İçeriğe atla

Dini deneyim

Dini deneyim (bazen manevi deneyim, kutsal deneyim veya mistik deneyim olarak da bilinir), dini bir çerçeve içinde yorumlanan öznel bir deneyimdir. [1] Kavram, Batı toplumunun büyüyen rasyonalizmine karşı bir savunma olarak 19. yüzyılda ortaya çıktı. [2] William James kavramı popüler hale getirdi. [2]

Pek çok dini ve mistik gelenek, dini deneyimleri (özellikle onlarla birlikte gelen bilgiyi) sıradan doğal süreçlerden ziyade ilahi failliğin neden olduğu vahiyler olarak görürler. Bunlar Tanrı veya tanrılarla gerçek karşılaşmalar veya insanların normalde farkında olmadığı daha yüksek düzey gerçekliklerle temas olarak kabul edilir. [3]

Şüpheciler dini deneyimin insan beyninin normal bilimsel çalışmaya uygun, gelişmiş bir özelliği olduğunu savunurlar. [note 1] Farklı kültürlerdeki dini deneyimler arasındaki ortaklıklar ve farklılıklar, bilim insanlarının bunları akademik çalışma için kategorize etmelerini sağlamıştır. [4]

Tanımlar

William James

Psikolog ve filozof William James (1842–1910), The Varieties of Religious Experience'da (1901/1902) mistik deneyimin dört özelliğini tanımladı. James'e göre böyle bir deneyim:

  • Geçici – deneyim geçicidir; birey kısa süre sonra "normal" bir zihin çerçevesine döner.
  • Tarif edilemez – deneyim yeterince kelimelere dökülemez.
  • Noetik – kişi deneyimden değerli bir şey öğrendiğini hisseder. Normalde insan anlayışından gizlenen bilgileri edindiğini hisseder.
  • Pasif - deneyim büyük ölçüde bilinçli kontrol olmaksızın bireyin başına gelir. Meditasyon gibi dini deneyimi daha olası kılabilecek faaliyetler olsa da istenildiği zaman açılıp kapatılabilecek bir şey değildir.

İlgili terimler

  • Ekstazi – Vecd halinde müminin bedeni terk edebilen bir ruhu olduğu anlaşılır. Bu tür dini deneyim, şamanlar için tipiktir.
  • Heves  veya sahip olma – Tanrı müminin dışında veya ötesinde anlaşılmaktadır. Kutsal bir güç, varlık ya da irade, bireyin bedenine ya da zihnine girer ve ona sahip olur. Ele geçirilebilen bir kişiye bazen medyum denir. Tanrı, ruh ya da güç, içkin dünyayla iletişim kurmak için böyle bir kişiyi kullanır.[5]
  • Mistik deneyim – Mistik deneyimler birçok yönden esrarengiz deneyimlerin tam tersidir. Mistik deneyimde, tüm 'ötekilik' ortadan kalkar ve inanan aşkın olanla bir olur. Mümin, kâinattan, ilahtan veya diğer realiteden ayrı olmadığını, onunla bir olduğunu keşfeder. [6]
  • Ruhsal uyanış – Manevi bir uyanış genellikle gerçekliğin kutsal bir boyutunun farkına varmayı veya bu boyuta açılmayı içerir. Genellikle ruhsal bir uyanışın kişinin hayatı üzerinde kalıcı etkileri olur. Yeniden doğmak, ölüme yakın deneyimler ve kurtuluş ve aydınlanma gibi mistik deneyimler gibi çok çeşitli deneyimlerden herhangi birine atıfta bulunabilir.

Nedenler

Meditasyon
Tasavvuf sema

Gelenekler dini deneyimleri teşvik etmek için çok çeşitli dini uygulamalar sunarlar:

  • Çeşitli kabile ve neo-pagan dinlerinde kullanılan, genellikle geniş bir topluluk çemberinde koşulan uzun süreli bir egzersiz.
  • Dua etmek[7]
  • Müzik [8]
  • Tasavvufi sema gibi danslar[9]
  • Meditasyon: [10] Meditatif uygulamalar zihni sakinleştirmek ve nirvikalpa samadhi gibi bilinç durumlarına ulaşmak için kullanılır. Meditasyon nefese, kavramlara, mantralara, [11] sembollere odaklanabilir.
  • Kendini sorgulama, Hua Tou pratiği ve Douglas Harding'in kafasızlık üzerine yaptığı gibi (öz)tasarımları/bilişsel şemaları sorgulamak veya araştırmak.
  • Berrak Rüya[12]

Dini deneyimler ayrıca enteojenlerin kullanımından da kaynaklanabilir, örneğin:

Dini deneyimlerin nörofizyolojik kökenleri olabilir. Bunlar nöroteoloji ve bilişsel din bilimi alanında incelenir ve ölüme yakın deneyimi de içerirler. [19] Nedenler şunlar olabilir:

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Böyle bir çalışmanın Amerikalı psikolog ve filozof William James ile daha sonra Dini Deneyimin Çeşitleri olarak yayınlanan 1901/02 tarihli Gifford Dersleri ile başladığı söylenebilir..

Kaynakça

  1. ^ Samy 1998.
  2. ^ a b Sharf 2000.
  3. ^ philosophyofreligion.info n.d.
  4. ^ Batson, Schoenrade & Ventis 1993.
  5. ^ Lewis 1986.
  6. ^ Charlesworth 1988.
  7. ^ "Exploring the biology of religious experience". NRC online. 28 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ Miller & Strongman 2002.
  9. ^ "ufis seek ultimate religious experience through mystic trances or altered states of consciousness, often induced through twirling dances". Sufism: New Age Spirituality Dictionary. 12 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ Paulson 2006.
  11. ^ Danielou 1951.
  12. ^ Mota-Rolim, Sergio A. (2020). "The Dream of God: How Do Religion and Science See Lucid Dreaming and Other Conscious States During Sleep?". Frontiers in Psychology. 11. doi:10.3389/fpsyg.2020.555731/full. ISSN 1664-1078. 
  13. ^ Watts 1968.
  14. ^ "The Salvia divinorum FAQ". SageWisdom.org. 30 Temmuz 2012. 16 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2007. Those who think of the salvia experience in religious, spiritual, or mystical terms may speak of such things as enlightenment, satori, and "cleansing the doors of perception." 
  15. ^ "A Note on the Safety of Peyote when Used Religiously". www.csp.org Council on Spiritual Practices. 3 Eylül 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2006. 
  16. ^ Griffiths et al. 2006.
  17. ^ "The Psychology of Religion: An Empirical Approach". Council on Spiritual Practices. 24 Ocak 1998 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2006. 
  18. ^ Adamson & Metzner 1988.
  19. ^ Moody 1975.
  20. ^ Tucker 2003.
  21. ^ "My Stroke of Insight". TED. 27 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2008.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  22. ^ Katie 2003.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Din, nadiren de olsa ilmet, genellikle doğaüstü, transandantal ve cansal unsurlarla ilişkilendirilmiş, çeşitli ayinler ve uygulamaları içeren, ahlak, dünya görüşleri, kutsal metinler ve yerler, kehanetler, etik kuruluşlarından oluşan bir sosyo-kültürel sistemdir.

<span class="mw-page-title-main">Mistisizm</span> Felsefi görüş

Mistisizm, halk arasında Tanrı ya da Mutlak ile bir olmak olarak bilinir, ancak dini ya da manevi bir anlam verilen her türlü vecdi ya da değişmiş bilinç durumunu ifade edebilir. Gizemcilik ya da mistisizm, dinsel esrimelerle ilgili ülkülemlerin, erdemlerin, ayinlerin ve efsanelerin uygulanmasının birlikte yapıldığı fikir akımı. Mistisizmin anlamı önemli ölçüde daraltılmıştır: Aynı zamanda nihai veya gizli gerçeklerdeki içgörüye, çeşitli uygulamalar ve deneyimlerle desteklenen insan dönüşümüne de atıfta bulunabilir.

<span class="mw-page-title-main">Perennial felsefe</span> Daimicilik, tüm insanlar için geçerli ve daimi olan gerçeğin ilkelerinin varlığını savunur

Perennial Felsefe ya da perennializm (daimicilik), evrensel hakikat ilkelerinin insanlık tarihi boyunca tüm kültürlerde ve ruhsal geleneklerde ortak olarak mevcut olduğuna ilişkin felsefi düşünüş.

<span class="mw-page-title-main">Din bilimleri</span>

Din bilimleri, dinle teolojik bakış açısıyla ve normatif yöntemlerle ve apolejetik amaçla ilgilenen ilahiyatın aksine dinleri sosyal bilimler perspektifinden ve herhangi bir dini veya dinleri apolejetik (savunmacı) gaye gütmeden ve ideolojik muhalefet tavrı içine girmeden olgusal temelde araştıran ve analiz eden çeşitli sosyal bilim disiplinlerinin ortak adı.

Deizm veya yaradancılık, din, peygamber veya vahiy aracı olmaksızın bireyin akıl, gözlem, sezgi gibi yollarla Tanrı'nın varlığına inanmasına dayalı bir felsefi görüştür.

Meditasyon ya da dalınç, Latince meditatio kelimesinden türetilmiş, sözcük anlamıyla birçok Batı dilinde "derin düşünme" anlamına gelmekte olan bir terim olup, sözlüklerde, "kişinin iç huzuru, sükûnet, değişik şuur halleri elde etmesine ve öz varlığına ulaşmasına olanak veren, zihnini denetleme teknikleri ve deneyimlerine verilen ad" olarak tanımlanır. Meditasyon tekniklerine, ait oldukları, Budizm (Hindistan), Taoizm (Çin), Bön (Tibet), Zen (Japonya) ve İslamiyet'te (tefekkür) gibi inanç sistemlerine göre ve izledikleri yöntemlere göre değişik adlar verilmiştir. Ayrıca günümüzde mevcut farklı inanç sistemleri, mezhepler ve ekoller meditasyonu farklı olarak yorumlamakta ve farklı şekillerde uygulamaktadırlar. Bu bakımdan standart ya da tek biçimli bir meditasyondan söz etmek olanaksızdır.

<span class="mw-page-title-main">New Age</span> Kült akımlar

New Age, ruhsal konulara ilişkin bireysel eklektik yaklaşımla nitelendirilen çağdaş Batı Kültüründe yirminci yüzyıl sonlarında ortaya çıkan ve sınırları ve alt gruplarıyla geniş bir uygulama ve inanç alanına işaret eden ve alternatif ruhsal hareketlerin üst başlığı ve türsel (generic) bir terimdir. Herhangi bir değişmez, mutlak kutsal metin, dinî kurum ve din adamları hiyerarşisinden uzak olduğundan din sosyolojisinde New Age'in geleneksel din ile arasındaki farkı ortaya koymak için akademik literatürde New Age'e, yarı dinî veya dinleyici/izleyici kültü ve kült çevresi/ortamı şeklinde tanımlar getirilmiştir. Hareket daha çok uzman yayınevleri, müzik dükkânları ve fuarlarda ve İnternet gibi ağlarda görünürlük kazanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tanrıça</span> kadın tanrı

Tanrıça, dişi ya da dişil ilah anlamlarına gelebilir. Soyut bir ilahi varlıktır. Birçok kültürde tanrıçalardan bahsedilir. Bazen tek başına, ama çoğunlukla bir panteonun üyesi olarak tanrıça inanışı özellikle paganizmde yaygındır.

İçrekçilik, batınilik ya da ezoterizm, bir konudaki derin bilgilerin ve sırların ehil olmayanlardan gizlenerek, bir üstat tarafından sadece ehil olanlara inisiyasyon yoluyla öğretilmesidir. Ezoterizm bir din veya bir inanç sistemi değildir. Çoğunlukla ezoterik (içrek) yani ezoterizm ile ilgili veya ezoterizme dair şeklinde kullanılır.

Spiritüalizm, öte âlemcilik ya da tinselcilik terimi Latince “ruh” anlamına gelen “spiritus” sözcüğünün sıfatı “spiritualis” sözcüğünden türetilmiş olup ruhçuluk anlamında kullanılmaktadır. Türkçede tinselcilik olarak da adlandırılmaktadır. Günümüzde dinsel, mistik ve felsefi alanlarda pek çok akım, ekol ve gruplar kendilerine spiritüalist adını vermekteyse de aralarında ilke, görüş ve kavram bakımından önemli farklar bulunmaktadır. Aralarındaki temel ortak nokta, ruh denilen manevi bir unsurun varlığını kabul etmeleridir. Fakat bunlardan bir kısmı, ruhun orijinal ve kendine özgü olduğunu kabul etmez, bir kısmı ruhun sürekli gelişim içinde olduğuna karşıdır, bir kısmı ise ruhun sürekli olarak tekrar bedenlendiğini kabul eder. Bu yüzden kimi ansiklopedilerde spiritüalizm denen ruhçuluk iki kısımda ele alınır:

<span class="mw-page-title-main">Mantra</span>

Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ekankar</span>

Ekankar, 1965 yılında Paul Twitchell tarafından kurulan tek tanrılı bir dindir. Takipçileri genellikle kendilerine Ekist demektedir. Günümüzde dünya genelinde 500.000 ile 3.000.000 arasında takipçisi olduğu tahmin edilmektedir. Shariyat-Ki-Sugmad ki anlamı Ebedi Yol'dur, Ekankar inancının kutsal kitabıdır. Mahanta tarafından yazıldığı şekliyle manevi anlamı ve amacı anlatan iki kitap içerir.

<span class="mw-page-title-main">Peyote</span> Bitki türü

Lophophora williamsii veya peyote, meskalin ve benzeri psikoaktif alkaloidleri içeren küçük ve dikensiz bir kaktüs türü. Peyote Nahuatl veya Aztek dilindeki peyōtl kelimesinden türetilmiş İspanyolca bir kelimedir ve "parıltılı" anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Loyolalı İgnatius'un Ruhsal Egzersizleri</span>

Loyola'lı İgnatius'un Ruhsal Egzersizleri, 1522-1524 yılları arasında yazılmıştır ve bir grup Hristiyan meditasyonu, tefekkür ve Loyola’lı İgnatius’un yazdığı dualardan oluşmaktadır. Dört tematik ve süresi değişeken ‘hafta’ya ayrılmıştır ve ortalama 28-30 günlük bir sürede tamamlanmacak şekilde düşünülmüştür. Ruhsal inzivaya çekilmiş katılımcılarının hayatlarında Tanrı’nın iradesini ayırt etmelerine ve İsa’yı takip etmelerindeki kararlılığa yönlendirmede yardımcı olmak niyeti ile hazırlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Magdeburglu Mechtild</span>

Magdeburglu Mechtild, Alman rahibe, şair ve mistik.

<span class="mw-page-title-main">Helftalı Gertrude</span>

Helftalı Gertrude, Alman Sistersiyen rahibe, mistik ve azize.

<span class="mw-page-title-main">Psikedelikler</span>

Psikedelikler veya saykodelikler, birincil etkisi olağandışı bilinç durumlarını tetiklemek olan halüsinojenik madde sınıfıdır. Bu maddeler, belirli psikolojik, görsel ve işitsel değişikliklere ve sıklıkla büyük ölçüde değişmiş bir bilinç durumuna neden olur. En büyük bilimsel ve kültürel etkiye sahip olan "klasik" psikedelikler, meskalin, LSD, psilosibin ve DMT'dir.

Dinsel bir yanılsama ya da dinsel hezeyan, dini temaları veya konuları içeren herhangi bir yanılsamadır.

<span class="mw-page-title-main">Yükselmiş Üstatların Öğretisi</span>

Yükselmiş Üstatların Öğretisi — Yükselmiş Üstatlar’dan gelen mesajlar olduğu iddia edilen ve bu metinlere dayanan dini bir öğretidir. Bu doktrine göre onlara, yükselmiş hallerinden hareket etmekte olan, tüm zamanların ruhani öğretmenleri olarak adlandırılırlar. Yükselmiş üstatlar adına mesajlar yayınlayan en tanınmış kişiler: Guy Ballard, Geraldine Innocente, Mark Prophet ve Elizabeth Prophet, Tatyana Mikuşina'dır. Onların kurduğu dini örgütler, modern sınıflandırmaya göre new age grubuna dahil edilebilir. Öğretinin kendisi ise daha önce çeşitli dinler aracılığıyla ifade edilen, belirli zamana, kişilere ve onların ruhsal gelişim düzeyine göre uyarlanan, günümüzde ise insanlığın ihtiyaçlarını karşılayan ve ruhsal arayışlarına en iyi şekilde cevap veren, edebi bilgelik olarak konumlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Ruhsal kriz</span>

Ruhsal kriz, ruhsal deneyimler sonucunda bedensel ve zihinsel düzlemde bireyde güçlük doğuran durumları ifade eden psikospiritüel dönüşüm süreci.