Edith Kramer
Edith Kramer (1916–2014), psikanalitik teorinin takipçisi ve sanat terapisi öncüsüdür. Aynı zamanda toplumsal gerçekçi resmi destekleyen Avusturyalı bir ressamdı.[1][2]
Hayatı ve eserleri
Edith Kramer, 1916'da Viyana, Avusturya-Macaristan'da doğdu. Kramer, 13 yaşında Friedl Dicker ile sanat derslerine başladı. Dicker, Almanya'nın Weimar kentindeki Bauhaus'tan mezun oldu ve önemli bir sanatçı ve sanat öğretmeniydi. Kramer çizim, heykel ve resim eğitimi aldı ve Bauhaus sanatçısı Johannes Itten tarafından geliştirilen sanat öğretme yönteminden etkilendi. Kramer, Realgymnasium' dan mezun olduktan sonra 1934'te 18 yaşındaydı. Dicker' ı Prag'a kadar takip etti ve onun altında çalışmaya devam etti. Prag'da geçirdiği bu süre boyunca Kramer, siyasi mültecilerin çocuklarına sanat öğretmede Dicker' a yardım ettiği esnada sanatın terapötik etkisine tanık oldu.[3]
Nazi işgali tehdidinin yaklaşmasıyla Kramer, 1938'de Amerika'ya sığındı. New York'ta, Little Red School House adlı ilerici bir okulda üç yıl heykel öğretmenliği yaptı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Kramer, New York şehrinin Soho semtinde bir alet ve kalıp dükkanında makinist olarak çalıştı. Diğer işçileri endüstriyel ortamlarına çizmek için vardiyasından sonra kaldı. Bu eserler toplumcu gerçekçi tarzda yapılmıştır. 1944 yılında ABD vatandaşı olmuştur. 1947'de Kramer, Lascaux' daki mağaralarda bilinen en eski sanat eserlerinden bazılarını ziyaret etti. Kramer, sanatın evrensel dilinin bir örneği olarak bu mağara resimlerinden bahsetti.
33 yaşında, hayatını bir sanatçı olarak kazanma umuduyla New York'a döndü. Hâlâ 33. yılında olan Kramer' e, davranışsal ve duygusal ihtiyaçları olan çocuklar için bir okul ve yatılı tedavi tesisi olan Wiltwyck Erkek Okulun' dan bir iş teklif edildi.[3] Bu işi onun için Wiltwyck' te psikanalist ve yönetim kurulu üyesi olan Dr. Viola Bernard ayarladı. Dr. Bernard, Kramer' e " Sanat Terapisti " unvanını verdi ve çok az öğretmenin bu kadar zorlu öğrencilerle çalışmaya istekli olduğunu belirtti.[3] Kramer, sonraki yedi yıl boyunca 8 ila 13 yaşları arasındaki rahatsız çocuklarla burada çalıştı.[4]
Psikanalitik kuramla ilgilenen bir ailede büyüyen Kramer, Sigmund Freud' un takipçisi oldu. Kramer özellikle yüceltme kavramına inanıyordu. Freudcu teori, yüceltmeyi, id' den gelen ilkel dürtülerin, orijinal dürtünün tatmin edilmesine yol açan sosyal olarak üretken faaliyetlere dönüştürüldüğü bir süreç olarak tanımlar. Kramer' in eğitimi sanat, sanat eğitimi ve psikanalitik olarak bilgilendirilmiş psikoterapi üzerineydi. Kramer, yüceltmenin sanat terapisinin en hayati hedeflerinden biri olduğuna inanıyordu. Sanat aracılığıyla, olumsuz ve yıkıcı duygu ve dürtülerin faydalı ürünlere dönüştürüldüğüne inanıyordu. Kramer, terapinin başarısının görsel ürünle ölçülebileceğini ileri sürmüştür.[3]
Kramer ve Amerikan sanat terapisinin öncülerinden Margaret Naumburg, sanat ve psikolojiyi birleştirmek gibi benzer bir hedefe sahip olsalar da, inançları farklı bir yol izledi ve Kramer terapi olarak sanat, Naumburg ise terapide sanatı savundu.
Kramer' in hayatı, genellikle duygularını kelimelerle açıklayamayan çocuklar ve ergenlerle geçti. 1958'de Kramer, Wiltwyck Okulu' ndaki öğrencilerle birlikte çalıştığı döneme dayanan ‘’Çocuk Topluluğunda Sanat Terapisi’’ kitabını yayınladı.[5] Kramer ayrıca Jacobi Hastanesi' nin çocuk psikiyatri servisinde 13 yıl çalıştı. 1971' de Kramer, ‘’Çocuklarla Terapi Olarak Sanat' ı’’ yayınladı. Kramer, danışanlarıyla olan deneyimlerini kitaplarına yazdı. Kramer, körler için olan Yahudi Derneğinde 14 yıl çalıştı. 1976' da Kramer, Dr. Laurie Wilson' ın yardımıyla New York Üniversitesin' de Sanat Terapisi yüksek lisans programını kurdu. New York Üniversitesindeyken Kramer, programın önemli bir yöntemini buldu ve buna "Sanat Terapistinin üçüncü el müdahalesi" adını verdi.
Bu kavram, sanat terapistinin çok yönlülüğünü gerektiriyordu. ‘’Üçüncü el, sanat terapistinin bir kişinin sanatsal sürecini kolaylaştırma yeteneği olarak özetlenebilir.’’ (Örneğin, bireyin istenen bir renk için boyaları karıştırmasına stratejik olarak yardım etmek veya sanat yapımı sırasında kritik anlara müdahale etmek gibi).[2] Kramer' in Sanat Terapisi ürünün süreç kadar önemli olduğunu savunur. Danışanın nihai ürünün hazzından mahrum bırakmanın onu yoksun bırakmak olduğunu hisseder. Kramer, Sanat Terapisinin psikolojiden çok beşeri bilimler alanına girmesi gerektiğine inanıyordu.[6] Sanat terapisinin psikoterapinin yerine geçmediğini, tamamlayıcı olduğunu iddia etti.[3]
Aktif olarak çalıştığı dönemde Kramer, resim, gravür ve heykel yaptığı bir stüdyoya sahipti. Kramer, sanatın kişisel olması ve sanatçının çevresini yansıtması gerektiğine inanıyordu. Genellikle kendisi, diğer insanlar, manzaralar ve şehir manzaraları gibi fiziksel ve somut nesneleri tasvir etti. Etkileyici renklerle resim yapmayı tercih etti. Kramer, sanat terapistlerinin "yorucu klinik çalışma" ile başa çıkmak için kendi sanatlarını yapmaları gerektiğini savunmuştur.[3]
Kramer 1996 yılında Northfield, Vermont'taki Norwich Üniversitesi'nden fahri doktora unvanı almıştır. Kramer sonunda Avusturya'daki evine geri döndü ve 2014 yılında, 97 yaşında öldü.[2]
Kaynakça
- ^ "Artist Biography & Facts - Edith Kramer". 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2023.
- ^ a b c "Edith Kramer Art Theraphy tells The Truth". 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2023.
- ^ a b c d e f Junge, Maxine (2010). The Modern History of Art Therapy in the United States. Springfield, Illinois: Charles C. Thomas. pp. 44–49.
- ^ Jung, M. B., & Wadeson, H. (Eds.) (2006). Architects of art therapy. Springfield, IL: Charles C. Thomas.
- ^ Kramer, Edith (1958). Art Therapy in a Children's Community. Springfield, Illinois: Charles C. Thomas. p. 15.
- ^ Kramer, E. (2000). Art as therapy: Collected papers. London: Jessica Kingsley Publishers.
