Işık yılı, astronomide uzaklıkları ifade etmek için kullanılan ve yaklaşık 9,46 trilyon kilometreye (9,46×1012 km) karşılık gelen uzunluk birimi. Uluslararası Astronomi Birliğinin (IAU) tanımına göre bir ışık yılı, ışığın bir Jülyen yılında (365,25 gün) boşlukta kat ettiği mesafedir. İçinde "yıl" sözcüğü geçtiği için bazen hatalı olarak zaman birimi gibi algınsa da zaman birimi değildir.
Eta Carinae, Karina takımyıldızı içinde yaklaşık olarak 7.500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldız sistemidir. En az iki yıldızdan oluştuğu düşünülen sistemin birincil bileşeni bir parlak mavi değişen yıldızıdır (LBV). Başlangıçta kütlesinin 150 güneş kütlesi olduğu hesaplanan birincil bileşenin, en az 30 güneş kütlesini kaybettiği düşünülmektedir. Şu an bileşik bolometrik aydınlatma gücü Güneş'in 5 milyon katıdır. Günümüzde göreceli ayrıntı ile incelenebilen en büyük yıldızdır. Eta Carinae'yı çevreleyen büyük ve kalın kırmızı bulutsudan dolayı diğer bileşeni optik olarak görmek imkânsızdır. Ancak buna rağmen 30 güneş kütlesine sahip sıcak bir üstdevin, birincil etrafında yörüngede olduğu bilinmektedir. Eta Carinae, 165 yıl önce gizemli bir şekilde gecenin en parlak 2. yıldızı haline geldi ve bu yaklaşık 20 yıl sürdü. Etrafındaki Homunculus Bulutsusu'nun bu patlama sırasında oluştuğu düşünülmektedir. Bulutsunun merkezinde Eta Carinae'den yansıyan mor renkli ışık görülebilmektedir. Eta Carinae halen beklenmedik patlamalar geçirmekte olup, büyük kütlesi ve değişkenliği onu önümüzdeki birkaç milyon yıl içerisinde patlayabilecek görkemli bir süpernova adayı haline getirmektedir.
NGC 6302, Akrep takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çiftkutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Bu, gözlenmiş en ilginç ve karmaşık gezegenimsi bulutsulardan birisidir. NGC 6302 orta yıldızlı bir galaksinin en sıcak cismidir, tayf bilgileri merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığını 200.000 °K olarak göstermektedir ki bu da bulutsuyu oluşturan yıldızın çok büyük bir yıldız olduğunu gösterir.
NGC 4388 Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 60 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir sarmal gökada. Wilhelm Herschel tarafından 17 Nisan 1784 tarihinde keşfedilmiştir. Başak kümesi üyesidir.
NGC 936, Balina takımyıldızı yönünde yaklaşık 65 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir merceksi gökada. William Herschel tarafından 6 Ocak 1785 tarihinde keşfedilmiştir. NGC 936, oldukça yaşlı yıldızlara ev sahipliği yapmakta ve yıldız oluşumuna dair hiçbir işaret göstermemektedir.
IC 2810A, Aslan takımyıldızı yönünde yaklaşık 453 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökada. Max Wolf tarafından 27 Mart 1906 tarihinde keşfedilmiştir.
IC 2602 Karina takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 479 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesi. Abbe Lacaille tarafından 1751 yılında Güney Afrika'da keşfedilmiştir.
Cygnus A Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 750 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir radyo gökada. En meşhur radyo gökadalarından biri olan Kuğu A, gökyüzündeki en güçlü radyo kaynaklarından da birisidir. Grote Reber tarafından 1939 yılında keşfedilmiştir. 1953'te Roger Jennison ve M K Das Gupta bunun bir çifte kaynak olduğunu gösterdiler. Tüm radyo gökadalar gibi etkin gökada çekirdeğine sahiptir.
ESO 269-57, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 152 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ara sarmal gökadadır. LGG 342 gökada grubunun bir üyesidir. Fotoğraftaki pek çok mavi nesne, yıldız oluşum bölgeleridir.
Barnard 68 Yılancı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir moleküler bulut, karanlık bulutsu veya Bart damlacığı. Amerikalı gök bilimci Edward Emerson Barnard tarafından 1919 yılında karanlık bulutsu olarak kataloğuna eklenmiştir. Şu an 350 nesne bulunan katalog, 1927 yılında yayımlanmıştır. Donukluğu nedeniyle içi sonderece soğuktur ve sıcaklığı 16 K (−257 °C) olarak hesaplanmaktadır. Kütlesinin Güneş'in iki katı ve çapının da 0,5 ışık yılı olduğu düşünülmektedir. Barnard 68'in iyi tanımlanmış sınırları ve diğer özellikleri onun, gelecek 100.000 yıl içinde kütleçekimsel bir çöküşün eşiğinde olduğunu gösteriyor ve bir yıldız olma yolunda ilerliyor.
Yontar takımyıldızı yönündeki düzensiz galaksi için Yontar Düzensiz Cüce Galaksisi'ne bakınız.
Gum 29, Karina takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 14.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu. Bulutsu yaklaşık 350 ışık yıllık bir alana yayılmıştır ve Samanyolu'nun en verimli yıldız oluşum bölgelerinden biridir.
ESO 550-2, Irmak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 352 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan ve etkileşim halinde olan bir sarmal gökada çifti.
ESO 325-G004 Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 455,8 MIy (139,75 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır.
Terzan 1, Akrep takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 21.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Agop Terzan tarafından 1966 yılında keşfedilmiştir.
Terzan 2, Akrep takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 24.400 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Agop Terzan tarafından 1967 yılında keşfedilmiştir.
Terzan 3, Akrep takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 26.700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Agop Terzan tarafından 1968 yılında keşfedilmiştir.
Very Large Telescope (VLT) Şili'nin Atacama Çölü'nde, 2635 metre yükseklikte Cerro Paranal dağında yerleşik bulunan ve Avrupa Güney Rasathanesi tarafından işletilen dev teleskoptur. VLT, Mapuche dilinde astronomik nesneler için kullanılan Antu, Kueyen, Melipal ve Yepun olarak bilinen dört ayrı optik teleskoptan oluşmaktadır ve çok yüksek bir açısal çözünürlük elde etmek için bunlar birlikte kullanılabilmektedir. Teleskopların her biri 8.2 m çapında bir birincil aynaya sahiptir. Teleskoplar 1,8 m açıklığı olan dört hareketli yardımcı teleskop (ATs) tarafından tamamlanan bir dizi oluşturmaktadırlar. Bu teleskoplar, ayna çapı 200 metre olan bir teleskop gibi işlevleri olan bir interferometre oluşturarak birlikte çalışabilirler ya da ayrı ayrı kullanılabilirler.
IC 2391, bazıları ikili ve biri dörtlü olan sıcak, genç, mavimsi yıldızlardan oluşan, Yelken takımyıldızındaki bir açık yıldız kümesidir. İlk olarak yaklaşık 964 yılında Fars gökbilimci Abdurrahman es-Sufî tarafından "bulutsu yıldız" olarak tanımlanmıştır. 1751 yılında Nicolas Louis de Lacaille tarafından yeniden keşfedilmiş ve Lac II 5 olarak kataloglanmıştır.
ESO 137-001, Güney Üçgeni takımyıldızında yaklaşık olarak 202,54 MIy (62,1 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. Gaökadanın saatte milyonlarca kilometrelik yüksek bir hızla (1900 km/s) içinden geçtiği Cetvel Kümesi'nin bir parçasıdır. 2005 yılında Chandra X-ışını Gözlemevi ve XMM-Newton tarafından yapılan gözlemler kullanılarak Dr. Ming Sun tarafından keşfedildi.
