İçeriğe atla

Ebensee Toplama Kampı

Koordinatlar: 47°47′15″K 13°45′28″D / 47.78750°K 13.75778°D / 47.78750; 13.75778
6 Mayıs 1945'te ABD bölüklerince kurtarılan Ebensee toplama kampı tutsakları.

Ebensee Toplama Kampı, Avusturya'nın Ebensee şehrinde 1943'te silahlanma amacıyla tüneller kazmak için açılmıştır. Mauthausen-Gusen toplama kampı ağının bir parçasıydı.

Ebensee toplama kampı

İnsanlık dışı çalışma ve yaşama koşullarından dolayı mahkûmların ölüm oranlarına istinaden en kötü Nazi toplama kampıydı. SS, kampın gerçek doğasını örtbas etmek amacıyla buraya Kalk (Kireç taşı), Kalksteinbergwerk (Kireç taşı madeni), Solvay ve Zement (Çimento) kod isimleri kullanırdı.[1]

Kuruluşu

Ebensee alt kampının inşası 1943'ün sonlarına doğru başladı ve Mauthausen ve onun alt kamplarından ilk 1000 mahkûm 18 Kasım 1943'te kampa vardı. Ebensee'nin ana amacı köle işçiliği vasıtasıyla silahlanmaya ev sahipliği yapacak büyük yer altı tünelleri kazmaktı. Bu tünele Peenemünde'den getirilen V-2 füzeleri yerleştirilecekti fakat 6 Temmuz 1944'te Hitler buranın tank parçaları fabrikası olmasını emretti.[2]

Etrafı çevreleyen dağlarda devasa bir tünelin yapımı için yaklaşık yirmi bin mahkûm ölümüne çalıştırıldı. Mauthausen'in alt-kampı Gusen ile birlikte Ebensee kampı en korkunç Nazi toplama kampı olarak değerlendirilir.

Yahudiler mahkûmların üçte birini oluşturuyordu, savaşın sonuna doğru bu rakam %40'a kadar çıktı. Her mahkûma zorluklar yaratılmasına rağmen en büyük zulmü Yahudiler gördü. Yahudilerin yanı sıra kampta Ruslar, Polonyalılar, Çekoslovakyalılar, Çingeneler, Alman ve Avusturyalı politik tutuklular ve suçlular bulunmaktaydı.

Mahkûmların durumu

Tünel yapımı için tutuklular her sabah 4:30'da kaldırılıp saat 18:00'e kadar çalıştırılıyordu. Birkaç ay sonra mahkûmlar vardiya usulüyle 24 saat çalıştırılmaya başlandı. Mahkûmların Avusturya'nın soğuk kışından korunması için hiçbir önlem alınmadı ve ölüm oranı arttı. Ebensee'de krematoryum olmadığı için cesetler bir araya toplanıp her üç dört günde bir Mauthausen'e götürülüp oradaki krematoryumlarda yakıldı. Ayrıca bazı ölü bedenler kulübelerde toplanıyordu. Hastalıklardan kaynaklanan kokular, balgam, sidik ve dışkı kokularına ölü bedenlerin kokuları da eklenince durumun katlanılamaz bir hale geldiği söylenir.

Mahkûmlar tahta terliklerle yürüyordu. Terlikleri kırılanlar da yalın ayaktı. Kampta bit salgını da vardı. Yemek olarak kahvaltıda yapay kahve, öğlende içinde patates kabuğu olan üç çeyrek litre sıcak su ve akşamları 150 gram ekmek veriliyordu. Bu tarz muameleler kamptaki ölü sayısını arttırdı.

Özgürlük

ABD 80. Piyade Tümeni tarafından kurtarılan tıka basa dolu hastalık yuvasında yaşayan mahkûmlar.

Avrupa'da II.Dünya Savaşı'nın bitimine doğru kampların boşaltılmaya başlanması Mauthausen kompleksi üzerinde baskı yarattı, Nazilerin bölgede ellerinde tuttuğu son toplama kampı Ebensee'ydi. Baraka başına içinde 100 kişinin yaşayabileceği 25 barakaya yine baraka başı 750 kişi sıkıştırılmıştı. Bunun dışında tünellerde veya açık havada yaşayan mahkûmlar da bulunuyordu.

Ölenlerin sayısı krematoryumun kapasitesini aştığından cesetler barakaların önüne toplanıyordu. Savaşın sonlarına doğru ölü sayısı günde 350'yi bulmuştu. Sıkışıklığı önlemek için kampın dışına kuyular kazıp cesetleri kirecin içine attılar. Nisan 1945'te 23 numaralı bloktan 80 tane ceset çıkarıldı; yığının içindeki bazı ayakların seğirdiği görüldü. Bu dönemde mahkûmların sayısı 18.000'e ulaşmıştı.

ABD'nin 80. Piyade Tümeni 6 Mayıs 1945'te kampa vardı. Buna rağmen bazı mahkûmlar açlık, hastalık ve bitkinlikten ötürü kurtarılamadı.

Kaynakça

  1. ^ "History of KZ Ebensee". Zeitgeschichte Museum und KZ-Gedenkstätte Ebensee. 5 Temmuz 2009. 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Irving, David (1964). The Mare's Nest. Londra: William Kimber and Co. s. 238. 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sobibor imha kampı</span>

Sobibor İmha Kampı, Reinhard Operasyonu'nun bir parçası olarak Nazi Almanyası tarafından inşa edilen ve işletilen bir imha kampıydı. Alman işgali altındaki Polonya'nın Genel Hükümet bölgesindeki Żłobek Duży köyünün yakınındaki ormanda bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Auschwitz-Birkenau</span> toplama ve imha kampları ağı

Auschwitz-Birkenau, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde kurulmuş en büyük toplama, zorunlu çalışma, sistematik katliam ve imha kampı.

<span class="mw-page-title-main">Nazi toplama kampları</span> nazi yönetiminin kurduğu masum sivil ve esirlerin zorla çalıştırıldığı ve sistematik olarak katledildiği yerleşkeler

Nazi toplama kampları veya konsantrasyon kampları, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde Almanya'da ve işgal edilen bölgelerde, Nazilerce topluma faydasız olarak görülen kişileri zorunlu çalıştırmak üzere kurulmuşlardı. Aynı zamanda terim Yahudiler başta olmak üzere Nazilerin siyasi ya da ideolojik düşmanlarını kitlesel olarak imha etmek amacıyla kurulmuş olan imha kamplarını da ifade etmek için kullanılır. Buralara daha çok Yahudilerin getirilmesiyle birlikte, Romanlar, bazı Slav ırklarından olanlar ve akıl hastası olduğu düşünülenler de kurbanlar arasındadır. Eşcinsel insanlar da burada öldürüldüler. Öldürülme sebepleri ise üremeye bir katkıları olmamalarıydı. Büyük bir kısmı Polonya'da bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Majdanek toplama kampı</span>

Majdanek toplama kampı, II. Dünya Savaşı'nda Polonya'nın Alman işgali sırasında Schutzstaffel tarafından Lublin şehrinin eteklerinde inşa edilen ve işletilen bir Nazi toplama ve imha kampıydı. Yedi gaz odası, iki ahşap darağacı ve toplam 227 yapısıyla Nazi toplama kamplarının en büyükleri arasında yer alıyordu. Başlangıçta imhadan ziyade zorla çalıştırma amaçlı olsa da, Almanların işgal altındaki kendi anavatanlarındaki tüm Polonya Yahudilerini öldürme planı olan Reinhardt Operasyonu sırasında insanları endüstriyel ölçekte öldürmek için kullanıldı. 1 Ekim 1941'den 22 Temmuz 1944'e kadar faaliyette olan kamp neredeyse hiç bozulmadan ele geçirildi. Bagration Harekâtı sırasında Sovyet Kızıl Ordusu'nun hızlı ilerleyişi SS'lerin altyapısının çoğunu yok etmesini engelledi.

Nazi insan deneyleri II. Dünya Savaşı sırasında Nazi toplama kamplarında Alman Nazi Rejimi'nde birçok mahkûmda yapılan tıbbi deneylerin bir dizisiydi. Mahkûmlar, deneylere katılmaya zorlanırdı ve onlar bu deneylere gönüllü olmazlardı. Deneylerde asla razı olup olmadıkları sorulmazdı. Tipik olarak deneyler, ölüm, çirkinleştirme veya sürekli yetersiz sonuçlarla biterdi. Auschwitz-Birkenau ve diğer kamplarda, doktor Eduard Wirths'in yönetimi altında, seçilen kurbanlar, savaş durumlarında Alman askerî personele yardım etmek için tasarlanan çeşitli tehlikeli deneylere maruz bırakılırdı. Doktor Aribert Heim, Mauthausen toplama kampı'nda benzer tıbbi deneylerde bulundu. Carl Vaernet, eşcinsel mahkûmlarda eşcinselliğe Çare bulmak için deneylerde bulunmuş olmakla bilinir. Savaştan sonra bu suçları işleyen doktorlar, Doktorlar davası olarak bilinen duruşmada yargılandılar.

<span class="mw-page-title-main">Dachau toplama kampı</span> nazi almanyasında masum sivillerin ve esirlerin sistematik olarak yok edilmesi için kurulan ilk yerleşke

Dachau toplama kampı, Nazi Almanyası tarafından 22 Mart 1933'te inşa edilen ve en uzun süredir devam eden toplama kampıdır. Kamp başlangıçta Hitler'in komünistler, sosyal demokratlar ve diğer muhaliflerden oluşan siyasi muhaliflerini tutuklamayı amaçlıyordu. Almanya'nın güneyinde, Bavyera eyaletindeki Münih'in kuzeybatısına, yaklaşık 16 km uzaklıkta olan Orta Çağ kenti Dachau'nun kuzeydoğusunda, terk edilmiş bir mühimmat fabrikasının arazisinde bulunuyor. Heinrich Himmler tarafından açıldıktan sonra amacı, önce zorla çalıştırma ve daha sonra Yahudilerin, Romanların, Alman ve Avusturyalı suçluların ve son olarak Almanya'nın işgal ettiği veya istila ettiği ülkelerden gelen yabancı uyrukluların hapsedilmesini kapsayacak şekilde genişletildi. Dachau kamp sistemi, çoğu çalışma kampı olan yaklaşık 100 alt kampı içerecek şekilde büyüdü. Güney Almanya ve Avusturya'nın her yerinde bulunuyorlardı. Ana kamp 29 Nisan 1945'te ABD güçleri tarafından kurtarıldı.

<span class="mw-page-title-main">Ravensbrück toplama kampı</span> nazi almanyasında masum sivillerin ve esirlerin sistematik olarak yok edilmesi için kurulan yerleşke

Ravensbrück toplama kampı, 1939'dan 1945'e kadar Kuzey Almanya'da, Berlin'in kuzeyine 90 km uzaklukta Ravensbrück köyünün yakınındaki bir bölgede yalnızca kadınlara yönelik bir Nazi toplama kampıydı. Kamp anıtının, savaş sırasında kampta bulunan 132.000 kadına ilişkin tahmini rakamı arasında, yaklaşık 48.500'ü Polonya'dan, 28.000'i Sovyetler Birliği'nden, neredeyse 24.000'i Almanya ve Avusturya'dan, yaklaşık 8.000'i Fransa'dan ve binlercesi diğer ülkelerden yer aldı. Toplamda 20.000'den fazla mahkûm Yahudiydi. Yüzde seksen beşi diğer ırklardan ve kültürlerdendi. Yüzde 80'den fazlası siyasi mahkûmlardı. Pek çok mahkûm Siemens & Halske tarafından köle işçi olarak çalıştırıldı. 1942'den 1945'e kadar Naziler, sülfonamidlerin etkinliğini test etmek için Ravensbrück mahkûmları üzerinde tıbbi deneyler yaptı. 1941 baharında SS, 1944'te kampın gaz odalarını inşa eden ve yöneten erkek mahkûmlar için bitişikte küçük bir kamp kurdu. Ravensbrück kampından geçen kadın mahkûmlardan yaklaşık 50.000'i öldü, gaz odalarında yaklaşık 2.200 kişi öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Flossenbürg toplama kampı</span>

Flossenbürg Toplama Kampı, Çekoslovakya sınırına yakın olan Almanya, Bavyera'da Oberpfalz bölgesinde, Flossenbürg'de, Schutzstaffel (SS) İktisadi-İdari Merkez Ofisi tarafından Mayıs 1938 yılında inşa edilmiş bir Nazi toplama kampıydı. Nisan 1945'te müttefikler tarafından kurtarılışına kadar 96.000 tutuklu kampa getirildi ve o zamana 30.000 insan öldürülmüştür. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında 1941 sonuna kadar binden fazla Sovyet savaş esiri burada idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Mauthausen-Gusen toplama kampı</span> Alman toplama kampı

Mauthausen-Gusen toplama kampı, Yukarı Avusturya'da Linz kentinin yaklaşık 20 kilometre doğusunda, Mauthausen ve Gusen köylerinin etrafında inşa edilmiş olan büyük bir grup Alman toplama kampıdır. Geçmişi, 1938 yılında Avusturya'nın ilhakından II. Dünya Savaşı'nın son haftalarına kadar sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ebensee am Traunsee</span> Yukarı Avusturya ilinin Gmunden ilçesine bağlı belediye

Ebensee am Traunsee Traunsee'nin güney ucundaki Salzkammergut Dağları'nda bulunan Avusturya'nın Yukarı Avusturya eyaletinin Traunviertel bölgesindeki bir pazar kasabasıdır. Bölgesel başkent Linz'in kuzeyinde yaklaşık 90 km, en yakın kasaba ise Gmunden ve Bad Ischl'dir. Belediye ayrıca Langwies Katastralgemeinden, Oberlangbath, Rindbach, Kohlstatt ve Roith'ten oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Kommando 99</span>

Kommanda 99, Politik Departman üyelerinden oluşan Buchenwald toplama kampındaki bir infaz ekibinin iç adıydı. "99" adı bu ekibin dahili telefon numarasından gelmektedir. Bu ekip Genickschussanlage olarak bilinen "boyundan vurma tekniği" ile Sovyet mahkûmları Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında sistematik olarak öldürdü.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Vlasov</span> Sovyet savaş pilotu, yarbay ve Sovyetler Birliği Kahramanı

Nikolay İvanoviç Vlasov, Sovyet savaş pilotu, yarbay ve Sovyetler Birliği Kahramanı. 2. Dünya Savaşı sırasında 29 Temmuz 1943'te Yak-1 ile uçuşunu sürdürürken Leningrad'da uçaksavar ateşi ile vuruldu ve Nazilerce esir alındı. Gönderildiği pek çok toplama kampında direniş örgütledi ve birçok kez kaçış girişimi gerçekleştirdi. Bu girişimleri nedeniyle Mauthausen-Gusen toplama kampına gönderildi. Yine bir kaçma girişimi organize ettiği sırada bir esirin ihanetine uğradı ve SS tarafından Müttefik birliklerin bölgeye yaklaşmasına yakın dönemde SS tarafından işkence gördü ve 26 Ocak 1945'te bir krematoryum fırınında canlı canlı yakıldı. Diğer mahkûmlar Vlasov'un ölümünden sonra ayaklanmaya devam etti ve 3 Şubat 1945'te yaklaşık 500 esir kamptan kaçmayı başardı.

<span class="mw-page-title-main">Bergen-Belsen toplama kampı</span>

Bergen-Belsen toplama kampı, Aşağı Saksonya'da, Celle yakınlarındaki Bergen kasabasının güneybatısında bulunan Nazi toplama kampı. 1943'te bir savaş esiri kampı olarak kuruldu, ardından bir kısmı toplama kampı hâline getirildi. Başlangıçta Yahudi esirlerin yurt dışında tutulan Nazi savaş esirleriyle değiş tokuş etmek amacıyla tutulduğu bir "takas kampı" idi. Kamp daha sonra diğer toplama kamplarındaki Yahudileri barındıracak şekilde genişletildi. Stalag XI-C 1943 yılında bu kampa dahil edildi.

<span class="mw-page-title-main">Neuengamme toplama kampı</span>

Neuengamme toplama kampı, Almanya'nın kuzeyinde yer alan Neuengamme ve 85'in üzerinde uydu kampından oluşan Nazi toplama kampı ağı. 1938'de Hamburg'un Bergedorf bölgesindeki Neuengamme köyü yakınlarında kurulan kamp, Kuzeybatı Almanya'daki en büyük toplama kampı oldu. 100.000'den fazla mahkûm Neuengamme'deydi. Alt kamplardan 24'ü kadınlar için kurulan esir kampıydı. Doğrulanan ölüm sayısı alt kamplarda 14.000, ana kampta 12.800, II. Dünya Savaşı'nın son haftalarındaki ölüm yürüyüşlerinde ve bombalamalarda 16.100 olmak üzere toplam 42.900'dür. Nazi Almanyası'nın 1945'teki yenilgisini takiben, İngiliz Ordusu alanı SS ve diğer Nazi yetkililerinin esir tutulduğu bir kamp olarak kullandı. 1948'de İngilizler, kamp yerine bir hapishane hücresi bloğu inşa etti.

<span class="mw-page-title-main">Alman toplama kamplarındaki mahkûmların belirlenmesi</span>

Alman toplama kamplarındaki mahkûmların belirlenmesi, çoğunlukla kıyafet üzerine veya daha sonra cilt (deri) üzerinde dövme ile işaretlenmiş kimlik numaralarıyla yapılırdı. Giysilerdeki Alman toplama kampı rozetleri ve ayrıca kolluklarıyla daha özel bir tanımlama yapılırdı.

Westerbork Kampı II. Dünya Savaşı sırasında Hollanda'nın kuzeydoğusundaki Drenthe ilinde kurulan transit kamp. 1939 yazında Hollanda hükûmeti tarafından Hollanda'ya yasadışı yollardan giren Yahudiler için bir mülteci kampı olarak inşa edilmişti.

<span class="mw-page-title-main">Banjica toplama kampı</span>

Banjica toplama kampı ; II. Dünya Savaşı sırasında Sırbistan'da yer alan bir Nazi toplama kampıydı. Belgrad'ın Banjica mahallesinde işletilen kampa 1941 ve 1944 yılları arasında 23.000'den fazla Sırp, Yahudi, Çingene, siyasi muhalif ve diğer kurban yerleştirildi. Mahkûmlar ya Gestapo, ya Feldgendarmerie ya da Sırp işbirlikçi bir polis teşkilatı olan Specijalna policija Uprave grada Beograda tarafından tutuklanıyor ve ardından kampa yerleştiriliyorlardı. Kamp Alman bir Gestapo subayı olan Willy Friedrich'in komutası altındaydı ve kamp personelinin kaynakları Milan Nedić altındaki Ulusal Kurtuluş Hükûmeti tarafından sağlanıyordu. Kamp; "acımasızlığı" ve mahkûmlarının tabi tutulduğu insanlık dışı ve zalim muamele ile ünlüydü, öyle ki; binlerce mahkûm Jajinci, Marinkova Bara ve mahallenin Yahudi mezarlığında yer alan poligonlarda yerinde infaz edilmişti. 1944'ün sonlarına doğru, savaşın gidişatı Nazi Almanyası için kötüleşmeye başladıkça, Naziler, Banjica'da işledikleri suçları saklamak amacıyla hayatta kalan mahkûmları kampta öldürülmüş olanların cesetlerini topraktan çıkarıp yakmaya zorladı. Alman kuvvetlerinin Ekim başlarında kamptan atılmasına kadar; 100 Yahudi ve Sırp savaş tutsağı ile 50 kadar Sicherheitspolizei memurundan oluşan özel bir birim bu görevi üstlendi.

<span class="mw-page-title-main">Bernhard Operasyonu</span>

Bernhard Operasyonu Nazi Almanyası döneminde Sicherheitsdienst (SD) tarafından Reichssicherheitshauptamt'a (RSHA) yaptırılan bir kalpazanlık eylemiydi. Tarihte bugüne kadar bilinen en büyük kalpazanlık operasyonudur. Amaç, 1A kalitesinde İngiliz sterlini banknotların toplu kalpazanlığıydı. Bu sayede İkinci Dünya Savaşı sırasında İngiliz ekonomisinin çökmesine neden olacaktı. İlk aşama, 1940 başlarından itibaren Sicherheitsdienst (SD) tarafından Unternehmen Andreas adı altında yürütüldü. Birim, başkanı Alfred Naujocks'un amiri Reinhard Heydrich'in gözünden düşmesinin ardından 1942'nin başlarında kapandı.

<span class="mw-page-title-main">Alman Toprak ve Taş İşleri</span>

Alman Toprak ve Taş İşleri, Nazi Almanyası'ndaki devlet inşaat projeleri için inşaat malzemeleri tedarik etmek ve üretmek üzere kurulmuş, SS'e ait bir şirketti. DEST, SS Ana Ekonomik ve İdari Ofisinin (WVHA) Amtsgruppe W'nin bir yan kuruluşuydu. Her ikisi de Amt. W ve WVHA'ya Waffen-SS generalleri Oswald Pohl ve Georg Lörner başkanlık ediyordu. DEST'in genel merkezi, Mauthausen'in bir yan kampı olan Gusen II'nin 1944'te inşa edildiği Avusturya'nın küçük bir kasabası olan Sankt Georgen an der Gusen'de bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Sanitätswesen</span>

Sanitätswesen (Tıbbi hizmetler), Holokost sırasında Nazi toplama veya imha kampı örgütünün beş bölümünden biriydi. Diğer bölümler komuta merkezi, idari departman, Politische Abteilung ve koruyucu gözaltı kampıydı.