Dubstep

Dubstep, 1990'ların sonlarında Güney Londra'da ortaya çıkan bir elektronik dans müziği türüdür. Genellikle belirgin alt bas frekanslarına sahip seyrek, senkoplanmış ritmik desenler ile karakterizedir. Stil, UK garage'nın bir dalı olarak ortaya çıktı, 2 adımlı ve dub reggae, orman, kırık vuruş ve kiri gibi ilgili stillerin soyundan yararlandı.^[1] Birleşik Krallık'ta, türün kökenleri 1980'lerin başında Jamaikalı ses sistemi partisi sahnesinin büyümesine kadar uzanabilir.

En eski dubstep sürümleri 1998 yılına dayanmaktadır. 2001 yılında, bu ses ve diğer garaj müziği türleri Londra'nın gece kulübü Plastic People'da, "Forward" gecesinde (bazen FWD >> olarak stilize edildi) ve korsan radyo istasyonu Rinse FM'de gösterilmeye ve tanıtılmaya başladı. dubstep'in gelişiminde oldukça etkili olmak. Bir müzik türüne referansla "dubstep" terimi, 2002 yılında Big Apple, Mühimmat ve Tempa gibi etiketler tarafından kullanılmaya başlandı ve bu remixlerde kullanılan stilistik eğilimler 2 adımdan daha belirgin ve farklı hale geldi ve kir.

Sesin çok erken bir destekçisi, 2003'ten itibaren çalmaya başlayan BBC Radio 1 DJ John Peel idi. 2004 yılında, onun gösterinin geçen yıl yaptığı dinleyici olarak Distance, Dijital Mystikz ve Plastician yıl için üst 50'de.^[2] Dubstep, 2005'in sonlarında ve 2006'nın başlarında küçük yerel sahnelerin ötesine geçtiğinde ana akım İngiliz popüler kültürüne girmeye başladı; türe ayrılmış pek çok web sitesi belirdi internete böyle dubstepforum, indirme sitesine Barefiles ve gutterbreakz olarak bloglar gibi ve sahnenin büyümesini destekli.^[3] Eşzamanlı olarak, tür The Wire gibi müzik dergilerinde ve Pitchfork gibi çevrimiçi yayınlarda The Month In: Grime / Dubstep adlı düzenli bir özellikle geniş yer aldı. Dubstep'e ilgi BBC Radio 1'den sonra önemli ölçüde arttı DJ Mary Anne Hobbs, Ocak 2006'da kendisine ("Dubstep Warz" başlıklı) ayrılmış bir gösteriyle başlayarak bu türün şampiyonluğunu başlattı.^[4][5][6]

2000'lerin sonuna doğru ve 2010'ların başına kadar, tür İngiltere'de daha ticari olarak başarılı olmaya başladı, daha fazla single ve remix müzik listelerine girdi. Müzik gazetecileri ve eleştirmenleri de çeşitli pop sanatçılarının çalışmalarında dubstep etkisi olduğunu fark ettiler. Bu süre zarfında, üreticiler orijinal dubstep sesinin unsurlarını diğer etkilerle kaynaştırmaya başladılar, gelecekteki garaj ve daha yavaş ve daha deneysel post-dubstep dahil olmak üzere füzyon türleri oluşturdular. Skrillex gibi Amerikalı üreticiler tarafından yönetilen daha sert elektro-ev ve ağır metal kaynaklı varyant brostep, dubstep'in ABD'deki popülerliğine büyük katkıda bulundu.^[7]

Müzik sitesi Allmusic, dubstep'in genel sesini "ezici bas hatları ve yankılanan davul kalıpları, kırpılmış örnekler ve ara sıra vokallerle sıkıca sarılmış yapımlar" olarak tanımladı.^[8] Göre Simon Reynolds, dubstep en bileşenleri aslen geldi "1989-1999 UK soyu içinde farklı noktalarda: bleep 'n' bass, orman, Techstep, Photek tarzı Neurofunk, Fast garage ., [Ve] 2 adım" ^[1] Reynolds, önceden var olan stillerin izlerinin "içsel sonik etkileriyle değil, aynı zamanda bilenlere hitap eden belirteçler, jetonlar olarak da çalıştığını" yorumlar.

Dubstep'in ilk kökleri, davul ve bas unsurlarını 2-step garage sesine dahil etmeye çalışan İngiltere garaj üreticilerinin daha deneysel sürümlerinde. Bu deneyler genellikle beyaz bir etiketin veya ticari garaj salınımının B tarafında sona erdi.^[4][9][10] Dubstep genellikle aracı . Vokal garaj melezine benzer - kiri - türün hissi genellikle karanlıktır; parçalar genellikle küçük bir anahtar veya Frig modu kullanır ve bir riff içindeki triton aralığı gibi uyumsuz harmoniler içerebilir.^[11] Garaj müziğinin diğer stillerine kıyasla, dubstep, belirgin alt bas frekanslarına odaklanarak daha minimalist olma eğilimindedir.^[12] Bazı dubstep sanatçıları, Basic Channel gibi dub'den etkilenen teknolojiden klasik müziğe veya heavy metal'e kadar çeşitli dış etkiler de dahil ettiler.^[13][14]