İçeriğe atla

Divit

Çeşitli divit uçları

Divit, hokkadaki mürekkebe batırılarak yazı yazmakta kullanılan bir tür kalem.[1] Divitin çalışma prensibi dolma kaleme benzer ancak dolma kalem gibi mürekkep haznesi bulunmaz. Bu nedenle belirli aralıklarla mürekkebe batırılması gerekir.

Etimoloji

Arapçada "mürekkep şişesi" anlamına gelen devat kelimesi Türkçede divit şekline dönüşmüş ve farklı bir mana kazanmıştır.[2] Sözcüğün en eski kökü Antik Mısır medeniyetine dayanır.[3] Aramice "diwotā" (דותא) ve İbranice "dīwo" (דיו) sözcükleri "mürekkep" anlamına gelir.[3]

Tarihçe

Yazma uçları yaygın olmamakla birlikte klasik antik dönemde kullanılıyorlardı.[4] Elde mevcut en eski yazma ucu, antik Pompeii kalıntılarında bulunmuş tunç bir divittir.[4] En geç 7'nci yüzyılda kullanılmaya başlanan tüy kalemler ise 19. yüzyılın ortalarına kadar yaygın olarak kullanılmıştır.[4]

Eskiden divit takımları, mürekkep hokkası ile içinde kamış kalem ve onu açmakta kullanılan kalemtraş, makta gibi yazı aletlerinin konulduğu dar ve uzun prizma şeklinde bir gövdeden meydana gelirdi. Büro mahiyetindeki yerlerde yazı takımı, yazı tepsisi, hattat çekmecesi olarak isimlendirilen kapların içinde topluca bulundurulan yazı edevatı, kâtip veya hattatın yanında taşıyabilmesi için divit içine konulur ve bu da bele sarılan kuşağa çapraz olarak yerleştirilirdi. Hokka kısmı çıkıntısı dolayısıyla yukarı tarafta kalır, böylece divit kuşak arasında kaymadan durabilirdi.

Kaynakça

  1. ^ "divit." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 14 Şubat 2013
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2009. 
  3. ^ a b "divit." 16 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Nişanyan Sözlük. Erişim: 11 Şubat 2014.
  4. ^ a b c "pen." Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türkçe</span> Türk halkının Oğuz Türkçesi dili

Türkçe ya da Türk dili, Güneydoğu Avrupa ve Batı Asya'da konuşulan, Türk dilleri dil ailesine ait sondan eklemeli bir dildir. Türk dilleri ailesinin Oğuz dilleri grubundan bir Batı Oğuz dili olan Osmanlı Türkçesinin devamını oluşturur. Dil, başta Türkiye olmak üzere Balkanlar, Ege Adaları, Kıbrıs ve Orta Doğu'yu kapsayan eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında konuşulur. Ethnologue'a göre Türkçe, yaklaşık 90 milyon konuşanı ile dünyada en çok konuşulan 18. dildir. Türkçe, Türkiye, Kuzey Kıbrıs ve Kıbrıs Cumhuriyeti'nde ulusal resmî dil statüsüne sahiptir.

Osmanlı alfabesi, 1928'de Latin tabanlı Türk alfabesi kabul edilinceye dek Osmanlı Türkçesini yazmak için kullanılmış bir Fars-Arap alfabesi uyarlamasıdır.

Töre; bir toplumda yazılı olmayan, gelenekleşmiş kanun ve kurallar. Özellikle halk ağzında hukuk veya mahkeme anlamlarında da kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Bayrak</span> Bir ülke veya kurumu temsil eden kumaş

Bayrak, bir ülkeyi veya kurumu temsil eden renkli kumaş. Genellikle uzun bir sopa veya direğin ucunda salınırlar. Her ülkenin bağımsızlığını simgeleyen bir bayrağı vardır. Bayraklar çoğunlukla diktörtgen şeklindedir ancak bazı istisna durumlarda farklı şekillerde olabilirler.

Romans, özellikle Orta Çağ şövalyelik sistemini anlatışıyla karakterize olmuş bir edebiyat türü. 12. yüzyıl Fransası'nda ortaya çıkmıştır. Benzer tarzda yazılmış öncülü eserler de bazen aynı isimle anılsa da ayrı bir tür olarak romans, Akitanya düşesi Eleanor'un aristokratik çevresinde ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kurşun kalem</span>

Kurşun kalem, kâğıt üzerine yazı veya çizim için kullanılan, yazıcı kısmı çoğunlukla kil ve grafitten üretilen kalem. Tipik bir kurşun kalemde grafitin etrafı ahşap kaplıdır. Bunun yanı sıra metal veya plastik muhafazaya sahip kurşun kalemler de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Kale</span> Orta Çağ boyunca Avrupa, Asya ve Orta Doğuda soylular tarafından inşa edilen müstahkem yapı

Kale ya da kermen, düşmanın gelişinin beklendiği yollar üzerine, stratejik öneme sahip olan şehirlere, geçit ve dar boğazlara savunma amaçlı olarak inşa edilen ordusal yapı. Bu tür tahkimatlar antik çağlardan beri kullanılmıştır. ve askerî işlevlerinin yanı sıra idari, siyasi ve ekonomik merkez olarak iş görmüştür. Kimi kaleler saray halkına konaklama imkanı sağlardı. Kalelerde kuleler ve surlar gibi farklı özelliklere sahip bölümler bulunurdu. 15. yüzyılda topların yaygınlaşmasıyla Orta Çağ kaleleri işlevlerini yitirdi ve yerini İtalyan tarzı kalelere bıraktı.

Kalem, yazı yazmakta ve resim yapmakta kullanılan, genellikle ince bir çubuk şeklindeki araç.

<span class="mw-page-title-main">Saray</span> mimari yapı

Saray, hükümdarların veya dinî liderlerin ikâmet ettiği büyük ve gösterişli yapı. Günümüzde zaman zaman otel veya kamu hizmetinde kullanılan bazı büyük yapıları tanımlamakta da kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Dolma kalem</span>

Dolma kalem, su bazlı mürekkep haznesi olan uçlu bir kalem olup halefi divite benzer, ancak ondan farklı olarak mürekkep haznesine sahiptir ve mürekkebe batırılması gerekmez. Kalem, mürekkebi hazneden bir kanal aracılığıyla geçirerek uca ve de yer çekimi ve kılcallık sayesinde sayfaya yazar. Hazneyi mürekkep ile doldurmak, ya elle ya da piston işlevi gibi dâhilî bir doldurma mekanizmasıyla emilerek sağlanır.

<span class="mw-page-title-main">Hokkabazlık</span>

Hokkabaz ya da illüzyonist; göz yanılması veya el çabukluğuna dayalı numaralar yaparak izleyicileri eğlendiren sirk veya sahne sanatçısı. Hokkabazlık, büyücülükten ayırmak için zaman zaman sahne sihiri olarak adlandırılır.

Türkçedeki alıntı sözcüklerin değiştirilmesi, Atatürk'ün Türkleştirme politikasının bir parçasıdır. Osmanlı Türkçesi, Arapça ve Farsçadan birçok alıntı sözcüğe sahipti, aynı zamanda Fransızca, Yunanca ve İtalyanca gibi Avrupa dillerinden bulunan diğer alıntı sözcükler de resmî olarak Türk Dil Kurumu (TDK) tarafından önerilen Türkçe karşılıkları ile değiştirildi. Türkçedeki yabancı kökenli sözcüklerin (alıntı) Türkçeleştirilmesi, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra Atatürk Devrimlerinin daha geniş çerçevesindeki kültürel reformların bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nesih</span>

Nesih, neshi veya neshî, özellikle Osmanlılar tarafından yazmalarda kullanılan, yumuşak, köşeleri yuvarlaklaşmış, işlek bir yazı türü ve Arap harflerinin, basımda ve yazma kitaplarda en çok kullanılan çeşidi olarak tanımlanır. Nasaḫ terim kökü "kaldırma, hükümsüz kılma" ve "kopya" anlamına gelen nesih yazı türü, Osmanlı İmparatorluğu'nda da özellikle kitap kopyalamak için kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Nestâlik</span>

Nestâlik, Talikin neshi, incesi anlamını taşıyan ve genel olarak İran'da kullanılan bir yazı türüdür. Nesih ve tâlik yazım şeklinin karışımı ile türetilmiş olan ünlü bir yazı türüdür.

Âmin ; Yahudiler, Hristiyanlar ve Müslümanlar tarafından anlaşma, onaylama veya istek belirtmek için bazı ibadet ve duaların sonunda kullanılan bir deyimdir. Türkçe Hristiyan kaynaklarda amin, Yahudi kaynaklarda ise amen olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Septuaginta</span> İbrani Kutsal Kitabının koine Grekçe tercümesi; geleneğe göre İskenderiyede yetmiş bilgin tarafından yapılmıştır

Septuaginta, Tanah'ın elde mevcut olan en eski Koini Grekçe çevirisi. 70 anlamına geldiği için LXX şeklinde kısaltılır. Dil analizleri, Tevrat kısmının MÖ 3. yüzyılda, geri kalan kısmın MÖ 2. yüzyılda çevirildiğini göstermektedir. Muhtemelen Yunancanın Lingua franca olarak kullanıldığı Mısır'da yaşayan Yahudiler için çevirilmişti. Sonradan ilk Hristiyan kiliseleri tarafından da kullanılmıştır.

Pound, bir ağırlık ölçüsü birimi. Dünyada yaygın olarak kullanılan avoirdupois sistemde 0,45359237 kilograma, 16 onsa veya 7000 grain'e eşittir. Troy ve apothecaries sistemlerinde 0,3732417216 kg, 12 ons veya 5760 graine' eşittir. "lb" kısaltması, modern pound'un atası olan Roma ağırlık birimi libradan gelir. Aşağıdaki tabloda bazı diğer pound türleri de gösterilmiştir:

<span class="mw-page-title-main">Tüy (kalem)</span>

Tüy, mürekkebe batırılarak yazı yazmakta kullanılan bir araçtır. Genellikle kaz, kuğu ve hindi gibi iri kuşların kanat tüylerinden üretilir.

<span class="mw-page-title-main">Yol</span> ulaşımda kullanılan, uzun bir şerit şeklindeki sert yüzey

Yol; ulaşımda kullanılan, uzun bir şerit şeklindeki sert yüzey. Doğal nedenlerle oluşmuş veya insan eliyle hazırlanmış olabilir. İnsan, hayvan ve taşıt trafiğinin hızla, kolayca ve emniyetle ilerlemesine yardımcı olur. Yollar, engebeli arazilerde ayak izleri nedeniyle oluşmuş patikalardan çok şeritli otobanlara kadar, büyük çeşitlilik gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Mürekkepli kalem</span>

Mürekkebli kalem, yazı veya çizim için yüzeye, kağıda mürekkep uygulayan bir yazı aracıdır. Kamış kalemler, tüy kalemler, uçlu kalem ve yönetici kalemler küçük bir boşlukta az miktarda mürekkep tutur. Kalemin ucunu bir hokka içine daldırarak periyodik olarak yeniden doldurulması gerekiyordu. Bugün, bu tür kalemler, illüstrasyon ve kaligrafi gibi yalnızca az sayıda özel kullanım alanında bulunmaktadır. Yazı yazmak için kullanılan kamış ve tüy kalemlerin yerini tükenmez kalem, roller kalem, dolma kalemler, beyaz tahta kalemi veya seramik uçlu kalemler almıştır. Teknik resim ve haritacılık için kullanılan kalemlerinin yerini teknik kalemler almıştır.