İçeriğe atla

Dilâver Paşa Nizamnamesi

Dilâver Paşa Nizamnamesi tam adıyla Ereğli Kömür Maden-i Hümâyûnu İdaresinin Nizamnamesi, Dilaver Paşa tarafından hazırlanan ve 8 Mayıs 1867 tarihinde ilan edilen maden yönetmeliği. Bu çalışma ile Osmanlı İmparatorluğu'ndaki maden çalışanlarına yönelik düzenlemeler getirilmiştir. Yönetmelik 1867'den 1922'ye değin geçerliliğini korumuştur. Türk tarihinde maden ocaklarında çalışan işçilerin sağlığını koruma ve çalışma koşullarını düzenleme amacı taşıyan ilk hukuksal metin olarak değerlendirilmektedir. Bununla birlikte dönemine göre ilerici bir yönü olmakla beraber çalışma yükümlülüğünü de beraberinde getirmiştir. Nizamname'nin iki özgün el yazması günümüzde İstanbul Deniz Müzesi Kütüphanesi'nde yer almaktadır.[1]

Hakkında

Osmanlı İmparatorluğu'nda maden işçilerine yönelik düzenlemeler genellikle şer'i hukuk kurallarına dayanmaktaydı. Bu sistem 1800'lerin ortalarına değin devam etti. Bu dönemlerde maden işçileri genellikle maden bölgelerinde yaşayan kasaba insanlarından oluşmuş ve "Madenciyan taifesi" olarak adlandırılmışlardır, meslek ise babadan erkek çocuğa devredilerek devam etmiştir. İşçi ücretleri ise farklı dönemlerde çıkarılan fermanlara belirlenmiştir. Abdülmecid döneminde Karedeniz Ereğlisi'nde kömür yataklarının bulunması üzerine bu bölgedeki bazı alanlar yayınlanan bir fermanla Hazine-i Hassa arazileri kapsamına alındı. İlerleyen dönemlerde ise bu alanlarda kurulan maden ocaklarının işletmesi Galata bankerlerin kurduğu bir gruba verildi. Yapılan anlaşmada çıkarılan kömür Osmanlı Donanması'nın ihtiyaçlarını karşılamak üzere Bahriye Nezâreti'ne bırakılacaktı.Kırım Savaşı çıkınca ocaktaki kömür çıkarma işi savaş süresince İngilizlere bırakıldı. Savaş bitiminden sonra ocak işletmesi Hazine-i Hassa'ya geçti. Bu dönemlerde kötü işletmecilik anlayışı yüzünden kömür üretiminde düşüş yaşandı. Buna paralel olarak da işçilerin sağlık ve çalışma koşulları üzerine olan şikayet sayısı da arttı. 1858 yılında ise Arazi Kanunnamesi ilan edilerek madenlerin mülkiyeti konusunda bazı yeni hükümlülükler getirildi. 1869 yılındaki Maadin Kanunu ile de madenlerde zorunlu çalışma yasaklandı.[2]

Nizamname yenilikleri

Ereğli kömür havzasının yönetimi 1865 yılında Bahriye Nezareti'ne devredildi. Dilaver Paşa ise Bahriye Nezareti adına maden bölgesine atanan kişi oldu. Burada iki yıllık bir araştırmadan sonra kendi adını taşıyan Dilâver Paşa Nizamnamesi'ni yayımladı. Nizamname toplamda yedi bölümden ve yüz maddeden oluşmaktaydı. Nizamname ile ocakların yönetim biçimi belirlenmiş, işletme hakları yeninden ele alınmış ve çıkartılan kömürün alım-satımı belirli esaslara dayandırılmıştır. Nizamnamenin 21. maddesi ile bölgedeki 14 köy topluluğundan yaşları 13 ile 50 arasındaki sağlıklı erkeklerin, her yıl 6 ay süreyle maden ocaklarında çalışması yükümlülüğü getirildi. Nizamnamenin 29. Maddesiyle günlük çalışma süresi 10 saate indirildi, 30. Maddeyle işçilerin sağlık sorunlarına ve çözümlerine değinildi, 56. Maddeyle Müslüman maden işçilerine bayramlarda, Hristiyanlara ise Paskalya Günü'nde tatil yapma fırsatı verildi, 68. madde işçilerin yiyecek-içecek ve diğer gereksinimlerinin bedelince maden işletmesi tarafından karşılanacağı hükmüne bağlandı ve 82. Maddesiyle de işçilerin ocak dışında başka bir özel işte çalışması yasaklandı.

Dilâver Paşa Nizamnamesi 10 Eylül 1921'e kadar yürürlükte kaldı. Bunun yerine ise yine aynı tarihte Havza-ı Fahmiye Maden Amelesinin Hukukuna Mütealik Kanun'u geldi ve maden ocaklarındaki çalışma koşuları yeniden düzenlenerek 18 yaşından küçüklerin bu işte çalışmaları yasaklandı.[2]

Kaynakça

  1. ^ Cevat İlkekul; Ayşe Hande Can. "Taş Kömürü Havzasında Bahriye Nezareti Yönetimi ve Dilâver Paşa Nizamnamesi". 
  2. ^ a b Dilâver Paşa Nizamnamesi (Ana Yayıncılık bas.). AnaBritannica - 7. Cilt. s. 273. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zonguldak</span> Zonguldak ilinin merkezi olan şehir

Zonguldak, Zonguldak ilinin merkezi olan şehirdir. Karadeniz kıyısında bulunur ve limanıyla Türkiye'nin Karadeniz ülkeleriyle olan deniz ticaretinde önemli bir yere sahiptir. Ayrıca Türkiye'nin en zengin taşkömürü madenlerini barındırır.

<span class="mw-page-title-main">Madencilik</span> maden cevherlerinin araştırılması, çıkarılması ve işletilmesiyle ilgili teknik ve yöntemlerin bütünü

Madencilik, yeraltındaki maden cevherlerinin araştırılması, çıkarılması ve işletilmesiyle ilgili teknik ve yöntemlerin bütünüdür. Yer kabuğunda bulunan cevher, endüstriyel hammadde, kömür ve petrol gibi ekonomik ekli doğal hammaddeyi sağlamaktır. Ekonomik önemi bulunan mineralleri rasyonel bir şekilde endüstriye sağlamak için geliştirilmiş uygulamalı bilim dalıdır. Maden yataklarının aranması, projelendirilmesi, işletilmesi ve çıkarılan madenin zenginleştirilmesi ile ilgili işlemleri içerir.

Tanzimât, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1839 yılında Tanzimât Fermânı olarak bilinen Gülhane Hatt-ı Şerifi'nin okunmasıyla başlayan modernleşme ve yenileşme döneminin adıdır. Sözcük anlamı "düzenlemeler, reformlar" demektir. Batı dillerinde genellikle Osmanlı Reformu deyimi kullanılmaktadır.

Kör Yusuf Ziyaeddin Paşa (d. ? - ö. 1819, Sakız Adası), III. Selim saltanatında 30 Ağustos 1798-24 Nisan 1805 ve II. Mahmud saltanatında Mart 1809-10 Nisan 1811 tarihleri arasında toplam sekiz yıl on bir ay dört gün sadrazamlık yapmış Gürcü asıllı bir Osmanlı devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mehmed Emin Âli Paşa</span> 182. Osmanlı sadrazamı

Mehmed Emin Âli Paşa, Osmanlı Devleti'nde Tanzimat döneminin Mustafa Reşid Paşa ve Keçecizade Fuat Paşa ile birlikte en önemli üç devlet adamından biridir. Abdülmecid ve Abdülaziz saltanatlarında beş defa olmak üzere toplam sekiz yıl üç ay sadrazamlık yapmıştır. Ayrıca Londra Büyükelçiliği, İzmir ve Bursa valiliği, Meclis-i Vala reisliği, Meclis-i Tanzimat reisliği ile birlikte toplam sekiz kez hariciye nazırlığı görevinde bulunmuştur. Âli Paşa, Tanzimat devrinde 1871'e kadar çeşitli mevkilerde Osmanlı idaresini ve dış siyasetini elinde tuttu. Bazen hariciye nazırı, bazen de sadrazam olarak devlet idaresinin en üst düzeyinde bulundu. Devlet idaresini senelerce elinde tutan Âli Paşa, her zaman için sultanın keyfî idaresine karşı koymaya çalıştı ve onun mutlak salahiyetini kısıtlamak amacını güttü.

<span class="mw-page-title-main">Mehmed Esad Safvet Paşa</span> 198. Osmanlı sadrazamı

Mehmed Esat Safvet Paşa, Osmanlı hükûmetinde çeşitli nazırlıklarda ve II. Abdülhamit döneminde 4 Haziran 1878 - 4 Aralık 1878 arasında altı ay sadrazamlık görevinde bulunmuş bir Osmanlı devlet adamıdır. Tanzimat döneminin en mühim simalarındandır. Hürriyet gazetesinin kurucusu Sedat Simavi'nin dedesidir.

<span class="mw-page-title-main">Salih Hulusi Kezrak</span> 218. Osmanlı sadrazamı

Salih Hulusi (Paşa) Kezrak, VI. Mehmed saltanatında ve İstanbul'un işgal altında bulunduğu dönemde 2 Mart 1920 - 5 Nisan 1920 tarihleri arasında yirmi sekiz gün sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kaptan-ı derya</span> Osmanlı Donanmasının Amirali

Kaptan-ı derya, Osmanlı İmparatorluğu'nda donanma komutanlarına verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Bahriye Nezâreti</span> Vikimedya liste maddesi

Bahriye Nezâreti veya Bahriye Nazırlığı, Osmanlı İmparatorluğu'nda Osmanlı Donanmasından sorumlu bakanlığa verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Maârif-i Umûmiye Nezâreti</span> Osmanlının son dönemlerinde eğitim işlerinden sorumlu bakanlık

Maarif Nazırlığı ya da Maarif Nezareti son dönem Osmanlı Hükümetleri'nde eğitim işlerinden sorumlu olan nazırlıktır.

<span class="mw-page-title-main">Memduh Oynar</span>

Memduh Oynar, Türk tiyatro oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Posta ve Telgraf Nezâreti</span> Osmanlıda posta ve telgraf bakanlığı

Posta ve Telgraf Nazırlığı Son dönem Osmanlı Hükümetleri'nde posta ve telgraf hizmetlerini yürütmekle sorumlu bakanlıktı. Kuruluşun merkezi İstanbul'da, günümüzde Eminönü'nde bulunan ve Büyük Postane olarak anılan Sirkeci'deki binaydı.

<span class="mw-page-title-main">Zeche Zollverein</span>

Zeche Zollverein, 2001’den bu yana UNESCO’nun Dünya Kültür Mirası’na alınan eski maden ocağı.

<span class="mw-page-title-main">Dahiliye Nezâreti</span>

Dahiliye Nazırlığı veya Dahiliye Nezareti, son dönem Osmanlı hükûmetlerinde içişlerinden sorumlu bakanlığa verilen isimdir.

Hakkı İsmail Paşa katip, yüksek devlet memuru, bahriye nazırı.

<span class="mw-page-title-main">Deniz Astsubay Meslek Yüksekokulu</span> Türk Deniz Kuvvetlerine astsubay yetiştiren ve ön lisans düzeyinde eğitim veren askerî okul

Deniz Astsubay Meslek Yüksekokulu (DAMYO), Türk Deniz Kuvvetlerine ve Sahil Güvenlik Komutanlığına muvazzaf Astsubay yetiştirilmesi amacıyla, Yalova iline bağlı Altınova ilçesinde bulunan ve önlisans düzeyinde eğitim veren askeri okuldur.

<span class="mw-page-title-main">Ereğli Kömür Havzası</span>

Ereğli Kömür Havzası Türkiye'nin Zonguldak ilinin Karadeniz Ereğli ilçesinde bulunan bir kömür havzasıdır. Osmanlı döneminden beri bu havza Türkiye için önemli bir konumdadır.

<span class="mw-page-title-main">Nizamnâme-i Millet-i Ermeniyân</span> Ermeni milletinin kendi içinde yönetimini sağlayan anayasa

Nizamnâme-i Millet-i Ermeniyân, Ermeni aydınları tarafından hazırlanan ve 150 maddeden oluşan nizamnamenin, 1863 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu tarafından onaylanan ve Patrik'in yetkilerini ve yeni kurulan Ermeni Meclisini tanımlayan şeklidir. Bu nizamname, diasporadaki Ermeni Kilisesi arasında hala aktiftir. Osmanlı Türkçesi versiyonu Tanzimat döneminde kabul edilen kanunların yazıldığı defter olan Düstur'da yayınlandı.

<span class="mw-page-title-main">Düstur</span>

Düstur veya Destur olarak da bilinen Osmanlı Kamu Hukuku Kanunu, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki bir dizi kanunun adıdır. Osmanlı Türkçesindeki isim, Farsça hukuk derlemesi anlamındaki "Destur" kelimesinden gelmektedir. Ceza kanunu ile bazı medeni ve ticari kanunları içerir.

Ahmed Kemal Paşa (1808-1886), Maarif Nazırlığı görevinde bulunmuş Osmanlı bürokrat.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.