İçeriğe atla

Ebü'l-Hüda es-Sayyadî

Ebü'l-Hüda es-Sayyadî
أبو الهدى الصيادي
Doğum1850
Han Şeyhun, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm28 Mart 1909
Büyükada, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
MeslekŞeyh

Ebü'l-Hüda es-Sayyadî (Arapça: أبو الهدى الصيادي, d. 1850, Han Şeyhun - ö. 28 Mart 1909, Büyükada), II. Abdülhamid'e yakınlığıyla bilinen Rufâi şeyhi.

Hayatı

Suriye'nin İdlip iline bağlı Ma'arretü'n-Nu'man ilçesinin bugün belde olan Han Şeyhun köyünde doğdu. İlk eğitimini almak için Ma'arretü'n-Nu'man'a gitti ve ardından babası Hasan Vadî'nin de bağlı olduğu Rufâilik tarikatına bağlandı. Rufâilik tarikatının Sayyadiyye kolunun kurucusu olan Ahmed es-Sayyadî'nin soyundan geldiğini iddia ederek Sayyadî nisbesini aldı.

1870'lerde İstanbul'a gitti. Cisr eş-Şuğur'un nakibüleşrafı yapıldı. 1874 yılında da Halep nakibüleşraflığı görevine getirildi. Abdülaziz'in tahttan indirilmesi üzerine görevinden alındı ancak II. Abdülhamid'in tahta çıkmasıyla tekrar görevine iade edildi. II. Abdülhamid'in tahta çıktığı yıl İstanbul'a gelerek saraya kabul edildi ve ardından Meclis-i Meşayih reisliğine getirildi ancak görevine başlayamadan Halep'e geri gönderildi. II. Abdülhamid'in meşrutiyeti sonlandırmasından sonra Meclis-i Mebûsan'ı bir eserinde savunduğunun şikayetlerde bulunulmasının padişah üzerinde etkili olduğu söylenir.[1]

1878 yılının sonlarında tekrar İstanbul'a döndü ve kendisine ilgi gösterildi. 1879'da Anadolu kazaskerliği ve 1885'te de ısrarlı istekleri üzerine Rumeli kazaskerliği payeleri verildi. Devlet tarafından kendisine verilen maaş 1200 kuruştan 4500 kuruşa yükseltildi. Oğlu Şûrâ-yı Devlet üyesi, kardeşleri ise Meclis-i Maliye ve Meclis-i Maarif üyeliklerine getirildiler ve çeşitli payelerle taltif edildiler ve diğer aile fertlerine maaş bağladılar.[1]

İstanbul'a geldiğinde kendisine tahsis edilen evden şikayet etmesi üzerine padişah tarafından 1889 yılında Beşiktaş'taki Serencebey Yokuşu'ndan bir konak satın alınarak kendisine tahsis edildi. İkinci Meşrutiyet'in ilanından bir süre önce Büyükada'da yaşamaya başladı. İkinci Meşrutiyet'ten sonra sorgulandı ve sürgün edilmesi gündeme geldi. Büyükada'da gözetim altındayken 28 Mart 1909'da öldü.

II. Abdülhamid'le olan yakınlığından dolayı tenkit edilmiştir, falcı ve büyücü olmakla itham edilmiş ve zındık olduğuna dair bir eser yazılmıştır. Zaman zaman Arap misafirlerin ağırlanmasıyla ilgilendiği ve Arap vilayetlerindeki tarikat şeyhliği nüfuzundan yararlanılmaya çalışıldığı söylenir.[1]

Eserleri

  • en-Nefhatü'n-nebeviyye fi hidmeti'l-hilafeti'l-Hamidiyyeti'l-Osmaniyye
  • Kıladetü'l-cevahir
  • Davü'ş-şems
  • Zahiretü'l-me'ad

Türkçe yayınlanan eserleri

  • Tariku's-Savab
  • Rifai-Sayyadi Seyyidleri
  • Tariku's Savab Salavat-ı Şerifler
  • Yolun Esasları ve Edepleri
  • Da'ir-Reşad Li-sebili'l-İttihad ve'l-İnkıyad (Birlik ve İtaat Yoluna Davet)

Bibliyografya

  • Abdülhamid'in Cinci Hocası Ebü'l-Hüda, Süleyman Tevfik Özzorluoğlu

Kaynakça

  1. ^ a b c TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 36, sayfa: 217

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Meclis-i Âyan</span> Osmanlı parlamentosunun üst kanadı

Meclis-i Âyan, Osmanlı Devleti'nin Meşrutiyet sistemi içinde bir senato veya bir Üst Kamara benzeri bir kurum olup, Meclis-i Mebûsan ile birlikte Meclis-i Umumî'yi meydana getiren ve 23 Aralık 1876 tarihli Kanûn-ı Esâsî'ye (Anayasa) göre kurulmuş yasama organıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mehmed Said Paşa</span> 201. Osmanlı sadrazamı

Mehmed Said Paşa, Osmanlı devlet ve siyaset adamı. II. Abdülhamid saltanatında yedi kez ve İkinci Meşrutiyet döneminde iki kez olmak üzere, toplam dokuz dönemde dokuz yıla yakın sadrazamlık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Tevfik Okday</span> 209. ve son Osmanlı sadrazamı

Ahmet Tevfik Paşa, Osmanlı devlet adamı ve son Osmanlı sadrazamı.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Meşrutiyet</span> Osmanlı Devletinde ilk anayasal monarşi dönemi (1876–1878)

Birinci Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Aralık 1876'da II. Abdülhamid tarafından ilan edilen, anayasal monarşi rejiminin ilk dönemi. Bu dönemin anayasası Kanun-ı Esasi, yürütme organı padişah II. Abdülhamid, yasama organı ise Meclis-i Umumi'dir.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Meşrutiyet</span> Osmanlı Devletinde ikinci anayasal monarşi dönemi (1908–1920)

İkinci Meşrutiyet, Osmanlı Anayasası'nın, 30 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve Mebuslar Meclisinin Sultan Vahdettin tarafından 11 Nisan 1920'de tasfiyesi ile sona eren dönemdir. Bu dönemde parlamenter demokrasi, seçim, siyasi parti, askerî darbe ve diktatörlük olgularıyla tanışılmış, iki büyük savaş yaşanmış ve imparatorluğun dağılmasına tanık olunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah Galib Paşa</span>

Abdullah Galib Paşa, Osmanlı siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Ethem Paşa</span> Türk asker

Ethem Paşa, Türk asker ve devlet adamı. 1897 Osmanlı-Yunan Savaşı'nda Osmanlı Orduları Başkomutanı, 1909 yılında 2 hafta süreyle Harbiye Nazırı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Kostaki Musurus Paşa</span> Osmanlı diplomatı

Kostaki Musurus Paşa, Rum asıllı Osmanlı paşası.

<span class="mw-page-title-main">Avlonyalı Ferid Paşa</span> 207. Osmanlı sadrazamı

Avlonyalı Mehmed Ferid Paşa, Arnavut asıllı Osmanlı devlet adamı.

Paşmakçızade Abdullah Efendi, müderris, kadı, kazasker, Osmanlı şeyhülislamı.

Uryanizade Ahmed Esad Efendi, Osmanlı padişahı II. Abdülhamid döneminde 1878-1889 yılları arasında 11 yıllık süreyle Osmanlı Devleti'nin şeyhülislamlığı görevini yapmış bir din ve devlet adamıdır.

Mehmed Esad Efendi, Osmanlı Devleti şeyhülislamı, kazasker, müderris, Lehcetü'l-Lügat adlı sözlüğün yazarı.

Mustafa Zeki Paşa ya da Tophane Müşiri Zeki Paşa (1849-1914) Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'in en güvendiği Osmanlı generalleri ve devlet adamlarından biriydi. II. Abdülhamid döneminde 18 yıl boyunca Tophane Müşiri olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Ebu İshak İsmail Efendi</span>

Ebû İshâk İsmail Efendi 18. asırda şeyhülislamlık vazifesi yapan Osmanlı din adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mehmed Zeki Paşa</span>

Mehmed Zeki Paşa Osmanlı askeri.

Muhammed Esad Erbilî veya Şeyh Esad Erbilî, Nakşibendi şeyhi.

<span class="mw-page-title-main">Abdülhamid Zöhravî Efendi</span> Son Osmanlı döneminde Suriyeli gazeteci ve siyaset adamı

Abdülhamid Zöhravî Efendi ya da Abdülhamîd ez-Zehrâvî, (1855-1916), Son Osmanlı döneminde Suriyeli gazeteci ve siyaset adamı.

Mehmed Memduh Paşa (1839-1925), II. Abdülhamid dönemi Dahiliye nâzırıdır.

Daviçon Levi Efendi, Osmanlı Yahudi siyasetçi.

Necib Melhame,, Maruni asıllı son Osmanlı döneminde siyaset adamı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.