İçeriğe atla

Ecocrop

Ecocrop
ÜreticiGıda ve Tarım Örgütü (İtalya)
Dillerİngilizce
Erişim
ÜcretAçık erişim
Kapsam
DisiplinlerBitki Taksonomisi
Geospatial kapsamaTüm bölgeler
Kayıt No.2,300
Bağlantılar
İnternet sitesigaez.fao.org/pages/ecocrop-find-plant

Ecocrop, bir ekinin belirli bir ortam için uygunluğunu belirlemek için kullanılan bir veritabanıydı.[1] Birleşmiş Milletler'e bağlı Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) tarafından geliştirilen bu sistem, farklı yerlerde ve iklim koşullarında ekin canlılığını tahmin eden bilgiler sağlamıştır.[2] Aynı zamanda bir bitki kataloğu ve bitki büyüme özellikleri olarak da hizmet etti.[3]

Tarihi

Ecocrop ilk olarak 1991 yılında bir veri tabanının geliştirilmesine ilişkin planlama ve ilk uzman danışmanlığı tamamlandıktan sonra ortaya çıktı.[4] Bu sistem, FAO'nun Arazi ve Su Geliştirme Bölümü (AGLL) tarafından geliştirildi ve 1992'de başlatıldı.[4] Amaç, belirli ortamlar ve kullanımlar için bitki türlerini tanımlayabilen bir araç ve bir Arazi Kullanım Planlaması konseptine katkıda bulunan bir bilgi sistemi oluşturmaktı.[4] 1994 yılında Ecocrop veri tabanı, dünyanın tüm tarımsal-ekolojik ortamlarını kapsayan 1.700'den fazla mahsulün ve 12-20 çevre gereksiniminin tanımlanmasını sağladı.[4] 1998'den 1999'a kadar veritabanının birbirini takip eden yinelemeleri, esas olarak kullanıcı arayüzünde iyileştirmeler içeriyordu. 2000 yılına kadar, veritabanı 2.000 tür ve 10 ek tanımlayıcı içeriyordu.[4] Bu sayı daha sonra 300 ekin türünün eklenmesiyle genişletildi.[4]

Ecocrop modeli

Köppen Haritası (Asya)

Ecocrop modeli, farklı değişkenleri değerlendirerek bir mahsulün bir yere uygunluğunu belirler.[5] Spesifik olarak, bitki tanımlayıcıları kategori, yaşam formu, büyüme alışkanlığı ve yaşam süresini içerirken, çevresel tanımlayıcılar sıcaklık, yağış, ışık yoğunluğu, Köppen iklim sınıflandırması, fotoperiyodizm, enlem, irtifa ve diğer toprak özelliklerini içerir.[6] Ekin veri tabanı, çevresel aralıkları kullanmaktan başka alternatif yoksa özellikle yararlıdır.[7] Bu girdiler belirlendikten sonra, sistem yüzde olarak bir uygunluk indeksi üretir.[8] Uygunluk indeksi puanı, 0'dan 1'e kadar üretilir ve ilki tamamen uygunsuz olduğunu gösterirken, ikincisi optimal veya mükemmel uygunluğu gösterir.[5] Çıktı ayrıca sıcaklık ve yağış için ayrılmış uygunluk değerlerini de içerir.[8]

Bir tahmin modeli olarak Ecocrop algoritması, DOMAIN ve BIOCLIM gibi diğer modellerin ürettiği verilerden daha genel veriler üretir.[7] Sistemin diğer bir sınırlaması ise sonuçların yalnızca biyoklimatik faktörlere bağlı olması ve toprak gereksinimleri, haşereler ve hastalıklar gibi diğer değişkenleri dikkate almamasıdır.[9] Diğer bir sınırlama, sonuçların yalnızca biyoklimatik faktörlere bağlı olması ve toprak gereksinimleri, haşereler ve hastalıklar gibi diğer değişkenleri dikkate almamasıdır.[2]

Ecocrop, her ay sıcaklık ve yağış için iklim koşullarının büyüme mevsimi içinde yeterli olup olmadığını değerlendirir.[10] Yağış ve sıcaklık marjinal ve optimal aralıklarına dayalı iklimsel uygunluğun hesaplanmasını içerir.[10]

Diğer kullanımları

Ecocrop, bir bitki tanımlayıcısı olarak hizmet etmenin yanı sıra başka amaçlar için de kullanılır. Örneğin, gelecekteki iklim değişikliğinin ekin uygunluğu üzerindeki etkisini değerlendirebilir.[5] Ayrıca, optimum ve mutlak mahsul yetiştirme koşulları (minimum sıcaklık, maksimum sıcaklık, yağış değerleri, sıcaklık ve aşırı yağışları tanımlayan değerler) hakkındaki veri tabanı bilgilerini kullanarak mahsul verimini tahmin etmek için kullanılabilir.[11]

Kaynakça

  1. ^ "FAO Ecocrop". ECHOcommunity.org (İngilizce). 21 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2019. 
  2. ^ a b Robyn, Johnston; Hoanh, Chu Tai; Lacombe, Guillaume; Lefroy, Rod; Pavelic, Paul; Fry, Carolyn (2012). Improving water use in rainfed agriculture in the Greater Mekong Subregion.: Summary report. [Summary report of the Project report prepared by IWMI for Swedish International Development Agency (Sida)]. Stockholm: International Water Management Institute (IWMI). s. 14. ISBN 9789290907480. 
  3. ^ Organization, World Meteorological (2005). Monitoring and Predicting Agricultural Drought: A Global Study. New York: Oxford University Press, USA. ss. 287. ISBN 9780195162349. 
  4. ^ a b c d e f "Credits". ecocrop.fao.org. 14 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2019. 
  5. ^ a b c Rosenstock, Todd S.; Nowak, Andreea; Girvetz, Evan (2018). The Climate-Smart Agriculture Papers: Investigating the Business of a Productive, Resilient and Low Emission Future. Cham, Switzerland: Springer Open. s. 41. ISBN 9783319927978. 
  6. ^ "Crop Ecological Requirements Database (ECOCROP) | Land & Water | Food and Agriculture Organization of the United Nations | Land & Water | Food and Agriculture Organization of the United Nations". www.fao.org. 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  7. ^ a b Filho, Walter Leal (2011). The Economic, Social and Political Elements of Climate Change. Dordrecht: Springer Science+Business Media. s. 708. ISBN 9783642147753. 
  8. ^ a b Hope, Elizabeth Thomas (2017). Climate Change and Food Security: Africa and the Caribbean. Oxon: Routledge. s. 61. ISBN 9781138204270. 
  9. ^ Ponce-Hernandez, Raul; Koohafkan, Parviz; Antoine, Jacques (2004). Assessing Carbon Stocks and Modelling Win-win Scenarios of Carbon Sequestration Through Land-use Changes. Rome: FAO. ss. 61. ISBN 9789251051580. 
  10. ^ a b Yadav, Shyam Singh; Redden, Robert J.; Hatfield, Jerry L.; Lotze-Campen, Hermann; Hall, Anthony J. W. (2011). Crop Adaptation to Climate Change. Chichester, UK: John Wiley & Sons. ss. 358. ISBN 9780813820163. 
  11. ^ Millington, James D. A.; Wainwright, John (27 Eylül 2018). Agent-Based Modelling and Landscape Change. Basel: MDPI. s. 69. ISBN 9783038422808. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Pirinç</span> Buğdaygiller (Poaceae) familyasından otsu bir bitki türü

Pirinç, Buğdaygiller familyasından Oryza sativa veya daha az yaygın olarak Oryza glaberrima türüne ait bitki ve bu bitkinin tohumlarıdır. Yabani pirinç adı genellikle terim her ne kadar yabani ve evcilleştirilmiş olsa da Zizania ve Porteresia cinslerinin türleri için kullanılır ayrıca ilkel veya ekilmemiş Oryza çeşitleri için de kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Patates</span> patlıcangiller familyasından yumruları yenen otsu bitki türü

Patates, patlıcangiller (Solanaceae) familyasından yumruları yenen otsu bitki türüdür. Patates sözcüğü Amerika yerlilerinin dilinden İspanyolca aracılığıyla çeşitli Avrupa dillerine geçmiş, Türkçeye İtalyanca ve Yunancadan girmiştir. Türkçe eş anlamlısı olarak çisil sözcüğü bulunmaktadır. Kıbrıs ağzında patatese badadez denilmektedir. Boyu 70–80 cm'ye varan, beyazımsı-pembemsi çiçekler açan, yumruları hariç zehirli köklü bir bitkidir. Patatesi diğer sebzelerden ayıran en büyük özelliği tohum ile üreme yerine Vejetatif üreme yapmasıdır. Yani patates ile geri dönüşüm kullanılarak elde edilmesidir. Örneğin: bir patates parçasını toprağın altına koyduğunuzda bu önce kendiliğinden patates bitkisi olur sonra patatesler toprağın altında çoğalırlar.

<span class="mw-page-title-main">İklim</span> Belirli bir bölgedeki hava koşullarının uzun dönemler boyunca istatistikleri

İklim, bir yerde uzun bir süre boyunca gözlemlenen sıcaklık, nem, hava basıncı, rüzgâr, yağış, yağış şekli gibi meteorolojik olayların ortalamasına verilen addır. Hava durumundan farklı olarak iklim, bir yerin meteorolojik olaylarını uzun süreler içinde gözlemler. Bir yerin iklimi o yerin enlemine, yükseltisine, yer şekillerine, kalıcı kar durumuna ve denizlere olan uzaklığına bağlıdır. İklimi inceleyen bilim dalına klimatoloji adı verilir. İklim türleri, sıcaklık ve yağış rejimi gibi durumlara bakılarak sınıflandırılabilir. Ancak günümüzde en çok kullanılan sınıflandırma sistemi, aslen Wladimir Köppen tarafından geliştirilmiş olan Köppen iklim sınıflandırmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yağmur</span>

Yağmur, atmosferik su buharından yoğunlaşan ve daha sonra yerçekiminin etkisiyle düşen su damlacıklarıdır. Yağmur, su döngüsünün önemli bir bileşenidir ve Dünya'daki tatlı suyun çoğunun birikmesinden sorumludur. Hidroelektrik santralleri, mahsul sulama ve birçok ekosistem türü için uygun koşullar için su sağlar.

<span class="mw-page-title-main">İklim değişikliği</span> Dünyanın ortalama sıcaklığındaki mevcut artış ve buna bağlı olarak hava modellerindeki büyük ölçekli değişimler

İklim değişikliği, küresel ısınmayı ve bunun Dünya'nın iklim sistemi üzerindeki etkilerini ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Sulama</span>

Sulama, mahsullerin, peyzaj bitkilerinin ve çimenlerin büyümesine yardımcı olmak için toprağa kontrollü olarak su verilmesidir. Sulama, 5.000 yılı aşkın bir süredir tarımın ana özelliklerinden biri olmuştur ve dünya çapında birçok kültür tarafından geliştirilmiştir. Sulama, kuru alanlarda ve ortalamanın altında yağış alınan zamanlarda mahsullerin yetiştirilmesine, peyzajın korunmasına ve bozulmuş toprakların yeniden yeşillendirilmesine yardımcı olur. Bu kullanımlara ek olarak sulama, mahsulleri dondan korumak, tahıl tarlalarında yabani ot büyümesini engellemek ve toprak konsolidasyonunu önlemek için de kullanılır. Ayrıca hayvanları serinletmek, tozu azaltmak, kanalizasyon suyunu bertaraf etmek ve madencilik faaliyetlerini desteklemek için de kullanılır. Yüzey ve yüzey altı sularının belirli bir yerden uzaklaştırılmasını sağlayan drenaj ise genellikle sulama ile birlikte incelenir.

<span class="mw-page-title-main">Köppen iklim sınıflandırması</span> iklim sınıflandırma sistemi

Köppen iklim sınıflandırması, tüm dünyada en sık kullanılan iklim sınıflandırma yöntemlerinden biridir. Bu yöntem 1900'lü yıllarda Alman klimatolog Wladimir Köppen tarafından ortaya atılmış ve 1918 ile 1936 yılları arasında yine Köppen tarafından büyük ölçüde geliştirilmiştir. Köppen'ın sınıflandırma yönetimine göre bir çevrenin doğal bitki örtüsü, o yörenin iklimini açıklamak için en iyi değerlendirme aracıdır. Bu nedenle Köppen iklim bölgelerini ayırırken bitki örtüsünün dağılışını göz önüne almıştır. Köppen sınıflandırması bir bölgenin yıllık ve aylık sıcaklık ortalaması ile yağış miktarını hesaplayarak iklim bölgelerinin sınırlarını çizer. Köppen iklim sınıflandırması, en yaygın kullanılan iklim sınıflandırma sistemlerinden birisidir. İlk olarak Alman - Rus bilimci Wladimir Köppen 1884' te Köppen tarafından, özellikle 1918 - 1936' da yapılan birkaç değişiklikle yayınlandı. Daha sonra, iklim bilimci Rudolf Geiger sınıflandırma sisteminde bazı değişiklikler yaptı ve bu nedenle bazen Köppen - Geiger iklim sınıflandırma sistemi olarak adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Şarap üreten ülkeler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Şarap üreten ülkeler listesi, şarap üretimlerine göre ülkeleri içerir. Veri, Birleşmiş Milletler'e bağlı Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) tarafından rapor edilmektedir. Veriye göre ilk 15 ülke tüm üretimin %90'ını yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de iklim değişikliği</span>

Türkiye'de iklim değişikliği, Türkiye iklimindeki değişiklikleri, bu değişikliklerin etkilerini ve ülkenin bu değişikliklere nasıl uyum sağladığını kapsamaktadır. Türkiye'nin yıllık sıcaklıklarının yanı sıra en yüksek sıcaklıkları da yükselmektedir. 2020 yılı, Türkiye'de kayda geçmiş en sıcak üçüncü yıldı. Türkiye, iklim değişikliğinden büyük ölçüde etkilenecek olmakla beraber, şimdiden sert hava koşullarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Bu durumun başlıca tehlikeleri kuraklık ve sıcak hava dalgalarıdır. Türkiye'nin mevcut sera gazı emisyonları, küresel toplamının yaklaşık %1'ine karşılık gelmektedir ve kömüre yoğun bir şekilde devlet desteği yapılması, Türkiye'nin enerji politikası kapsamındadır. Türkiye, Paris Anlaşması'nı Aralık 2015 yılında imzalamıştır. 4 Kasım 2016 tarihinde yürürlüğe giren anlaşma, Türkiye tarafından ancak 6 Ekim 2021 tarihinde onaylandı. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Türkiye'nin iklim değişikliğine uyum sağlamasını koordine etmektedir. Nehir havzasındaki su kaynakları ve tarım için iklim değişikliğine uyumu, Tarım ve Orman Bakanlığı tarafından planlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tarla tarımı</span>

Tarla tarımı, gıda, yakıt, elyaf ve arazi ıslahı için bitkiler üreten ve kullanan bilim ve teknolojidir. Tarımsal araştırma, bitki genetiği, bitki fizyolojisi, meteoroloji ve toprak bilimleri alanlarındaki çalışmaları kapsıyor. Biyoloji, kimya, ekonomi, ekoloji, yer bilimi ve genetik gibi bilimler kombinasyonunun uygulanmasıdır. Günümüzde tarımsal araştırmacılar, gıda üretmek, daha sağlıklı yemekler hazırlamak, tarımın çevresel etkilerini yönetmek ve bitkilerden enerji çıkarmak da dahil olmak üzere pek çok konuda çalışıyorlar. Çoğu zaman ekin dönüşü, sulama ve drenaj, bitki ıslahı, bitki fizyolojisi, toprak sınıflandırması, toprak verimliliği, yabancı ot kontrolü, böcek kontrolü gibi alanlarda uzmanlaşmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Buz örtüsü</span> Büyük buzul kütlesi

Buz örtüsü veya örtü buzulu, 50.000 km²'den büyük buzulsal buz kütlesi. Dünya üzerine yayılmış olan büyük boyutlardaki buz tabakalarıdır. Bu tabakalar genelde yüksek kutuplarda bulunur ve etrafında yüzeyin yüksekliği azalmaktadır. Örtü buzulları yüksek kutuplarda bulunan volkanik adalar, vadiler ve dağları kaplar. Örtü buzulları, yüzeylerinde bulunan buzun tabakalarının aşındırılması ve yerleştirilmesi sonucu oluşan yüksekliği ile önemli bir geçiş noktası oluştururlar. Örtü buzulları, aşırı soğuk iklim koşulları nedeniyle etrafında pek çok bitki ve hayvan türünün yaşamasına olanak vermezler.

<span class="mw-page-title-main">Gıda ışınlama</span>

,

Gıda güvencesi, gıdanın bulunabilmesinin ve bireylerin buna erişebilme yeteneğinin bir ölçüsüdür. Uygun fiyat sadece bir faktördür. Gıda güvencesizliğinin binlerce yıl öncesinde bile bir endişe kaynağı olduğuna dair kanıtlar vardır. Antik Çin ve Antik Mısır'daki merkezi otoritelerin yiyecekleri kıtlık zamanlarında depolardan serbest bıraktığı biliniyor. 1974'te Dünya Gıda Konferansı'nda, “gıda güvencesi” terimi, arzı vurgulayarak tanımlandı. Gıda güvencesinin "gıda tüketiminin istikrarlı bir şekilde genişlemesini karşılayabilmek ve üretim ve fiyatlardaki dalgalanmaları dengeleyebilmek için dünya gıda kaynaklarından, her zaman, yeterli, besleyici, çeşitli, dengeli ve makul temel gıda maddelerinin bulunabilirliği olduğunu" söylediler. Daha sonra yapılan tanımlara “talep ve erişim” konularını eklendi. 1996 Dünya Gıda Zirvesi'nin son raporu, gıda güvencesinin "tüm insanlar her zaman, aktif ve sağlıklı bir yaşam için diyet ihtiyaçlarını ve gıda tercihlerini karşılamak için yeterli, güvenli ve besleyici gıdalara fiziksel ve ekonomik erişime sahip olduklarında" var olduğunu belirtir.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir tarım</span> Mümkün olduğunca yenilenebilir kaynaklara dayalı tarım

Sürdürülebilir tarım, gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılama yeteneğinden ödün vermeden toplumun mevcut gıda ve tekstil ihtiyaçlarını karşılayacak sürdürülebilir yollarla yapılan tarım anlamına gelir. Ekosistem hizmetleri anlayışına dayanabilir. Tarımın sürdürülebilirliğini artırmanın birçok yöntemi vardır. Sürdürülebilir gıda sistemleri içinde tarım geliştirirken, esnek iş süreci ve tarım uygulamalarının geliştirilmesi önemlidir.

<span class="mw-page-title-main">Queso flameado</span>

Queso flameado genellikle flambé ile servis edilen sıcak eritilmiş peynir ve baharatlı chorizo. Çoğunlukla peynir fondü ile karşılaştırıldığında, bir parti yemeğidir; pikniklerde ve restoranlarda meze olarak popülerdir. Meksika mutfağında neredeyse benzersizdir Amerika Birleşik Devletleri mutfağında bu yemek geniş çapta farklı bir şekil almıştır ve El Paso'da yerel bir yemek olarak kabul edilir. Meksika'da, kuzeydeki restoranlarda daha sık görülür. Tipik ana malzemeler eritilmiş peynir ve gevşek taze chorizo, domates, soğan, şili ve baharatlardan oluşan karakteristik bir et sosudur. Küçük, sığ bir tencere veya diğer seramik veya metal ısıya dayanıklı pişirme kabında servis edilir. Peynir ve sos ayrı ayrı hazırlanır ve servis edilmeden hemen önce birleştirilir. Bu işlem, özellikle flambé ile bitmişse masada yapılabilir: peynirin üzerine yüksek alkollü likör dökülür ve ateşlenir. Alevlenmemişse, karışım çabucak kızartılabilir. Her iki durumda da, bitmiş yemek hala sıcakken sunulur ve bireysel porsiyonlar için küçük yumuşak ekmeğin üzerine kaşıklanır.

<span class="mw-page-title-main">Çevresel vejetaryenlik</span>

Çevresel vejetaryenlik, et üretiminin çevreye olan olumsuz etkilerini geride bırakıp sürdürülebilir bir diyet yaratma arzusuyla hareket eden bir vejetaryenlik türüdür. Örneğin, hayvancılığın bütün sera gazı üretiminin %18'inden sorumlu olduğu tahmin edilmektedir. Hükûmetlerarası İklim Değişikliği Paneli'nin 2019 özel raporunda da et tüketiminin azaltılması savunulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Gıda endüstrisi</span>

Gıda endüstrisi, dünya nüfusu tarafından tüketilen gıdanın çoğunu sağlayan karmaşık, çeşitli işletmelerden oluşan küresel bir ağdır. Gıda endüstrileri terimi, gıda maddelerinin üretimi, dağıtımı, işlenmesi, dönüştürülmesi, hazırlanması, muhafazası, nakliyesi, belgelendirilmesi ve paketlenmesine yönelik bir dizi endüstriyel faaliyeti kapsamaktadır. Günümüzde gıda endüstrisi, büyük ölçüde emek-yoğun olan küçük, geleneksel, aile tarafından yürütülen faaliyetlerden büyük, sermaye-yoğun ve son derece mekanize endüstriyel süreçlere kadar uzanan imalat ile son derece çeşitlenmiştir. Birçok gıda endüstrisi neredeyse tamamen yerel tarıma, ürüne veya balıkçılığa bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ekstrem hava olayları</span> Hava durumu

Ekstrem hava olayları veya aşırı hava olayları, beklenmedik, olağandışı, iklimsel ve mevsimsel olmayan şiddetli hava koşullarının yaşanmasıdır. Çoğu zaman, ekstrem olaylar, bir yerin kayıtlı hava durumu geçmişine dayanır. Küresel İklim değişikliği'nin aşırı hava olaylarının yoğunluğunu artırdığını gösteren bulgular vardır.

<span class="mw-page-title-main">Et tüketimine göre ülkelerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu liste, et tüketimine göre ülkelerin listesidir. Et, yemek olarak yenen hayvan etidir.

<span class="mw-page-title-main">Hassas tarım</span>

Hassas tarım, tarımsal üretimin sürdürülebilirliğini artırmak için zamansal ve mekansal değişkenlikleri gözlemlemeye, ölçmeye ve buna yanıt vermeye dayalı bir tarım yönetimi stratejisidir. Hem bitkisel hem de hayvansal üretimde kullanılmaktadır. Hassas tarım genellikle tarımsal operasyonları otomatikleştirmek, teşhis, karar verme veya performanslarını iyileştirmek için teknolojiler kullanmaktadır. Hassas tarım araştırmalarının amacı, kaynakları korurken girdilerden elde edilen verimleri optimize etmek için tüm çiftlik yönetimi için bir karar destek sistemi oluşturmaktır.