İçeriğe atla

Edouard Taitbout de Marigny

Şövalye
Frenk Pşı

Jacques-Victor-Édouard Taitbout de Marigny
Doğum28 Mart 1793
Koroni[1]
Ölüm11 Nisan 1852
Odessa
Vatandaşlık Fransa
 Hollanda
Meslekdiplomat, gezgin, coğrafyacı, arkeolog, eser koleksiyoncusu, ressam
Tanınma nedeniÇerkesya'da seyahat anıları
Hollanda hükûmeti için çeşitli üst düzey görevlerde bulundu
Kurul üyeliğiFransa Coğrafya Cemiyeti

Şövalye Edouard Taitbout de Marigny (FransızcaChevailer Jacques-Victor-Édouard Taitbout de Marigny; AdigeceДжак-Виктор-Iэдуард Титбу де Марини), Fransız diplomat, gezgin, coğrafyacı, arkeolog, eser koleksiyoncusu ve ressam.[2] Fransızca, Yunanca, Latince, Felemenkçe, Almanca, Rusça ve Türkçeyi akıcı konuşan de Marigny, aynı zamanda belirli seviyede Çerkesçe ve Grekçe biliyordu. Çerkesçe-Fransızca sözlük hazırlamıştır.

Pek çok görevde bulunan de Marigny, 1820'lerden itibaren Hollanda'nın Feodosia'da konsolos yardımcısı, ardından 1830 yılında Odessa'da konsolos ve 1848 yılında Hollanda'nın Karadeniz ve Azak limanlarında başkonsolosu olmuştur.

1840'larda, "Yulia" gemisinin kaptanı olan de Marigny 1821, 1823-1825, 1829-1851'de Azak, Karadeniz ve Akdeniz kıyılarını defalarca gezdi, başta Çerkesler olmak üzere kıyı halklarının tarihini, yaşam tarzını ve kültürünü inceledi.[3][4]

Biyografi

Gençliği

28 Mart 1793'te eski bir Fransız aristokrat ailesinde doğdu. Fransızca, Yunanca, Latince, Felemenkçe, Almanca, Rusça ve Türkçe dahil olmak üzere pek çok dil öğrendi.

Çerkesya seyahati

1813'te Anapa'ya geldi, 1818'de Çerkesya kıyılarına bir gezi yaptı. Bu gezi sırasında Karadeniz kıyısındaki Natuhay ve Şapsığ kabileleriyle tanıştı. Raffaello Scassi ona gezilerinde yardımcı oldu.[4] Çerkeslerin Napolyon'un Rusya'ya karşı zaferleri sebebiyle Fransızlara saygı duyduğunu belirten de Marigny bu sebeple Çerkesya'da çok sıcak karşılandığını belirtir.[4] 1818 Nisan'ının sonunda de Marigny, Scassi ile birlikte, özel olarak inşa edilmiş hafif bir gemi olan "Circassia" ile Aluşta'dan Gelencik'e yelken açtı. Burada gemisi 16 Mayıs'a kadar kaldı ve ardından Mayıs sonunda Kırım'a döndü. Bir ay sonra de Marigny bu yolculuğu tekrarladı. De Marigny, seyahatleri sırasında Çerkes önde gelenleri ile tanıştı ve arkadaş oldu.[4]

Rus-Çerkes Savaşı'nın Çerkeslerin ve Rusların birlikte barış içinde yaşamayı kabullenmesi ile sona ermesini isteyen de Marigny aynı zamanda Çerkeslere ticarî meselelerde yardımcı oldu.[4]

1821'de de Marigny, Karadeniz limanlarının Hollanda konsolos yardımcısı oldu; 1823-1824'te Hollanda hükûmetinin talimatıyla Karadeniz kıyılarını ziyareti sırasında Çerkesya'yı birkaç kez daha ziyaret etti.

De Marigny'nin seyahat günlükleri, birincil bir kaynak olarak kabul edilmekte ve Karadeniz Çerkes etnografyası üzerine çeşitli materyaller içermektedir. De Marigny, esas olarak ticari ve siyasi amaçlarla seyahat etmesine rağmen, Çerkeslerin sadece ekonomik ve sosyo-politik sistemine değil, aynı zamanda sosyal ve aile yaşamlarına, dini inançlarına ve manevi kültürlerine dair de araştırmalar yaptı. Çerkeslerin misafirperver, barışı tercih eden ama gerektiğinde savaşmayı bilen, çoğunlukla Müslüman olan ancak Hristiyan dinine de saygı duyan bir halk olduğunu belirtti.[4]

Odessa konsolosu

1830'da Odessa'da Hollanda konsolosu oldu ve ömrünün sonuna kadar burada kaldı.[5] De Marigny, Odessa Tarih ve Eski Eserler Topluluğu'nun aktif bir üyesiydi ve bu topluluğun yayın komitesinin bir üyesiydi. de Marigny, Çerkesya'daki seyahatlerini ilk kez 1821'de Fransızca yayınlanan bir kitapta anlattı.

Eserleri

  • VOYAGES FAITS SUR LA COTE DE CIRCASSIE EN 1818 (Şövalye Taitbout de Marigny'nin Çerkesya Seyahatnamesi)[6]

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çerkesler</span> Kafkas halkı

Çerkesler ya da Adigeler, Kuzey Kafkasya'da, tarihi Çerkesya'nın yerli halkı olan etnik grup. Rus İmparatorluğu tarafından işlenen Çerkes Soykırımı'nın sonucunda Çerkeslerin çoğu öldürülmüş, kalanlar ise Osmanlı topraklarına sürülmüştür. Çerkesler Çerkesçe konuşur ve neredeyse tamamı Sünni Müslümandır. Çerkesya eski zamanlardan beri istilalara maruz kalmıştır; izole edilmiş arazisi, bitmeyen savaşlarla birlikte Çerkes ulusal kimliğini büyük ölçüde etkilemiştir. Çerkes bayrağı Çerkeslerin millî bayrağıdır ve yeşil zemin üzerinde dokuzu yay, üçü yatay şekilde on iki altunî yıldız ve üç çapraz oktan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Adige Cumhuriyeti</span> Rusyaya bağlı özerk cumhuriyet

Adige Cumhuriyeti (AC), Kuzey Kafkasya'da Rusya Federasyonu üyesi bir cumhuriyet. Kafkas Dağlarının kuzeyinde, Krasnodar Kray sınırları içinde yer alır. Cumhuriyetin yazıçeviri olarak adı Respublika Adıgeya olup Adigeya olarak da bilinir. Adige Cumhuriyeti adını, günümüzde nüfusun daha azı durumunda olan Batı Çerkeslerinden alır. Başkenti Maykop'tur. Yüzölçümü 7.600 km², nüfusu 440327 (2010). Nüfus yoğunluğu 58.8'dir. Adige Devlet Üniversitesi cumhuriyetin üniversitesidir.

<span class="mw-page-title-main">Çerkesya</span> Kuzeybatı Kafkasyada Adige kabilelerinin birleşmesi ile kurulmuş eski bir devlet

Çerkesya, günümüzde Rusya sınırlarında kalan Kuzeybatı Kafkasya'da var olmuş tarihî ülke ve bölge. Rus-Çerkes Savaşı sonucunda Çerkesya yıkılmış ve Çerkes nüfusunun %75-90'ı topluca katledilmiş, kalan Çerkeslerin büyük kısmı da Osmanlı topraklarına sürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Rus-Çerkes Savaşı</span> Ruslar ve Kafkaslar, özellikle Çerkesler arasında yaşanan ve soykırımla sonlanan savaş

Rus-Çerkes Savaşı, 17 Temmuz 1763'te (E.U.) Rusya'nın Çerkesya'da hak iddia etmesi ve Çerkeslerin bunu reddetmesi ile başlayan, 21 Mayıs 1864'te (E.U.) son Çerkes ordusunun mağlup edilmesiyle sona eren askerî mücadele. Savaş 101 yıl sürmesi sebebiyle hem Rusya hem de Çerkesya tarihindeki en uzun savaştı.

<span class="mw-page-title-main">Çerkes dilleri</span> Kuzeybatı Kafkas dil ailesinin alt bölümü

Çerkes dilleri, Kuzey Kafkasya’da, Rusya'ya bağlı Adigey, Karaçay-Çerkesya ve Kabartay-Balkarya cumhuriyetleri ile Krasnodar Krayı'nda yerli Çerkeslerin ve bugün Türkiye, Ürdün, Suriye ve İsrail gibi ülkelerde yaşayan diaspora Çerkeslerinin dili ya da lehçeleri birliğidir. Batı (ady) ve Doğu (kbd) olmak üzere her biri resmî olarak dil kabul edilen iki formu bulunur. En yakın akrabası 1992 yılında soyu tükenen Ubıhça [uby], en uzak akrabaları ise Abazaca [abq] ile Abhazca [abk] olup hepsi de Kuzeybatı Kafkas dilleri adıyla bir grupta toplanır. 17. yüzyılda Evliya Çelebi tarafından Çerkesçenin ilk kaydı yapılmıştır. Çerkesçe eklemeli dillerden olup ergatif yapı görülür.

Ubıhya, tarihî Çerkesya'nın bölgelerinden birisiydi. Bir Çerkes boyu olan Ubıhlar burada yaşıyordu. Soçi civarlarında bir bölgeydi ve Habzeism dininde önemli bir rol oynadığı için saygı duyuluyordu. Ubıhya, Berzeg ve Dişan aşiretleri ve seçimle başa gelen yaşlılar tarafından yönetiliyordu. Rus-Çerkes Savaşı sırasında en son Rus kontrolüne Ubıhya girdi.

Zihler, MÖ 1. yüzyıldan MS 15. yüzyıla kadar kaynaklarda adı geçen tarihi bir antik ve ortaçağ Çerkes veya proto-Çerkes halkıydı. Avrupalı kaynaklara göre Zihya olarak bilinen yerleşim alanları başlangıçta kabaca bugünkü Gagra ile Tuapse arasında yer alıyordu ve daha sonra tarihi Tmutarakan'ın Kuban bölgesinin ağzına kadar uzanıyordu. Muhtemelen bir dönemde geçici olarak Bizans egemenliği altındaydılar ve güney de Orta Çağ'da geçici olarak Gürcü egemenliği altındaydı. Antik çağda Çerkes ve Abhazların ortak atalarına verilen Zih ismi daha sonraları sadece Çerkesler ile ilişkilendirilmiştir. 15. yüzyılda Zihlerin kendilerine "Adige" dedikleri İtalyan seyyah Giorgio Interiano tarafından kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Seferbiy Zaneqo</span>

Seferbiy Zaneqo, Çerkesya Konfederasyonu'nun 1859-1860 arasında lideri olan Çerkes siyasetçi, diplomat ve askeri kumandan. Rus-Çerkes Savaşı'nın çeşitli aşamalarında hem askerî hem de siyasî olarak yer aldı. Batıda Çerkes bağımsızlık davasını savundu, bölgede Osmanlı İmparatorluğu'nun bir temsilcisi olarak hareket etti. Hayatının sonunda Zaneqo, Çerkes bağımsızlık hareketinin lideri hâline gelmişti.

Kanjal Savaşı; 1708'de Prens Kurğoko önderliğindeki Kabardey Çerkeslerinin, Kırım Tatarları ve Türklerden oluşan Kırım Hanı Kaplan Giray'in birliklerini mağlup ettiği bir savaş. 2013 yılında, Rusya Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü, Kanjal Savaşı'nın "Çerkes ve Osetlerin ulusal tarihinde büyük önem taşıdığını" belirtti.

İnal Nexw veya Büyük İnal, 1427-1453 yılları arasında Çerkesya kralı. Tüm Çerkes prensliklerini tek devlet altında birleştirmiştir. Çeşitli seferler düzenledi ve devlet sınırlarını tüm yönlerde genişletti. İnanışa göre İnal, Kabardey, Besleney, Çemguy ve Hatukay boylarının atasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hawdıqo Mansur</span> Çerkesya Konfederasyonunun lideri, siyasetçi ve komutan

Hawdıqo Mansur Şupago, Çerkesya Konfederasyonu'nun 1839-1846 arasında de facto lideri olan Çerkes siyasetçi ve askeri kumandan. Rus-Çerkes Savaşında yer almıştır. Natuhayların baş aşireti olan Şupago aşiretinin lideriydi. Qalebatıqo Şupago ile akrabadır.

<span class="mw-page-title-main">Qalebatıqo Şupago</span>

Qalebatıqo Şupago, Çerkesya Konfederasyonu'nun 1807-1827 arasında de jure lideri olan Çerkes siyasetçi ve askeri kumandan. Rus-Çerkes Savaşında yer almıştır. Hakkında en az bilgi olan Çerkes liderlerdendir. James Bell'in kitabında "Kalabat-oku Hatokwoi" olarak geçer.

<span class="mw-page-title-main">Kalaus Muharebesi</span>

Kalaus Muharebesi veya Kalaus Katliamı Rus İmparatorluğu ve Çerkesya arasında gerçekleşen Rus-Çerkes Savaşı sırasında Karadeniz hattında gerçekleşen olay. Rus ordusu Çerkes ordusunun karşısına çıkmadı; bunun yerine Çerkes ordusu top atışı ile öldürüldü.

Çerkesya'da din, tarihî Çerkesya'da yaşayan Çerkes halkının dini inancıdır. Bugün Çerkeslerin büyük çoğunluğu Sünni-Hanefi Müslümandır. Çok küçük bir azınlık ise Ateizm-Deizm, Ortodoks Hristiyan veya pagan inançlarına mensuptur. Tarihte Çerkesler, 3. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar Hristiyan, daha sonraki dönemde ise Müslüman olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şapsığya</span> Çerkes idari bölgesi

Şapsığya, tarihî Çerkesya'nın vilayetlerinden birisiydi. Şapsığ Çerkesleri bu bölgede yaşıyordu. Bu bölge Çerkesya'nın 3 demokratik bölgesinden birisiydi, monarşi yoktu ve liderler seçimle başa geliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Hatukay Prensliği</span>

Hatukay Prensliği veya Hatıkuaye, tarihî Çerkesya'nın vilayetlerinden birisiydi. Hatukay Çerkesleri bu bölgede yaşıyordu. Prenslik, en büyük Hatukay aristokrat ailesi olan Kerkenoko aşireti tarafından yönetiliyordu. Hatukay Prensliği, Johann Anton Güldenstädt'in 1787 tarihli haritası ve Frederik de Wit'in 1675 tarihli haritası dahil dönem haritalarında çeşitli isimlerle işaretlenmişti.

Vixen Krizi, 1836'da Rus İmparatorluğu ile Birleşik Krallık arasında meydana gelen bir krizdi. Ruslar bir İngiliz gemisini göz altına aldı ve İngilizler Rusya'nın Çerkesya'yı işgalini protesto ettiler, iki ülke savaşın eşiğine geldi.

<span class="mw-page-title-main">Anapa Kuşatması (1791)</span>

Anapa kuşatması 22 Haziran (E.U.) 1791'de Rus İmparatorluğu'nun Anapa kalesine saldırmasıyla gerçekleşen bir kuşatmadır. Kaleyi Çerkes ordularına kumandanlık eden İmam Mansur ve Osmanlı paşası İpeklizade Mustafa Paşa savunmaya çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Anapa Kuşatması (1790)</span>

1790 kışındaki Anapa Seferi, Rus İmparatorluğu'nun Anapa kalesini ele geçirmek için Çerkeslere ve Osmanlı'ya karşı başlattığı askeri seferdir. Sefer Rus ordusu için fiyaskoyla sonuçlandı, Anapa kalesini kuşatma girişimleri birkaç kez başarısız oldu. Ruslar ancak bir yıl sonra gerçekleşen Anapa Kuşatmasında galip geldi.

<span class="mw-page-title-main">Anapa Kuşatması (1787)</span>

1787 Anapa Kuşatması, 1787'de Rusların Anapa kalesini ele geçirmek için başlattığı başarısız askeri seferdir.