İçeriğe atla

Edgardo Cozarinsky

Edgardo Cozarinsky
2015 yılında Edgardo
Doğum13 Ocak 1939(1939-01-13)
Buenos Aires, Arjantin
Ölüm2 Haziran 2024 (93 yaşında)
MilliyetArjantin
MeslekYazar, yapımcı
Etkin yıllar1967-2024

Edgardo Cozarinsky (İspanyolca telaffuz: [eðˈɣarðo kosaˈɾinski] (13 Ocak 1939; Buenos Aires - 2 Haziran 2024), Arjantinli film yönetmeni, senarist ve yazardır.[1][2]

Yaşamı

Cozarinsky, Ukraynalı-Yahudi kökenli Arjantinli bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Adı, annesinin Edgar Allan Poe'nun yazılarına duyduğu coşkuyu yansıtırken; soyadı, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Kiev ve Odessa'dan Arjantin'e gelen büyükanne ve büyükbabası olan Ukraynalı Yahudi göçmenlerden geliyor.

Mahalle sinemalarında Hollywood filmlerini izleyerek ve aşırı miktarda İspanyolca, İngilizce ve Fransızca (favori yazarlar - Robert Louis Stevenson, Joseph Conrad, Henry James) kurmaca kitaplar okuyarak geçen bir ergenlikten sonra Buenos Aires Üniversitesi'nde edebiyat okudu, yerel ve İspanyol sinema dergileri için yazdı ve Henry James üzerine üniversite tezi olarak bir makale yayınladı. Daha sonra bu tezi bastırdığı bir kitap olan The Labyrinth of Appearance (1964) yayımlandı. Yirmili yaşlarının başında Jorge Luis Borges, Adolfo Bioy Casares ve Silvina Ocampo ile Buenos Aires'te tanıştı. 1973'te James ve Proust'un yazılarında anlatı aracı olarak dedikodu üzerine yazdığı denemeyle edebiyat ödülü kazandı.

Cozarinsky, Eylül 1966'dan Haziran 1967'ye kadar Avrupa'yı ziyaret etti ve Buenos Aires'e dönüşünde New York'u ziyaret etti. Eve döndüğünde, kendisini yazmaya daha çok adadı. Arjantin haftalık Primera Plana ve Panorama gazetelerinin kültür bölümlerinde yazdı, ardından ilk filmini çekti. Dönemin yerel sansürünü geçemeyeceğini bilerek bir yıl boyunca Puntos suspensivos – Dot Dot Dot filmini hafta sonları çekti. Bu onun ilk yeraltı uzun metrajlı filmiydi. Film, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki festivallerde gösterildi.

Arjantin'deki Kirli Savaş'ın çalkantıları sırasında Cozarinsky, film yapımcılığına odaklandığı Paris'e gitmek için Buenos Aires'ten ayrıldı. Belgesel malzemesi üzerine kişisel düşüncelerini karıştırarak kurgu filmler ve denemeler üretti. Bunların en seçkini, Ernst Jünger'in savaş zamanı günlükleri ile işgal döneminin Fransız haber filmlerinin karşı karşıya geldiği La Guerre d'un seul homme'dir (One Man's War, 1981) . Avrupa televizyon ağlarının bu tür girişimleri desteklemeye istekli olduğu bir zamanda, Cozarinsky bu yaklaşımı bir dizi orijinal eser ile geliştirmeyi başardı.

Cozarinsky, Arjantin askeri cuntasının sona ermesinden sonra kısa bir süre kalmak için Buenos Aires'e döndü. Daha sonra üç yıl sonra ülkenin uzak güney bölgelerinde çekilen Guerreros y cautivas'ı (Savaşçılar ve Esir Kadınlar) yapmak için geri döndü.Bundan sonra birkaç kez Arjantin'i ziyaret etti, ara sıra filmleri için bölümler veya arka planlar çekti. Daha sonraki en maceralı filmleri, her ikisi de 1995 ve 1996 yılları arasında yapılan Rothschild'in Kemanı ve Tangier'in Hayaletleriydi.

Cozarinsky'ye 1999 yılında kanser teşhisi kondu. Bu, onu kalan zamanını yazmaya ayırmaya motive etti.  Tanı konulduktan sonra hala hastanedeyken La novia de Odessa (Odessalı Gelin) için ilk iki hikâyeyi yazdı . O tarihtegn itibaren, film çalışmaları seyrekleşti ve "kağıda dökmediğim tüm kitapları", çoğunlukla kurgu, aynı zamanda denemeler ve kronikler yayınlamaya başladı.

Bu süre zarfında zamanının çoğunu Buenos Aires'te geçirdi ve düzenli olarak kısa süreli konaklamalar için Paris'e döndü. 2005 yılında bir oyun (Squash) yazıp yönetti ve bir mini opera Raptos (Raptures) yazdı . O yıl aynı zamanda tıp doktoruyla birlikte Vivi Tellas'ın "belgesel tiyatrosu" girişimlerinden biri olan Cozarinsky y su médico'da alternatif sahnede yer aldı . 2008'de müzisyen Pablo Mainetti – Ultramarina ile kendi romanı El rufián moldavo'dan (Moldavian Pimp) esinlenerek bir oda operası librettosu üzerinde çalışmaya başladı.

Cozarinsky, Budapeşte, Rotterdam, Tallinn, Tangiers, Viyana, Granada, Saint Petersburg, Sevilla ve Patagonya gibi çok çeşitli yerlerde çekim yaptı. Halen zamanının çoğunu Buenos Aires ve Paris arasında gidip geliyor.[3]

Eserleri

Romanları

  • 2004 El rufián moldavo. (Dt. They call me flighty and what do I know ... . Wagenbach, Berlin 2007. ISBN 978-3-8031-3210-9).

Hikayeleri

  • 1985 Vudú urbano.
  • 2002 La novia de Odessa. (Dt. The bride from Odessa. Stories. Wagenbach, Berlin 2009. ISBN 3-8031-3197-9).
  • 2006 Tres fronteras
  • 2009 Burundanga. (Dt. Bambi am Broadway. Wagenbach, Berlin 2009. ISBN 978-3-8031-1258-3).

Kısa hikayeler

  • 2005 Museo del chisme.

Denemeler

  • 1964 El laberinto de la apariencia.
  • 1974 Borges y el cinematógrafo.
  • 2002 El pase del testigo.
  • 2010 Cinematógrafos.

Filmografi

  • 1981: La guerre d’un seul homme
  • 1983: Autoportrait d’un inconnu
  • 1992: Boulevards du crépuscule: Sur Falconetti, Le Vigan et quelques autres en Argentine
  • 1997: Fantômes de Tanger
  • 2001: Ingrid Caven
  • 2005: Ronda nocturna
  • 2010: Apuntes para una biografía imaginaria
  • 2011: Nocturnos

Kaynakça

  1. ^ "IMDb.com". 21 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  2. ^ He considers Buenos Aires his pleasure basis and Paris his cultural "department store".
  3. ^ "Edgardo Cozarinsky". Wikipedia. 5 Kasım 2021. 28 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2021. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jorge Luis Borges</span> Arjantinli yazar (1899-1986)

Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo, Arjantinli öykü, deneme yazarı, şair ve çevirmen. En önemli eserleri arasında 1940'larda yayınlamış Ficciones ve rüya, labirent, indeterminizm, sonsuzluk, ayna ve mitolojik motifleri ihtiva eden Alef yer alır. Eserleri, felsefe literatürünü ve fantezi türünü etkilemiştir, 20. yüzyıl Latin Amerika literatüründe Büyülü gerçekçilik akımını önemli ölçüde etkilemiştir. Büyülü gerçekçilik akımının önde gelen isimlerindendir ve gerçeküstücülük konusunda yazdığı denemeleri ile ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Buenos Aires</span> Arjantinin başkenti ve en büyük şehri

Buenos Aires, resmî olarak Buenos Aires Özerk Şehri, Arjantin'in başkenti ve en büyük şehridir. Güney yarımkürenin Paris'i olarak da bilinen şehir, Güney Amerika kıtasının güneydoğu kıyısında, Río de la Plata'nın halicinin batı kıyısında yer almaktadır. "Buenos Aires", Türkçeye "güzel rüzgarlar" veya "güzel hava" olarak çevrilebilirse de, şehrin adı 16. yüzyıldaki kurucularının verdiği orijinal ad olan "Real de Nuestra Señora Santa Maria del Buen Ayre"ye dayanmaktadır. Bu adı Sardunya'daki Bonaria Madonna'dan almıştır. Aynı zamanda birkaç Buenos Aires eyaleti semtini de içeren Büyük Buenos Aires yerleşim bölgesi, yaklaşık 15,6 milyonluk nüfusuyla Amerika'nın en kalabalık beşinci metropol bölgesini oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Arjantin</span> Güney Amerikada yer alan bir ülke

Arjantin, resmî adıyla Arjantin Cumhuriyeti, topraklarının büyük bölümü Güney Amerika kıtasının güneyini kaplayan Güney Konisi’nde yer alan ülke. Arjantin 2.791.810 kilometrekare (1.077.924 sq mi)'lik toplam yüzölçümü ile Güney Amerika'da ikinci, dünyada ise en büyük sekizinci ülkedir. Kuzeyde Bolivya ve Paraguay, kuzeydoğuda Brezilya, batıda Şili, doğuda ise Uruguay komşusudur. Güneyini Drake Boğazı, batısını And Dağları ve doğusunu Atlas Okyanusu çevreler.

<span class="mw-page-title-main">Pablo Neruda</span> Şilili şair ve politikacı (1904–1973)

Pablo Neruda veya doğum adıyla Ricardo Eliezer Neftalí Reyes Basoalto, Şilili yazar ve şairdir.

<span class="mw-page-title-main">Manuel Puig</span> Arjantinli yazar (1932-1990)

Manuel Puig, Arjantinli yazar.

<span class="mw-page-title-main">Ernesto Sabato</span> Arjantinli fizikçi (1911-2011)

Ernesto Sabato, Arjantinli romancı, gazeteci ve deneme yazarı. İspanyolca yazının en saygın ödüllerini kazandı ve Latin Amerika'daki askeri yönetimlere yaptığı eleştirileriyle tanındı. Başkan Raúl Alfonsín'in ricası ile 1976 - 1983 arasındaki Arjantin askeri yönetimi sırasında öldürülen on binlerce kişinin araştırıldığı Kirli Savaş komisyonunun (CONADEP) başkanlığını yaptı. Komisyonun bulguları 1984 yılında Bir Daha Asla başlığı ile Sabato tarafından yayımlandı.Tünel (1948), Kahramanlar ve Mezarlar (1961) ve Karanlıkların Efendisi (1974) romanları ile tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Adolfo Bioy Casares</span> Arjantinli yazar (1914-1999)

Adolfo Bioy Casares Arjantinli öykü yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Alejandro Casona</span>

Alejandro Casona 1927 Nesli'ne bağlı İspanyol şair ve oyun yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Alberto Manguel</span> Arjantinli yazar

Alberto Manguel, Arjantinli yazar, editör, çevirmen ve Arjantin Ulusal Kütüphanesi'nin eski genel müdürü.

<span class="mw-page-title-main">Elsa Daniel</span> Arjantinli oyuncu ve sahne sanatçısı (1936-2017)

Elsa Daniel, Arjantinli ünlü oyuncu. 13 Kasım 1936'da San Lorenzo, Santa Fe, Arjantin'de doğmuştur. Sinema klasikleri arasında yer alan 1954 yapımı The Grandfather adlı filmle başladığı oyunculuk kariyerini 1987'de noktalayana kadar 30'un üzerinde yapımda rol almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arjantin sineması</span>

Arjantin sineması, Arjantin'deki film endüstrisine dayanmaktadır. Arjantin sineması, Arjantin ulusunda veya Arjantinli film yapımcıları tarafından yurt dışında yapılan film ve yaratıcı film sanatını da içermektedir.

<i>La Ciénaga</i> (film) Sinema Filmi

La Ciénaga, Lucrecia Martel'in yönettiği ve senaryosunu yazdığı 2001 çıkışlı Arjantin filmi.

<span class="mw-page-title-main">Fernando Birri</span> Arjantinli film yönetmeni ve oyuncu

Fernando Birri ,Arjantinli film yapımcısı, yönetmeni, senarist ve eleştirmendir.

<span class="mw-page-title-main">Arjantin edebiyatı</span>

Arjantin edebiyatı, Arjantin'deki yazarların ürettiği edebi eserler kümesidir. Jorge Luis Borges, Julio Cortázar, Leopoldo Lugones ve Ernesto Sabato gibi ünlü yazarlarla birlikte İspanyolca konuşulan dünyanın en üretken, ilgili ve etkili edebiyatından biridir.

Pierre Daye Belçikalı bir gazeteci ve Nazi işbirlikçisiydi. Rexist Partinin destekçisi olarak Daye, II. Dünya Savaşı'ndan sonra kendini Juan Peron'un Arjantinine sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Fernando Solanas</span> Arjantinli film yönetmeni ve siyasetçi

Fernando Ezequiel 'Pino' Solanas Arjantinli film yönetmeni, senaryo yazarı ve politikacı. La hora de los hornos (1968), Tangos: el exilio de Gardel (1985), Sur (Güney) (1988), El viaje (1992), La nube (1998) ve Memoria del saqueo (2004) filmleri ile tanınır. Altı yıl süreyle Buenos Aires Ulusal Senatörü oldu.

<span class="mw-page-title-main">Inés Moreno</span> Arjantinli oyuncu

Inés Moreno, Arjantinli sinema ve dizi oyuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">Emir Emin Arslan</span> Lübnan doğumlu yazar, editör, gazeteci, Osmanlı diplomatı ve politikacı Arjantinde öldü (1868-1943)

Emir Emin Arslan, Lübnanlı yazar, gazeteci, editör ve konsolos. Osmanlı İmparatorluğu'nun Bordeaux, Brüksel, Paris ve Buenos Aires Başkonsolosuydu. Arapça, İspanyolca ve Fransızca kitaplar ve makaleler yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">María Kodama</span> Arjantinli gazeteci ve yazar

María Kodama Schweizer, Arjantinli kadın yazar ve çevirmendir. 1986'daki ölümüne kadar yazar Jorge Luis Borges'in eşi ve ölümünden sonra mirasının tek sahibiydi.

<span class="mw-page-title-main">José Babini</span> Arjantinli tarihçi (1897-1984)

José Babini, Arjantinli matematikçi, mühendis ve matematik ve matematiksel bilimler tarihçisiydi. Babini, Arjantin'de bilim tarihinin bağımsız bir disiplin olarak görülmesine katkıda bulunmuştur. Çeşitli birimlerdeki ve bilimsel topluluklardaki faaliyetleri, Arjantin'de matematiğin ve bilim tarihinin gelişimine katkı sağlamıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.