İçeriğe atla

Ebû Dücâne


Ebû Dücâne
عبّاد بن بشر
Simâk bin Hareşe
DoğumEbu Dücâne Simâk bin Hareşe bin Levzân el-Ensarî
589
Medine, Arabistan
Ölüm633
Yemame, Arabistan
MilliyetArap
Hazrec kabilesi
Diğer ad(lar)ıZü's-seyfeyn (lakap)

Ebû Dücâne[1] (Arapça: أبو دجانة, ö.633), İslam peygamberi Muhammed'in sahabesidir. Kütüb-i Sitte'de rivayet ettiği hadisleri yer alan Ebû Dücâne, erken dönem İslam tarihinde daha çok kılıç kullanmadaki ustağıyla belirgin efsaneleşmiş savaşçı kişiliğiyle tanınır.[2]

Daha çok künyesi olan Ebû Dücâne ismiyle bilinir ki gerçek adı Simak bin Haraşe'dir. Medine'dekiHazrec kabilesinin Saide boyuna mensuptur.

Ebû Dücâne, hicretten sonra Medine'ye yerleşen müslümanların gerçekleştirdiği ilk askeri harekat olan Hamza bin Abdülmuttalib Seferi'ne katıldı. Bu seferde Amr bin Hişam'ın güçleriyle karşılaşılmış ancak Mecdi bin Amr adlı üçüncü bir tarafın müdahalesiyle iki taraf da savaşa girmeden ayrılmıştır.[3]

Hicretten önce Müslüman oldu. Bedir, Uhud ve Hendek muharebelerine ve diğer tüm askerî harekâtlara katıldı. Bu savaşlardaki özellikle de Uhud'taki cengâverliğiyle tanındı. Bu muharebede vücudunu kalkan yaparak peygamberi korumuştur. Ayrıca bu savaşta Hind bint Utbe'yi öldürebilecekken peygamberin kılıcına kadın kanı bulaştırmak istemediğinden bundan vazgeçmiştir.

633 (h. 12) yılında Müseylime'ye karşı yapılan Yemame Muharebesi sırasında ölmüştür.

Kaynakça

  1. ^ "TDV İslam Ansiklopedisi, Asri Çubukçu, c. 10, s. 122". 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2015. 
  2. ^ "Ebu Dücane'nin (r.a.) Uhud'daki Kahramanlığı". İslam ve İhsan. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2023. 
  3. ^ Faizer, Rizwi (2013). The Life of Muhammad Al-Waqidi's Kitab Al-Maghazi (Ebook) (İngilizce). Taylor & Francis. ISBN 9781136921131. Erişim tarihi: 29 Aralık 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Bekir</span> İslam Devletinin ilk halifesi, sahabe

Ebû Bekir ya da tam adıyla Ebû Bekir Abdullah bin Ebî Kuhâfe Osmân bin Âmir el-Kureşî et-Teymî, İslam peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve Dört Halife'nin ilki. Muhammed sonrası Müslüman toplumda 632-634 arası liderlik ve yöneticilik yapması, bu sebeple Muhammed'in halefi olması kendisine ilk halife unvanını kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Eyyûb el-Ensarî</span> sahabe

Ebu Eyyub El Ensari, doğum adı Halid bin Zeyd bin Kuleyb, Hicret'ten sonra Muhammed peygamberi, Medine'deki evinde konuk eden ve Türkiye'de "Eyüp Sultan" olarak tanınan kişidir.

İlk Müslümanlar, İslam'ı ilk kabul eden sahabelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Bedir Muharebesi</span> İslam tarihinde Müslümanlar ile Mekkeli paganların yaptığı ilk savaş

Bedir Muharebesi, 13 Mart 624 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslümanların, Mekke'nin Kureyşli paganlarla yaptığı ilk savaştır. Müslüman ordusu, Ebu Cehil'in önderlik ettiği Kureyş ordusunu savaş meydanında mağlup etmiş, Ebu Cehil de dahil olmak üzere toplam 70 Kureyşli ölmüştür. Bu muharebe, Müslümanların yaptığı ve kazandığı ilk savaştır. Savaş sonrası Kureyşlilerin başına geçen Muhammed'in kayınbabası Ebu Süfyan, Müslümanlardan intikam almak için yemin etmiş ve Kureyşli paganlar ile Müslümanlar arasındaki çatışmalar hız kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hamza bin Abdülmuttalib</span> İslam peygamberi Muhammedin amcası

Hamza bin Abdülmuttalib, İslam peygamberi Muhammed'in amcası ve süt kardeşidir. Abdülmuttalib bin Haşim'in on oğlundan biridir. Künyesi Ebu Umare ve Ebu Ya'la olup, lakâbı "Esedullah", yani "Allah'ın Aslanı"dır. Annesi Hâle, Muhammed'in annesi Âmine'nin amcasının kızıdır. Muhammed'den iki ya da dört yıl önce doğmuştur. Hicret'ten yedi yıl önce, 615'te Müslüman oldu. 625 yılında gerçekleşen Uhud Muharebesi'nde, savaş meydanında öldü.

<span class="mw-page-title-main">Hâlid bin Velîd</span> Arap asker ve komutan, sahabe (y. 585–642)

Hâlid bin el-Velîd Seyfullah olarak da bilinen Arap komutan. Hudeybiye Antlaşması sonrasında Müslümanlığı seçene kadar Kureyşlilerin saflarında, İslam dinine geçtikten sonra ise İslam devletinin emrinde savaşmıştır. Kureyşlilerin Uhud Savaşı'nda yenilmemelerinde kilit rol oynamış, emrindeki süvarilere yaptırdığı manevra ile Müslümanların yenilmesini sağlamıştır. Müslüman olduktan sonra Bizans ve Sasanilere karşı zaferler kazanmıştır. Bunların en dikkat çekeni Yermük nehri kıyısında Bizans ordusunu bozguna uğrattığı savaştır. İslami kaynaklara göre katıldığı yüzü aşkın savaşta hiçbir yenilgiye uğramamış nadir komutanlardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Zübeyr bin Avvâm</span> Muhammedin halası Safiyyenin oğlu, sahabe

Zübeyr bin Avvam ya da Zübeyr bin el-Avvam (Arapça:الزبير بن العوام, İslâm peygamberi Muhammed bin Abdullah'ın halası Safiyye'nin oğludur. Cennetle müjdelenen on sahabiden birisidir. Muhammed'in eşi Hatice'nin kardeşinin oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Sa'd bin Ebû Vakkas</span> sahabe

Sa'd bin Ebû Vakkās (Arapça: سعد بن أبي وقاص ;, Cennet'le müjdelenen on sahabeden ve İslam'ı ilk kabul edenlerdendir. Ebu Bekir vasıtasıyla Müslüman oldu. Yeteneği sayesinde Raşidin kuvvetlerinde komutanlık ve elçilik gibi görevlerde bulundu. Halîfe Ömer zamanında ileri bir karakol şehri olarak Kufe'yi kurdu ve valisi oldu. Ayrıca 657'de Sasani başkenti Medain'i alan ordunun komutanıydı.

Safiyye bint Abdülmuttalib, Muhammed'in halası, Zübeyr bin Avvam'ın annesi. İslam'da, pagan bir erkeği öldüren ilk kadın sahabi olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Ridde Savaşları</span>

Ridde Savaşları, Muhammed'in ölümü sonrasında kitlesel dinden dönme (irtidad) olayları üzerine, ilk halife Ebu Bekir tarafından 632-633 yıllarında yapılan askerî harekât ve savaşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Muâz bin Cebel</span> Muhammedin sahabisi ve fıkıh bilgini

Muâz bin Cebel, İslam peygamberi Muhammed'in sahabisi ve fıkıh bilgini.

Ebu Huzeyfe, Muhammed'in sahabelerindendir.

Erkam bin Ebü'l Erkam, İslam peygamberi Muhammed'in ilk Müslüman olan sahabelerinden.

Ebû Fükeyhe, İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Huzeyfe bin Yeman</span> Sahabe

Huzeyfe bin Yeman, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ubade bin Samit</span>

Ubade bin Samit, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Abdullah bin Cübeyr, İslam peygamberi Muhammed’in sahabisidir.

İslam peygamberi Muhammed, şehrin sıkıntı çektiği kabileler arasındaki anlaşmazlıkları karara bağlamak için şehir liderleri tarafından Medine'ye davet edilmişti. Muhammed Medine'ye hicret edip burada işleri yola koyduktan sonra 629 yılının Kasım ayında Mekke'yi fethetti.

<span class="mw-page-title-main">Medine İslam Devleti</span> İslam peygamberi Muhammedin Medinede kurduğu devlet

Medine İslam Devleti, İslâm peygamberi Muhammed'in ve takipçilerinin Mekke'den Hicret olarak bilinen göçünü takiben Medine şehrine geldiği 622 yılından 632 yılındaki ölümüne kadar Arap Yarımadası'na egemen olan teokratik bir devletti. Medine İslam Devleti, ilk İslâm devleti ve Râşidîn Halifeliği'nin öncüsü olarak kabul edilir.