M1 Garand, bir II. Dünya Savaşı yarı otomatik bir Amerikan piyade tüfeğidir. 30 kalibrelik mermi kullanan bu tüfekler 1936'da resmi olarak Birleşik Devletler ordusunun standart servis tüfeği olan sürgülü Springfield M1903 tüfeklerinin yerini almıştır. M1 de 1958'de M14'lerle değiştirilmiştir. M1'lerin geliştirilmiş versiyonu olan M14'ler hala Amerikan ordusu tarafından kullanılmaktadır. 1963'e hala kadar çok sayıda olan M1 kullanımı, 1966 itibarıyla gitgide azaldı.
Heckler & Koch G3 , otomatik, yarı otomatik ve tam otomatik atış seçeneklerine sahip 7.62 mm'lik piyade tüfeği. 1950'lerde Alman silah üreticisi Heckler & Koch ile İspanyol devletine ait dizayn ve geliştirme ajansı CETME iş birliğiyle geliştirilmiştir. 1959 yılında Bundeswehr'in standart piyade tüfeği olarak hizmete girmiştir.
Tüfek, hafif ateşli bir silahtır. Omuza dayanarak, elde veya kucakta kullanılır. Kullanıldığı yerlere göre piyade tüfeği, su altı tüfeği, av tüfeği gibi adlar alır. Mekanizma, kundak, dipçik ve namlu olmak üzere dört ana parçadan meydana gelir. Mekanizma ateşlemeyi ve kovanı dışarı atmayı sağlar. Kundağın muhafaza ettiği namlu mermiye yön vermeye, dipçik ise tüfeğin omuza dayanarak tepkisini hafifletmeye yarar. Çeşitli tüfekler bulunur.
M4 Karabina, Amerikalı Colt firması tarafından geliştirilmiş M16 piyade tüfeğinin Karabina versiyonudur. STANAG şarjörleri 5.56x45mm NATO mermisi kullanmaktadır. Gaz işleme ve geri tepme tekniğini kullanarak çalışır. Kişiye göre ayarlanabilir dipçiğe sahiptir.
IMI Galil saldırı tüfeği 1960'ların sonunda Yitsrael Galil ve Yaacov Licor tarafından tasarlanmış bir piyade tüfeği grubudur. Bu grupta A.R.M., A.R., S.A.R ve M.A.R. modelleri bulunur. Bu tüfek hava-soğutmalı, gazla çalışan, şarjörle beslenen, omuz veya kalçadan ateşlenen hafif bir silahtır. Hücum tüfeği veya hafif makinalı olarak kullanılabilir.
MKEK JNG-90 veya Bora 12, 7.62mm çapında, 1000m nokta hedefi ve 1200m tesirli hedefi olan Türkiye uyruklu bir keskin nişancı tüfeğidir. Jandarma Genel Komutanlığı ve MKEK'nın çalışmalarıyla BORA-12 (JNG-90) modeli Türk tasarımı bir keskin nişancı silahı geliştirilmiştir, Türkiye'nin ilk milli keskin nişancı tüfeğidir. Jandarma Lojistik Komutanlığı'nın uzun çalışmaları sonucunda ortaya çıkan BORA-12 sonrasında MKEK'yla yapılan müşterek çalışmaların sonucunda günümüzdeki halini almış ve seri üretime geçilmiştir. Komando ve Jandarma Özel Harekat operasyonel bölgelerde Bora 12'yi aktif olarak kullanmaktadır.
Bu madde M16 tüfeği hakkındadır. Gökcismi Messier 16 için Kartal Bulutsusu maddesine bakın.
AEK-971 SSCB yapımı bir tür piyade tüfeğidır. 1970'li yılların başlarında Kovrov Machinebuilding Plant bünyesinde Sergey I. Koksharov tarafından tasarlanmıştır. AEK-971 5.45x39mm M74 çapında mermi ile çalışır. Bu silahta aynen AK-74 modelinde de kullanılan 30 mermi kapasiteli şarjör kullanılır. Seriye ait diğer iki silahta—AEK-972 ve AEK-973 bu iki silah kabzalarının farklı açılarda olmasından dolayı kolaylıkla ayırt edilebilir— 5.56x45mm ve 7.62x39mm çaplarında olup AK-101 ve AKM/AK-103lere ait 30 mermilik şarjörler ile kullanılabilir. Yeni üretilen AEK-973 ayrıyeten darbeli atış(3er mermilik seri atış) yapabilmektedir. AEK-973S adı altında geliştirilen modelde ise güvenliği geliştirilen tetik mekanizması ile daha hafif dipçik kullanılmıştır. Dipçik kapalı durumda iken bile silahın omuza temasında tam oturmasını sağlayan şekil verilmiştir.
SVD, Sovyetler Birliği yapımı yarı otomatik, uzun menzilli keskin nişancı tüfeğidir. Türkiye'de Kanas adıyla da bilinir. Kanas kelimesinin "Keskin Nişancı Silahı"nın kısaltması olan KNS'den türetildiği ve/veya Arapça "keskin nişancı" (قناص) kelimesinden esinlendiği rivayet edilir.
Atıcılık, bir mermiyi silah aracılığıyla mümkün olduğu ölçüde hedefe ulaştırmayı amaçlayan spor. Tabanca, havalı tabanca, el tabancası, menzilli silah, tüfek, av tüfeği, tatar yayı, ok ve yay gibi çeşitli silahlarla yapılır. Atış'da doğruluk, hassasiyet ve hız yeterlilik testlerini içeren Hedefler sabit veya hareketli olabilir.
.22 LR olarak adlandırılmakta ve kısaca .22LR olarak bilinmektedir. Metrik karşılığı 5.6x15mm'dir. .22 kalibre ilk olarak 1857 yılında amerikan Smith&Wesson firması tarafından "Smit&Wesson .22" fişeği olarak tasarlanmış olup daha sonra 1887'de J. Stevens Arms & Tool Company tarafından .22 Long fişeğinin kovanı ve .22 Extra Longın mermi çekirdeğinin kombinasyonu ile üretilmiştir ve Yüz yıldan fazladır bu kalibre, tabancanın yanı sıra revolver, yivli tüfek ve hatta av tüfeklerinde dahi kullanılmaktadır. .22LR Kenardan ateşlemeli sistem (Rimfire) özelliğine sahip olması ve çok küçük bir kalibre olması nedeniyle maliyeti çok düşüktür.
7.62x51mm NATO mermisi, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra özellikle savaşın getirdiği hızlı silah değişim ve gelişmesinin ürünü olarak üretilen tam/yarı-otomatik silahlarda kullanılmak üzere 30-06 SpringField kalibresinin kovanının uzun olması nedeniyle yaşanan tutukluk sorununun giderilememesi ve yeni bir kalibreye ihtiyaç duyulmasından dolayı T64E3 kod adıyla Winchester firmasıyla ortak çalışma sonucunda oluşturulan kalibredir. ilk olarak 1952'de sportif amaçlarla kullanılan .308 Winchester kalibresi Winchester'ın Model 70 tüfeği için geliştirildi ve ardından iki sene sonra onun askeri versiyonu olan ve çok az bir farkı olan 7.62x51mm tanıtıldı. Bu kalibre ABD'de ilk olarak M14'te kullanıldı ve başarısını kanıtladı; ancak kısa süre sonra ortaya çıkan 5.56x45mm kalibresi piyade tüfeklerinde bu kalibreye üstünlüğünü kanıtlayıp bu kalibreyi solladı. O tarihten günümüze söz konusu 7.62x51mm kalibresi keskin nişancı tüfekleri ve makineli tüfeklerde üstünlüğünü ispatlamıştır ve yüksek miktarlarda üretimine devam edilmektedir. Türkiye'nin değiştirmek için çalışmalar olsa da halen ana ordu silahı olan G-3 bu kalibreyi kullanmaktadır. Diğer bu kalibredeki silahlardan ise keskin nişancı tüfeği olarak; PSG-1, M110 SASS ve M24 SWS, Piyade tüfeği olarak; HK417, FN SCAR, makineli tüfek olarak M240 makineli tüfek, M1919 Browning machine gun'ın ve FN MAG ve tabi bunlara ilaveten birçok silah daha sayılabilir. Genel olarak piyade tüfekleri ele alındığında yeni dizayn HK417 gibi silahlar sadece güçlü bir kalibreye ihtiyaç duyulup 5.56x45mm NATO yetersiz kaldığı yerlerde kullanıldığını görebiliyoruz ancak makineli tüfek ve keskin nişancı tüfeği gibi mutlak güce gerek duyulduğu yerlerde ve acı bir gerçek olarak "yaralamak değil öldürmek" gerekliliğinin %1,0 olduğu yerlerde bu kalibrenin üstünlüğü tartışılmazdır. SSCB yapımı silahlarda bu sorun baştan biraz farklı ve zamanının gerekçelerine göre farklı çözülmüştür. Sovyet yapımı silahlarda 7.62 kalibresi iki fişek ile tasarlanmış ve kullanıma girmiştir. AK-47 gibi piyade tüfekleri ve benzeri sovyet piyade tüfekleri 7.62x39mm ile donatılmış Dragunov SVD gibi keskin nişancı tüfekleri ve makineli tüfekler ise 7.62x54mm kalibresinde dizayn edilmiştir.
Fişek, genel anlamda Türkçede yivsiz av tüfeklerinin kullandığı mühimmata denir. Fişekler yapılarından dolayı ve içerdikleri saçma/tek kurşun veya benzeri katı/gaz atılacak malzemeden dolayı kalibre ile değil gauge ile değerlendirilirler. Ancak başka parametreler de bu fişeklerin yapıları ve kullanım alanlarını etkilemektedir. Fişekler 8ga-36ga arasında çaplarda üretilseler de nadir olarak 10ga modeller de mevcuttur. En çok kullanımda olan 12ga çapı kendi içinde 70–76 mm uzunluğa sahip kovanlarda üretilmektedir. Ayrıca aynı çap fişeğin barut miktarı ve içerdiği saçma miktarı da değişmektedir.
Remington ACR, 2006 yılında Amerikan Magpul firması tarafından üretilen piyade tüfeğidir. Silah üzerinde Remington firmasının yardımıyla da birçok yenilikler gerçekleştirilmiştir. Yeni modeline ACR (Adaptive Combat Rifle-Uyarlanabilir Muharebe Tüfeği) ismi verilmiştir.
Howa Type 89, Howa tarafından üretilen Japon yapımı bir piyade tüfeğidir. Silah, Amerikan AR-18 tüfeği üzerinden geliştirilmiş olup 1989 yılında üretime geçilmesi ile birlikte Japonya Öz Savunma Kuvvetleri tarafından kullanılmakta olan Type 64 tüfeklerinin yerini almıştır. Sıkı silah ihracat karşıtı politikalar nedeniyle silah yalnızca Japonya tarafından kullanılmaktadır.
AK-12, AK-74M'nin gelecek zamanda Rus Silahlı Kuvvetleri'nde yerini alması için tasarlanmış, genel amaçlı standart piyade silahı olacak şekilde dizayn edilmiş bir saldırı tüfeğidir.
PSL, Romanya yapımı bir keskin nişancı tüfeğidir. Silah, 1974 yılında geliştirilmiş olup görünüş olarak Dragunov SVD'ye benzese de tüfek RPK hafif makineli tüfeğine dayanmaktadır.
Kale KCR-556, Kale Grubu tarafından geliştirilen, Türk Silahlı Kuvvetleri ve Jandarma Özel Birlikleri tarafından kullanılan, 5.56×45mm NATO mermi kullanan piyade tüfeği. Uzun versiyonunda 368 mm, kısa versiyonunda 280 mm uzunluğunda, yakın mesafeli çatışmalar için geliştirilen versiyonunda ise 190 mm namlu bulunmaktadır. Seyyar dipçikli uzunluğu 810 mm olan tüfek, 3.2 kg ağırlığındadır. Dakikada 750 ile 950 arasında mermi atabilen KCR-556'nın etkili menzili ise 400 metre ayrıca Kale kcr556 gaz piston döner başlık kilitleme ile çalışan krom kaplı soğuk dövme namluya sahip
- 10.000 atıma kadar bakım ihtiyacı duymayan, kömür birikmesi ve ısı transferini azaltan gaz sistemli piyade tüfeğidir.
Otomatik tüfek, tüfek türüdür. Otomatik ateşleme yeteneğine sahiptir. Otomatik tüfekler, bir tür ateşli silahlardır. Yarı otomatik ve otomatik ateşleme modlarında ateşleme kabiliyetine sahiptir.
Komodo Armament D5, PT Komodo Armament Endonezya tarafından üretilen bir saldırı tüfeğidir. Tüfek, 5.56 × 45 mm NATO ara kalibreli fişek kullanır. Diğer Komodo Armament tüfekleri gibi, D5 saldırı tüfeği de polimer malzeme kullanılarak, cerakote veya sert anodize kaplama ile kaplanmıştır. Tüfeğin saat 9, 12, 3 ve 6 konumlarında 4 adet picatinny rayı bulunmaktadır. Namlu kapağı, tam otomatik ateşleme modundayken namlu üzerindeki ısı dağıtım sürecini hızlandıran, birkaç açık oyuğa sahip bir ray entegrasyon sistemidir (RIS). Namlu kapağı modeli de hafif ancak sağlam olacak şekilde tasarlanmıştır. D5'te, ayarlanabilen polimer malzemeli teleskopik dipçik tipi kullanılmaktadır. Polimer malzeme ayrıca 30 mermilik şarjörde de kullanılmaktadır. Bu silah için yerli içerik %80'e ulaşmış durumdadır. Şu anda ithal edilen malzeme, namlu ve teleskopik nişangah yapımında kullanılan malzemedir. Silindir yuvaları, biçimlendirme ve şekillendirme işlemi Endonezya'da gerçekleştirilir. Namlu ömrü, sürekli ateş edildiğinde yaklaşık 6000 atıştır.
