekolamin nörotransmitterlerinin salınım ve geri alınım mekanizmaları ile ilgili çalışmalarından dolayı ödülü layık görmüştür. Axelrod, ayrıca epifiz bezi ve uyku-uyanıklık döngüsünü nasıl düzenlendiği ile ilgili önemli katkılarda da bulunmuştur.
SLAC Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı, Amerika Birleşik Devletleri Enerji Bakanlığı başkanlığında, Stanford Üniversitesi'ne bağlı Bilim Enerji Ofis Departmanı tarafından işletilen ulusal laboratuvardır. Laboratuvarda 3,2 km uzunluğunda dünyanın en uzun doğrusal parçacık hızlandırıcısı bulunmaktadır.
Karl Alexander Müller(20 Nisan 1927, Basel - 9 Ocak 2023). İsviçreli fizikçi. Seramik malzemelerin süperiletkenlik çalışmaları için Georg Bednorz ile 1987 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü aldı.
Melvin Schwartz, Amerikalı fizikçi. 1988 yılında arkadaşları Leon Max Lederman ve Jack Steinberger ile birlikte nötrinolar üzerine yaptıkları çalışmalar ile Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.
Paul John Flory, polimerler ve makromoleküllerin çözelti içerisindeki davranışlarının anlaşılması ile ilgili yaptığı başarılı çalışmalar nedeniyle 1974 yılında Nobel Kimya Ödülünü kazanan Amerikalı kimyacıdır.
Gerhard Heinrich Friedrich Otto Julius Herzberg, Alman asıllı Kanadalı fizikçi ve fiziksel kimyager. 1971 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü; "moleküllerin elektron yapısı ve geometri bilgisi ile ilgili katkılarından dolayı, özellikle serbest radikaller alanındaki katkılarından dolayı" kazanmıştır. Herzberg'in ana çalışmaları atomik ve moleküler spektroskopi yöntemleri üzerineydi. Bu teknikleri kullanarak diatomik ve poliatomik moleküllerin yapılarının tanımlanması, başka bir şekilde araştırılması zor olan serbest radikaller ve astronomik yapılarının kimyasal analizi üzerinde çalıştı. Herzberg, 1973 yılından 1980 yılına kadar Kanada, Ottawa'daki Carleton Üniversitesi rektörü olarak görev yaptı.
Martin Ryle FRS, İngiliz radyo gök bilimcidir. Radyo teleskop sistemlerini devrim niteliğinden geliştirmiş, zayıf radyo sinyallerinden doğru konum tespiti ve görüntüleme yapılabilmesine olanak sağlamıştır. Sydney Üniversitesi'nden Joseph Pawsey 1945 yılında interferometrik ölçümler yaptığını iddia etmesine rağmen, Ryle ve Vonberg 1946 yılında, radyo dalgaboylarında interferometrik astronomik ölçümler yayınlayan ilk gök bilimciler olmuştur. Ryle gelişmiş ekipmanları sayesinde, o yıl evrendeki bilinen en uzak gökadayı görüntülemeyi başarmıştır. Ayrıca Cambridge Üniversitesi Radyo Astronomi bölümünün ilk profesörü ve Mullard Radyo Astronomi Rasathanesinin kurucu müdürü olmuştur. 1972 yılından 1982 yılına kadar ise İngiliz Kraliyet astronomu oldu.
Edward Mills Purcell, Amerikalı fizikçi. Sıvı ve katılardaki nükleer manyetik rezonans ile ilgili bağımsız keşfi nedeniyle 1952'de Nobel Fizik Ödülü kazandı. Nükleer Manyetik Rezonans (NMR) günümüzde moleküler saf materyalleri ve bunların karışımlarının bileşen yapısını incelemek için yaygın olarak kullanılır hale gelmiştir.
