İçeriğe atla

Eduard Meyer

Eduard Meyer.

Eduard Meyer (25 Ocak 1855 - 31 Ağustos 1930) Alman tarihçisiydi. Akademisyen Kuno Meyer'in (1858-1919) kardeşidir.

Biyografi

Meyer Hamburg'da doğdu ve Gelehrtenschule des Johanneums'da eğitim aldı.[1] Sonrasında ise Bonn Üniversitesi ve Leipzig Üniversitesi'nde eğitimine devam etti. Eğitimini tamamladıktan sonra bir yılını İstanbul'da geçirdi. 1879'da akademisyen olarak Leipzig Üniversitesi'ne gitti. 1885'te Breslau'da, 1889'da Wrocław'da ve 1902'de Berlin'de antik tarih profesörü olarak çalıştı. 1909'da Harvard'da ve 1910'da Urbana-Champaign'daki Illinois Üniversitesi'nde dersler verdi.

31 Ağustos 1930'da Berlin'de öldü.

1904'te Meyer, Mısır'ın geleneksel kronolojisinin temelini oluşturan Sirius'un Heliacal yükseleninin Sotik döngüsünü ilk kaydeden kişi oldu.

Ana çalışması "Geschichte des Altertums "dur (1884-1902; üçüncü baskı, 1913). Ayrıca yayınladığı eserler şunlardır:

  • Forschungen zur alten Geschichte (1892-1899) -Research of ancient history (Eski tarihin araştırılması).
  • Gracchen der Untersuchungen zur Geschichte (1894) -Investigations on the history of the Gracchi. (Gracchus tarihi üzerine soruşturmalar.)
  • Wirtschaftliche Entwicklung des Altertums (1895) -Economic development of the ancient world (Eski dünyanın ekonomik gelişimi.)
  • Die Entstehung des Judentums (1896) -The origins of Judaism.(Yahudiliğin kökenleri.)
  • Zur Theorie und Methodik der Geschichte (1902) -Theory and methodology of history.(Tarihin teorisi ve metodolojisi)
  • Israeliten und ihre Nachbarstämme (1906) -Israelites and their neighboring tribes. (İsrailliler ve komşu kabileleri.)
  • Theopomps Hellenika (1909) -Theopompus' Hellenics. (Theopompus Helenleri).
  • Elephantine Der Papyrosfund (1912) - The papyrus discovery from Elephantine.
  • Ursprung und Geschichte der Mormonen (1912) - Origin and history of the Mormons. (Mormonların kökeni ve tarihi.)
  • Nordamerika und Deutschland (1915) - North America and Germany.(Kuzey Amerika ve Almanya.)

Kaynakça

Özel
  1. ^ Momigliano, Arnaldo (1994). "Introduction to a Discussion of Eduard Meyer." In: A. D. Momigliano: Studies on Modern Scholarship. Berkeley: University of California Press, p. 209.
Genel
  • This article incorporates text from a publication now in the This article incorporates text from a publication now in the
  • Calder, William Musgrave ve Alexander Demandt, ed. (1990). Eduard Meyer: Leben ve Leistung Universalhistoriker'leri yiyor. Leiden: BRILL.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Nietzsche'nin kütüphanesi</span>

Alman filozof Friedrich Nietzsche, ölümünden sonra dahi korunmuş ve günümüze kadar ulaşmış geniş bir özel kütüphaneye sahipti. Bugün bu kütüphane, yaklaşık 170'i, çoğu önemli olmak üzere, onun tarafından yapılan açıklamalar içeren yaklaşık 1,100 ciltten oluşmaktadır. Lakin okuduğu kitapların ancak yarısından azı kütüphanesinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Julius Wellhausen</span>

Julius Wellhausen, Alman teolog ve oryantalistti, uzmanlık alanında zamanını Tevrat'ı akademik olarak anlamaya çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Albert Neisser</span>

Albert Ludwig Sigesmund Neisser, bel soğukluğunun etkenini bulan Alman doktordur.

Hans Freyer muhafazakâr Alman sosyolog ve filozoftur.

Heinrich Gelzer aslen Heinrich Carl Guido Gelzer İsviçreli klasik filolog, Antik Çağ tarihçisi ve Bizantolog. Çalışmalarında Geç Antik Çağ ve Bizans tarihine asırlık verdi.

Alfons Maria Schneider Alman arkeologu ve İstanbul tarihi uzmanı.

<span class="mw-page-title-main">Kálmán Széll</span> Macar siyasetçi

Kálmán Széll de Duka et Szentgyörgyvölgy, Macar siyasetçi. Széll, Avrupa'da Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun bir parçası olan Macaristan Krallığı'nda 1899 ile 1903 yılları arasında başbakanlık makamında bulunmuştur.

Alfred Karl Gabriel Jeremias , Alman Lüteryian bir din adamı, Asuriyolog ve Antik Yakın Doğu dinleri konusunda uzmandır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Heinrich Koch</span> Alman botanikçi

Karl Heinrich Emil Koch Alman botanikçi. Türkiye'nin kuzeydoğusu başta olmak üzere Kafkasya bölgesindeki botanik keşifleriyle bilinmektedir. Ayrıca, Almanya'daki ilk profesyonel bahçıvan olarak tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred von Gutschmid</span>

Hermann Alfred Freiherr (Baron) von Gutschmid, Alman tarihçi ve oryantalisttir.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 5</span> el yazması

Papirüs 5 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazması Yuhanna İncili'nin bölüm 1, 16 ve 20'den birçok ayeti içermektedir. Bugün Londra'da British Library'de saklanır.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 8</span>

Papirüs 8 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazmasının Grekçe metni Elçilerin İşleri kitabının 4-6 bölümlerinden birkaç ayet içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 10</span>

Papirüs 10 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Fragman Oxyrhynchus Papirüsleri Koleksiyonuna aittir. Bu el yazmasının Grekçe metni Romalılar Mektubu'nun 1. bölümünden 7 ayet içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 34</span>

Papirüs 34 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu papirüsün metni 1. ve 2. Korintoslular mektuplarının birkaç ayetini içermektedir. El yazması Viyana'daki (Avusturya) Avusturya Ulusal Kütüphanesi'nde saklanır.

Rudolf Kautzsch Orta Çağ Alman mimarisi ve minyatür sanatı hakkında uzmanlaşmış Alman sanat tarihçisi. En önemli eseri sütun başlıklarını ele aldığı 1936 yılında yayınlanan Kapitellstudien adlı eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Leo Spitzer</span> Avusturyalı filolog ve edebiyat kuramcısı (1887-1960)

Leo Spitzer Avusturyalı bir Romans ve Hispanik uzmanı, etkili ve üretken bir edebiyat eleştirmeniydi. Üslubuna verdiği önemle tanınırdı.

<span class="mw-page-title-main">Samuel Lasz</span>

Samuel Lasz Macar bir bilim insanıydı.

Eduard Schwartz Alman filolog.

Karl Bopp, Alman matematik tarihçisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Anahita (tanrıça)</span>

Anahita, bir İran tanrıçasının Eski Farsça adıdır ve eski tam adı Aradvi Sura Anahita olarak geçmektedir. Avestaca olan bu ad, "Sular" (Aban) tanrısı olarak tapınılan ve bu nedenle bereket, şifa ve bilgelik ile ilişkilendirilen, Hint-İran dilindeki kozmolojik bir figürün adıdır. İran'da Anahita adında bir tapınak da bulunmaktadır. Anahita, Orta ve Modern Farsça Ardvisur Anahid ve Ermenicede Anahit olarak bilinir. Aradvi Sura Anahita'nın ikonik tapınak kültü, diğer tapınak kültleriyle birlikte "görünüşe göre MÖ 4. yüzyılda ortaya çıkmış ve Sasaniler dönemindeki ikonoklastik hareketle bastırılana kadar devam etmiştir." Tanrıça Anahita'nın sembolü Lotus çiçeğidir. Lotus Festivali, her yıl Temmuz ayının ilk haftasının sonunda düzenlenen bir İran festivalidir. Bu festivalin bu dönemde yapılmasının nedeni altında yazın başında lotus çiçeklerinin açması yatıyor olabilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.