İçeriğe atla

Eduard Suess

Eduard Suess
Eduard Suess, 1869
Doğum20 Ağustos 1831(1831-08-20)
Londra, İngiltere
Ölüm26 Nisan 1914 (82 yaşında)
Viyana, Avusturya
MilliyetAvusturyalı
EğitimViyana Üniversitesi
ÖdüllerHayden Memorial Geological Award (1892)
Wollaston Madalyası (1896)
Copley Medal (1903)
Kariyeri
DalıPalaeogeography, tectonics
Doktora öğrencileriMelchior Neumayr
Johann August Georg Edmund Mojsisovics von Mojsvar
Fuchs
Wilhelm Heinrich Waagen
Albrecht Penck
EtkiledikleriJovan Cvijić[1]
Viyana'da yer alan Eduard Suess anıtı.
1861 yılında jeoloji profesörü olarak atandığı Viyana Üniversitesi.

Eduard Suess (20 Ağustos 1831 - 26 Nisan 1914), çağdaş yer biliminin kurucusu olarak kabul edilen Avusturyalı ünlü doğa bilimci.

Alplerin jeolojisi üzerine yaptığı çalışmaları derlediği Die Enstehung der Alpen ve yerkürenin geniş bir jeolojik betimlemesini sunan başyapıtı Das Antlitz der Erde ile bilinir.[2]

Gençliği

20 Ağustos 1831 tarihinde Londra'da doğdu. Babası, Saksonya kökenli tüccar, annesi Prag kökenli banker ailenin kızı idi. Anne tarafından ailesi Yahudilik inancından Luthercilik'e dönmüş bir ailedir.

Ailesi, doğumundan üç yıl sonra Prag'a taşındı ve okula burada başladı. İngilizceyi unutmaması için ailesi önce İngiltere'den bir bakıcı, sonra bir mürebbiye getirdi. 1845'te Viyana'ya taşındılar.

Lise eğitiminin ardından babasının teşvikiyle aile mesleği olan ticarete yönelik bir eğitim almak üzere, sonradan Viyana Teknik Üniversitesi olan eğitim kurumuna devam etti. Ne var ki yer bilimlerine eğilimi vardı. Öyle ki, 19 yaşında iken bugünkü Çekya'nın ve onun kaynak sularının jeolojisinin kısa bir taslağını yayımladı.

Öğrenciliği sırasında 1848 Devrimi olarak tarihe geçecek olaylar patlak verdi. Bu süreçte akademik çevrede genç Eduard, devrimcilerin safında yer aldı ve devrim adına yapılan etkinliklerde önemli roller oynadı. Devrimin başarısızlıkla sonlanmasının ardından babası ihtiyatlı davranarak Eduard'ı hasta dedesine bakması bahanesiyle Prag'a gönderdi.[3]

Olgunluk çağı

Yer bilimi alanında gösterdiği yeteneği keşfedilen Eduard Suess, 1852 yılında Viyana İmparatorluk Müzesine asistan olarak atandı.[4] Burada görev aldığı dönemin ilk dört yılında (1852-1856) omurgasız canlıların (brakiyopod ve ammonit) anatomisi ve sınıflandırılması üzerine çeşitli çalışmalar yaptı.[4][5] Bu çalışmalar sonucu yeteneğini kanıtlayan Eduard Suesss, 1857'de Viyana Üniversitesi'ne profesör olarak atandı. 1862'de müzedeki görevinden feragat etti ve tüm zamanını özel çalışmalarına ve öğretim işine verdi. 1901 yılına dek profesör olarak hizmet etti.[4]

Suess yaşamı süresince çeşitli siyasi ve idari görevlerde de üstlendi. 1862'de Viyana kent meclisine üye seçildi, 1869 yılında Aşağı Avusturya eyalet meclisine girdi ve 1896'ya dek bu görevi sürdürdü. Bu görevleri akademik çalışmalarıyla birlikte yürüten Suess, Viyana havzası'nın Tersiyer yaşlı tabakalarıyla ilgili paleontolojik ve jeolojik çalışmalar yaptı; yerkürenin özellikle fiziksel durumuyla yakından ilgilendi.

Suess, Alplerin jeolojisi üzerine çalışmaları sonucu 1875'te Die Enstehung der Alpen (Alplerin Kökeni) adlı yapıtını yazdı. Yerkürenin fiziksel ögeleriyle ilgili yaptığı çalışmaları birleştirdiği dört ciltlik anıtsal yapıtı Das Antlitz der Erde'i (Yerkürenin yüzü) (1885-1909) yayımlaması, bilimsel yaşamının doruk noktası kabul edilir..[5]

Çalışmaları ve yapıtları

Başyapıtı Das Antlitz der Erde (Arzın Çehresi)

Eduard Suess'ün yerbilimleri konusunda geçmiş jeolojik olaylardan kent jeolojisine kadar yayılan çok geniş bir ilgi alanı vardı. 1862'de Viyana kentinin su tedariki ve zemin yapısı üzerine bir deneme yayımladı. Alplerden Viyana'ya su getirecek bir su kemeri projesinin planını hazırladı. Yerkürenin dış oluşumundaki (litosfer) izleri ve olayları bir çerçeveye oturtarak jeolojik geçmişi çözümleme amacındaydı. Suess özellikle Alplerin jeolojisi üzerine keskin gözlemlerde bulunmuş; Die Enstehung der Alpen adlı yapıtında dağ oluşumlarının klasik yükselme (uplift) kuramı yerine daha çok yatay hareketlerin sonucu olan kıvrımlanma ve bindirme sonucu geliştiğini hem de volkanizmanın dağ oluşumunun nedeni değil sonucu olduğunu ileri sürmüştür.[5]

En büyük çalışması kabul edilen Das Antlitz der Erde' 1904-1925 yılları arasında İngilizceye (The Face of the Earth) adıyla çevrildi. Bu çalışmalarıyla Avrupa ve dünya bilim kamuoyunda ciddi bir üne kavuşan Suess 1889'da Fransa Enstitüsü'ne muhabir üye ve 1894'te Kraliyet Topluluğuna yabancı üye olarak seçildi. 1896 yılındaysa Londra Jeoloji Topluluğu tarafından Wollaston Madalyası'na layık görülmüştür.[4]

Kalıtı

Eduard Suess çağdaş yerbiliminin kurucusu kabul edilir ve Türk yerbilimi camiası içinde önemli bir yeri olan Prof. A. M. Celal Şengör kendisi için Geoscience Canada dergisindeki bir yazısında şu değerlendirmeleri yapmıştır: "Eduard Suess belki de yaşamış en muhteşem yerbilimciydi, o bize bizim bugün bildiğimiz yerbilimini bıraktı. Geniş bir yelpazede -stratigrafi, kent jeolojisi, jeomorfoloji ve tektonik- çalışmalar yaptı. Onun başyapıtı hacimli Das Antlitz der Erde yer bilimi tarihindeki en büyük kitaptır. Bu yapıt, Suess'ün biraz değiştirdiği ısıl büzülme hipotezini temel alarak yapılan gezegenin jeolojisinin bütün bir betimlemesiydi. Bu yapıtın neden olduğu hayranlık yapıtın büyük oranda okunmadan bırakılmasına yol açmış ve sonuç olarak yer bilimleri 1965'te levha tektoniği icat edilene dek yaklaşık yarım yüzyıl kaybetmiştir. Bu bir yere kadar geçerlidir, ayrıca Eduard Suess'ün bu kitabı yazım yolu da okunmasını zorlaştırmıştır..."[3]

Sonuç olarak Eduard Suess, modern jeolojinin kurucusu olarak kabul görmektedir, çünkü bugün yer bilimi literatüründe kullanılan pek çok oturmuş terim onun kazandırdığı terimlerdir. Bunlardan bazıları Östatik hareketler (küresel deniz seviyesi değişimleri), Tetis, Gondwana-Land, Angara-Land, Rus Platformu, Kalkan (craton), batolit, horst, graben, ada yayı gibi çok kilit jeolojik terimlerdir. Ayrıca yerkürenin yüzeyini gözlemleyerek jeolojik tarihteki oluşumları ve olayları belli bir çerçeve içerisinde açıklamayı başarmıştır.[2]

Kaynakça

  1. ^ Ford, Derek (2007). "Jovan Cvijić and the founding of karst geomorphology". Environmental Geology. 51 (5). ss. 675-684. doi:10.1007/s00254-006-0379-x. 
  2. ^ a b Editors, Editors. "EDUARD SUESS SERGİSİ: MODERN JEOLOJİNİN KURUCUSU". Atlas Dergisi. 18 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2022. 
  3. ^ a b Şengör, A. M. Celal (2015). "GEOSCIENCECANADAThe Founder of Modern Geology Died 100Years Ago: The Scientific Work and Legacyof Eduard Suess". GEOSCIENCECANADA. 42 (2). ss. 181-188. Erişim tarihi: 4 Ocak 2022. 
  4. ^ a b c d Editors, Editors. "Eduard Suess". NNDB. 27 Ekim 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2022. 
  5. ^ a b c Editors, Editors. "Eduard Suess". Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2022. 


İlgili Araştırma Makaleleri

Jeoloji ya da yer bilimi, geniş anlamda Yerküreyi, dar anlamda yerkabuğunu oluşum, bileşim, yapı, hareket, değişiklikler ve değişiklikleri yaratan nedenler ve tarihsel evrim açısından inceleyen, yeraltı zenginliklerinin bulunması, doğal afetlerle savaşımda katkı sunulması gibi amaçları olan bir bilimdir. Jeolojinin temel konusu Dünya olmakla birlikte yer benzeri gezegenler ve doğal uyduların incelenmesini de içerir. Yer bilimleri bünyesinde ele alınır.

<span class="mw-page-title-main">Levha tektoniği</span> Litosferin yapısını inceleyen jeoloji dalı

Levha tektoniği } Dünya'nın litosfer'inin yaklaşık 3,4 milyar yıl öncesinden beri yavaş hareket eden birçok büyük tektonik levha içerdiği düşünülen genel kabul görmüş bilimsel bir teoridir.

<span class="mw-page-title-main">Jeomorfoloji</span>

Jeomorfoloji veya yüzey bilimi, anabilim dalı yer bilimi olan ve yerin yüzey şekillerinin tanımlanmasını ve oluşum süreçlerinin açıklanmasını konu edinen bilim dalıdır. Jeomorfoloji, karalar üzerinde ve denizaltında yer kabuğunun yüzeyinde görülen şekilleri inceleyen, oluşum ve evrimlerini açıklayan, bunları kendi yöntembilimi içerisinde sınıflandıran, coğrafî dağılım ve gruplandırmalarını, nedenleriyle birlikte araştıran bir bilim dalıdır. Bu tanım doğrultusunda jeomorfoloji, bir anabilim dalı olan yerbilimlerinin bir dalını oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Orojenez</span> sıradağların oluşumunu açıklayan yerbilimsel terim

Orojenez, İç kuvvetlerin ortaya çıkma şekillerinden birini ifade eden orojenez terimi dağ oluşumu anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Pyotr Çihaçov</span>

Pyotr Aleksandroviç Çihaçov(Pierre de Tchihatchef) Altay dağları, Avrupa ve Orta Doğu'da doğa bilimi çalışmaları yapmış Rus doğa tarihçisi, coğrafyacı ve yerbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Celâl Şengör</span> Türk yer bilimci, akademisyen ve yazar

Ali Mehmet Celâl Şengör, Türk yer bilimci, akademisyen, bilim insanı ve yazardır. Yapısal yer bilimi ve tektonik dallarındaki çalışmaları ile tanınır. Şerit kıtaların dağ kuşaklarının yapısına etkisini ortaya koymuş ve Kimmer Kıtası adını verdiği bir şerit kıta keşfetmiştir.

Jeoloji Mühendisliği, yerkürenin başlangıcından günümüze kadar geçirdiği yapısal değişmeleri, yerkabuğunun yüzeyinin ve altının bugünkü durumunu inceleyen, yerleşim alanlarının ve her türlü mühendislik yapılarının yer seçimi çalışmalarının yürütülmesiyle ilgili eğitim verilen mühendislik dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah Bey</span> Nemse kökenli Osmanlı bilim adamı

Abdullah Bey, Avusturyalı ve Osmanlı bilim insanı, doktor.

<span class="mw-page-title-main">Yer bilimleri</span> Dünya gezegeni ile ilgili bilim alanları

Yer bilimleri, Dünya'nın ve atmosferinin fiziksel ve kimyasal yapısıyla uğraşan bir bilim dalı olup, Dünya gezegenine ait bütün doğa bilimi alanlarını kapsar. Yer bilimleri gezegen biliminin bir dalı olarak düşünülebilir ancak tarihi daha eskiye dayanır. Yer bilimleri, her biri kendi içinde daha özelleşmiş alanlara ayrılabilen dört ana çalışma alanından oluşur; bunlar sırasıyla litosfer, hidrosfer, atmosfer ve biyosferdir.

<span class="mw-page-title-main">Charles Lyell</span> Modern jeolojinin kurucusu

Charles Lyell, Jeolojinin babası sayılan İskoç jeolog.

<span class="mw-page-title-main">Karl von Terzaghi</span> Mühendis, fizikçi

Karl von Terzaghi zemin mekaniğinin babası olarak kabul edilen Avusturyalı jeoloji mühendisidir.

Katastrofizm veya kıyamet kuramı, paleontoloji'yi büyük oranda geliştiren Fransız anatomist Georges Cuvier (1769-1832) tarafından ileri sürülen ve katmanlar arasındaki her bir sınırın, zaman olarak, sel baskınları ve kuraklık gibi felaketlere karşılık geldiğini ve o dönemde yaşayan türlerin çoğunun ortadan kalkmış olduğunu savunan hipotezdir.

<span class="mw-page-title-main">Georges Cuvier</span> Fransız yerbilimci (1769-1832)

Georges Cuvier Fransız bilim insanı ve devlet yöneticisi. Cuvier, neredeyse hiç kimseden yardım almadan, tek başına, bir bilim dalı olan omurgalı paleontolojisini kurmuş ve organizma biyolojisindeki en güçlü araçlardan biri olan karşılaştırmalı yöntemleri geliştirmiştir. Bu nedenle bazı bilim tarihçileri tarafından omurgalı paleontolojisi, karşılaştırmalı anatomi ve jeolojik tarihlendirme bilimlerinin temellerini atmasından ötürü onu "üç bilim dalının kurucusu" olarak nitelendirilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Üniformitaryanizm</span>

Tekdüzelik Doktrini veya Tekdüzen İlkesi olarak da bilinen Tekdüzencilik, günümüz bilimsel gözlemlerimizde işleyen aynı doğal yasaların ve süreçlerin geçmişte evrende her zaman işlediği ve her yerde uygulandığı varsayımıdır.Tekdüzelik veya değişmezlik ilkesi, deney ve gözleme dayalı bilim dallarının tamamında; nedensellik, sebep sonuç ilişkisi ve fizik kanunları gibi temel ilkelerin, zaman ve mekanla değişmediğini kabul eden, ancak kendisinin bilimsel metotlarla doğrulanması imkânı olmayan önermedir. Tek düzelik ve değişmezlik ilkesinin kendisinin bilimsel yöntemlerle doğrulanması mümkün olmasa da, tüm bilim dallarında vazgeçilmez bir ilk kabul, aksiyomdur.

<span class="mw-page-title-main">Jeolojik Miras</span>

Jeolojik miras(jeomiras), yok olması durumunda bulunduğu bölgeye ait bilgi ve jeolojik bir belgenin kaybolacağı, nadir bulunan, yok olma tehdidi altındaki jeosittir. Yerkabuğunun evriminin anlaşılmasına yardım eden tipik lokalitelerdir. Bunlar hem yerkürenin öğrenilmesi, hem de yerbilimi eğitimi için gereklidir. Yok olmaları durumunda jeolojik evrimin bir parçası, bir kaydı silinmiş olur. Bunlar olmadan yerküreyi anlamak mümkün değildir.

Türkiye jeolojisi, milyonlarca yıllık süreç içinde bugünkü Türkiye topraklarının karmaşık tektonik etkilerle şekillenmesini inceleyen alt başlıktır.

<span class="mw-page-title-main">Jeoloji tarihi</span>

Jeoloji tarihi, bir doğa bilimi olan jeolojinin paleontoloji, mineraloji ve petrografi gibi yer bilimlerinin gelişimi ile paraleller gösteren tarihsel gelişimi.

Tarihsel jeoloji, yeryüzü ve üzerindeki tüm yapıların uzun jeolojik zaman içerisinde geçirdikleri değişim ve dönüşümleri inceleyen bir jeoloji disiplinidir. Tarihsel jeoloji modern bilimsel esasa göre paleontoloji, paleoklimatoloji ve paleosismoloji gibi alt disiplinlere sahiptir. Geniş anlamda tarihsel jeoloji, jeolojik zaman boyunca dünyanın gelişimini anlamlandırabilmek için gerekli bilimsel temeli sunması yanında, geniş iklimsel değişimler, volkanik püskürmeler ve depremler gibi gelecekte yaşanabilecek afetlerin nitelik ve niceliği hakkında yapılacak tahminlerde kullanılacak ipuçları sağlayabilir.

William Buckland 19. yy'da yaşamış İngiliz yer bilimci ve teolog. Dünyanın ilk adlandırılan dinozoru Megalosaurus cinsini tanımlamasıyla bilinir.

Carl Friedrich Heinrich Credner Alman jeolog.