İçeriğe atla

Dor düzeni

Parthenon'un Dor düzeni

Dor düzeni, antik Yunan ve daha sonra Roma mimarisinin en yaygın üç düzeninden biriydi. Dor, sütunların üstündeki basit dairesel başlıklar tarafından kolayca tanınmaktadır. Bazen triglif-metop friz kısmında karmaşık ayrıntılar olsa da, en erken ve özünde en basit düzendir. Bu yüzden diğer düzenlerin aksine sütun kaidesi bulunmamaktadır, sütun direkt olarak stilobata oturmaktadır.

Kaynakça

  • Labeled Doric Column
  • Summerson, John, The Classical Language of Architecture, 1980 edition, Thames and Hudson World of Art series, ISBN 0500201773
  • James Stevens Curl, Classical Architecture: An Introduction to Its Vocabulary and Essentials, with a Select Glossary of Terms
  • Georges Gromort, The Elements of Classical Architecture
  • Alexander Tzonis, Classical Architecture: The Poetics of Order

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mimarlık</span> bir ürünün hem planlaması, hem tasarımı ve hem de yapım süreci

Mimarlık veya mimari, binaları ve diğer fiziki yapıları tasarlama ve kurma sanatı ve bilimidir. İnsanların yaşamasını kolaylaştırmak ve barınma, dinlenme, çalışma, eğlenme gibi eylemlerini sürdürebilmelerini sağlamak üzere gerekli mekânları, işlevsel gereksinmeleri ekonomik ve teknik olanaklarla bağdaştırarak estetik yaratıcılıkla inşa etme sanatı; başka bir tanımlamayla, yapıları ve fiziksel çevreyi uygun ölçülerde tasarlama ve inşa etme sanat ve bilimidir. İnsan yaşamak için yurtlanmak ve doğa şartlarından korunmak için bir mekan ihtiyacı duyar ve bu mekanı kendine özgü kültürel, fonksiyonel, teknik ve farklı zevklerde inşa eder.

<span class="mw-page-title-main">Süt</span> Memelilerin meme bezleri tarafından üretilen beyaz sıvı

Süt, dişi memelilerin yavrularını beslemek için memelerinden gelen, besin değeri yüksek olan beyaz bir sıvıdır. Ayrıca bazı bitkilerin türlü organlarında bulunan beyaz renkte öz suya ve erkek balığın tohumuna da süt denir.

<span class="mw-page-title-main">Partenon</span>

Partenon, Athena'nın tapınağıdır, MÖ 5. yüzyılda Atina Akropolisi'nde inşa edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Prolaktin</span> Prolaktin (LTH)

Prolaktin, hipofiz bezinin ön lobu tarafından salgılanan iç salgı hormonudur. İnsanlarda PRL geni tarafından kodlanır.

<span class="mw-page-title-main">İslam mimarisi</span> Mimarî biçim

İslam mimarisi ya da İslami mimari, İslam'ın kuruluşundan itibaren, İslam kültürü içerisinde bina ve yapıların tasarım ve yapımlarını etkileyen geniş bir yelpazedeki hem seküler hem de dinî yaklaşımları kapsayan bir ifadedir.

<span class="mw-page-title-main">Orsanmichele</span> Floransada kilise

Orsanmichele (Aziz Michael'in sebze bahçesi) İtalya, Floransa'da bir Kilise yapısıdır. Kilise Aziz San Michele manastırının sebze bahçesi üzerine yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Orontid Hanedanı</span>

Orontid Hanedanı veya Yervanduni Hanedanı, MÖ 6. yüzyılda kurulan Ermenistan Satraplığı'nı yöneten İrani kökenli hanedandır. Bu hanedanın Helenleşmiş ve sonrasında Greko-Pers olarak anılan bir kolu Kommagene Krallığı'nı kurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Aiol</span>

Aiol, Antik Yunanistan yaşamış başlıca 4 Yunan kavminden biridir. Buluntulara göre tarihleri M.Ö 1100 yılına dayanır. Tesalya ve Boeotia bölgeleri ile Batı Anadolu'da Çandarlı Körfezi merkez olmak üzere Kuzey Ege'ye yerleşmişlerdir. Anadolu'da yerleştikleri bölgeye Aiolis denir.

<span class="mw-page-title-main">İyon düzeni</span>

İyon düzeni, sütun başlarının iki yana doğru volüt adı verilen yuvarlaklar yaparak bir kaide üzerine oturtulduğu, klasik mimarlıktaki üç düzenden biri. Adını, bu düzenin ilk kullanıldığı yer olan İyonya'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Korint düzeni</span>

Korint düzeni, sütun başlarının akantus yapraklarıyla süslendiği ve sütunların bir kaide üzerine oturtulduğu, klasik mimarideki üç düzenden biridir. Dor ve İyon düzenlerinden daha sonra muhtemelen MÖ 5. yüzyılda Atina'da ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mimari düzen</span>

Mimari düzen, her biri orantıları ve karakteristik profilleri ve ayrıntılarıyla ayırt edilen ve kullanılan kolon türüne göre kolayca tanınabilen Batı Mimarisine yön vermiş klasik mimari stilleridir. Mimarinin üç düzeni olan Dor, İyon ve Korint Antik Yunanistan'da ortaya çıktı. Yine bir başka Yunan mimari düzeni sayılan Aiol düzeni ise etkisi kaybettiği için bu ana üçlünün içine giremedi. Bunlara ek olarak Romalılar, pratikte Dor'dan daha basit olan Toskana ile Korint'ten daha süslü olan Kompozit düzenlerini yarattılar. Bu son iki düzen ve 3 klasik Yunan düzeni, birlikte "Mimarinin 5 Düzeni" olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Toskana düzeni</span> basitleştirilmiş bir dor düzenine uygun yapıya sahip düzen

Toskana düzeni, yivli ve kanelürlü olmayan kolonlara sahip, hiç triglif veya gutta içermeyen basitleştirilmiş bir dor düzenine uygun bir yapıya sahip düzendir. Toskana düzeni, üç mimari düzenin bir parçası olmayıp yerine standartlaştırılmış bir resmi düzen olarak sunulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Triglif</span>

Triglif, klasik mimaride Dor frizinin dikey olarak kanalize edilmiş tabletleri için kullanılan mimari bir terimdir. Dolayısıyla Dor frizindeki triglifler arasındaki dikdörtgen oyuklara metop denir. Kanallar arasındaki yükseltilmiş boşluklara Latince femur, Yunancada ise meros denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sütun başlığı</span>

Sütun başlığı, bir sütunun üst kısmını oluşturan bir başlıktır.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Aurelius Sütunu</span>

Marcus Aurelius Sütunu, İtalya'nın başkenti Roma'da Piazza Colonna'da bulunan bir Roma zafer sütunudur. Sütun, bir sarmal kabartmanın bulunduğu bir dor sütunudur. Roma imparatoru Marcus Aurelius'un onuruna inşa edilmiş ve Trajan Sütunu üzerine modellenmiştir.

Melissa, Pisagorcu bir kadın matematikçi ve filozof. Adı, bal anlamına gelen Yunanca "melli" kelimesinden türetilen Yunanca μέλισσα (melissa), "bal arısı"ndan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Saçaklık</span> klasik mimaride üstyapı kümesi

Saçaklık ya da entablatur veya klasik mimari dışında bilinen adıyla saçaklık; sütun başlıkları üzerine yatay olarak yerleşen, pervaz ve bantları ihtiva eden üstyapı kümesidir. Klasik mimarinin ana unsurlarından biridir ve genel olarak arşitrav, friz ve geison kısımlarından oluşur. Yunan ve Roma tapınaklarının ahşap formlardan temel alarak geliştiği düşünülmektedir, ahşap malzemeden taş malzemeye doğru gerçekleşen bu tasarımsal geçiş sürecine petrifikasyon adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Stoa Basileios</span>

Kraliyet Stoası anlamına gelen Stoa Basileios.

Neo-fütürizm sanat, tasarım ve mimaride 20. yüzyılın sonları ile 21. yüzyılın başlarına ait bir harekettir.

<span class="mw-page-title-main">Klasik mimarlık</span>

Klasik mimarlık, genellikle klasik antik Yunan ve Roma mimarisinin ilkelerinden veya bazen daha spesifik olarak Romalı mimar Vitruvius'un De architectura eserinden az çok bilinçli bir şekilde türetilen mimariyi ifade eder. Karolenj Rönesansı'ndan beri farklı klasik mimari stilleri var olmuştur ve İtalyan Rönesansı'ndan beri belirgin bir şekilde var olmuştur. Klasik mimari stilleri büyük ölçüde değişebilse de, genel olarak hepsinin dekoratif ve yapıcı unsurların ortak bir "kelime dağarcığından" yararlandığı söylenebilir. Batı dünyasının çoğunda, farklı klasik mimari stilleri Rönesans'tan II. Dünya Savaşı'na kadar mimarlık tarihine hakim olmuştur. Klasik mimari birçok mimarı bilgilendirmeye devam etmektedir.