İçeriğe atla

Ebulfez Elçibey

Ebulfez Elçibey
2. Azerbaycan Cumhurbaşkanı
Görev süresi
16 Haziran 1992 - 24 Haziran 1993
Yerine geldiğiİsa Gamber (geçici)
Yerine gelenHaydar Aliyev
1. Azerbaycan Halk Cephesi Partisi Genel Başkanı
Görev süresi
16 Haziran 1989 - 22 Ağustos 2000
Yerine geldiğiMakam oluşturuldu.
Yerine gelenAli Kerimli
Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi
Ana Muhalefet Partisi Lideri [a]
Görev süresi
18 Ekim 1991 - 18 Mayıs 1992
Yerine geldiğiMakam oluşturuldu.
Yerine gelenİtibar Mammadov
Görev süresi
24 Haziran 1993 - 12 Kasım 1995
Yerine geldiğiİtibar Mammadov
Yerine gelenİtibar Mammadov
Görev süresi
4 Şubat 1996 - 1998
Yerine geldiğiİtibar Mammadov
Yerine gelenİtibar Mammadov
Kişisel bilgiler
Doğum Ebulfez Kadirgulu oğlu Aliyev
24 Haziran 1938
Keleki, Ordubad Rayonu, Nahçıvan ÖSSC, Azerbaycan SSC, SSCB
Ölüm 22 Ağustos 2000 (62 yaşında)
Ankara, Türkiye
Milliyeti Azerbaycanlı
Partisi Azerbaycan Halk Cephesi Partisi
Evlilik(ler) Helime Aliyeva
Çocuk(lar) Erturgut
Çilenay
Bitirdiği okul Bakü Devlet Üniversitesi
Dini İslam
İmzası

Ebulfez Elçibey veya Ebulfez Aliyev (Azerice: Əbülfəz Qədirqulu oğlu Əliyev (Elçibəy), 24 Haziran 1938 - 22 Ağustos 2000), akademisyen, 2. Azerbaycan cumhurbaşkanı, Azerbaycan Halk Cephesi Partisi'nin kurucusu ve ilk genel başkanı.

Hayatı

Gerçek adı Ebulfez Aliyev olan Ebulfez Elçibey Ordubad’ın Keleki köyünde doğdu. Babası aslen Güney Azerbaycan'dan olan Kadirgulu Bey ve annesi Anadolu'da doğup Keleki'ye göç etmiş Mehrinisa Hanım'dır. Babası 1943 yılında II. Dünya Savaşı'na katılmış ve bir daha kendisinden haber alınamamıştır.

Ebulfez Elçibey lise öğrenimini Nahçıvan'da almıştır. 1957-1962 yılları arasında Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi Şarkşinaslık Fakültesi Arap Filolojisi Bölümü'nde öğrenim görmüş ve aynı üniversitede 1965 yılında yüksek lisans yapmıştır. Öğrencilik yıllarında Azerbaycan tarihini ve Azerbaycan devrim tarihini öğreten dernekler kurmuştur.

1963-1964 yıllarında Mısır'da tercüman olarak çalışmıştır.

1969 yılında Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi'nde "Tolunoğulları Devleti (868-905)" konulu doktora tezini ünlü tarihçi Prof. Dr. Ziya Bünyadov'un danışmanlığında yazarak doktorasını tamamladı. Daha sonra bu doktora tezi kitap haline getirilerek yayına sunuldu.

1968-1975 yılları arasında Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi Asya ve Afrika Tarihi Bölümü'nde öğretim görevlisi olarak çalıştı.[1]

1970'lerde Azerbaycan'ın bağımsızlığı için çalışmalar yapan Elçibey 1975'te milliyetçilik suçundan 1,5 yıl hapis yattı.[2]

Serbest bırakıldıktan sonra, 1977'den itibaren Azerbaycan Milli İlimler Akademisi El Yazmaları Enstitüsü'nde araştırma görevlisi olarak çalışmaya başladı ve daha sonra burada öğretim üyeliği ve Anabilim Dalı Başkanlığı gibi akademik görevlerde bulundu.[3]

Elçibey 22 Ağustos 2000’de 62 yaşında prostat kanseri nedeniyle tedavi gördüğü Ankara'da ölmüştür.

Defin törenine sekiz yüz bin kişi katılmıştır. Dönemin Azerbaycan cumhurbaşkanı Haydar Aliyev törene katılmış, Elçibey'in cenazesi önünde baş eğmiştir. Haydar Aliyev'in salona giriş yaptığı zaman salondakiler onu "Elçibey!" sloganlarıyla karşılamışlardır.

Siyasi kariyeri

1989'da Azerbaycan Halk Cephesi'ni kurdu ve AHC başkanı seçildi. Elçibey liderliğinde AHC 1990 Azerbaycan SSC genel seçimlerine katıldı ve 45 milletvekili ile Azerbaycan SSC Yüksek Sovyetinde temsil hakkı kazandı. Yüksek Sovyet'te muhalif milletvekilleri AHC liderliğinde Bağımsız Azerbaycan Demokratik Blokunu (İttifakını) kısaca DEMBLOK'u oluşturdu. DEMBLOK'cular bağımsızlık için çalışmalar yürütmüş, ilk kez bağımsızlık için oylama düzenlemiş ve bu oylamada 47 milletvekili bağımsızlığın leyhine oy kullanmış ve tarihe istiklalci milletvekilleri olarak geçmiştir.

Ayaz Mütallibov yönetimine muhalif olan AHC 15 Mayıs Darbesini gerçekleştirerek yönetimi ele aldı. Geçici cumhurbaşkanı olan İsa Gamber 7 Haziran 1992 tarihinde 2. Azerbaycan cumhurbaşkanlığı seçimini düzenledi. Seçimlerde geçerli oyların %59,4 alan Elçibey 2. Azerbaycan cumhurbaşkanı seçildi ve 16 Haziran 1992 günü Azerbaycan Millî Meclisi'nde düzenlenen yemin töreninde cumhurbaşkanlığı yemini etti.

Elçibey Birinci Karabağ Savaşı'nda yanlış adımları sebebiyle cephe komutanı Suret Hüseynov'u 1993'te görevden almıştır. Fakat Rusya'nın Azerbaycan'ı terk ederken bıraktığı silahları alan Suret Hüseynov Gence'de darbe girişimini başlatmış ve tanklarını Bakü'ye yöneltmiştir. Elçibey'in istifasını talep eden Suret Hüseynov Gence Darbesinin lideri olarak cumhurbaşkanıyla görüş talep ediyordu. Elçibey yardım için dönemin Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti Yüksek Meclis Başkanı Haydar Aliyev'i Nahçıvan'dan Bakü'ye davet etti. Haydar Aliyev'in Bakü'ye gelip Elçibey'le görüşmesinin ardından Elçibey, iç savaşı önlemek sebebiyle 17 Haziran 1993'te gece yarısı başkent Bakü'den ayrılarak Nahçıvan'a gitti. 24 Haziran günü bir zamanlar Halk Cephesi'nin liderlerinden olan İtibar Memedov'un parlamentoya sunduğu önergeyle Elçibey'in cumhurbaşkanlığı düştü ve yetkileri iktidar boşluğunda parlamento başkanlığını üstlenen Haydar Aliyev'e devredildi.[4] Yönetimi ele alan Aliyev, önce Azerbaycan Cumhuriyeti Yüksek Sovyeti Başkanı seçildi. 30 Haziran 1993 tarihinde Suret Hüseynov'u başbakan olarak atadı. Ardından 1 Eylül 1993 tarihinde güven oylaması referandumu düzenlenmiş ve yüzde 98 oyla halkın Elçibey'i cumhurbaşkanı olarak desteklemediği açıklanmıştır. 3 Ekim 1993 tarihinde düzenlenen cumhurbaşkanlığı seçiminde ise Haydar Aliyev %98,8 oyla cumhurbaşkanı seçilmiştir. 7 Ekim 1994 tarihinde Haydar Aliyev Suret Hüseynov'u görevden aldı ve Suret Hüseynov hakkında cinayet suçlaması sebebiyle hapsedilmiş, dokunulmazlığı ve Milli Kahraman unvanı elinden alınmıştır. Tüm bunlar yaşanırken Elçibey kendisinin seçildiği zamandan 5 yıl sonrasına kadar, yani 1997 tarihine kadar legal cumhurbaşkanı olduğunu ve alınan hiçbir kararı tanımadığını ilan etti.

Elçibey 4 yıl 4 aydan sonra, Ekim 1994 tarihinde Keleki'den Bakü'ye dönmüştür. Yıllardır de-jure sürdürdüğü Azerbaycan Halk Cephesi başkanlığını de-facto sürdürmüştür. Elçibey hızla siyasete geri dönmüş ve seçimlere katılma kararı almıştır. Bağımsız Azerbaycan'da düzenlenen ilk genel seçimler için partileşme süreci başladığı için Azerbaycan Halk Cephesi de partileşerek Azerbaycan Halk Cephesi Partisi'ne dönüştü. Seçimlere Elçibey liderliğinde katılan parti 3 sandalye kazanarak ana muhalefet partisine dönüştü. Elçibey 1998 Azerbaycan cumhurbaşkanlığı seçimine katılmayı düşünse de, muhalefetin aldığı ortak kararla seçimi boykot etmiştir. 2000 Azerbaycan genel seçimleri döneminde Elçibey'in sağlığının yerinde olmaması, parti içi muhalefetin yükselmesi, partinin "klasikler" ve "reformcular" koluna bölünmesi partide karışıklıklara sebep oldu. Elçibey sağ iken hiçbir bölünmeyi desteklememiştir. Ortak liste hazırlatan Elçibey partinin her iki kanadından seçimlere adaylar çıkarılacağını açıklamıştır. 22 Ağustos 2000 tarihinde Elçibey'in vefatı üzerine düzenlenen kurultayda Ali Kerimli AHCP'nin yeni genel başkanı seçilmiş ve Elçibey'in hazırladığı ortak listeyle parti seçimlere katılarak 6 milletvekili çıkarmayı başarmıştı.

Elçibey aynı zamanda Bakü'ye döndükten sonra Bütün Azerbaycan Birliği'ni kurarak çalışmalarını Kuzey ile Güney Azerbaycan'ın birleşmesi üzerine yoğunlaştırmıştır.

İdeolojisi

Elçibey Azerbaycan'ın SSCB içinde bir sömürge olduğunu söylemiş ve ülkenin bağımsız, demokratik bir cumhuriyet olacağına inanmıştır. Sosyalizm'e karşıydı. Atatürk'ten, Gandhi'den ve Mehmed Emin Resulzade'den etkilenmiştir. Kuzey ve Güney Azerbaycan'ın mutlaka birleşmesi ve Dağıstan'a, Gürcistan'a ve Ermenistan'a verilen toprakların tekrar Azerbaycan'a geri verilmesini, dolayısıyla Bütün Azerbaycan ideolojisini savunmuştur. Elçibey Turan'ın yolunun Bütün Azerbaycan'dan geçtiğini iddia ediyordu.

Kasım Azerbaycan cumhurbaşkanı olarak 1993'te Anıtkabir'i ziyaret etmiş ve Anıtkabir özel defterine şu cümleleri yazmıştır: "Ey büyük Türk'ün büyük komutanı! Seni ziyaret etmekle özüm ve milletim adına şeref duydum. Senin Askerin."[5]

Yazdığı kitaplar

  • "Tolunoğulları Devleti", İstanbul, 1997. Ebülfez Elçibey, ISBN 975-437-215-2
  • "Bütöv Azərbaycan yolunda"("Bütün Azerbaycan Yolunda"), İstanbul, 1998; Bakı(Bakü), 2004
  • "Müstəqillik[Bağımsızlık]: ikinci cəhd(Kısım)", Bakı(Bakü), 2001
  • "Siz xalqın sevgisilə haqqa çatacaqsınız"("Siz halkın sevgisiyle hakka ulaşacaksınız"), Bakı(Bakü), 2001

Hakkında yazılan kitaplar

Türkiye Türkçesi

  • "Elçibey'le 13 Saat", Turan Yayıncılık, Adalet Tahirzade, 2001, ISBN 975-7893-30-7.
  • "Elçibey Dönemi Azerbaycan Dış Politikası (Haziran 1992-Haziran 1993) Bir Bağımsızlık Mücadelesinin Diplomatik Öyküsü", Asam, Nazim Cafersoy, 2001, ISBN 975-6769-25-4.
  • "Elçibey", Ötüken Neşriyat, Uğur Güler, 2006, ISBN 975-437-547-X.
  • "Elçibey'in Düşünceleri ve Kanun Devleti", Berikan Yayınevi, Şeyda Kemaloğlu-Muhammet Kemaloğlu, 2007, ISBN 9752671911.
  • "Elçibey Azerbaycan'ın Unutulmaz Lideri", Türk Edebiyatı Vakfı, Yavuz Bülent Bakiler, 2009, ISBN 9756186428.
  • "Bey", Rıhtım Yayınları, Helime Hanım Halilova, 2009, ISBN 9789944074339.
  • Ebülfez Elçibey, Ötüken Neşriyat, Çilenay Samedbeyli, 2022, ISBN 978-625-408-214-6
Elçibey'in Bakü, Fahri Hiyabanı Mezarlığı'nda bulunan anıt mezarı

Azerbaycan Türkçesi

  • "Əbülfəz Elçibəy: "Bu, mənim taleyimdir"", Bakı, 1992. Tərtibçilər: Becan İbrahimoğlu, Ədalət Tahirzadə
  • "Deyirdim ki, bu quruluş dağılacaq", Bakı, 1992. Tərtibçi: Ədalət Tahirzadə
  • "Demokratiya və azadlıq", İstanbul, 1992.
  • "Azərbaycan türklərinin azadlıq elçisi Əbülfəz Əli Elçibəy", İstanbul, 1992. Kamil Vəli Nərimanoğlu
  • "Elçibəy və Azərbaycan", İstanbul, 1994, Akın Səmədoğlu.
  • "Əbülfəz Elçibəy. Tarixdən gələcəyə", İstanbul, 1995, Fazıl Mustafa.
  • "Elçi Bəy", Bakı, 1999, Ədalət Tahirzadə.
  • "Elçibəy ilə birlikdə otuz il", İstanbul, 1999, Oqtay Məmmədov.
  • "Savalanda görüşənədək, Bəy!" Bakı, 2000. Tərtibçi: Ədalət Tahirzadə
  • "Elçibəylə 13 saat üz-üzə", Bakı, 1999; İstanbul, 2001. Ədalət Tahirzadə
  • "Prezident Elçibəy", Bakı, 2001. Ədalət Tahirzadə
  • "Əbülfəz Elçibəy: Mən qurtuluşçuyam!", Bakı, 2002. Tərtibçi: Ədalət Tahirzadə
  • "Elçi düşüncələri", Bakı, 2002. Tərtibçilər: Ədalət Tahirzadə, Mircəlal Yusifli
  • "Qurtuluş və bütövlük yolu" (Elçibəylə 6 söhbət). Bakı, 2003. Ədalət Tahirzadə

Notlar

  1. ^ Anayasal makam değildir

Kaynakça

  1. ^ "Ebulfez Elçibey vefatının 21. yılında anılıyor". Anadolu Ajansı. 22 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  2. ^ "Milliyetçilik Suçundan bir buçuk yıl hapis yattı". 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2016. 
  3. ^ "Türklüğe ve Bağımsızlığa Adanmış Bir Ömür: Ebulfez Elçibey". 22 Ağustos 2020. 22 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2022. 
  4. ^ "Ebulfez Elçibey: Karabağ'ı geri almak isteyen, Rusya ve İran'la yıldızı barışmayan Türkiye sevdalısı Azeri lider". BBC Türkçe. 24 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2023. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2019. 
Wikimedia Commons'ta Ebulfez Elçibey ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
Siyasi görevi
Önce gelen:
Ayaz Muttalibov
Azerbaycan Cumhurbaşkanı
1992-1993 		Sonra gelen:
Haydar Aliyev

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Haydar Aliyev</span> 3. Azerbaycan cumhurbaşkanı

Haydar Alirıza oğlu Aliyev Azerbaycanlı siyasetçi, Azerbaycan Cumhuriyeti'nin üçüncü cumhurbaşkanı, Nahçıvan Yüksek Meclisi'nin 3. Başkanı. Aynı zamanda Azerbaycan'ın görevdeki cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in babasıdır. Azerbaycan'ın "ümummilli lider" ve "ulu önder" unvanlarını taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Azerbaycan Partisi</span> Azerbaycanda bir siyasi parti

Yeni Azerbaycan Partisi, Azerbaycan'da 91'lerin talebiyle 21 Kasım 1992 tarihinde Haydar Aliyev'in liderliği ile 550 kişilik kurucu üyenin katılımıyla gerçekleşen Kuruluş Kurultayı ile kurulan, 18 Aralık 1992 tarihinde Adalet Bakanlığınca resmi kayda alınan siyasi parti.

Suret Hüseynov, 1. Karabağ Savaşı'nda rol alan Azerbaycanlı komutan ve 1993-1994 yılları arasında Azerbaycan başbakanı olan siyasetçiydi.

Azerbaycan Halk Cephesi Partisi veya kısaca AHCP, Azerbaycan'daki muhalif siyasi parti. 1989'da 15 kurucu üye liderliğinde kuruldu. 1989-1992'li yıllarda Azerbaycan'da büyük güç ve söz sahibi olan siyasi kuruluş olmuştur. 1995'te partileşme sürecine girdi. 1995'te Partinin 1. (Kuruluş) Kurultayı düzenlendi ve parti resmen kuruldu. 1 Eylül 1995 tarihinde parti resmî kayıtlara alındı. Şu anda Demokratik Kuvvetlerin Millî Şurası'nin üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ejder İsmailov</span> Azeri siyasetçi

Ejder İsmailov ya da Ejder Tağıoğlu, Azeri filolog ve siyasetçi. Yeni Azerbaycan Partisi'nin en aktif kurucu üyeleri olan 91`lerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan'da siyaset</span>

Azerbaycan'da siyaset yarı başkanlık cumhuriyeti çerçevesinde gerçekleşirken, Azerbaycan Cumhurbaşkanı Devlet başkanı'dır, Azerbaycan'ın Başbakanı'sa, hükûmet başkanlığı yapıyor. İcra gücü cumhurbaşkanı ve hükûmet tarafından uygulanmaktadır. Yasama yetkisi hem hükûmet hem de parlamentoya aittir. Yargı — yürütme ve yasama organından bağımsızdır.

<span class="mw-page-title-main">Fazıl Mustafa</span> Azerbaycan Cumhuriyeti Milli Meclisinin milletvekili

Fazıl Mustafa, 3., 4.,5. ve 6. dönem Azerbaycan Cumhuriyeti Milli Meclisi milletvekili.

<span class="mw-page-title-main">Fezail Ağamalı</span> Azeri politikacı ve profesör

Fezail Ağamalı, Azerbaycanlı siyasetçi, Ana Vatan Partisinin genel başkanı ve tarih bilimleri profesörü.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan Millî İstiklâl Partisi</span>

Azerbaycan Millî İstiklal Partisi veya kısaca AMİP, bağımsız Azerbaycan tarihinde ilk resmî kayda alınan siyasi parti. Parti dönemin Azerbaycan Halk Cephesi kurucusu İtibar Mammadov liderliğinde kurulmuştur. 1992-1993 ve 1995-2000'li yıllarda ana muhalefet partisi olmuştur.

18 Ekim 1991'de Bağımsızlığın ilanıyla Azerbaycan Cumhuriyeti’nin yeniden kuruluşundan bu yana 4 farklı Azerbaycan vatandaşını cumhurbaşkanı yapan 8 Cumhurbaşkanlığı seçimi yapıldı. Ayaz Mutallibov 1 defa, Ebulfez Elçibey 1 defa, Haydar Aliyev 2 defa, İlham Aliyev 4 defa cumhurbaşkanlığına seçildiler.

2. Azerbaycan Hükûmeti veya Elçibey Hükûmeti Azerbaycan Halk Cephesi lideri Ebulfez Elçibey'in kurduğu hükûmettir.

Azerbaycan Demokratik İstiklâl Partisi veya kısaca ADİP, Haydar Aliyev'in hükûmetin başına geçtikten sonra Azerbaycan Millî İstiklâl Partisi üyelerine hükûmette temsil edilmeyi tekif etmesi üzerine bu teklife ılımlı yanaşan parti üyeleri Gabil Hüseynli liderliğinde 1993 tarihinde kurulan siyasi parti.

<span class="mw-page-title-main">İtibar Memmedov</span>

İtibar Selidar oğlu Memmedov, Azerbaycan Millî İstiklâl Partisi'nin kurucusu ve ilk genel başkanı (1992-2003), Azerbaycan ana muhalefet partisi lideri, Azerbaycan Cumhuriyeti Milli Meclisi 1. dönem milletvekili, Azerbaycan Cumhuriyeti Yüksek Sovyeti milletvekili (1990-1995), Azerbaycan Halk Cephesi kurucu üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Kudret Hasanguliyev</span>

Kudret Muzaffer oğlu Hasanguliyev, Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi 2., 3., 4., 5. ve 6. dönem milletvekili (2003-), Meclis Hukuk Politikası ve Devlet Kuruculuğu Komite Başkan Yardımcısı, Bütün Azerbaycan Halk Cephesi Partisi'nin kurucu genel başkanı. 2003, 2008, 2013 ve 2018 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde cumhurbaşkanı adayı.

1993 Azerbaycan darbesi, 1993 yılında dönemin Azerbaycan Cumhurbaşkanı Ebulfez Elçibey'e karşı Suret Hüseynov tarafından gerçekleştirilen askerî darbe girişimidir. Darbe girişimi sonucunda Elçibey görevinden ayrılmış, yerine Haydar Aliyev geçmiştir. Hüseynov ise Aliyev tarafından başbakan olarak atanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Asım Mollazade</span>

Asım Nazım oğlu Mollazade, siyasetçi, Demokratik Islahatlar Partisi kurucu genel başkanı, Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi 2., 3., 4., 5. ve 6. dönem milletvekili, Azerbaycan Halk Cephesi Partisi eski genel başkan yardımcısı (1994-2005), tıp bilimleri doktoru.

<span class="mw-page-title-main">Adalet Tahirzade</span>

Adalet Şerif oğlu Tahirzade ; öğretmen, dilbilimci, filolog-metin bilimcisi, tarihçi, gazeteci, profesör doktor, eski Eğitim Bakanı Yardımcısı.

<span class="mw-page-title-main">1992 Azerbaycan cumhurbaşkanlığı seçimi</span>

7 Haziran 1992 yılında Azerbaycan'da yapılan ikinci cumhurbaşkanlığı seçimidir. Bu seçim 70 yılı aşkın süre sonra komünist etkisi altında olmadan yapılmış ilk seçimdir. Cumhurbaşkanlığı için beş aday ön plandaydı. Adaylar arasında Azerbaycan Halk Cephesi lideri Ebulfez Elçibey, eski meclis başkanı Yakub Mammadov, Demokratik Reform Hareketi lideri ve Adalet Bakanı İlyas İsmailov, Halk Demokratik Grupu lideri Refik Abdullayev (Turabhan) ve Demokratik Entelijansiya Birliği adayı Nizami Süleymanov yer aldı. Seçime katılabilmek için her adayın en az 20.000 imza toplaması ve bunları Merkezî Seçim Komisyonuna sunması gerekiyordu. Haydar Aliyev, altmış beş yaşından büyük adayları yasaklayan anayasa hükmü nedeniyle aday olamadı. Mevcut hükûmet, uluslararası gözlemcilerin seçimleri izlemesine izin vermeyi kabul etti. Elçibey'in karşısındaki en güçlü rakip İtibar Mammadov, seçimden birkaç gün önce adaylıktan çekilerek Ermenistan ile aralarındaki savaş bitene kadar seçimin ertelenmesi yönünde çağrıda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">1998 Azerbaycan cumhurbaşkanlığı seçimi</span>

11 Ekim 1998 yılında Azerbaycan'da yapılan dördüncü cumhurbaşkanlığı seçimidir. Seçmen katılımın 78.92% olduğu oylamada oyların 78.92'ini alan Yeni Azerbaycan Partisi'nin adayı Haydar Aliyev ikinci bir dönemi için tekrar cumhurbaşkanı seçilmiştir.

Elçibeycilik, Elçibeyseverlik, veya Elçibey yolu, Azerbaycan Ulusal Özgürlük Harekâtı liderlerinden olan ve 1992–1993 yıllarında iktidar olmuş Azerbaycan cumhurbaşkanı Ebulfez Elçibey'in siyasi fikirlerini takip eden ideolojidir. Bu eğilim demokratizm, cumhuriyetçilik, sosyal adalet, Azerbaycancılık, Türkçülük, Bütün Azerbaycan fikrinin savunulması, Azerbaycan Halk Cumhuriyeti'ne bağlılık ve Türkiye'ye yakınlık ile tanımlanır. Elçibey'in istifası ve ölümünün ardından çeşitli parti, örgüt ve politikacılar Elçibeycilik ideolojisine bağlı kaldılar. Elçibey döneminde başbakan olan Penah Hüseyn'e göre, 1993'ten beri muhalefette olan Elçibeycilik, YAP hükûmeti ve Aliyevciliğin ideolojik rakibidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.