İçeriğe atla

Edith Lejet

Edith Lejet
Genel bilgiler
Doğum19 Temmuz 1941(1941-07-19)
Paris, Fransa
Ölüm15 Temmuz 2024 (82 yaşında)
Paris, Fransa
TarzlarÇağdaş müzik
MesleklerBesteci ve müzik eğitimcisi
Etkin yıllar1963-2024

Édith Lejet (19 Temmuz 1941, Paris – 15 Temmuz 2024, Paris, Fransa), Fransız besteci ve müzik eğitimcisi.

Hayatı

Lejet, 19 Temmuz 1941'de Paris, Fransa'da doğdu. Paris Konservatuvarı'nda eğitim gördü. 1963'te başladığı müzik kariyerini 2024 yılındaki ölümüne kadar sürdürdü. 1968-1970 yılları arasında Madrid'teki Velázquez Evi'nde hazır bulundu. Aynı zamanda Sorbonne Üniversitesi'nde müzik dersleri vermiş (1970-1972) ve ardından Paris'teki Ulusal Müzik ve Dans Konservatuarı'nda profesör olmuştur. Sol olarak 2004'te Paris Alfred Cortot Normal Müzik Okulu'na kompozisyon profesörü olarak atandı.[1] Çalışmalarıyla; Bleustein-Blanchet Meslek Ödülü'nü (1967), SACEM Müzik Ödülü'nü (1979) ve Nadia ve Lili Boulanger Ödülü'nü (2003) almıştır. Lejet, 15 Temmuz 2024'te memleketi Paris, Fransa'da doğal nedenlerden 82 yaşında öldü.[2]

Ödülleri

  • Bleustein-Blanchet Meslek Ödülü (1967)
  • Florence Gould Ödülü (Güzel Sanatlar Akademisi, Paris)
  • William ve Nomma Copley Vakfı Ödülü (Şikago)
  • Herve Dugardin Ödülü (SACEM, Paris)
  • İkinci Roma Grand Prix'si (1968)
  • SACEM Müzik Ödülü (1979)
  • Paris Ulusal Müzik ve Dans Konservatuarı'nda Onursal Profesör (Müzik Şehri)
  • Paris Alfred Cortot Normal Müzik Okulu'nda kompozisyon profesörü
  • Nadia ve Lili Boulanger Ödülü (Güzel Sanatlar Akademisi, Paris, 2003)[3]

Çalışmaları

Solo enstrümental

  • Cinq pièces brèves, piyano (1965), yayınlanmamış, 7'
  • Trois eaux-fortes, piyano (1990–1992), Amphion, 10'
  • Fleurs d’opale, piyano (1997), Lemoine, 6'
  • Triptyque, org (1979), Lemoine, 18'
  • Ave Maria, org (1988), J.M. Fuzeau, 3'21
  • Métamorphoses, arp (1981), Transatlantik, 4'
  • De lumière et de cieux embrasés, arp (2010), Lemoine, 5'
  • Deux soliloques, korna (1991), Amphion, 6'
  • Volubilis, çello (1981), Amphion, 7'
  • La Houle à l'assaut des récifs, çello (2010), Lemoine, 6'
  • Palette, perküsyon (1973), Heugel, 3'
  • Gémeaux (Trois Figures du Zodiaque no. 1), gitar (1978), Amphion, 5'30
  • Contrastes et couleurs, for guitar (1983), Transatlantiques, 2'45
  • Lion (Trois Figures du Zodiaque, no. 2), gitar (1991), Max Eschig, 3'30
  • Balance (Trois Figures du Zodiaque, no. 3), gitar (1982), Transatlantik, 6'
  • America, gitar (1987), yayınlanmamış, 5'30
  • La Voix des voiles, gitar (1989), Max Eschig, 4'

İki enstrümanlı

  • Musique pour trombone et piano (1972), Billaudot, 5'
  • Quatre pièces en duo, kontrbas ve piyano (1975), Alphonse Leduc, 5'
  • Méandres, saksafon, tuba veya bas trombon ve piyano (1976), Billaudot, 5'30
  • Saphir, saksafon (bariton ve alto) ve piyano (1982), yayınlanmamış, 10'
  • Emeraude et Rubis, iki flüt (1982), Transatlantik, 3'
  • Jade, alto saksafon ve perküsyon (1983), Salabert, 2'30
  • Trois Petits préludes, alto saksofon ve piyano (1985), Lemoine, 10'
  • Tourbillons, klarnet ve piyano (1986), Billaudot, 4'30
  • Almost a song, viyola ve gitar (1995), Eschig, 7'
  • Parcours en duo, bariton saksafon ve perküsyon (2001), yayınlanmamış, 8'30
  • Bruit de l'eau sur de l'eau, iki keman (2009), Lemoine, 5'

Oda müziği (küçük topluluklar)

  • Musique pour trompette et quintette de cuivres (1968), Billaudot, 13'
  • Quatuor de saxophones (1974), Billaudot, 13'
  • Aube marine, saksafon dörtlüsü (1982), Lemoine, 7'
  • Echos dans la vallée, keman, klarnet ve piyano (1995), yayınlanmamış, 10'

Orkestra ve enstrümantal müzik toplulukları

  • Monodrame, keman ve orkestra (1969), Billaudot, 18'
  • Espaces nocturnes, sekiz müzisyen (1976), Radyo-Fransa, 17'
  • Harmonie du soir, 12 telli çalgı (1975–77), yayınlanmamış, 15'
  • Ressac, orkestra (1985), Leduc, 10'
  • Cérémonie, saksafon eşliğinde (1986), Lemoine, 4'
  • Améthyste, 12 telli çalgı (1990), yayınlanmamış, 9'30
  • Des fleurs en forme de diamants, gitar ve 7 enstrüman (1997, düzenleme; 2003), yayınlanmamış, 10'
  • Diptyque, org ve 12 yaylı çalgı (2002-2003), yayınlanmamış, 12'
  • Toute la nature sort de l'or, 15 enstrüman (2009), yayınlanmamış, 7'

Ses ve/veya koro müziği

  • Quatre mélodies sur le Poème de Cante Jondo de Federico Garcia Lorca, mezzo veya soprano ve piyano (1965), yayınlanmamış, 7'30
  • Le journal d'Anne Frank, bayanlar korosu ve 8 enstrümantalist (1968-1970), Billaudot, 27'
  • L'Homme qui avait perdu sa voix, 4 şarkıcı ve 11 enstrümantalist (1984), Radyo-Fransa, 35'
  • Les Mille-pattes, çocuk korosu ve enstrümanları (1989), Lemoine, 13'
  • Les Rois-mages, 6 şarkıcı, karma koro ve 11 çalgıcı (1987-1989), Amphion, 60'
  • Sept Chants sacrés, 12 bayan şarkıcı ve org (1990-2003), yayınlanmamış, 15'
  • Trois Chants pour un Noël, enstrümantal eşliğinde eşit seslerden oluşan koro (1995), yayınlanmamış, 7'30
  • Missa brevis, karma koro ve org (1996), yayınlanmamış, 12'
  • Psaume de joie, karışık koro, perküsyon ve kontrbas (1998), yayınlanmamış, 10'
  • L'Herbier de Colette, soprano ve piyano (2004-2006), yayınlanmamış, 20'
  • Le Noël du grillon, on iki kadın şarkıcı ve üç enstrüman (2007), yayınlanmamış, 8'

Kaynakça

  1. ^ Vignal, Marc. Dictionnaire de la musique française. Larousse.  ; Sax, Mule & Co, Jean-Pierre Thiollet, H & D, Paris, 2004, p. 143–144.
  2. ^ Lebrecht, Norman (15 Temmuz 2024). "Death of a French Composer". Slipped Disc. 16 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2024. 
  3. ^ Sadie, Julie Anne; Samuel, Rhian (1994). The Norton/Grove dictionary of women composers. W. W. Norton & Company. ISBN 9780393034875. 20 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Nevit Kodallı</span>

Mehmet Nevid Kodallı, Türk besteci, eğitimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Erik Satie</span> Fransız besteci ve müzisyen (1866 – 1925)

Eric Satie, 20. yüzyılın başlarında yaşamış Fransız besteci ve piyanisttir. Eserleri çağdaş caz ve popüler müziği önemli ölçüde etkiledi.

Yalçın Tura,, Türk besteci.

<span class="mw-page-title-main">Cemal Reşit Rey</span> Türk besteci (1904–1985)

Cemal Reşit Rey, Türk besteci, piyanist, eğitimci ve orkestra şefidir.

<span class="mw-page-title-main">Ulvi Cemal Erkin</span> Türk klasik müzik bestecisi, piyanist

Ulvi Cemal Erkin, Türk besteci ve eğitimcidir. Türk Beşleri arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Adolphe Adam</span> Fransız besteci (1803 – 1856)

Adolphe Charles Adam, opera ve bale bestecisidir. Aynı zamanda müzik eleştirmenliği de yapmıştır. Birçok esere sahip olan Adam, son bestesini 1856'da tamamlamıştır. En ünlü besteleri arasında "Giselle" ve "Le Consaire" yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Grażyna Bacewicz</span> Polonyalı Müzisyen

Grażyna Bacewicz Polonyalı besteci ve kemancıdır. Ulusal ve uluslararası düzeyde ülkesini tanıtımını gerçekleştiren ilk Polonyalı kadındır.

Toros Can Türk piyanist.

<span class="mw-page-title-main">Pascal Dusapin</span> Fransız besteci (d. 1955)

Pascal Dusapin Fransız besteci. Paris'teki Sorbonne Üniversitesi'nde güzel sanatlar, fen bilimleri ve estetik üzerine eğitim görmüş olan Dusapin, Fransa'nın önde gelen bestecilerindendir. Besteciler Franco Donatoni ve Iannis Xenakis'in müziğinde büyük etkileri olmuşsa da zaman içinde kendine has bir tarz geliştirmiş, tarzı özellikle mikrotonalite kullanımı ve atonal heterofoniye dayanmıştır. Şiir ve grafik sanatlar gibi birçok farklı sanat dalından ilham almaktadır.

Taner Akyol, Klasik Batı müziği ve Anadolu halk müziği sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Ersin Onay</span> Türk piyanist

Halil Ersin Onay, Türk piyanist, eğitmen.

<span class="mw-page-title-main">Michel Legrand</span> Fransız besteci (1932 – 2019)

Michel Jean Legrand, üç Oscar ödüllü Fransız film müzikleri bestecisi, aranjör, caz piyanisti, orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Philippe Rameau</span>

Jean-Philippe Rameau, Fransız besteci ve müzik teorisyenidir.

<span class="mw-page-title-main">Armağan Durdağ</span>

Armağan Durdağ, Türk besteci, akademisyendir.

Jean-Michel Damase, Fransız besteci ve piyanist.

<span class="mw-page-title-main">Mélanie Bonis</span> Fransız besteci (1858 – 1937)

Mélanie Hélène Bonis, bilinen adıyla Mel Bonis, Fransız geç romantik dönem bestecisi. Solo ve dört el piyano, org parçaları, oda müziği, melodiler, koro müziği ve orkestra için çalışmalar dahil olmak üzere 300'den fazla eser besteledi. Öğretmenleri Cesar Franck, Ernest Guiraud ve Auguste Bazille'in de bulunduğu Paris Konservatuvarı'na katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Pit orkestra</span>

Pit orkestra, operalarda, balelerde, müzikallerde ve müzik içeren diğer gösterilerde sanatçılara eşlik eden bir tür orkestra türüdür. Bu terim, bir piyanodan daha fazlası kullanıldığında sessiz filmlere eşlik eden orkestralar için de kullanılmıştır. Opera ve bale performanslarında, çukur orkestrası tipik olarak bir senfoni orkestrasına benzer boyuttadır, ancak parçaya bağlı olarak daha küçük yaylı ve bakır çalgı grupları içerebilir. Bu tür orkestraların boyutları yaklaşık 30 kişiden 90-100 müzisyene kadar değişebilir. Bununla birlikte, finansal, mekân ve hacim kaygıları nedeniyle, 2000'lerde müzikal tiyatro çukur orkestrası önemli ölçüde daha küçüktür.

Frederic Rzewski'nin bestelerinin listesi.

<span class="mw-page-title-main">Alla Zahaykeviç</span> Ukraynalı besteci

Alla Zahaykeviç Ukraynalı çağdaş klasik müzik bestecisi, performans sanatçısı, elektroakustik müzik projelerinin organizatörü, müzikolog. Adı, alternatif olarak tüm yayınlarda ve İngilizce metinlerde Alla Zagaykevych olarak yazılıyor.

Arbogaste Mbella Ntone yada "Arbo", Kamerunlu gospel şarkıcısı ve eski profesyonel futbolcu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.