Dnipro Dmitro Yavornitski Ulusal Tarih Müzesi
| Dnipro Dmytro Yavornytsky Ulusal Tarih Müzesi | |
|---|---|
 | |
 | |
| Açılış | 1849 |
| Koordinatlar | 48°27′21″K 35°03′50″D / 48.45583°K 35.06389°D |
| Tür | Arkeoloji Müzesi |
| Koleksiyon boyutu | 283bin parça |
| Müdür | Pischanska J.V. |
| Resmî site | http://eng.museum.dp.ua/ |
Dnipro Dmytro Yavornytsky Ulusal Tarih Müzesi; 1848 yılında Dnipro'da (Ukrayna) yerel vali Andriy Fabr tarafından kurulmuş bir müzedir. Kalıcı koleksiyonu, İkinci Dünya Savaşı eserleri yanında eski Paleolitik uygulamalardan 283 bin nesneden oluşuyor. Dikkate değer nesneleri arasında Kurgan stelleri, Kernosivsky idolü ve geniş Kazak antik eserleri koleksiyonu bulunmaktadır.
Tarihçe
Halk Müzesi
Şubat 1848'de Katerinoslav Halk Müzesi kuruldu. Yerel spor salonu müdürü I. Grakhov ve Katerinoslav (modern Dnipro) valisi A. Fabr'ın girişimiyle kurulmuştur. İlk olarak, o zamanlar Vilayetin Beyler Meclisi'ne ait olan Potemkin Sarayı'nda bulunuyordu. Kırım Savaşı (1853 – 1856) sırasında, 20. yüzyılın başlarına kadar kalıcı mekân olarak hizmet veren Katerinoslav Klasik Erkek Spor Salonu'nun (modern Dnipro Devlet Tıp Akademisi'nin Ekim Meydanı'ndaki binası) içinde bulunuyordu.[1]
Halk Müzesi'nde arkeolojik bulgular, yerel eserler, taş heykeller, Eski Mısır ve Antik Yunan kalıntıları, madeni paralar, çok sayıda kaya örneği ve paleontolojik kalıntılar sergilendi. Bir kadın ve çocuğunun mumyası müzede bugüne kadar korunan en dikkate değer nesne olarak kabul edildi (efsaneye göre, A. Fabr onu Kırım Savaşı sırasında (1853 – 1856) Odessa Bölge Tarih Müzesi'nden getirmişti). Kurulduğu andan itibaren ilk on yıl, müze tarihinin en verimli dönemiydi. Yeni bir müze fikri, yerel sakinlere ve antik çağa tapanlara, ekipman ve diğer kazanımların satın alınmasına ve müzeye yeni teşhir birimleri sağlanmasına olanak tanıyan cömert bağışlar yapma konusunda ilham verdi.
Devletin maddi desteği olmayınca müze 1860 – 1900 yıllarında çürümeye başladı.
Alexander Pol'ün Özel Müzesi
1887'de Katerinoslavyalı Alexander Pol, o bölgedeki ilk özel müzeyi kurdu.[2] Soborna Meydanı'ndaki kendi dört odalı evinde bulunuyordu. Pol'ün koleksiyonu 4770 adet malzemeden oluşuyordu ve o dönemin en büyük ve seçkin koleksiyonlarından biriydi.
Pol'ün müzesi yedi bölüme ayrıldı. Serginin önemli bir kısmı, Pol'ün Katerinoslav ilindeki Kurganlar ve mezarlarda keşfettiği arkeolojik buluntulardan oluşuyordu. Sergilenen koleksiyon, çok çeşitli Kazak kalıntıları, Mısır antikaları, kült nesneleri, dünyanın her yerinden madeni paralar ve tablolar içeriyordu. Müze, koruma ve rehberlik açısından benzersiz bir konum sunuyordu. Sahibi, koleksiyonunun değerini gümüş olarak 200 bin karbovanet olarak tahmin etti.[3]
1890'da Alexander Pol'ün ölümünden sonra, yerel topluluk onun adını taşıyan Eyalet Müzesi'nin kurulmasını başlattı.[4]
Alexander Pol Bölge Müzesi
Alexander Pol Bölge Müzesi, 6 Mayıs 1902'de Tüccar Okulu binasında (modern Dnipropetrovsk Oblast Konseyi) kuruldu. Müze, Klasik Spor Salonu'nda saklanan Devlet Müzesi koleksiyonundan, Alexander Pol'ün Özel Müzesi koleksiyonundan, Dmytro Yavornytsky'nin koleksiyonundan kademeli olarak birikti.[5] 1905'te GK Sandetzky ve GI Panafutin'in mimari gözetiminde yeni bir müze binası inşa edildi (Hofman'ın Berlin'deki evi model olarak kullanıldı). İlk on yılda sergilenen nesnelerin sayısı 300'den 10000'e çıktı. Koleksiyon, farklı dönemlere ve kültürlere ait arkeolojik bulguları, Zaporojya Kazaklarının kalıntılarını, kilise antikalarını, etnografik ve nümizmatik nesneleri, resimleri, uygulamalı sanatları, kitapları ve belgeleri, fotoğrafları sergileyen dokuz bölüme ayrıldı.[6]
Koleksiyon Genişletme
1917-1923'te müze özel koleksiyonlar, soyluların evlerinden nesneler ve zemsky kurumlarıyla zenginleştirildi. Müdür, müzenin koleksiyonunu yıkımdan ve yağmadan korumak için çaba sarf etti. O zamanlar müze Katerinoslavya Bölgesi Halk Müzesi adıyla biliniyordu.
1927-1932'de müze, Dmytro Yavornytsky liderliğindeki Dnieprobudsk arkeolojik keşif gezisinden elde edilen yeni bulgularla büyük ölçüde zenginleştirildi. Müzenin koleksiyonu, Dinyeper Hidroelektrik Santrali'nin inşa edilmesi gereken bölgede bulunan binlerce yeni arkeolojik nesne ile genişletildi. O zamanlar müze Dnipropetrovsk Bölgesel Tarihi Arkeoloji Müzesi adıyla biliniyordu.
Dmytro Yavornytsky'nin 1940'taki ölümünden sonra müzeye onun adı verildi - Dmytro Yavornytsky Dnipropetrovsk Tarih Müzesi .
15 Şubat 2010'da müze "ulusal" statü kazandı.
II. Dünya Savaşı dönemi ve restorasyon süreci
II. Dünya Savaşı sırasında müzedeki nesnelerin büyük bir kısmı kayboldu. Merkez Cadde'de elverişli bir konuma sahip olduğu için komutan Klosterman burayı karargahına dönüştürmeye karar verdi. müzenin tüm eserleri Sanat Müzesi'nin T. Shevchenko Caddesi'ndeki binasına taşındı. Müzenin bazı eserleri bu esnada kaybedildi, diğeri ise Almanlar tarafından alındı. Ancak teknik görevliler MY Bilyi ve PK Düz' bazı eserleri kurtarmayı başardılar.
1970'lerde müze, Horpyna Vatchenko'nun yönetiminde restore edildi.[7] 1973'te Kernosivsky idolünün edinilmesini ve elde tutulmasını sağladı.[8] 9 Mayıs 1975'te "Dinyeper Savaşı" adlı bir diorama açıldı ve ertesi yıl müze, bölgenin antik çağlardan İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar olan tarihini sergileyen yeni bir sergi başlattı.[9]
Müze fonlarının yakın zamanda yenilenmesi
1999'da profesör Anatoliy Fomenko, Taras Şevçenko'nun yazılarının yer aldığı 230 kitap, şairin hayatı ve eserleri hakkında eleştirel eserler sergilenmeye başladı.[10] En değerli eserleri arasında, şairin yaşamı boyunca Platon Symyrenko'nun himayesinde basılan 1860 "Kobzar" baskısı, "Kobzar"ın 1867 Prag baskısı, "Taras Şevçenko'nun Rusya'da Yasaklanmış Şiirleri" (1890'da Cenevre'de yayınlandı) toplu cildi yer alır.[11]
Müze Sergisi
Günümüzde müze sergisi 9 salona ayrılmıştır:
- Dniepropetrovsk Bölgesinin Antik Tarihi ;
- Zhaporozhian Kazakları ;
- 18. yüzyılın sonlarında - 19. yüzyılın başlarında Sanayi Devrimi ;
- İç Savaş (1970 – 1920) ;
- 1920 – 1939 yılları arasında Bölge ;
- İkinci Dünya Savaşı Sırasında Bölge (1939 – 1945) ;
- Dniepropetrovsk Bölgesi'nin Modern Tarihi (1945 – şimdiki zaman) – bugün bazı büyük yeniden yapılanma sürecinden geçiyor;
- "Bir Daha Asla Tekrarlanmayacak" (1930 – 1950 yılları arasında Dniepropetrovsk'ta Stalinist Terör) .
salon 1
Salon 2
Salon 3
Salon 4
Salon 5
Salon 6
Salon 7
Salon 9
Kaynakça
- ^ Бекетова В. М. Яків Дмитрович Грахов — діяч культури та освіти в Катеринославській губернії 17 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Історія і культура Придніпров'я (збірка наукових праць): Збірник праць / — Київ, 2009. — С. 22.
- ^ Кочергін І. "Катеринославські дворяни в культурно-просвітницькому процесі у другій половині XIX – на початку XX cт" (PDF). Краєзнавство (2009, № 1–2). 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ağustos 2017.
- ^ Ликова В. В. Козацька доба в експонатах Катеринославського обласного музею ім. О. Поля 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Козацька спадщина. — 2006. — Вип. 3. — С. 232.
- ^ Бушак С. C21COM=2&I21DBN=UJRN&P21DBN=UJRN&IMAGE_FILE_DOWNLOAD=1&Image_file_name=PDF/geoukr_2012_4_19.pdf Феномен Олександра Поля 20 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Геолог України. — 2012. — № 4. — С. 119.
- ^ Кондратьєва І. Д. І. Яворницький як фундатор Катеринославського історичного музею // Дніпропетровський іст.-археографічний збірник. — Дн-ськ: Промінь, 1997. — Вип. І. — С. 511—516.
- ^ Бекетова В. М. Перший музей у Катеринославі (до 150-річчя з дня заснування) // Наддніпрянський іст.-краєзнавчий збірник — Дн-ськ, 1998. — Вип. І. — С. 272—277.
- ^ "Екскурсія Дніпропетровським історичним музеєм. ФОТО". Історична правда. 26 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2022.
- ^ "Ridna Vira". www.svit.in.ua. 26 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2022.
- ^ "Ватченко Горпина Федосіївна — Енциклопедія Сучасної України". esu.com.ua. 26 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2022.
- ^ Абрамова Т. Дарунок до двох ювілеїв // Наше місто. — 1999. — 5 берез.
- ^ Степовичка Л. Святий чоловік, або Шевченкіана професора Фоменка // Січеслав. — 2008. — № 2. — С. 139—143.
