İçeriğe atla

Eğitim yönetimi

Eğitim yönetimi; bir grubun, bir eğitim sistemini yürütmek için yapıları denetlemek, planlamak, strateji oluşturmak ve uygulamak için, insan ve malzeme kaynaklarını birleştirdiği eğitim sisteminin yönetimini ifade etmektedir.[1][2] Eğitim; bilgi, beceri, değer, inanç, alışkanlık ve tutumların, öğrenme deneyimleriyle bireylere kazandırılması durumudur. Eğitim sistemi; bakanlıklar, sendikalar, yasal kurullar, kurumlar ve okullar gibi eğitim kurumlarındaki profesyonellerden oluşan büyük bir sistemdir. Eğitim sistemi, zenginleştirmek ve geliştirmek için birlikte çalışan siyasi başkanlar, müdürler, öğretim personeli, öğretim dışı personel, idari personel ve diğer eğitim profesyonellerinden oluşur.[3][4] Eğitim sisteminin tüm seviyelerinde ise yönetim gerekmektedir. Yönetim; bir kurumun planlanması, organize edilmesi, uygulanması, gözden geçirilmesi, değerlendirilmesi ve bütünleştirilmesi konularını içermektedir.

Kapsamı

Müfredat dışı etkinlikler

Müfredat dışı etkinliklerin amacı, öğrencilerin ilgi alanlarını ve yeteneklerini ifade ederek, bütünsel bir eğitim sürdürmelerine yardımcı olmaktır. Etkinlikler, sosyal bütünleşme duygusunu geliştirmeye yardımcı olmaktadır. Ayrıca kişinin milletine ve ülkesine bağlılığı ve aidiyet duygusunu artırmaktadır. Müfredat dışı etkinlikler arasında; bilim odaklı yetenek geliştirme programları, kulüpler ve topluluklar, sporlar, üniformalı gruplar, görsel ve performans sanatları gibi gruplar yer almaktadır. Ayrıca müfredat dışı etkinlikler; savunuculuk, botanik, kişisel bakım, yenilikçilik, araştırma metodolojisi ve güncel olaylar gruplarını da içerebilmektedir.[5][6][7]

Müfredat planlama ve geliştirme

Jean Piaget

Müfredat planlama ve geliştirme, "öğrenme için gerekli planların tasarlanması ve geliştirilmesini, planların değerlendirilmesini, uygulanmasını ve öğrenme deneyiminin sonuçlarını" içermektedir.[8] Öncelikle müfredat tasarlanır ve gözden geçirilir. Müfredatla uyumlu, öğretim ve değerlendirme stratejileri teşvik edilir. Özel müfredat programları, açık gözlemlenebilir hedefler ve yararlı değerlendirme listeleri oluşturulur.[9]

Müfredat geliştirme; planlanan, uygulanan ve deneyimlenen müfredatı kapsayan üç aşamalı bir süreç olarak tanımlanabilir.[8] Ayrıca; John Dewey, Lev Vygotsky, Jean Piaget, Jerome Bruner ve Albert Bandura gibi teorisyenlerin ve araştırmacıların, katkı sağladığı pedagojik yaklaşımlarla da şekillendirilebilir.[10]

Okul öncesi

Okul öncesi düzeydeki müfredat geliştirme birkaç düşünce okuluna dayanmaktadır. Anaokulu, ilk olarak 1837'de Almanya'da Friedrich Fröbel tarafından kurulmuştur. Froebel, tüm öğrenim için, gerekli gördüğü üç bilgi biçimini şu şekilde tanımlamıştır:[11] bahçecilik, hayvanlar ve ev işlerini içeren yaşam bilgisi; geometri gibi matematik bilgisi; renk, şekil, uyum ve hareket içeren güzellik bilgisidir. Froebel'in, anaokulundaki hedefi; bir çocuğun fiziksel duyularını, öğrenme deneyimleriyle uyandırmak ve bireylerin ilerlemesi için ortak bir zemin oluşturulmasını sağlamak olmuştur.

Margaret ve Rachel McMillan de Londra'da, "Açık Hava Ana Okulu ve Eğitim Merkezi" kurmuşlardır. Bu okulda çocuklara; sevgi dolu bakım, sağlık desteği, beslenme ve fiziksel refah olanakları sağlamayı amaçlamışlardır.[12] Ayrıca ebeveynlere, çocuklarının bakımı ve bunun yanı sıra doğru etkileşim kurmaları konusunda pedagojik modeller sağlamışlardır. Anaokulunun pedagojik ilkeleri, öğretmenlerin;estetiği, müziği, dünyayı ve okuryazarlığı kapsayan bir müfredatı ve öğretmesini gerektiren eğitimsel çerçeveleri içerecek şekilde hazırlanabilmektedir.[11]

John Dewey ise aşamalı eğitim teorisini öne sürmüştür. Aşamalı eğitim felsefesi, çocuklara nasıl düşüneceklerinin öğretilmesi gerektiği fikrini savunmaktadır. Dewey'in teorisine göre okul topluluğu, ilginç ve anlamlı öğrenme fırsatları sunmalı ve bireyleri demokratik bir toplumda yaşamaya hazırlamalıdır. Çocuklar, kendilerine rehberlik eden öğretmen ile işbirliği yaparak öğrenmelidirler. Dewey'in müfredatındaki projeler, bütünsel bir yaklaşım sağlayan, çocukların ilgi alanlarına odaklanan ve gelişimsel olarak uygun olan; çocukların kendilerini keşfetmeleri ve duyusal deneyimler kazanmalarını teşvik etmektedir.[13]

Montessori eğitimi de, çocukların "fırsat pencereleri" olarak bilinen hassas dönemlerden geçtiğine inanan, Maria Montessori tarafından geliştirilmiştir.[14] Montessori sınıfındaki her şey, bir çocuğun büyümesine ve gelişmesine katkı sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Materyaller; doğal çevreye ve çocukların ilgi alanlarına hitap edecek şekildedir. Öğrenme ortamı, çocuğa odaklanmıştır. Müfredat, çocukları duyarlı olmaları için eğitmektedir. Ayrıca, becerilere sahip olma arzularını da teşvik etmektedir.[15]

Avusturyalı filozof Rudolf Steiner tarafından oluşturulan Waldorf eğitimi ise çocuğa bir bütün olarak odaklanmaktadır: beden, zihin ve ruh.[11] Müfredat; düşünce süreçlerini tetiklemek, duyarlılığı geliştirmek ve sanatsal akıcılığı geliştirmek için tasarlanmıştır.[16][17] Waldorf müfredatı; hikâye anlatımı, estetik (sanat), pratik çalışma ve doğanın keşfinden oluşur.[18] Waldorf eğitimini benimseyen modern okullar bağımsızdır ve kendi kendilerini yönetmektedirler.

Maria Montessori

Reggio Emilia yaklaşımı ise Kuzey İtalya'nın küçük bir şehri olan Reggio Emilia'da geliştirilmiştir. Yapılandırmacı teorilerden ve aşamalı eğitim hareketinden etkilenmiş ve bireylerin haklarını korumaya yönelik karar almıştır.[19] Reggio Emilia okulundaki anahtar kavramlar arasında; çocuğun eğitim hakkı, çocuklar, öğretmenler ve ebeveynler arasındaki kişiler arası ilişkilerin önemi ve çocukların, iş ve oyundaki etkileşimleri yer almaktadır.[20][21] Müfredatı; çocukların ilgisinden doğar ve projeler ve sorgulama yoluyla geliştirilir.[22] Her birey, okulda önemli bir rol oynar ve ebeveyn katılımı da çocuğun öğrenmesi ve gelişimi için önemli bir etken niteliğinde kabul edilmektedir.

İlköğretim

İlköğretim düzeyinde müfredat geliştirme; konu disiplinlerini, bilgi becerilerini ve karakter gelişimini kapsayan konuların temellerine odaklanmaktadır.[23] Konu disiplinleri; dil, bilim, beşeri bilimler, sanat, teknoloji ve sosyal bilimlerin çekirdekleri ve temelleridir.[24][25][26][27] Bilgi becerileri; okulun pedagojik uygulamalarına dayalı öğrenme deneyimleri yoluyla geliştirilen iletişim, eleştirel düşünme, takım çalışması ve yargılama gibi kişisel beceriler ve niteliklerdir.[28] Elliot Eisner'a göre karakter gelişimi örtük müfredattır: yani okulun gizil kazanımlarındandır.[29] Karakter özellikleri ve nitelikleri, her öğrencinin sosyal ve duygusal gelişimine odaklanan; esneklik, öz disiplin, empati ve merhameti içermektedir.[30] Müfredat geliştirme; kişisel ve sosyal kapasiteye, etik ve kültürlerarası anlayışa ve sağlam ahlaki yargıya yönelik bir gelişim demektir.[31]

Orta öğretim

Müfredat geliştirme, öğrencinin kayıtlı olduğu derse (veya akışa) göre ortaöğretim düzeyinde değişmektedir.[32] Müfredat; dil, matematik, fen ve beşeri bilimler gibi temel konulara odaklanmaktadır.[33][34][35] Müfredat geliştirmede; öğrenme deneyimleri, stratejik hedefler, ulusal çerçeveler ve benimsenmiş olan eğitim felsefeleri de dikkate alınmaktadır.[36] Ayrıca okullar, bütünsel bir müfredatın geliştirilmesi için, değerleri ve ilerleme becerilerini de dikkate almalıdır.[37] Sosyal bilgiler, sanat ve müzik, teknoloji ve tasarım ve bunun yanı sıra bilgisayar çalışmalarını içeren, seçmeli ve mesleki programlar sunulmaktadır. Uzmanlaşmış okullar, bilgi ve iletişim teknolojisi, girişimcilik, sanat, tasarım, medya ve Da Vinci Learning alanlarında kurumsal ortaklarla, programları bütünleştirirler.[38][39] Ayrıca spor, sanat ve dil alanlarında gelişmiş programlar da sunmaktadırlar.[40]

Yükseköğretim

Yükseköğretim düzeyindeki müfredat, özel ders tasarımı ve geliştirilmesi konularını içermektedir. Griffith Üniversitesi; planlamayı, önceden toplanmış kanıtlara dayalı olarak tanımlamaktadır. Süreç ayrıca; değerlendirme, teknolojik olarak bilgilendirilmiş öğrenme ve disipline dayalı yetenekleri de içermektedir.[41] Süreç, öğrencilerin bir konuyu anlamalarını geliştirirken, iş gücüne hazırlamayı da amaçlamaktadır. Griffith Üniversitesi, müfredat geliştirmede dört temel unsuru göz önünde bulundurmaktadır. Bunlar; öğrenme analitiği, harici akran değerlendirmesi, akran tabanlı profesyonel öğrenme ve profesyonel öğrenme atölyeleridir.

Eğitim teknolojisi

Eğitim teknolojisi, etkili öğrenme ve öğretme için bilgi ve iletişim teknolojisi (BİT) ile entegrasyonunu, planlanmasını, uygulanmasını ve yönetilmesini içermektedir.[42] Bir eğitim sisteminin eğitim teknolojisi dalı, eğitimde bilgi ve iletişim teknolojisini kavramsallaştırır ve geliştirir. Onu; müfredat çerçeveleri, personel gelişimi ve yönetimi ile bütünleştirir.

Pandemi sürecinden bu yana, dijital ortamlarda ücretsiz eğitim veren, Türkiye Cumhuriyeti televizyon kanalları logosu.

Eğitim teknolojisinin odak noktası; çevrimiçi ve web tabanlı uygulamalara, öğrenme portallarına, ters çevrilmiş sınıflara ve öğretme ve öğrenme için çeşitli sosyal ağlara yönelmiştir.[43] Eğitim teknolojisi; bilgi ve iletişim teknolojisini içermekle birlikte, donanım ve eğitim teorileri ile sınırlı değildir. İşbirlikçi öğrenme, öğrenme teorisi, doğrusal öğrenme, çevrimiçi portal öğrenme ve (mobil teknolojilerin kullanıldığı yerlerde) m-öğrenme dahil olmak üzere çeşitli alanları kapsamaktadır. Bu alanlar, kişiselleştirilmiş bir öğrenme modeline de katkıda bulunmaktadır. Ve öğrenciler, eğitimlerinin sorumluluğunu üstlendiklerinden dolayı, kendi kendine öğrenmeyi de teşvik etmektedir.

Finans

Bu alt birim, okullara idari destek sağlayan eğitim kurumlarının, mali politikalarını denetler. Denetlediği bu politikalar; mali yardım, gelir işlemleri ve okul fonlarıdır.[44] Mali yardım; gelir düzeylerine ve yaş veya kurum gibi diğer faktörlere göre uygulanan devlet desteleri, ödenekleri ve hibeleri içermektedir.[45] Burslar ve ödüller, öğrenci kategorilerine veya başarılarına göre dağıtılmaktadır.[46]

Sağlık ve fiziksel gelişim

Öğrencileri; sağlıklı yaşam ve beden eğitimi konusunda eğitmek için, güvenli ve etkili programlar geliştirmek olan bu bölümün birincil görevi, bir spora hakimiyet ve temel hareket becerilerinin kazandırılmasını içermektedir.[47] Bu alt birim, sıralı sonuçlara ve öğrencilerin fiziksel yeteneklerine dayalı bir müfredat geliştirmektedir. Öğretim modeli; teorik bir temel, öğrenme çıktıları, sıralı etkinlikler ve görev yapılarını içeren bir plan olarak kullanılabilir.[48] Ayrıca bu alt birim, aileler ve topluluklarla ortaklıklar yoluyla, ebeveynlerin katılımını da teşvik etmekle beraber; diyetisyenler, fizyoterapistler, toplum sağlık hizmetleri ve spor derneklerinden de destek alabilmektedir.[49]

İnsan kaynakları

İnsan kaynakları bölümünün birincil hedefleri, eğitim bakanlığındaki personeli yetiştirmek, geliştirmek ve elde tutmaktır. Personel performansını ve tutumlarını doğrudan etkileyen, operasyonel politikaları ve sistemleri formüle etmektedir.[50] Bu birimin hedefleri, kurumsal yapıların ve prosedürlerin gözden geçirilmesi ve personel becerilerinin geliştirilmesidir.[51][52] Bunlar, daha fazla personel katılımını ve personelin gelişmesini teşvik etmekte ve nihayetinde eğitim sisteminin genel hedeflerine ulaşmasını amaçlamaktadır.[53][54]

Bilişim teknolojisi

Bilişim teknolojisi; verimli bir yönetim eğitimi kolaylaştırmak için teknolojiden yararlanmaktadır.[55] Bu, her seviyedeki eğitimcilerin, gerekli becerilerle tam olarak donatıldığından emin olmak için, sık personel eğitimi gerektirmektedir. Ayrıca yöneticilerin, öğretim için ilgili bilgileri tanımlaması ve kavramsallaştırması gerekmektedir.[56] Bilişim teknolojisi sistemleri; güvenilir, erişilebilir ve eğitimciler tarafından özümsenmiş olmalı ve bilgisayar korsanlığına ve kötü amaçlı yazılımlara karşı savunmalı olmalıdır. Eğitimcilerin, yeni uygulamaları doğru bir şekilde kullandıklarından emin olmak için, entegrasyon sırasında bir süre yakından inceleme gerekebilmektedir.

Özel Eğitim

Özel eğitim, tüm çocuklara anlayışlı ve verimli bir öğrenme deneyimi sunarak, özel ihtiyaçları veya engelleri olan çocuklar için, sağlıklı bir öğrenme ortamı sağlamayı amaçlamaktadır.[57][58] Özel eğitim, normal okullarda veya uzmanlaşmış okullarda sağlanabilmektedir.[59] Uygun öğrenim kurumu seçimi, çocuğun ihtiyaçlarına ve mevcut hizmetlere bağlı olarak yapılabilmektedir. Çocuklar öğrenme güçlükleri gösterebilir veya öğrenme için ek materyallere ihtiyaç duyabilirler. İlgili kurslar; otizm spektrumlu, zihinsel engelli, görme bozukluğu yaşayan, işitme kaybı olan veya beyin felci geçirmiş çocuklar için tasarlanmıştır.[60] Sosyal hizmet kurumları, hükûmet dışı kurumlar, gönüllü kuruluşlar ve kurumsal ortaklar tarafından, ek yardım da sağlanabilmektedir.

Bu birimin amacı, engelli öğrencilerin okul müfredatına, akranlarıyla aynı temelde katılmalarını sağlamaya çalışmaktır.[61] Özel destek hizmetleri arasında konaklama, danışma ve kişiselleştirilmiş öğrenme de yer almaktadır. Bu kurumlarda eğitimciler, her çocukla yüksek düzeyde etkileşim sağlamaktadır.[62] Ayrıca psikologlar, özel eğitimciler ve terapistlerden oluşan bir ekip; uygun ve anlamlı öğrenmelerini de desteklemektedirler.[63]

Öğrenci gelişimi

Bu birimin birincil rolü; karakter, sanat, vatandaşlık, ahlaki eğitim ve küresel farkındalığı teşvik eden müfredat ve programları oluşturmaktır.[64] Misyonu; bireysel öğrenci mükemmelliğini teşvik etmek, işbirliğini ve çocuğun kendisini ve çevresini keşfetmesini sağlamaktır. Ayrıca öğrencileri, sorumluluk almaları konusunda cesaretlendirmek;[65] öğrencileri geleceğe hazır nitelikler ve yeterliliklerle donatmaktır. Okullar, öğrenci geliştirme programlarını gerçekleştirirken; değerlere, işbirliğine ve kültüre odaklanmalıdır.[66][67] Öğrencilerin küresel bağlantı ve işbirliği hedefleriyle, farklı kültürlerden ve geçmişten haberdar olmalarını sağlamak için, geniş çaplı öğrenme fırsatları da oluşturulabilmektedir.[68][69][70]

Ayrıca bakınız

Konuyla ilgili yayınlar

[[Kategori:Eğitim aşamaları]] [[Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar]]

Kaynakça

  1. ^ "Master of Arts (Educational Management) | National Institute of Education (NIE), Singapore". www.nie.edu.sg (İngilizce). 7 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2018. 
  2. ^ Connolly (20 Aralık 2017). "The difference between educational management and educational leadership and the importance of educational responsibility". Educational Management Administration & Leadership (İngilizce). 47 (4): 504-519. doi:10.1177/1741143217745880. ISSN 1741-1432. 
  3. ^ "Educational Administration". www.rand.org (İngilizce). 23 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  4. ^ "What Is Educational Management?" (İngilizce). 29 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018. 
  5. ^ "Clubs & Societies". www.np.edu.sg (İngilizce). 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2018. 
  6. ^ "CCA". School of Science and Technology, Singapore. 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2018. 
  7. ^ "Achievements". www.mgs.moe.edu.sg (İngilizce). 12 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  8. ^ a b "A Curriculum Development Process". www.flinders.edu.au (İngilizce). 12 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 
  9. ^ The skilful teacher: Building your teaching skills. Acton, MA: Research For Better Teaching. 2008. 
  10. ^ Nurturing Early Learners: A Curriculum Framework for Kindergartens in Singapore. Singapore: Ministry of Education, Singapore. 2012. 
  11. ^ a b c Who Am I in the Lives of Children? An Introduction to Early Childhood Education. Singapore: Pearson Education. 2013. ISBN 978-981-45-2689-0. 
  12. ^ Betty (2014). "The Contributions of the McMIllan Sisters to Early Years Education in England". FORUM: For Promoting 3-19 Comprehensive Education. 56 (3): 529. doi:10.15730/forum.2014.56.3.529. 
  13. ^ "12 Principles of Child Development and Learning that Inform Practice | NAEYC". www.naeyc.org (İngilizce). 29 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2018. 
  14. ^ "What is Montessori Education?". Montessori Northwest - Montessori Teacher Training & Professional Development in Portland, Oregon (İngilizce). 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  15. ^ Curriculum: Alternative approaches. Upper Saddle River, NJ: Pearson/Merrill Prentice. 2007. 
  16. ^ "Curriculum - Waldorf School of the Peninsula". Waldorf School of the Peninsula (İngilizce). 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  17. ^ "About Waldorf Education". www.waldorfsingapore.com (İngilizce). 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  18. ^ "Early Childhood - Waldorf School of the Peninsula". Waldorf School of the Peninsula (İngilizce). 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  19. ^ Child development : an active learning approach. Third. Munsch, Joyce. Los Angeles ; London ; New Delhi ; Singapore ; Washington DC ; Melbourne. 2 Mayıs 2017. ISBN 9781506386737. OCLC 992503617. 
  20. ^ "The Reggio Emilia Philosophy of Learning | The Compass School". The Compass School (İngilizce). 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  21. ^ "Reggio Emilia Approach | Reggio Children". Reggio Emilia Approach | Reggio Children (İngilizce). 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  22. ^ "The Reggio Emilia Approach And Why It Works - Mulberry". Mulberry (İngilizce). 16 Mayıs 2016. 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2018. 
  23. ^ "Primary School Curriculum". www.moe.gov.sg. 30 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  24. ^ "National curriculum in England: primary curriculum". GOV.UK (İngilizce). 30 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  25. ^ "Primary Curriculum - Primary School Curriculum". www.cambridgeschool.eu (İngilizce). 27 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  26. ^ "Landsdale Primary School". www.australiancurriculum.edu.au (İngilizce). 28 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  27. ^ "Learning areas". www.australiancurriculum.edu.au (İngilizce). 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  28. ^ Primary School Education: Preparing Your Child For The Future. Singapore: Ministry of Education, Singapore. 2018. 
  29. ^ Five conceptions of curriculum: Their roots and implications for curriculum planning. Berkeley, CA: McCutchan Publishing Company. 1974. ss. 1-14. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  30. ^ Developing character skills in schools: Summary report. United Kingdom: Department of Education. 2017. ISBN 978-1-78105-759-9. 
  31. ^ "General capabilities". www.australiancurriculum.edu.au (İngilizce). 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  32. ^ "Courses and subjects for secondary schools | Ministry of Education". beta.moe.gov.sg (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  33. ^ "Express course for secondary school | Ministry of Education". beta.moe.gov.sg (İngilizce). 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  34. ^ "O Level Curriculum". National Curriculum Development Centre (NCDC). 2018. 30 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  35. ^ "Ongoing Renewal of The School Curriculum". The Government of the Hong Kong Special Administration Region. Education Bureau. 2013. 28 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  36. ^ "How to choose secondary schools | Ministry of Education". beta.moe.gov.sg (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  37. ^ Learning Goals, School Curriculum Framework and Planning (PDF). Hong Kong: Education Bureau. 2017. s. 4. 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  38. ^ "Extended Curriculum". School of Science and Technology, Singapore. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  39. ^ "NUS High School Diploma". www.nushigh.edu.sg (İngilizce). 6 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  40. ^ Secondary School Education: Shaping the Next Phase of your Child's Learning Journey. Singapore: Ministry of Education, Singapore. 2018. 
  41. ^ "Curriculum development". www.griffith.edu.au (İngilizce). 1 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 
  42. ^ "Educational Technology". edX (İngilizce). 9 Nisan 2018. 9 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  43. ^ "6 Uses of Information Technology in Education". Useoftechnology.com. 2 Aralık 2012. 26 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  44. ^ "Finance and Administration". www.education.go.ug. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  45. ^ "Finance Division | Ministry of Education, Youth and Information". moey.gov.jm (İngilizce). 7 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  46. ^ "Finance & Procurement". www.moe.gov.sg. 23 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  47. ^ "Curriculum in Physical Education: SHAPE America". 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  48. ^ "PE In School - 'The Solution'". www.phitamerica.org. 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  49. ^ Guide to physical health and wellbeing: Resources for Queensland early childhood education and care services (PDF). Australia: Australian Early Development Census. 2018. 18 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  50. ^ Twomey (12 Ocak 2021). "Management & Main Branches of Management - Human Resource Management". Kennected. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2021. 
  51. ^ "Human Resource Group". www.moe.gov.sg. 4 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  52. ^ "Ministry of Education". moe.gov.tt (İngilizce). 22 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  53. ^ "Administrative branch". Opetus- ja kulttuuriministeriö (İngilizce). 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  54. ^ "Who We Are". www.edu.gov.on.ca (İngilizce). 19 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  55. ^ "Information Technology Branch". www.moe.gov.sg. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2018. 
  56. ^ Hamidi (2011). "Information technology in education". Procedia Computer Science. 3: 369-373. doi:10.1016/j.procs.2010.12.062. ISSN 1877-0509. 
  57. ^ "About AASE - Australian Association of Special Education". Australian Association of Special Education (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  58. ^ "Country information for Finland - Teacher education for inclusive education | European Agency for Special Needs and Inclusive Education". www.european-agency.org (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  59. ^ "Mainstream Education for Children with Special Needs". www.sgenable.sg (İngilizce). 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  60. ^ "Special Educational Needs". www.moe.gov.sg. 6 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  61. ^ "Students with disability". www.australiancurriculum.edu.au (İngilizce). 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  62. ^ "Allied Educators". www.moe.gov.sg. 14 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  63. ^ Educating exceptional children. Fourteenth. Gallagher, James,, Coleman, Mary Ruth. Australia. ISBN 9781473732063. OCLC 912318370. 
  64. ^ The Australian Education System: Foundation Level (PDF). Australia: Department of Foreign Affairs and Trade. 2018. 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  65. ^ "Elementary and Secondary Education". Just Landed (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  66. ^ "Student Development". westwoodsec.moe.edu.sg (İngilizce). 15 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  67. ^ "Student Development". School of Science and Technology, Singapore. 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  68. ^ "Overseas Learning Experience (OLE)". School of Science and Technology, Singapore. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  69. ^ "overseas_exposure_2016_2017". www.np.edu.sg (İngilizce). 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2018. 
  70. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eğitim</span>

Eğitim; okullar, kurslar ve üniversiteler vasıtasıyla bireylere hayatta gerekli olan bilgi ve kabiliyetlerin sistematik bir şekilde verilmesi. Öğretmen, eğitmen, mentor, pedagoglar gerekli bilgileri öğrencilere verirler.

<span class="mw-page-title-main">Okul</span> öğrencilere öğretmenler rehberliğinde eğitim veren kurum

Okul, eğitim-öğretim verilen kurum ve bu faaliyetlerin gerçekleştirildiği eğitim kurumu ve diğer tesislerdir. Ayrıca temel öğrenim, ortaokul, lise ve üniversite toplam 16 yıldır. Öğretmenlerin rehberliğinde öğrencilerin öğretimi için öğrenme alanı ve öğrenme ortamı sağlar. Okul sözcüğü çocuk ve gençlerin, devam ettiği örgün eğitim kurumlarının yanı sıra tek bir alanda eğitim veren kurumlar ve bazı yüksek eğitim kurumları için de kullanılır: sanat okulu, spor okulu, müzik okulu, dil okulu, dans okulu, gazetecilik okulu, meslek yüksek okulu gibi. Herhangi bir okulda eğitim alan kimselere öğrenci denir. Öğrenciler için okul üniforması tasarımları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Mehmet Âkif Koleji</span>

Mehmet Âkif Koleji, Kosova'nın başkenti Priştine ve ikinci büyük şehri Prizren'de yerleşik olup, Kosova'nın önde gelen orta öğretim kurumlarından biridir. 2000 yılında Türk Gulistan Educational Center tarafından kurulmuş, Kosova'nın ilk özel öğretim kurumu sıfatını almıştır. Türk, Arnavut ve uluslararası bir öğretmen kadrosu bulunmaktadır. İstiklâl Marşı şairi, Türk edebiyatının büyük ismi Mehmet Âkif Ersoy'un ismini taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Öğretmen</span> başkalarının bilgi, yeterlilik veya değerler edinmesine yardım eden kişi

Öğretmen veya eğitmen, eğitim kurumlarında önceden belirlenmiş hedefler doğrultusunda öğretim etkinliklerini planlı ve programlı bir biçimde düzenleyerek yürüten uzman eğitmendir. Anaokulu, okul, üniversite, akademi ve başka yerlerde görev yapar. Öğrencilerin öğretim uygulaması yoluyla bilgi, yeterlilik veya erdem kazanmalarına yardımcı olur.

Fen, teknoloji, mühendislik ve matematik (FeTeMM), bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik sözcüklerinin baş harflerinden oluşan kısaltma. Amerika Birleşik Devletleri'nde STEM olarak adlandırılan bu standart, okul düzeyinde matematik ve fen bilimleri derslerinin bütünleştirilmesi olarak yaygınlaşmış olsa da mühendislik ve teknolojinin sınıf içi ve sınıf dışı etkinlikler ile öğretilmesi olarak da anlaşılmaktadır. Örnek olarak, Amerikalı fen eğitimi standartlarına mühendislik ve mühendisliğin doğasının ve ortak çekirdek matematik müfredatına ise matematiksel modellemenin eklenmesi gösterilebilir. Her ne kadar ABD bağlamında STEM, ekonomik anlamda ilerleme ve liderlik için insangücü ihtiyacını karşılamayı ve güçlendirmeyi hedeflese de toplumsal barış ve eğitimde fırsat eşitliğini sağlamada bir araç olarak da kullanılabileceği savunulmaktadır.

Reggio Emilia Yaklaşımı, 1970 yılında İtalya'daki okulöncesi eğitim kurumlarında reform yapmak ve yeni yaklaşımları uygulamak amacıyla geliştirilen okul öncesi eğitim programı.

<span class="mw-page-title-main">Veteriner hekimlik eğitimi</span> Veteriner Fakültesi

Veteriner hekimlik eğitimi, veteriner hekim olmak için alınan yüksek öğrenimdir. Veteriner hekim olmak için bu eğitimi başarı ile tamamlamış olmak zorunludur.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan'da eğitim</span> Azerbaycanın eğitim sistemi

Azerbaycan'da eğitim, Azerbaycan Cumhuriyeti Bilim ve Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ayb Okulu</span> Erivanda bir okul

Ayb Okulu, Erivan, Ermenistan'da 2011 yılında Ayb Eğitim Vakfı tarafından açılan özel bir eğitim kompleksidir. Okul adını Ermeni alfabesinin ilk harfinden alan Ayb Okulu, kâr amacı gütmeyen bir kuruluştur ve yasal olarak Ayb Learning Hub Foundation olarak kayıtlı bir vakıf olarak işlev görür. Okulun sloganı Bil ve Yarat'dır..

<span class="mw-page-title-main">Educational Broadcasting System</span>

Korea Educational Broadcasting System (EBS) (Korece: 한국교육방송공사, romanize: Hangug Gyoyugbangsong Gongsa), Güney Kore merkezli bir eğitim televizyon ağıdır. 1980 yılında KBS 3 adıyla kurulmuş olup 1990 yılında ayrı bir kanal haline geldi. EBS, Kore'deki herkes için okul eğitimini desteklemek ve yaşam boyu eğitimi teşvik etmek için çaba göstermektedir. Merkezi Seul'de yer almaktadır.

Gizli müfredat, hem sınıfta hem de sosyal ortamda aktarılan normlar, değerler ve inançlar gibi okulda öğretilmesi gereken "öğrenilen ancak açıkça amaçlanmayan"bir dizi derstir.

Singapur'da birçok dil konuşulmaktadır. Singapur Anayasası'na göre ülkenin resmi ana dili Malaycadır. Anayasada etnik olarak Malaylar Singapur'un yerli halkı olarak tanındığı için Malaycanın resmi ana dil olması sembolik bir önem de taşımaktadır. Yerli halkın dilini ve mirasını korumak devletin görevi olarak görülmektedir. Singapur Cumhuriyeti'nin Anayasasının on üçüncü bölümünde "Ulusal dil Malay dili olmalıdır ve Romen alfabesi olmalıdır..." yazmaktadır. Ayrıca anayasaya göre Singapur'da konuşulan dört ana dil İngilizce, Çince, Malayca ve Tamilcedir. İngilizce dili de farklı etnik gruplardan Singapurluların geçer dilidir, yani pratikte ana dil İngilizcedir.

Müfredat geliştirme, müfredatı iyileştirme sürecidir. Program geliştirme olarak da adlandırılan müfredat geliştirmede çeşitli yaklaşımlar kullanılmıştır. Yaygın olarak kullanılan yaklaşımlar; analiz, tasarım, seçme oluşturma ve gözden geçirme yaklaşımlarıdır.

  1. Analiz
  2. Tasarım
  3. Seçme
  4. Oluşturma
  5. Gözden geçirme
<span class="mw-page-title-main">Sanat okulu</span>

Sanat okulu, özellikle illüstrasyon, resim, çizim, fotoğraf, heykel, grafik tasarım ve güzel sanatlar da dahil olmak üzere dekoratif sanat, uygulamalı sanat ve görsel sanatlara odaklanan bir eğitim kurumudur. Sanat okulları ilk, orta, lise sonrası veya lisans programları sunabilir ve ayrıca geniş tabanlı programlar sunabilir. Sanat okulu müfredatının altı ana dönemi vardır ve her biri, eğitimin tüm seviyelerinde dünya çapında modern kurumlar geliştirmede kendi eli bulunmaktadır. Sanat okulları ayrıca birçok öğrenciye çeşitli akademik olmayan beceriler öğretmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilkokullar</span>

İlkokul, Amerika Birleşik Devletleri'nde 5-11 yaşları arasındaki ve anaokulu öncesi ile orta öğretim arasındaki çocuklar için ilköğretimin ana dağıtım noktası olan bir ilkokuldur.

<span class="mw-page-title-main">Demokratik eğitim</span>

Demokratik eğitim, öğrencilerin kendi öğrenmelerini yönetebilmeleri ve okullarının yönetimine katılabilmeleri için demokratik olarak düzenlenen bir örgün eğitim türüdür. Demokratik eğitim, öğrencilerin söz hakkı öğretmeninkine eşit olduğundan genellikle özgürleştiricidir.

Eğitimde Bütünleştirme veya Toplumsallaşma, tüm öğrencilerin eğitime ve öğrenmeye eşit erişim ve fırsatlara sahip olmasını sağlayan bir yaklaşımdır .Bütünleştirme yaklaşımı, özel eğitim bağlamında, bireyselleştirilmiş eğitim programı gibi uygulamalarla birlikte ortaya çıkmıştır. Bu yaklaşımın temelini oluşturan düşünce, özel gereksinimli öğrencilerin karma öğrenim deneyimlerinin, sosyal etkileşimlerde daha başarılı olmalarını ve dolayısıyla yaşamlarında daha ileriye gitmelerini sağlayacağıdır. Bütünleştirme modelinin arkasındaki felsefe, özel eğitim sınıflarının ve özel eğitim okullarının kullanımını tamamen ortadan kaldırmayı amaçlamaz, ancak yine de bu imkanları sunar. Bütünleştirme modelleri, eğitim yöneticileri tarafından özel eğitimde tecrit modellerinden mümkün olduğunca uzaklaşma amacıyla uygulamaya konur. Bu uygulamanın temel düşüncesi, hem genel eğitim öğrencilerinin hem de özel eğitim öğrencilerinin sosyal açıdan gelişmesidir. Daha başarılı öğrenciler akran öğreticisi rolü üstlenirken, daha az başarılı öğrenciler genel eğitim öğrencilerinin empati öğrenmeleri için motivasyon kaynağı olur.

Oswego Hareketi 19. yüzyılda eğitimci Edward Austin Sheldon tarafından başlatılan Amerika Birleşik Devletleri'nin eğitim sisteminde gelişen bir harekettir. Hareketin gelişmesinde İsviçreli pedagog Johann Heinrich Pestalozzi'nin düşünceleri önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan'da eğitim</span>

Ermenistan'da eğitim sosyal hizmetler arasında en hızlı gelişeni olurken, sağlık ve sosyal hizmetler, Ermenistan'ın 1991'deki bağımsızlığını takiben Sovyet döneminin temel devlet planlı yapısını korumaya çalıştı. Bugün Ermenistan, Avrupa Yükseköğretim Alanı hedeflerini takip ederken, yükseköğretim sistemi için de yeni bir vizyon uygulamaya çalışmaktadır. Eğitim ve Bilim Bakanlığı ülkedeki eğitimi denetler.

Yavaş eğitim, Sokratik, uyarlanabilir ve standartlara dayalı olmayan öğretim yaklaşımlarına dayanan bir eğitim türüdür. Yavaş eğitim kısmen, öğretmenlerin dünya çapında ulusallaştırılmış müfredattan kaynaklanan aşırı sıkıştırılmış ders içeriği gereksinimlerine bir tepkidir ve birçok eğitimci öğrencilerin tek bir yılda yeterli derinlikte ders işleyemeyeceğini düşünmektedir. Yavaş eğitim aynı zamanda standart testlerin yaygınlaşmasına karşı bir tepki olup, bunun yerine öğrenci ve öğretmen başarısının niteliksel ölçümlerini tercih etmektedir. Yavaş eğitim sıklıkla demokratik eğitimde ve evokullarında görülen bir özelliktir. Bununla birlikte, üniversiteye hazırlık ve titiz ortamlar da dahil olmak üzere herhangi bir sınıfta önemli bir unsur olabilir. "Yavaş eğitim" terimi, yavaş yemek ile fast food veya abur cubur arasındaki ayrımdan türetilmiştir ve kalite, kültür, sürdürülebilirlik ve kişiselleştirmeyi kaliteli eğitimle ilişkilendirmeye yönelik önemli bir çaba olarak öne sürülmektedir.