İçeriğe atla

Eberhard Zangger

Eberhard Zangger
Doğum1958 (65-66 yaşında)
Kamen, Almanya
Milliyet  İsviçre
VatandaşlıkAlmanya
EğitimKiel Üniversitesi
Stanford Üniversitesi
MeslekJeoarkeolog

Eberhard Zangger (d. 1958 Kamen, Almanya) İsviçreli bir Jeoarkeolog ve bir kurumsal iletişim ve halkla ilişkiler danışmanıdır. 1994'ten beri MÖ 2. binyılda Batı Anadolu'da bir Luvi Uygarlığı'nın var olduğunu öne sürmektedir..

Hayatı ve Çalışmaları

Kiel Üniversitesi'nde jeoloji ve paleontoloji alanında eğitim alan Eberhard Zangger 1984 ve 1988 yılları arasında Stanford Üniversitesi'nde doktora programını bitirdi.[1] Daha sonra Cambridge Üniversitesi, Yer Bilimleri Bölümü'nde uzman araştırma görevlisi olarak çalıştı (1988–91).[2] Haziran 1991'de İsviçre'nin Zürih şehrinde Geoarcheology International[3] adlı danışmanlık ofisini kurdu ve 1991 yılı Haziran ayından, 1999 yılına kadar doğu Akdeniz'de altı arkeoloji projesine katıldı.

Zangger 1982 yılında jeoarkeoloji alanına odaklanmaya başladı. İlk araştırma çalışması ve keşiflerine Neolitik Orta Yunanistan'daki Dimini Magoula'nın sahil durumu, Argos Ovası'ndaki Lerna Gölü'nün[4] boyutu, Miken nehrinin yön değiştirdiği dönem ve bu işlemin fonksiyonu, Tiryns'in aşağı kentinin boyutu, Asine'nin adaya özgü karakteristikleri, tatlı suyla işleyen mekanizması dahil Pilos'taki[5] Nestor yapay limanı ve orta Girit'te Minos dönemine ait Monastiraki'deki insan yapımı baraj dahildir.

Zangger 1992 yılında Platon'un Atlantis'ini Troia olarak yorumlayarak uluslararası alanda tanındı.[6][7] Zangger'e göre Platon, Atlantis konusundaki efsanevi anlatımı için Troia hikâyesinin Mısır versiyonunu kullanmıştır. Zangger görüşünü Miken kültürü ile Platon'un Atlantis'in karşısındaki Yunan uygarlığı hakkında söyledikleri arasındaki kıyaslamalar kadar Troia Savaşı ve Yunanlarla Atlantisliler arasındaki savaş hatıraları arasındaki benzerliklere de dayandırır. Zangger 1992 yılında, Troia'nın arkeologların varsaydığından çok daha büyük olması gerektiği ve şehrin modern taşkın yatağının içinde yapay limanlarının olması gerektiği sonucuna vardı. 1993'te Oxford Journal of Archaeology'de yayınlanan bir makalesinde Zangger Platon'un Atlantis tasviriyle Troia'nın Geç Bronz Çağı'na ait çeşitli anlatımları arasındaki sayısız ortak noktaya işaret etti.[8]

Zangger 1994 yılında bir başka kitapta MÖ 13. yüzyılda Doğu Akdeniz'de yer alan siyasi ve ekonomik gelişmelerin bir kronolojisini sundu.[9] Zangger bu sefer Troia Savaşı efsanesini, MÖ 1200 civarında Doğu Akdeniz etrafındaki pek çok ülkenin yok olmasına yol açan önemli bir savaşın anısı olarak yorumladı. Zangger'in genel anlamdaki amacı, Doğu Akdeniz'de MÖ 1200 civarında Bronz Çağı'nın sona erişinin nedenini açıklayabilmekti. Arkeoloji alanındaki egemen görüşün aksine, Zangger Arzawa, Mira, Wilusa ve Lukka gibi Luvi krallıkları ve Seha Nehri Ülkesi dahil, Hitit belgeleri yoluyla bilinen Batı Anadolu devletlerine daha büyük önem atfetti. Zangger'e göre, bu ufak tefek krallıklar birlikte hareket etmiş olsalardı, Miken döneminde Yunanistan'ın veya Minos döneminde Girit'in elde ettiği ekonomik ve askeri önemle boy ölçüşecek hale gelebilirlerdi.[10]

Zangger üçüncü kitabında MÖ 12. yüzyılda, Troia Savaşı sonrasındaki gelişmeleri ele aldı.[11] Zangger'e göre Deniz Kavimlerinin istilalarından ve Troia Savaşı'ndan kurtulan dağınık topluluklar İtalya’da ve Suriye/Filistin’de yeni yerleşim yerleri oluşturmuştur ve Etrüsk ile Fenike kültürleri de bu şekilde doğmuştur. Zangger aynı zamanda doğal felaketlerin kültürel değişimleri tetikleme açısından da rollerinin fazla abartılmaması gerektiğini öne sürdü. Ona göre doğa bilimcileri ve şehircilik ile hidrolik mühendislik uzmanlarının arkeoloji konusunda daha bilgili olması gerekir.

Zangger, Hannover’deki Federal Jeoloji Bilimi ve Doğal Kaynaklar Enstitüsünün işbirliği ile yer altına nüfuz edebilen radar tekniklerini kullanarak yerleşim katmanlarını ve yapay limanları bulmak için Troia düzlüğünde helikopterli bir jeofiziksel keşif çalışması hazırladı.[12] Türkiye Cumhuriyeti Kültür Bakanlığı bu projenin yürütülmesine izin vermedi. Zangger 2001’de Heidelberg Bilim Akademisi’nde düzenlenen Troia konulu bir sempozyumda verdiği bir konferansta, Troia’daki kazıları yürüten Manfred Korfmann’la arasındaki şiddetli bilimsel anlaşmazlıktan dolayı bu alandaki araştırmalarına son verdiğini açıkladı.[13]

1999 sonbaharında, Zangger kurumsal iletişim ve halkla ilişkiler alanlarında işletme danışmanlığına başladı.[14] 2002 yılında kurumsal iletişim danışmanlığı veren science communication GmbH şirketini kurdu.

Zangger Nisan 2014’te kâr amacı gütmeyen bir vakıf olan Luwian Studies’in başkanlığını üstlendi. Zürih Kantonu’nun (İsviçre) ticaret siciline göre vakfın amacı “MÖ 2. binyılda Batı Anadolu’yu incelemek ve bu konudaki bilgileri yaymak”tır.[15]

Eberhard Zangger 2005 ile 2015 yılları arasında toplam sekiz kez, manastırların kış seminerlerinde konferans vermek amacıyla davet edilmiştir. Bu konferanslara çeşitli zamanlarda farklı alanlarda Nobel ödülü almış 46'dan fazla bilim adamı katılmıştır. Almanya'nın en ünlü haber dergisi „Der Spiegel“ 1992 ile 1999 yılları arasındaki yayınlarında, Zangger'ın projelerine ve yayınlarına bir kere manşetten olmak üzere yediden fazla Makale ile yer vermiş ve onu antik dönemin Einstein'ı olarak nitelendirmiştir. Alman yazar Gispert Haefs, Troja (1997) isimli romanında Eberhard Zangger'e, „Tsanghar“ adlı bir roman figürü ismi ile edebi bir eser adamıştır.

Dış bağlantılar

Luwian Studies Vakfı 5 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Makale ve Kitapları

  • The Landscape Evolution of the Argive Plain (Greece). Paleo-Ecology, Holocene Depositional History and Coastline Changes. Stanford University'de doktora tezi, University Microfilm International, Ann Arbor, Michigan 1988.
  • Prehistoric Coastal Environments in Greece: The Vanished Landscapes of Dimini Bay and Lake Lerna. İçinde: Journal of Field Archaeology 18 (1): 1-15. 1991.
  • Geoarchaeology of the Argolid. İçinde: Argolid, cilt 2. Ed: German Archaeological Institute, Berlin 1993. Gebrüder Mann Verlag, 149 sayfa, 1993 ISBN 3-7861-1700-4
  • The Island of Asine: A paleogeographic reconstruction. İçinde: Opuscula Atheniensa XX.15: 221-239. 1994
  • Zangger, Eberhard; Michael Timpson, Sergei Yazvenko, Falko Kuhnke ve Jost Knauss: The Pylos Regional Archaeological Project; Landscape Evolution and Site Preservation. İçinde: Hesperia 66 (4): 549-641. 1997
  • Athanassas, Constantin ve diğerleri: Exploring Paelogreographic Conditions at Two Paleolithic Sites in Navarino, Southwest Greece, Dated by Optically Stimulated Luminescence. İçinde: Geoarchaeology 27: 237-258. 2012
  • Plato’s Atlantis Account: A distorted recollection of the Trojan War. İçinde: Oxford Journal of Archaeology 18 (1): 77-87. 1993
  • The Flood from Heaven – Deciphering the Atlantis Legend. Sidgwick & Jackson, Londra; 256 sayfa 1992 ISBN 0-283-06084 0
  • Ein neuer Kampf um Troia – Archäologie in der Krise. Droemer Verlag. Munich, 352 sayfa 1994 ISBN 3-426-26682-2 (İngilizce: The Future of the Past: Archaeology in the 21st Century. Weidenfeld & Nicolson, London 2001 ISBN 0-297-64389-4)
  • Zangger, Eberhard, Michael Timpson, Sergei Yazvenko ve Horst Leiermann: Searching for the Ports of Troy. İçinde: Environmental Reconstruction in Mediterranean Landscape, ISBN 978-1-900188-63-0
  • Some Open Questions About the Plain of Troia. İçinde: Troia and the Troad – Scientific Approaches. Springer, Berlin, 317-324. 2003 ISBN 3-540-43711-8
  • Zangger, Eberhard ve Serdal Mutlu: Troia’daki Yapay Limanlar ve su Mühendisliğı: Bir JeoArkeolojik Çalışma Hipotezi. İçinde: Olba – Mersin Üniversitesi Kilikia Arkeolojisini Araştırma Merkezi yayınları 23, 2015.

Kaynakça

  1. ^ "Eberhard Zangger'ın (o zamanlar Eberhard Finke) Stanford University'de doktora tezi". 13 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  2. ^ Tjeerd van Andel, Eberhard Zangger, Anne Demitrack. "Land Use and Soil Erosion in Prehistoric and Historical Greece" (PDF). Journal of Field Archaeology, Vol. 17 (1990). 29 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  3. ^ "Author bibliography by Hachette Australia". 13 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2012. 
  4. ^ "Prehistoric Coastal Environments in Greece: The Vanished Landscapes of Dimini Bay and Lake Lerna" in Journal of Field Archaeology 18 (1991) s 1–15 Özet 6 Şubat 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ "The Pylos Regional Archaeological Project". 8 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  6. ^ "The Flood from Heaven – Deciphering the Atlantis Legend." Sidgwick & Jackson, London, 1992
  7. ^ "Wegweiser nach Utopia". Der Spiegel (Almanca). 11 Mayıs 1992. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  8. ^ "Plato's Atlantis account - a distorted recollection of the Trojan War". Oxford Journal of Archaeology, Cilt 12, No 1, sayfa 77–87, Mart 1993. 28 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  9. ^ "The Future of the Past: Archaeology in the 21st Century." Weidenfeld & Nicolson, Londra, 2001
  10. ^ "Who Were the Sea People?". Saudi Aramco World Cilt 46, No 3 (Mayıs/Haziran 1995). 5 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  11. ^ "Ein neuer Kampf um Troia – Archäologie in der Krise." Droemer Verlag, Münih, 1994
  12. ^ "Das Puzzle des Philosophen". Der Spiegel (Almanca). 28 Aralık 1998. 13 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  13. ^ Zick, Michael. "Das Enfant terrible". Bild der Wissenschaft No 6/2001 (Almanca). 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  14. ^ Gabriela Bonin: „Geoarchäologie: Provokateur Eberhard Zangger“ 3 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca), Merian, Kreta, Ekim 2000
  15. ^ "Luvi Araştırmalarının Zürih Kantonu ticaret sicilindeki kaydı". 8 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan</span> Güneydoğu Avrupada bir ülke

Yunanistan, resmî adıyla Helen Cumhuriyeti, Güneydoğu Avrupa'da bulunan bir ülkedir. Nüfusu 2022 itibarıyla yaklaşık 10,3 milyon olan ülkenin en büyük şehri ve başkenti Atina'dır. Kuzeybatısında Arnavutluk, kuzeyinde Kuzey Makedonya ve Bulgaristan, kuzeydoğusunda Türkiye, doğusunda Ege Denizi, batısında İyon Denizi, güneyinde Girit Denizi ve Akdeniz ile sınırlanan Yunanistan, Avrupa, Asya ve Afrika'nın kavşağında stratejik bir konumda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Atlantis</span> efsanevi kıta

Atlantis, Platon'un Timeos ve Critias diyaloglarında ulusların kibirlerini alegorik bir şekilde anlatmak için kullandığı efsanevi bir ada.

<span class="mw-page-title-main">Troya</span> Anadolunun kuzeybatısında Homeros döneminden kalma antik kent

Truva, Kaz Dağı (İda) eteklerinde tarihî bir kenttir. Çanakkale il sınırları içinde, günümüzde Hisarlık olarak adlandırılan arkeolojik bölgede yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Tlos</span>

Tlos bugün Muğla'nın Seydikemer ilçesi yakınlarında yer alan kadim bir Likya kentiydi. Likya'nın en önemli yerleşimlerinden biri olan Tlos Antik Kenti, Fethiye İlçesi’nin yaklaşık 42 km doğusundaki Yaka Köyü sınırları içerisinde kalmaktadır. Bölgenin en yüksek dağları olan Akdağlar'ın (Kragos) sarp batı yamaçlarında başlayan antik yerleşim, Eşen Nehri'nin getirdiği alüvyonlarla oluşmuş vadi düzlüğüne kadar ulaşır. Ayrıca güneydeki Saklıkent Kanyonu ile kuzey yönde bulunan Kemer Beldesi antik kentin egemenlik sınırlarını çizer.

<span class="mw-page-title-main">Miken uygarlığı</span> Antik Yunanistanda Tunç Çağının son evresinde yaşanan dönem

Miken uygarlığı, MÖ yaklaşık 1600-1100 yılları arasında Antik Yunanistan'da Tunç Çağı'nın son evresinde hüküm sürmüş olan uygarlıktır. Saray devletleri, şehir örgütlenmesi, yazı sistemi ve sanat eserleriyle Yunanistan'daki ilk gelişmiş uygarlıktır. Dönem özelliklerinin en belirgin gözlemlendiği Miken sitesi uygarlığa adını vermiştir. Bazı araştırmacılar, Miken Yunanistan'ını Hitit metinlerinde adı geçen Ahhiyava Ülkesi ve Homeros'un bahsettiği Akaları ile bir kabul etmekte olsalar da bu görüş tartışmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Luvice</span>

Luvice veya Luvi dili Anadolu dillerine mensup bir dildir. Aynı zamanda Hititlerin de hiyeroglif yazılarında kullandıkları dildir. Mısır ve Girit hiyeroglif yazısından farklı olan bu hiyeroglif yazısı, daha çok mühürlerde ve kaya anıtları gibi büyük yazıtlarda kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Klasik Antik Çağ</span>

Klasik antik çağ, MÖ 8. yüzyıl ile MS 5. yüzyıl arasındaki Greko-Romen dünyası denen, Antik Yunanistan ve Antik Roma'nın iç içe geçmiş uygarlıklarını kapsayan, Akdeniz merkezli kültürel tarih dönemidir. Bu çağ, hem Yunan hem de Roma toplumlarının geliştiği ve Avrupa, Kuzey Afrika ve Batı Asya'nın büyük bölümünü etkileyen bir dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Kiklad Adaları</span>

Kiklad Adaları ya da Kiklatlar, Yunanistan'da Güney Ege coğrafi bölgesine dahil bir ildir. Kiklad adını Yunanca κυκλάς ("etrafında") sözcüğünden alır. Çünkü bu adalar antik Yunan'ın kutsal adası Delosun etrafında, onu çevrelemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yunan Karanlık Çağı</span>

Yunan Karanlık Çağı Yunan tarihinde, Dor istilaları sonucu giderek gücünü yitirerek MÖ 11. yüzyılda yıkıldığı varsayılan Miken Uygarlığı ile MÖ 9. ve 8. yüzyıllarda ilk Yunan şehir devletlerinin görülmeye başlandığı ve Homeros tarafından Yunan dilinde ilk yazılı eserlerin verildiği çağ arasında geçen dönemdir. Bazı yayınlarda Ege Karanlık Çağı olarak da geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kizzuvatna</span>

Kizzuvatna Krallığı, MÖ 2. binyılda Çukurova bölgesinde hüküm sürmüş dinsel bir krallık. Hurriler tarafından kurulduğu ve Mittaniler, Gordegene, Karduya ismi ile anılan bu halkın aynı kökenden olduğu söylenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Luviler</span>

Luviler, Anadolu'da yaklaşık olarak M.Ö. 2300'e doğru ortaya çıkmış bir halktır. Benzersiz bir yerli hiyeroglif yazısı ve Mezopotamya'dan ithal edilmiş çivi yazısı ile yazılmış olan Anadolu dillerine mensup Luvice dilini konuştukları da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Beycesultan</span> Denizlinin Çivril ilçesine 5 km uzaklıkta yer alan ve Beycehöyük adıyla da anılan höyük

Beycesultan, Denizli'nin Çivril ilçesine 5 km uzaklıkta yer alan ve Beycehöyük adıyla da anılan höyükte 1954- 1959 yılları arasında İngiliz arkeologları Seton Lloyd ve James Mellaart tarafından ilk kazıları yapılan ve ikinci kazıları günümüzde Dr. Eşref Abay başkanlığındaki bir bilimsel kazı ekibi Ege Üniversitesi tarafından sürdürülen arkeolojik sit. Ayrıca höyüğün yakınında Beycesultan Türbesi yer almaktadır.

<i>Atlantis: Kayıp İmparatorluk</i>

Atlantis: Kayıp İmparatorluk, 2001 yılı ABD yapımı sinema filmidir.

<span class="mw-page-title-main">Soli, Mersin</span> antik Kilikya şehri

Soli, Mersin'in Mezitli ilçesinde antik bir kenttir. Antik çağlarda Kilikya Bölgesi olarak adlandırılan bölgede, Dağlık ve Ovalık Kilikya olarak adlandırılan bölümlerin tam ortasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Tiye</span> III. Amenhotepin eşi ve Akhenatonun annesi

Tiye, III. Amenhotep'in eşi ve Akhenaton ya da IV. Amenhotep'in annesi olan Mısır kraliçesidir. Annesi Tuya, babası Yuya'dır. Eşinin ölümünden birkaç yıl sonra oğlunun hükümdarlığı döneminde öldü. Tiye, Luvi halkındandı. Nitekim İsviçreli jeoarkeolog Eberhard Zangger, “Luvi Uygarlığı Ege’nin Bronz Çağındaki Eksik Halka" adlı eserinde (s.16), o dönemin en zengin ve en güçlü hükümdarı olan Firavun III. Amenhotep'in bir Luvi prensesiyle evlenmek istediğini belirtir. Tiye, Anadolunun en eski halkından Luvilerin kadim inancına bağlıdır ve bu inancı Mısır'a taşır. Oğlu Akhenaton'un Mısır'ın hakim inancına aykırı bir biçimde getirdiği gök Tanrıcılık anlayışında payı vardır. Tiye'nin mezarı Krallar Vadisi'nde bulunmuştur.

Jeoarkeoloji ya da Geoarkeoloji, arkeolojik konuları yer bilimlerinin metodlarıyla araştıran bir yardımcı bilim dalıdır. Temel olarak tarihsel ve tarih öncesi doğanın rekonstre edilmesini amaçlar. Bunun için Geomorfoloji, sedimantoloji, jeokimya, yerleşme coğrafyası ve jeolojiden yararlanır.

<span class="mw-page-title-main">Ege uygarlıkları</span>

Ege uygarlıkları, Avrupa Bronz Çağı'nda Yunanistan'da Ege Denizi çevresindeki uygarlıkların genel adıdır. Bu terimle Girit, Kikladlar ve Yunan anakarası olmak üzere üç ayrı, ancak birbiriyle iletişim halinde olan ve etkileşim içinde olan coğrafi bölgeler bulunmaktadır. Girit, Erken Tunç Çağı'ndaki Girit uygarlığıyla ilişkilidir. Kikladlar, Erken Helladik döneminde anakaraya, Orta Mino döneminde ise Girit'e hakimdiler. MÖ 1450'de, Miken Uygarlığı Girit'e yayılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunan felsefesi</span>

Antik Yunan felsefesi, MÖ. 6. yüzyılda başlamış ve Hellenistik çağ ile Roma İmparatorluğu arasında devam etmiştir. Felsefe kelimesi Yunanlar tarafından kullanılmaya başlandı. Önceleri bilimi, matematiği, siyaseti ve etiği de kapsayan bir terimdi. Yunan felsefesi Batı medeniyetinin bir ürünüydü. Roma'da, Rönesans'ta, Aydınlanma çağında ve İslam filozofları tarafından kullanıldı. Yunan felsefesi Antik Yakın Doğu felsefesinden etkilenmiş olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Alepotrypa mağarası</span>

Alepotrypa mağarası, Mora yarımadasının Manya bölgesinde bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. Sit alanı, ilk çiftçilerin yaşadığı bir yer olmasının yanı sıra, mezar alanı ve ibadet alanı olarak da kullanılmıştır. Arkeolojik kanıtlar, mağara alanının Avrupa'da günümüze kadar bulunan en büyük Neolitik mezar alanlarından biri olduğunu ortaya koydu. Bölgede MÖ 4. binyıla tarihlenen bir mezardan iki yetişkin insan iskeleti ve en az 170 ayrı kişiye ait kalıntılar bulundu. Arkeologlar, MÖ 2. binyıla tarihlenen ve Alepotrypa'da yeniden gömüldüğü anlaşılan bir Miken mezarını ortaya çıkardılar. Yeniden defin işleminin nedeni ortaya çıkarılamadı. Doğrudan bir kanıt bulunmamakla birlikte, mezar alanının Alepotrypa'yı klasik mitolojide Hades'in Tainaron'a giriş yaptığı kapıya bağladığına inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Franhti Mağarası</span>

Franchthi Mağarası veya Frankhthi Mağarası, Yunanistan'ın güneydoğusundaki Argolis'teki Kiladha köyünün karşısında, Argolic Körfezi'ndeki Kiladha Koyu'na bakan bir arkeolojik sit alanıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.