İçeriğe atla

Doni Tondo

Doni Tondo (Doni Madona)
Sanatçı Michelangelo
Yıl 1507 (1507)
Tür Panoda yağlı ve zamklı boya
Boyutlar 120 cm kalınlık (47+12 in)
Konum Uffizi, Floransa

Doni Tondo veya Doni Madonna, Olgun Michelangelo'nun hayatta kalan tek bitmiş panel resmi (genellikle Michelangelo tarafından kabul edilen ancak tamamlanmamış iki panel resmi Entombment ve Manchester Madonna, Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir). Şimdi İtalya'nın Floransa şehrindeki Uffizi'de hâlâ orijinal çerçevesinde sergilenen Doni Tondo, muhtemelen Agnolo Doni tarafından güçlü bir Toskana ailesinin kızı Maddalena Strozzi ile evliliğini anmak için yaptırılmıştır.[1] Resim, İtalyancada 'yuvarlak' anlamına gelen tondo şeklinde, yani Rönesans sırasında iç fikirlerle sık sık ilişkilendirilen bir şekildedir.[2]

Eser büyük olasılıkla Doni'nin 1503 veya 1504'te evlendikten sonraki dönemde ve Sistina Şapeli tavanı freskleri 1508'de başlatılmadan önce yapılmıştır. Doni Tondo, ortadaki Yahya ile birlikte Kutsal Aile'yi (Çocuk İsa, Meryem ve Yusuf) ön planda tasvir etmektedir ve arka planda beş çıplak erkek figürü içermektedir. Bu çıplak figürlerin dahil edilmesi çeşitli şekillerde yorumlanmıştır.

Açıklama

Meryem, görüntünün merkezinin çoğunu alarak kompozisyondaki en önemli figürdür.[3] Toprakla olan ilişkisinin temasını daha iyi iletmek için kendisi ve çim arasında bir yastık olmadan doğrudan yere oturmaktadır (?).[4] Her ne kadar Kutsal Aile'nin kompozisyonlarında olağandışı bir özellik olsa da, Yusuf resimde Meryem'den daha yüksek konumdadır. Meryem bacaklarının arasına, sanki Yusuf tarafından korunuyormuş gibi oturmaktadır. Yusuf'un büyük bacakları bir çeşit fiilî taht oluşturmaktadır. Meryem'in Çocuğu Yusuf'tan alıp almadığını ya da tam tersini belirten bazı tartışmalar vardır.[5] Floransa'nın koruyucusu olan Vaftizci Yahya, Madonna ve Çocuğu tasvir eden Florentine eserlerine çokça dahil edilmiştir.[6] Resmin orta yerinde, Kutsal Aile ve arka plan arasındadır. Sahne kırsal bir sahne gibi gözükmekte, Kutsal Aile kendilerini çimlerde eğlenmekte ve alçak bir duvarın arkasındaki merakla (görünüşte) ilgisiz gruptan ayrılmaktadır.

Resim hâlâ Michelangelo'nun tasarımı etkilemiş veya yardımcı olmuş olabileceği orijinal çerçevesindedir.[7] Çerçeve süslü bir şekilde oyulmuştur ve içerisine üç boyutlu olarak uzaya çıkan beş kafa için oldukça sıra dışıdır. Arka plandaki çıplaklara benzer şekilde, bu kafaların anlamları spekülasyon konusu olmuştur. Çerçeve aynı zamanda ay uyduları, yıldızlar, bitki örtüsü ve aslan başlarını da içermektedir. Bu semboller, belki de, her birinin armasından alınan Doni ve Strozzi ailelerine göndermedir.[8] Çerçevede tasvir edildiği gibi, muhtemelen iki ailenin evliliğine atıfta bulunarak "aylar aslanlarla kenetlenen şeritler ile birbirine bağlıdır".[8]

Ön ve arka planı ayıran yatay bir bant, muhtemelen bir duvar bulunmaktadır.[5][6][9] Arka plan figürleri, anlamı ve işlevi çok fazla söylenti ve tartışmaya yol açan beş çıplak erkektir. Bize, izleyicilere çok daha yakın oldukları için Kutsal Aile, iki boyutlu bir görüntüde derin alan illüzyonuna yardımcı olan arka plandaki çıplaklardan çok daha büyük resmedilmiştir. Vaftizci Yahya'nın arkasında, 'ignudi'nin eğildiği ya da oturdukları yarı dairesel bir sırt vardır. Bu yarım daire, resmin kendisinin dairesel şeklini yansıtır ve ana grubun (Kutsal aile) dikey doğasına bir folyo görevi görür. Meryem ve Yusuf, İsa'ya bakarken arka plandaki çıplakların hiçbiri doğrudan ona bakmamaktadır.[10] Uzak arka plan, atmosferik perspektifle işlenmiş dağlık bir manzara içermektedir.

Teknik

Michelangelo'nun resim tarzının kanıtı Doni Tondo'da görülmektedir. İmge üzerindeki çalışması, Sistina Şapeli'ndeki tekniğini önceden haber vermektedir.

Doni Tondo'nun, Michelangelo'nun asistanlarının yardımı olmadan boyanan mevcut tek pano resmi olduğuna inanılmaktadır.[6] Parlak renklerin birleşimi, Michelangelo'nun daha sonraki Sistina Tavan fresklerinde aynı renk kullanımını öngörebilmektedir. Perdelik kıvrımları keskin bir şekilde modellenmiştir ve figürlerin modellenmesi belirgin bir şekilde heykelsidir, bu da orta mermere oyulduklarını göstermektedir.[6] Arka plandaki çıplak figürler daha yumuşak bir modele sahiptir ve Sistine Tavan fresklerindeki erkek çıplak figürler olan ignudi'nin öncüleri gibi görünmektedir.[6] Michelangelo'nun tekniği, daha koyu renkleri gölgeler olarak kullanarak önce en yoğun renklerden üstte daha açık tonlara kadar gölgelendirmeyi içermektedir.[11] Pigmenti belirli bir şekilde uygulayarak, Michelangelo arka planda "odaklanmamış" bir etki oluşturmuş ve ön planda detaylara odaklanmıştır.[12] En canlı renk, Meryem'in giysilerinde bulunmaktadır ve görüntüdeki önemini göstermektedir.[13] Meryem'in erkek gibi gösterilmesi, Michelangelo'nun Sistine Şapeli için yapıldığı gibi kadın figürleri için erkek modelleri kullanmasıyla açıklanabilir.

Michelangelo; Kurşun Beyazı, Azurit, Bakır Pası ve diğer birkaçını içeren sınırlı bir pigment paleti kullanmıştır.[14] Aşıboyasından kaçınmış ve çok az vermilyon kullanmıştır.[15]

Etkileri

Doni Tondo, Leonardo da Vinci'nin The Virgin and Child with St. Anne eserinin erken bir versiyonundan etkilenmiştir. Bu, 1510'da boyanmış tamamlanmış versiyonudur.

Kompozisyon, büyük olasılıkla, Leonardo da Vinci'nin The Virgin and Child with St. Anne adlı karikatürden (daha sonraki aşamada ayrıntılı bir ön çizime atıfta bulunan bir terim) etkilenmiştir. Michelangelo'nun Kutsal Aile tasviri, resmin ön planında, Meryem'in figürü tipik bir Rönesans piramidi veya üçgeni inşa eden sıkı, ayrı bir grup oluşturmaktadır. Michelangelo, Floransa'da Davut eseri üzerinde çalışırken 1501'de çizimi görmüştür.[6]

Tondo arka planındaki çıplak figürlerin, 1506'da Roma'da bulunan Laocoön ve oğulları heykelinden etkilendiği ve bu nedenle Michelangelo'nun resminin o tarihten sonra çıktığı söyleniyor.

Doni Tondo ayrıca Luca Signorelli'nin Uffizi'deki Medici Madonna'sıyla ilişkilidir.[16] Michelangelo muhtemelen işi ve fikirlerini biliyordu ve bu fikirleri kendi çalışmalarına dahil etmek istiyordu. Signorelli'nin Madonna eserinde de benzer şekilde bir tondo formu kullanılıyordu, arka planda çıplak erkek figürleri gösteriliyor ve Meryem'i doğrudan yeryüzünde oturur şekilde tasvir ediyordu.[5]

Resmin üç yönü antika bir sardoniks kabartma ve Palazzo Medici'de Michelangelo'nun kullanabileceği Donatello çemberinden 15. yüzyıldan kalma bir kabartma ile ilişkilendirilebilir: dairesel form, Meryem'in erkek gibi gösterilmesi ve Çocuk İsa'nın konumu.[16] Meryem'in sağ kolu, kabartmadaki satirin kolunu yansıtmaktadır ve kabartma, satirin omuzlarında bulunan bir bebeği tasvir eder. Çocuk İsa'ya benzer bir bebek tasviri, Meryem'in sağ kolundan geçirmektedir.[9]

Buna ek olarak, bazı bilim insanları Michelangelo'nun, mevcut olduğuna inanılan bir olay olan Roma'da 1506 yılında kazılan ünlü Laocoön ve oğulları Greko-Romen grubundan esinlendiğini ileri sürmektedir.[17] Yusuf'un hemen arkasındaki arka plandaki çıplak figürün pozu, sağ tarafta, yılanın Laocoön'de (yine de, eğer böyle olsaydı, Doni Tondo'nun tarihini birkaç yıl değiştirirdi) yakalanan figürlerin bükülme eğrilerinden etkilenmiş gibi görünmektedir.

Ayrıca, beş çıkıntılı başın resim çerçevesine dâhil edilmesi, Michelangelo'nun büyük beğenisini aldığı bilinen Floransa Vaftizinin bronz kapıları Ghiberti'nin Porta del Paradiso'sunda bulunan benzer bir motifin referansı olarak görülmektedir.[7][8]

Bitki sembolizmi

Vaftizci Yahya'nın önündeki bitki hem çördük hem de mavi kantaronun görünümüne sahiptir, ancak bir duvardan büyüdüğü için büyük olasılıkla bir çördüktür. Mavi kantaron İsa'nın bir özelliğidir ve Cennet'i sembolize ederken, çördük hem İsa'nın alçakgönüllülüğünü hem de vaftizliğini sembolize etmektedir. Arka planda Lübnan sedirini temsil eden bir kavun ağacı bulunmaktadır. Michelangelo, çördük ve ağacı Rabanus Maurus'un bir alıntısının görsel bir temsili olarak kullanmıştır. Ön plandaki yonca, Teslis'i ve kurtuluşu temsil ederken;[18] Anemon bitkisi, Teslis'i ve İsa'nın Tutkusunu temsil etmektedir.[19]

Kaynakça

  1. ^ Hayum,211
  2. ^ Hayum,210
  3. ^ d’Ancona, 43
  4. ^ d’Ancona, 44
  5. ^ a b c d’Ancona, 45
  6. ^ a b c d e f Hartt and Wilkins, 506
  7. ^ a b Hayum, 214
  8. ^ a b c Painted Devotional Tondi, 220
  9. ^ a b Smith,85
  10. ^ d’Ancona, 48
  11. ^ Hartt and Wilkins, 507
  12. ^ Buzzegoli, 408
  13. ^ Grove, 442
  14. ^ Bellucci, Roberto; Buzzegoli, Ezio, Michelangelo’s ‘Doni Tondo’ investigated with non-invasive analytical techniques, in Studying Old Master Paintings – Technology and Practice. The National Gallery Technical Bulletin 30th Anniversary Conference, 2009, ss. 52-58
  15. ^ Michelangelo Buonarroti, Doni Tondo, illustrated pigment analysis 6 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at ColourLex.
  16. ^ a b Smith, 84
  17. ^ Painted Devotional Tondi, 219
  18. ^ d’Ancona, 46
  19. ^ d’Ancona, 46–47

Konuyla ilgili yayınlar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Michelangelo</span> İtalyan sanatçı, mimar ve şair (1475–1564)

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, İtalyan rönesans dönemi ressam, heykeltıraş, mimar ve şairidir.

<span class="mw-page-title-main">Kariye Camii</span> İstanbulda camiye çevrilen bir Rum Ortodoks kilisesi

Kariye Camii veya eskiden Azize Kurtarıcı Hora Kilisesi, İstanbul'un Fatih ilçesinin Edirnekapı semtinde camiye çevrilmiş bir Rum Ortodoks kilisesi ve müze.

<span class="mw-page-title-main">Meryem</span> İsa peygamberin annesi; Hristiyanlık ve İslamda iffet simgesi

Meryem, Nasıralı İsa'nın annesi olan Yahudi kadındır. Yeni Ahit'te ve Kur'an'da önemli ve kutsal kişilerden biridir. Meryem Ana ve Bakire Meryem olarak da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Floransa</span> Floransa iline bağlı komün (Toskana, İtalya)

Floransa, İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Pietà</span> İtalyancada "merhamet" anlamına gelen ve sanat tarihinde Meryemi oğlu İsanın cesediyle temsil eden sanatsal kompozisyonlara verilen ad

Pietà, kucağında ölü İsa Mesih'i tutan Meryem Ana heykelidir.

Giotto Di Bondone, İtalyan ressam ve mimar. Rönesans resminin öncüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">Sistina Şapeli</span> Romada şapel

Sistina Şapeli Vatikan'da, Papa'nın resmi ikametgâhı Apostol Sarayı'nda bulunan bir şapeldir. Esasen Cappella Magna olarak bilinen şapel, adını onu 1477 – 1480 yılları arasında restore eden Papa IV. Sixtus'tan aldı. O zamandan bu yana şapel hem dînî, hem sivil papalık etkinliklerine ev sahipliği yapan bir yer oldu. Günümüzde papalık seçimlerine de ev sahipliği yapmaktadır. Sistina Şapeli'nin şöhreti büyük oranda iç mekânını süsleyen fresklerden gelmektedir. Bunlar arasında en önemlileri Michelangelo tarafından yapılan Sistina Şapeli tavanı ve Son Hüküm'dür.

Beato Angelico ya da Fra Angelico, asıl adı Giovanni da Fiesole, erken rönesans dönemi İtalyan ressam.

<i>Defin Töreni</i> (Michelangelo)

Defin Töreni İsa'nın defin töreni'ne ait bitmemiş bir tablo olup, İtalyan Rönesans ustası Michelangelo Buonarroti'ye atfedilir ve yaklaşık 1500-1501 yıllarına tarihlenir. Tablo şimdi Londra'daki Ulusal Galeri'de bulunmaktadır.

<i>Bruggeli Madonna</i>

Bruggeli Madonna Michelangelo tarafından yapılan aziz Meryem in bebek İsa ile birlikte olduğu mermer bir heykelidir.

<span class="mw-page-title-main">Epifania</span> Michelangelonun bir çizimi

Epifania (İtalyanca : Epifania - İngilizce: Epiphany, Michelangelo' un 1550-1553 yıllarında Roma'da yapmış olduğu bir "resim taslağı" veya siyah tebeşir ile yapılan çizimdir. Eser 2,32 metre boyunda ve 1,65 metre genişliğinde olup 26 yaprak kâğıttan yapılmıştır.

<i>Manchesterli Madonna</i>

Manchester'li Madonna veya Madonna ve Çocuk Aziz John ve Melekler ile olarak da bilinir. Ulusal Galeri de bulunan Michelangelo tarafından yapılmaya başlanmış fakat bitirilmemiş bir tablodur. Eser sanatçı tarafından yapılan panel tabloların günümüzde kalan üç tanesinden biri olup, Michelangelo'nun Roma'daki ilk dönemlerine tarihlenir. Tablonun Michelangelo'ya ait olması daha çok XIX. ve XX. yüzyılda şüphe içindeydi. Fakat bilim insanları şimdi eserin ustanın gerçek bir çalışması olduğunu kabul etmekteler.

<span class="mw-page-title-main">Madonna dell'Impannata</span>

Madonna dell'Impannata İtalyan Yüksek Rönesans ressamı Raphael tarafından yapılmıs bir tablodur.

Sistina Şapeli tavanı, 1508-1512 yılları arasında Michelangelo tarafından resimlerle süslenmiştir. Yaklaşık dört yıl süren bu çalışmalar sonucunda, Rönesans döneminin en görkemli ve önemli eserlerinden birisi ortaya çıkmıştır. İsmini IV. Sixtus'tan alan ve 1477-1480 yılları arasında yapımı tamamlanan Sistina Şapeli'nin tavanı, II. Julius'un emriyle yenileme ve görselleştirme projesi kapsamında boyanmıştır. Şapelin tavan süslemelerinde aslında bir hikâye anlatılmış; orta kısımda yer alan 9 sahne ile Tekvin'deki yaratılışın 9 mühim olayına gönderme yapılmıştır. Bu projede Michelangelo'nun yanı sıra Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio, Pietro Perugino ve Raffaello Sanzio gibi dönemin birçok önde gelen sanatçısı yer almıştır. Şapelin tavanındaki birçok fresk ve Kutsal Duvardaki büyük Kıyamet Günü tasviri Michelangelo tarafından çizilmiştir. Raffaello şapelin goblenlerini işlemiş, diğer sanatçılar ise yaptıkları duvar resimleriyle bu işe katkıda bulunmuşlardır. Özellikle Michelangelo'nun yaptığı fresklerde kullandığı kendine has figürleri, giyinik ve nü insan modelleri onun yaratıcı sanat anlayışının üstünlüğünü ve gelişmişliği kanıtlamış; gelecek kuşaklar için de önemli ve öğretici örnekler haline gelmiştir. Michelangelo'nun Adem'in Yaratılışı'ndaki Tanrı ile Adem'in ellerinin kavuşması detayı, Leonardo da Vinci'nin Mona Lisa tablosundan sonra dünyada en çok taklit edilen ve reprodüksiyonu yapılan sanat eseridir.

Azize Tereza Kilisesi; Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan bir Katolik kilisesidir. İsmi, Lisieuxlü Azize Tereza'dan gelmektedir.

<i>Uzun Boyunlu Meryem</i>

Uzun Boyunlu Meryem, İtalyan maniyerist ressam Parmigianino'nin 1534 yılında Parma'da bir Katolik kilisesi için yapmaya başladığı, 1540 yılında ölümüyle yarım kalan tablosudur.

Andrea del Sarto, Yüksek Rönesans ve Maniyerizm üslubunun başlangıç döneminde Floransa'da yaşamış ve resimler hazırlamış İtalyan bir ressamdır. Yaşadığı dönemde hazırladığı resimler ve resim yapma yetenekleri gayet övülmüş ve beğenilmiş ve bu dönemde "senza errori " ressam olarak lakap verilmiştir. Fakat aynı dönemde yaşayıp ve aynı üslupla eserler hazırlamış olan Leonardo da Vinci, Michelangelo ve Raffaello Sanzio gibi ressamların ünleri onun ressamlık ününü gölgede bırakmıştır.

<i>Müneccim Kralların Tapınması</i>

Müneccim Kralların Tapınması, Hollandalı Rönesans sanatçısı Pieter Bruegel'in 1564 yılında yaptığı tablo. Ahşap panel üzerine yağlı boya ile yapılan eser 1920 yılından beri Londra Ulusal Galerisi'nde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mısır'a Uçuşla Manzara (Bruegel)</span>

Mısır'a Uçuşla Manzara, Baba Pieter Bruegel'in 1563 tarihli ahşap tahta üzerine yağlı boya tablosudur ve İncil'de Meryem ve Yusuf'un bebek İsa ile Mısır'a Uçuşunu gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Ança ikonası</span>

İsa Mesih'in Ança İkonası, Gürcistan'da Ançishati olarak bilinen ve Orta Çağ'a tarihlenen ankostik tekniğinde yapılmış bir Gürcü ikonasıdır. Geleneksel olarak bir Keramidion olarak adlandırılan ikona, İsa Mesih'in yüzünün baskısını içerir ve görüntünün Kutsal Mendil (Mandylion) ile temas yoluyla mucizevi bir şekilde aktarıldığı kabul edilir. 6-7. yüzyıla tarihlenen ikona, kabartma işlemeli bir gümüş muhafaza ile kaplıdır ve daha sonraki yüzyıllarda kısmen yeniden boyanmıştır. 1664 yılında Tiflis'e nakledilen ikona, adını getirildiği yerden, yani bugün Türkiye topraklarında bulunan Gürcü manastırı Ança'dan almıştır. Eser, şu anda Tiflis'teki Gürcistan Ulusal Sanat Müzesi'nde muhafaza edilmektedir.