İçeriğe atla

Dikkat ekonomisi

Makale serilerinden
Ekonomik sistemler
Üst terimler
İdeolojilere göre
Koordinasyona göre
Modele göre
  • Anglo-Sakson
  • Çin
  • Doğa Asya
  • Alman
  • İskandinav
  • Ren
  • Singapur
  • Sovyet
Sektörler
Dönüşüm
Diğer türler

Dikkat ekonomisi (eng. attention economy), insan dikkatini kıt bir meta olarak ele alan ve çeşitli bilgi yönetimi sorunlarını çözmek için ekonomik teoriyi uygulayan enformasyon yönetimine yönelik bir yaklaşımdır. Matthew Crawford'a göre, "Dikkat bir kaynaktır. Kişide çok miktarda bulunur.." [1] Thomas H. Davenport ve John C. Beck [2] bu tanıma şunu ekliyor:

Dikkat, belirli bir bilgi ögesine odaklanan zihinsel meşguliyettir. Öğeler farkındalığımıza gelir, belirli bir öğeyle ilgileniriz ve sonra harekete geçip geçmeyeceğimize karar veririz. [3]

Bu etkinin güçlü bir tetikleyicisi, insanların zihinsel yeteneklerini sınırlaması ve bilgiyi alma yeteneğinin de sınırlı olmasıdır. Dikkat, bilgilerin filtrelenmesine, böylece en önemli bilgilerin ortamdan alınmasına, alakasız ayrıntıların ise dışarıda bırakılmasına olanak tanır.[4]

Uygulamalar, kullanıcının bir şeyi bulması çok uzun sürerse, onu başka bir uygulama aracılığıyla bulacağının farkına vararak kullanıcı arayüzü tasarımlarında açıkça veya dolaylı olarak dikkat ekonomisini dikkate alır. Bu, örneğin izleyicilere en alakalı, ilgi çekici ve geçmiş web arama geçmişine dayalı olarak kişiselleştirilmiş bilgilerin sunulmasını sağlamak için filtreler oluşturularak yapılır.[5]

Teori

Psikoloji,[6] bilişsel bilim,[7] sinir bilimi,[8] ve ekonomi [9] dahil olmak üzere çok çeşitli disiplinlerden yapılan araştırmalar, insanların, kaynaklar tahsis edildiğinde herhangi bir zamanda kullanılabilecek sınırlı bilişsel kaynaklara sahip olduğunu ileri sürmektedir. bir göreve, diğer görevler için kullanılabilen kaynaklar sınırlı olacaktır. Dikkatin, diğer algılanabilir bilgilerin hariç tutularak, kaynakların belirli bir bilgi öğesi üzerinde seçici olarak yoğunlaşmasını içeren bilişsel bir süreç olduğu göz önüne alındığında, dikkat, sınırlı işlem kaynakları açısından düşünülebilir.[10]

Tarih

Dikkat ekonomisi kavramı ilk olarak psikolog ve ekonomist Herbert A. Simon [11] tarafından 1971'de bilgi açısından zengin bir dünyada dikkatin kıtlığı hakkında yazdığında teorileştirildi:

Bilgi açısından zengin bir dünyada, bilgi zenginliği başka bir şeyin kıtlığı anlamına gelir: bilginin tükettiği şeyin kıtlığı. Bilginin ne tükettiği oldukça açıktır: Alıcılarının dikkatini tüketir. Dolayısıyla bilgi zenginliği, dikkat yoksulluğuna ve bu dikkatin, onu tüketebilecek bilgi kaynaklarının aşırı bolluğu arasında etkili bir şekilde dağıtılması ihtiyacına neden olur. [12]

Birçok bilgi sistemi tasarımcısının, tasarım problemini dikkat kıtlığından ziyade bilgi kıtlığı olarak yanlış bir şekilde temsil ettiğini ve sonuç olarak, insanlara daha fazla bilgi sağlama konusunda mükemmel olan sistemler inşa ettiklerini, oysa asıl ihtiyaç duyulan şeyin önemsiz veya ilgisiz bilgileri filtreleme konusunda mükemmel olan sistemler olduğunu belirtti. [12]

Simon'ın aşırı bilgi yükü sorununu ekonomik bir sorun olarak nitelendirmesi, Thomas H. Davenport ve Michael Goldhaber gibi yazarların "dikkat ekonomisi" ve "dikkat ekonomisi" gibi terimleri benimsediği 1990'ların ortalarından bu yana bilgi tüketiminin analizinde giderek daha popüler hale gelmiştir.[13][14]

Bazı yazarlar ekonomik sistemimizin odak noktası olarak "dikkat işlemlerinin" finansal işlemlerin yerini alacağını öne sürüyorlar.[15] Bilgi sistemleri araştırmacıları da bu fikri benimsemiş ve mülkiyet haklarının yaratılması fikri üzerine inşa edilen mekanizma tasarımlarını dikkat çekici bir şekilde araştırmaya başlamışlardır (bkz. Uygulamalar ).

Maddi olmayan duran varlıklar

Dijital kültür uzmanı Kevin Kelly'ye göre, 2008 yılına gelindiğinde modern dikkat ekonomisi, tüketici ürününün yeniden üretiminin neredeyse hiçbir maliyeti olmadığı ve ürün tedarikçisinin karşılaştığı sorunun, ne pahasına olursa olsun yeniden üretilemeyecek değerli maddi olmayan varlıkların eklenmesinde yattığı bir ekonomi haline geldi. Bu gayri maddi varlıkları şu şekilde tanımlamaktadır:[16]

  1. Aciliyet - öncelikli erişim, anında teslimat
  2. Kişiselleştirme - yalnızca size özel
  3. Yorumlama - destek ve rehberlik
  4. Orijinallik: Bunun gerçek olduğundan nasıl emin olabilirsiniz?
  5. Erişilebilirlik - her yerde, her zaman
  6. Düzenleme - kitaplar, canlı müzik
  7. Patronaj - "sadece iyi hissettirdiği için ödeme yapmak"
  8. Bulunabilirlik - "Milyonlarca kitap, milyonlarca şarkı, milyonlarca film, milyonlarca uygulama, ilgimizi çeken milyonlarca şey varken ve bunların çoğu ücretsiz olduğunda, bulunmak değerlidir."

Sosyal dikkat, kolektif dikkat

Dikkat ekonomisi sosyal alanla da ilgilidir. Özellikle uzun vadeli dikkat, insanların başkalarıyla olan etkileşimlerini yönetmeye ayırdıkları ilgiye göre düşünülebilir. Bu etkileşimlere çok fazla dikkat vermek, "sosyal etkileşimde aşırı yüklenmeye" yol açabilir, yani insanlar başkalarıyla ilişkilerini yönetmede bunalıma girdiğinde, örneğin insanların yüksek düzeyde sosyal tacize maruz kaldığı sosyal ağ hizmetleri bağlamında bunalırlar.[17] Dijital medya ve internet, dikkati dağıtmak için yeni kanallar yaratarak bu ekonomiye katılımı kolaylaştırıyor. Sıradan insanlar artık kendi içeriklerini yayınlayarak ve başkalarının içeriklerine yorum yaparak geniş bir kitleye ulaşma gücüne sahip.[18]

Sosyal dikkat aynı zamanda kolektif dikkatle, yani "yeni öğelere olan ilginin büyük popülasyonlar arasında nasıl yayıldığı ve sonunda nasıl kaybolduğu" ile de ilişkilendirilebilir.[19]

Uygulanması

Reklamcılıkta

Ana madde: Attention (advertising)
Japonya'daki buna benzer ses kamyonları, duyanların dikkatini istemsizce meşgul ediyor, bu da dikkat hırsızlığının bir örneğidir.

"Dikkat ekonomisi" potansiyel tüketicinin dikkatini bir kaynak olarak ele alır.[20] Geleneksel medya reklamcıları, tüketicilerin AIDA (dikkat, ilgi, arzu ve eylem) adını verdikleri doğrusal bir süreçten geçtiğini öne süren bir modeli izlediler.[21] Bu nedenle dikkat, tüketici olmayanları dönüştürme sürecinde önemli ve ilk aşamadır. Bir tüketiciye işleyebileceğinden daha fazla reklamın (örneğin çevrimiçi reklam yoluyla) iletilebileceği göz önüne alındığında, reklamı tüketicilere iletmenin maliyeti yeterince düşük olduğundan, tüketicinin dikkati tahsis edilecek kıt kaynak haline gelir. Bu nedenle, aşırı bilgi akışkanlığı, tükettiğinden fazlasını sağlamayı vadettiği sürece ürünleri aramaya ve karşılaştırmaya devam eden bireyin karar vermesini engelleyebilir.[22]

Rızasız tüketicilere tazminatsız olarak sunulan dikkat çekici içerikler üreten reklamverenler, dikkat hırsızlığı yapmakla eleştirildi.[23][24]

Bilgi kirliliğini kontrol etme

Ana madde: Coase theorem

Bir uygulama, çeşitli bilgi türlerini (örn. spam, reklam) bir tür kirlilik veya 'zararlı dışsallık' olarak ele alır.[25] Ekonomide dışsallık, bir malın hedef tüketicisi dışındaki taraflara yük getiren (veya fayda sağlayan) bir üretim sürecinin bir yan ürünüdür.[26] Örneğin; hava ve su kirliliği topluma ve çevreye yük getiren 'olumsuz' dışsallıklardır.

Dışsallıkları kontrol etmeye yönelik piyasa temelli bir yaklaşımın ana hatları Ronald Coase'un The Problem of Social Cost (1960) adlı eserinde özetlenmiştir.[27] Bu, Coase'un radyo frekansı girişiminin mülkiyet haklarının yaratılmasıyla kontrol edilebilecek olumsuz bir dışsallık olduğunu iddia ettiği Federal İletişim Komisyonu'ndaki (1959) [28] bir makaleden doğmuştur.

Coase'un dışsallıkların yönetimine yaklaşımı, mülkiyet haklarının dikkatli bir şekilde belirlenmesini ve hakların ilk tahsisine ilişkin bir dizi kuralı gerektirir.[29] Bu bir kez başarıldığında, bir piyasa mekanizması teorik olarak dışsallık sorununu yönetebilir.[30]

Spam e-posta

E-posta mesajlarının maliyetleri, bunları dağıtan internet servis sağlayıcılarına (ve bunlarla ilgilenirken dikkat etmesi gereken alıcılara) yayıldığından, çok sayıda e-posta mesajı göndermenin spam yapanlara maliyeti çok düşüktür.[31] Bu nedenle, mümkün olduğu kadar çok spam göndermek rasyonel bir stratejidir: Alıcıların yalnızca %0,001'i (100.000'de 1) satışa dönüştürülse bile, bir spam kampanyası karlı olabilir. Elbette bu işletmeler proxy sunucular üzerinden yürütüldüğü için tüm gelirin nereden geldiğini anlamak çok zor. Ancak kârlı olmasalardı spam göndermeyecekleri sonucuna varmak mantıklıdır.[32] Spam gönderenler, potansiyel müşterilerden değerli ilgi beklerler, ancak e-posta sistemlerinin mevcut mimarisi nedeniyle bu ilgi için adil bir bedel ödemekten kaçınırlar.[33]

Bunu hafifletmenin bir yolu, gönderenlerin bir mali tahvil göndermelerinin gerekli olduğu ve yeterli sayıda alıcının bir e-postayı spam olarak bildirmesi durumunda kaybedilen "Gönderen Tahvilinin " uygulanmasıdır.[34]

"Kesinti haklarının" satılması veya birinin dikkatini çekme hakkı için küçük ücretler satılması fikri de bununla yakından bağlantılıdır.[35] Bu hakların maliyeti, kesintiye uğrayan kişiye göre değişiklik gösterebilir: Bir Fortune 500 şirketinin CEO'su için kesinti hakları muhtemelen olağanüstü derecede pahalı olurken, bir lise öğrencisininkiler daha düşük olabilir. Maliyetler ayrıca bağlama bağlı olarak kişiden kişiye değişiklik gösterebilir; yoğun tatil sezonunda artabilir ve yazın zorlu günlerinde düşebilir. Kesintiye uğrayanlar ücretlerini arkadaşlarından, ailelerinden ve diğer hoş karşılanan kesintilerden almayı reddedebilirler.[36]

Bu doğrultudaki bir başka fikir de, bazı bilgilerin alıcının zamanını boşa harcamayacağına dair küçük garantiler olan ve gönderme sırasında emanete bırakılan "dikkat bonoları"nın oluşturulmasıdır.[37] Kesinti haklarını verenler gibi, alıcılar da göndericiye belirli bir iletişimin zaman kaybı olduğunu belirtmek için tahvillerini nakde çevirebilir veya daha fazla iletişimin memnuniyetle karşılanacağını belirtmek için tahvilleri nakde çevirmemeyi seçebilirler.[38]

Web spam'ı

Arama motorları web'de bilgi bulma ve bilgiye erişmenin birincil aracı haline geldikçe, arama motorlarının arama yapanların dikkatini odaklama yeteneği nedeniyle belirli sorguların sonuçlarındaki yüksek sıralamalar değerli mallar haline geldi.[39] Diğer bilgi sistemleri gibi, web araması da kirliliğe karşı savunmasızdır: "Web ortamı kar amacı güden girişimleri içerdiğinden, dikkat çekme stratejileri arama motoru algoritmalarına yanıt olarak gelişir".[40]

Büyük arama motorlarının çoğu artık arama sonucu sıralamalarını belirlemek için bir tür PageRank'e (bir siteye giden hiper bağlantıların yinelemeli sayımı) dayandığından, hiper bağlantıların oluşturulması ve ticaretinde gri bir pazar ortaya çıktı.[41][42] Bu pazardaki katılımcılar, bağlantı spam'i, bağlantı çiftçiliği ve karşılıklı bağlantı olarak bilinen çeşitli uygulamalarla meşgul olurlar.[43]

Siyasi e-posta kampanyalarının spam olarak kabul edilip edilmeyeceği konusunda yukarıda tartışılan konuya benzer bir diğer konu, siyasi amaçlı bağlantı kampanyaları veya Google bombaları konusunda ne yapılacağıdır.[44] Şu anda büyük arama motorları bunları web spam olarak değerlendirmiyor ancak bu, özel şirketlerin tek taraflı olarak aldığı bir karardır.

Satışta potansiyel müşteri yaratma

Ücretli katılım modelinin yanı sıra Yahoo! gibi daha yaygın reklam ağları Yayıncı Ağı ve Google'ın AdSense'i, tüketicinin dikkatini arama motorunun (ücretli katılım durumunda) veya yayıncının (reklam ağları durumunda) malı olarak ele alarak çalışır.[45][46] Bu, bireyin dikkatini kendi malı gibi ele alan dikkatteki mülkiyet haklarının spam karşıtı kullanımlarından biraz farklıdır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Crawford, Matthew B. (31 Mart 2015). "Introduction, Attention as a Cultural Problem". The World Beyond Your Head: On Becoming an Individual in an Age of Distraction. 1st. Farrar, Straus and Giroux. s. 11. ISBN 978-0374292980. In the main currents of psychological research, attention is a resource—a person has only so much of it. 
  2. ^ Davenport, Thomas; Beck, John (2001). The Attention Economy: Understanding the New Currency of Business. Cambridge: MA: Harvard Business School Press. ISBN 9781578518715. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2020. 
  3. ^ Davenport & Beck 2001.
  4. ^ Kiyonaga, Anastasia; Egner, Tobias (12 Aralık 2012). "Working memory as internal attention: Toward an integrative account of internal and external selection processes". Psychonomic Bulletin & Review. 20 (2): 228-242. doi:10.3758/s13423-012-0359-y. PMC 3594067 $2. PMID 23233157. 
  5. ^ Shekhar, Shashi; Agrawal, Rohit; Karm V., Arya (2010). "An Architectural Framework of a Crawler for Retrieving Highly Relevant Web Documents by Filtering Replicated Web Collections". 2010 International Conference on Advances in Computer Engineering. ss. 29-33. doi:10.1109/ACE.2010.64. ISBN 978-1-4244-7154-6. Erişim tarihi: 29 Ekim 2020. 
  6. ^ Le, Thanh P; Najolia, Gina M; Minor, Kyle S; Cohen, Alex S (2016). "The effect of limited cognitive resources on communication disturbances in serious mental illness". Psychiatry Research. 248 (248): 98-104. doi:10.1016/j.psychres.2016.12.025. PMC 5378554 $2. PMID 28038440. 
  7. ^ Franconeri, Steven L; Alvarez, George A; Cavanagh, Patrick (2013). "Flexible cognitive resources: competitive content maps for attention and memory". Trends in Cognitive Sciences. 17 (3): 134-141. doi:10.1016/j.tics.2013.01.010. PMC 5047276 $2. PMID 23428935. 
  8. ^ Desimone, R; Duncan, J (1995). "Neural mechanisms of selective visual attention". Annual Review of Neuroscience. 18: 193-222. doi:10.1146/annurev.ne.18.030195.001205. PMID 7605061. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2020. 
  9. ^ Christie, S; Schrater, Paul (2015). "Cognitive cost as dynamic allocation of energetic resources". Frontiers in Neuroscience. 9 (9): 289. doi:10.3389/fnins.2015.00289. PMC 4547044 $2. PMID 26379482. 
  10. ^ Barrouillet, Pierre; Bernardin, Sophie; Portrat, Sophie; Vergauwe, Evie; Camos, Vale ́rie (2007). "Time and Cognitive Load in Working Memory". Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition. 33 (3): 570-585. doi:10.1037/0278-7393.33.3.570. PMID 17470006. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2024. 
  11. ^ Simon, Herbert A (1971). Designing Organizations for an Information-rich World. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ss. 37-52. 6 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2020. 
  12. ^ a b Simon 1971.
  13. ^ Goldhaber, Michael H (1997). "The attention economy and the Net". First Monday. 2 (4). doi:10.5210/fm.v2i4.519. 7 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ van Krieken, Robert (2019). "Georg Franck's 'The Economy of Attention': Mental capitalism and the struggle for attention". Journal of Sociology. 55 (1): 3-7. doi:10.1177/1440783318812111. 
  15. ^ Goldhaber 1997, Franck 1999 7 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ Kelly, Kevin (5 Şubat 2008). "BETTER THAN FREE". The Edge. 30 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2024. 
  17. ^ Maier, Christian; Laumer, Sven; Weinert, Christoph (2013). "The Negative Side Of ICT-Enabled Communication: The Case Of Social Interaction Overload In Online Social Networks". ECIS 2013 Completed Research. 86: 1-10. 31 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2020. 
  18. ^ Jones, Rodney H.; Hafner, Christoph A. (2012). Understanding Digital Literacies. New York: Routledge. s. 90. ISBN 9780415673167. 
  19. ^ Wu, Fang; Huberman, Bernardo (2007). "Novelty and collective attention". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 104 (45): 17599-17601. arXiv:0704.1158 $2. doi:10.1073/pnas.0704916104. PMC 2077036 $2. PMID 17962416. 
  20. ^ Chen, Shyi-Ming, (Ed.) (9 Aralık 2013). Social Networks: A Framework of Computational Intelligence. Springer. s. 229. ISBN 978-3-319-02993-1. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2015.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ Ullal, Mithun; Hawaldar, Iqbal T (2018). "Influence of advertisement on customers based on AIDA model". Problems and Perspectives in Management. 16 (4): 285-298. doi:10.21511/ppm.16(4).2018.24. 
  22. ^ Dolgin, Alexander (2008). The Economics of Symbolic Exchange. Springer. ss. 164-165. ISBN 978-3-540-79883-5. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2015. 
  23. ^ Wu, Tim (14 Nisan 2017). "The Crisis of Attention Theft—Ads That Steal Your Time for Nothing in Return". Wired. 13 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021. 
  24. ^ McFedries, Paul (22 Mayıs 2014). "Stop, Attention Thief!". IEEE Spectrum (İngilizce). Institute of Electrical and Electronics Engineers. 15 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021. 
  25. ^ Chipman, John; Guoqiang, Tian (2012). "Detrimental Externalities, Pollution Rights, and the "Coase Theorem"". Economic Theory. 49 (2): 309-327. doi:10.1007/s00199-011-0602-1. 15 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  26. ^ Castle, Emery N (1965). "The Market Mechanism, Externalities, and Land Economics". American Journal of Agricultural Economics. 47 (3): 542-556. doi:10.2307/1236272. 
  27. ^ Coase, R.H (1960). "The Problem of Social Cost". Classic Papers in Natural Resource Economics. Gopalakrishnan C. (eds) Classic Papers in Natural Resource Economics. Londra: Palgrave Macmillan. ss. 87-137. doi:10.1057/9780230523210_6. ISBN 978-0-230-52321-0. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  28. ^ Coase, R. H (1959). "The federal communications commission". The Journal of Law and Economics. 2: 1-40. doi:10.1086/466549. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  29. ^ Furubotn, E. G.; Pejovich, S (1972). "Property rights and economic theory: a survey of recent literature". Journal of Economic Literature. 10 (4): 1137-1162. 16 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  30. ^ Kim, J; Mahoney, J. T. (2005). "Property rights theory, transaction costs theory, and agency theory: an organizational economics approach to strategic management". Managerial and Decision Economics. 26 (4): 223-242. doi:10.1002/mde.1218. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  31. ^ Park, S. Y.; Kim, J. T.; Kang, S. G. (2006). "Analysis of applicability of traditional spam regulations to VoIP spam". 2006 8th International Conference Advanced Communication Technology. 2. ss. 3 pp.-1217. doi:10.1109/ICACT.2006.206189. ISBN 89-5519-129-4. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  32. ^ Kanich, Chris; Kreibich, Christian; Levchenko, Kirill; Enright, Brandon; Voelker, Geoffrey M.; Paxson, Vern; Savage, Stefan (2008). "Spamalytics". Proceedings of the 15th ACM conference on Computer and communications security (İngilizce). Alexandria, Virginia, USA: ACM Press. ss. 3-14. doi:10.1145/1455770.1455774. ISBN 978-1-59593-810-7. 
  33. ^ Thomas, K.; Grier, C.; Ma, J.; Paxson, V.; Song, D. (2011). "Design and Evaluation of a Real-Time URL Spam Filtering Service". 2011 IEEE Symposium on Security and Privacy. ss. 447-462. doi:10.1109/SP.2011.25. ISBN 978-1-4577-0147-4. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  34. ^ Hoanca, B. (2006). "How good are our weapons in the spam wars?". IEEE Technology and Society Magazine. 25 (1): 22-30. doi:10.1109/MTAS.2006.1607720. 17 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  35. ^ Fahlman, S. E. (2002). "Selling interrupt rights: A way to control unwanted e-mail and telephone calls". IBM Systems Journal. 41 (4): 759-766. doi:10.1147/sj.414.0759. 11 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  36. ^ Lueg, C. (2003). "Spam and anti-spam measures: A look at potential impacts". Proc. Informing Science and IT Education Conference: 24-27. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  37. ^ Loder, T.; Van Alstyne, M.; Wash, R.; Benerorfe, M. (2004). "The spam and attention bond mechanism faq" (PDF). Technical Report, University of Michigan. 21 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  38. ^ Loder, T.; Van Alstyne, M.; Wash, R. (2006). "An economic response to unsolicited communication". The BE Journal of Economic Analysis & Policy. 6 (1). doi:10.2202/1538-0637.1322. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  39. ^ Ge, S.; Dou, Z.; Jiang, Z.; Nie, J. Y.; Wen, J. R. (2018). "Personalizing Search Results Using Hierarchical RNN with Query-aware Attention". Proceedings of the 27th ACM International Conference on Information and Knowledge Management. Cikm '18. ss. 347-356. doi:10.1145/3269206.3271728. ISBN 9781450360142. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  40. ^ Page, L.; Brin, S.; Motwani, R.; Winograd, T. "The PageRank citation ranking: Bringing order to the web 1999". Stanford InfoLab. 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  41. ^ Zook, M. A.; Graham, M. (2007). "Mapping DigiPlace: geocoded Internet data and the representation of place". Environment and Planning B: Planning and Design. 34 (3): 466-482. doi:10.1068/b3311. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  42. ^ Gonçalves, M. A.; Almeida, J. M.; dos Santos, L. G.; Laender, A. H.; Almeida, V. (2010). "On popularity in the blogosphere". IEEE Internet Computing. 14 (3): 42-49. doi:10.1109/MIC.2010.73. 1 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  43. ^ Ghosh, S.; Viswanath, B.; Kooti, F.; Sharma, N.K.; Korlam, G.; Benevenuto, F.; Ganguly, N.; Gummadi, K. P. (2012). "Understanding and combating link farming in the twitter social network". Proceedings of the 21st international conference on World Wide Web. WWW '12. ss. 61-70. doi:10.1145/2187836.2187846. ISBN 9781450312295. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  44. ^ Hargittai, E. (2007). "The social, political, economic, and cultural dimensions of search engines: An introduction". Journal of Computer-Mediated Communication. 12 (3): 769-777. doi:10.1111/j.1083-6101.2007.00349.x. 
  45. ^ Weideman, Melius (2004). Ethical issues on content distribution to digital consumers via paid placement as opposed to website visibility in search engine results. Greece: University of the Aegean. ISBN 960-7475-25-9. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  46. ^ Moss, Kenneth A.; Watson, Eric; Seidman, Eytan D. "Paid inclusion listing enhancement 2011" (PDF). U.S. Patent No. 7,953,631. 10 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  47. ^ Ferriss, Tim. "Low-Information Diet". The Blog of Author Tim Ferriss (İngilizce). 2 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2015. 

İleri okumalar

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Dikkat ekonomisi ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kuş</span> kanatlı, iki ayaklı, sıcakkanlı, yumurtlayan ve tüylü omurgalı hayvanlar

Kuş; tüyleri, dişsiz gagaları, yumurtladıkları sert kabuklu yumurtalar yoluyla üreyen, yüksek metabolizma hızına sahip, dört odacıklı kalpleri ve hafif ama güçlü bir iskelet yapısına sahip, Aves sınıfını oluşturan sıcakkanlı omurgalı hayvanlar grubudur. Tüm dünyada yaygın olarak yaşayan kuşların boyutları arı sinek kuşunda 5 cm ila deve kuşunda 2,75 m arasında değişir. On bin kadar yaşayan kuş türü bulunur ve bunların yarısından fazlasını ötücü kuşlar oluşturur. Kuşların türlere göre farklılık gösteren kanatları vardır ve kanatsız olduğu bilinen tek grup kivi kuşu ve soyları tükenmiş olan moa ile fil kuşudur. Ön ayakların evrimleşerek kanatlara dönüşmesi kuşlara uçma yeteneği sağlamış ancak daha sonra yine evrimin devam etmesiyle penguenler, deve kuşları ve adalarda endemik olan bazı türler uçma yeteneğini kaybetmişlerdir. Kuşların sindirim ve solunum sistemleri de uçma yeteneğine uyum sağlamıştır. Özellikle deniz kuşları ve bazı su kuşları gibi kuşlar ayrıca evrimleşerek yüzme yeteneği de kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alzheimer hastalığı</span> günlük yaşamsal etkinliklerde azalma ve bilişsel yeteneklerde bozulmayla karakterize edilmiş, nöropsikiyatrik belirtilerin ve davranış değişikliklerinin eşlik ettiği nörodejeneratif bir hastalık

Alzheimer hastalığı (AH), genellikle yavaş yavaş başlayan ve giderek kötüleşen nörodejeneratif bir hastalıktır ve demans vakalarının %60-70'inin nedenidir. En sık görülen erken belirti yakın zamanda yaşanan olayları hatırlamada zorluktur.

Çanakya ilk Maurya İmparatoru Çandragupta'nın danışmanı ve başbakanı, iktidara yükselişinin mimarıdır. Arthaśhāstra isimli siyasi eserde, eserin müellifi olarak Kautilya ve Vishnugupta isimleri geçmektedir ki bu isimler geleneksel olarak Çanakya'yı tanımlar. Bazı akademisyenler ve uzmanlar Çanakya'nın "dünyanın öncü ekonomisti" olduğu kanısındadır. Ayrıca Batı'da "Hint Machiavelli" olarak da tanınmıştır. Çanakya Taxila Üniversitesi'nde profesör olduğu gibi, birçoğuna göre ilk Hint imparatorluğundan (kuruluşundan) sorumlu olan kişidir. Hayatını kurgusal bir şekilde anlatan, kendisiyle aynı ismi paylaşan bir TV dizisi de 1990'da Hindistan'da yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Merak</span>

Merak, insanlarda ve diğer hayvanlarda görülen, keşif, araştırma ve öğrenme gibi meraklı düşünmeyle ilgili bir niteliktir.

<span class="mw-page-title-main">Ateş (tıp)</span> vücut sıcaklığının yükselmesi ile karakterize olan yaygın tıbbi belirti

Ateş veya pireksi insanlarda, organizmanın enfeksiyona karşı savunma mekanizmasının bir belirtisidir ve vücut sıcaklığının hipotalamustaki sıcaklık set noktasının artması nedeniyle normal aralığı aşmasıyla ortaya çıkar. Normal sıcaklık için üzerinde mutabık kalınmış tek bir üst sınır yoktur: Kaynaklar insanlarda 37,2 ve 38,3 °C aralığında değerler kullanmaktadır. Set noktasındaki artış, artan kas kasılmalarını tetikler ve soğuk veya üşüme hissine neden olur. Bu durum, daha fazla ısı üretimine ve ısıyı koruma çabalarına yol açar. Set noktası sıcaklığı normale döndüğünde, kişi sıcak hisseder, kızarır ve terleme başlayabilir. Nadir olarak, ateş ateşli nöbeti tetikleyebilir, bu durum özellikle küçük çocuklarda daha yaygındır. Ateşler genellikle 41 ila 42 °C aralığını geçmez.

<span class="mw-page-title-main">Ronald Coase</span> Büyük Britanya asıllı Amerikalı ekonomist

Ronald Harry Coase, Büyük Britanya asıllı fakat çalışma hayatının çoğunu ABD'de geçirmiş bir ekonomisttir.

<span class="mw-page-title-main">Frederick Sanger</span>

Frederick Sanger, İngiliz biyokimyager. 1958 ve 1980 yıllarında 2 kez Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır. 1958 yılında "proteinlerin, özellikle de insülinin yapısı üzerine çalışmaları için" Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır ve bu ödülü aynı kategoride 2 kez kazanan tek kişidir. 1980 yılında da "nükleik asitlerdeki baz dizilerinin belirlenmesiyle ilgili katkıları nedeniyle" Walter Gilbert ile birlikte bu ödülü kazanmıştır. Aynı yıl ayrıca Paul Berg, "nükleik asitlerin, özellikle de rekombinant DNA'nın biyokimyası üzerine temel çalışmaları için" ödülü kazanan diğer isim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Ekonomik eşitsizlik</span> Farklı gruplar arasında gelir veya servet dağılımı

,

<span class="mw-page-title-main">Koronavirüs</span> Coronaviridae familyasının alt familyasını oluşturan bir virüs tipi

Koronavirüs ya da korona virüsü, kuşlarda ve memelilerde hastalıklara sebep olan ve Coronaviridae familyasının iki alt familyasından birini oluşturan virüslerdir. İnsanlarda genellikle ciddi olmayan virüs, nezle vakalarının önemli bir bölümüne yol açmasıyla birlikte, aralarında MERS-CoV, SARS-CoV ve COVID-19 (2019-nCoV)'un bulunduğu bazı nadir koronavirüs çeşitleri ölüm riski bulunduran solunum yolu enfeksiyonlarına neden olabilir. Koronavirüsler ineklerde ve domuzlarda ishal, tavuklarda ise üst solunum yolu hastalıklarına sebep olur.

<span class="mw-page-title-main">Haloperidol</span> kimyasal bileşik

Haldol ticari ismi altında satılan Haloperidol, bir tipik antipsikotik ilaçtır. Haloperidol, şizofreni, Tourette sendromunda tikler, bipolar bozuklukta mani, bulantı ve kusma, deliryum, ajitasyon, akut psikoz ve alkol yoksunluğunda halüsinasyonların tedavisinde kullanılmaktadır.

Ahlâki psikoloji ya da ahlâk psikolojisi hem felsefe hem de psikoloji alanlarını ortak bir zeminde inceleyen çalışma alanıdır. Tarihsel olarak, ahlaki psikoloji terimi, ahlaki gelişim çalışmasını ifade etmek için nispeten daha dar bir şekilde kullanılmıştır. Ahlaki psikoloji sonuç olarak etik, psikoloji ve zihin felsefesinin kesişimindeki çeşitli konulara daha geniş olarak değinmeye başlamıştır. Alanın bazı ana konuları ahlaki yargı, ahlaki akıl yürütme, ahlaki duyarlılık, ahlaki sorumluluk, ahlaki motivasyon, ahlaki kimlik, ahlaki eylem, ahlaki gelişim, ahlaki çeşitlilik, ahlaki temeller, ahlaki karakter, fedakarlık, psikolojik egoizm, ahlaki şans, ahlaki tahmin, ahlaki duygu, duygusal tahmin ve ahlaki anlaşmazlık olarak verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Dikkat kontrolü</span>

Dikkat kontrolü, bir bireyin neye dikkat edeceğini ve neyi göz ardı edeceğini seçtiği kapasitesidir. İç kaynaklı dikkat veya yönetici dikkat olarak da bilinir. Daha genel bir tabirle, dikkat kontrolü, bir bireyin konsantre olma becerisi olarak tarif edilebilir. Öncelikli olarak ön singulat korteksi de içeren frontal alanlar tarafından aracılık edilen dikkat kontrolünün, çalışma belleği gibi diğer yönetici işlevler ile yakından ilgili olduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kokteyl partisi etkisi</span>

Kokteyl partisi etkisi; beynin, kişinin işitsel dikkatini belirli bir uyarıcıya odaklayıp, diğer bir dizi uyaranı filtreleyerek dışarıda bırakma becerisini ifade eden kavramdır. Tıpkı gürültülü bir partiye katılan bir kişinin ortam gürültüsünü yok sayarak tek bir sohbete odaklanabilmesi gibi. Dinleyiciler, hem farklı uyaranları farklı akışlara ayırma hem de daha sonra hangi akışların kendileri için en uygun olduğuna karar verme yeteneğine sahiptir. Bu nedenle, kişinin duyusal belleğinin kişi farkında olmadan tüm uyaranları ayrıştırdığı ve ayrı bilgi parçalarını dikkat çekmelerine göre sınıflandırdığı öne sürülmüştür. Bu etki çoğu insanın tek bir sesi izleyip, diğerlerini görmezden gelmelerine izin veren mekanizmadır. Bir başka ifadeyle, dikkat yöneltilmeyen uyaranda geçen önemli kelimelerin hemen tespit edilebilmesine, örneğin birinin bir gürültü içinde kendi adı geçtiği zaman bunu fark etmesine, dair fenomenini tanımlar.

Modaliteler arası dikkat, dikkatin farklı duyulara dağıtılması anlamına gelir. Dikkat, duyusal uyaranları seçici olarak vurgulamanın ve görmezden gelmenin bilişsel sürecidir. Modaliteler arası dikkate göre, dikkat çoğu zaman aynı anda birden fazla duyusal modalite vasıtasıyla gerçekleşir. Bu modaliteler, görsel, işitsel, uzamsal ve dokunsal gibi farklı duyusal alanlardan gelen bilgileri işler. Bunların her biri belirli bir tür duyusal bilgiyi işlemek için tasarlanmış olsa da, aralarında önemli bir örtüşme vardır. Bu durum araştırmacıların dikkatini modaliteye özel mi yoksa paylaşılan "modaliteler arası" kaynakların sonucu mu olduğunu sorgulamasına sebep olmuştur. Modaliteler arası dikkat, dikkat işleme sürecini hem geliştirebilen hem de sınırlandırabilen modaliteler arasındaki örtüşme olarak kabul edilir. Modaliteler arası dikkatin verilen en yaygın örneği, Kokteyl Partisi Etkisi olarak bilinen bir kişinin daha az önemli olan diğer uyaranlar yerine önemli tek bir uyarana odaklanabilmesi ve onunla ilgilenebilmesi durumudur. Bu fenomen, diğer uyaranlar göz ardı edilirken bir uyaran için daha derin işlem seviyelerinin oluşmasına izin verir.

<span class="mw-page-title-main">Opisthokont</span>

Opisthokontlar, hem hayvan hem de mantar alemlerini içeren geniş bir ökaryot grubudur. Daha önce "Fungi / Metazoa grubu" olarak adlandırılan opisthokontlar, genellikle bir sınıf olarak tanınır. Opisthokontlar, Apusomonadida ve Breviata ile birlikte daha büyük Obazoa kladını oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Viridiplantae</span>

Viridiplantae, yaklaşık 450.000-500.000 tür içeren ve hem karasal hem de sucul ekosistemlerde önemli roller oynayan ökaryotik canlılar grubudur. Öncelikle sucul olan yeşil algler ve içlerinden çıkan kara bitkilerinden oluşurlar. Yeşil algler, geleneksel sınıflandırmada kara bitkilerini içermez ve bu da yeşil algleri parafiletik bir grup yapar. Kara bitkilerinin yeşil alglerin içinden çıktığının anlaşılmasından bu yana, bazı yazarlar bitkileri de yeşil alglere atıyorlar. Hücre duvarlarında selüloz bulunan hücrelere ve klorofil a ve b içeren ve fikobilin içermeyen siyanobakterilerle endosimbiyozdan türetilen birincil kloroplastlara sahiptirler.

Algısal yük teorisi, dikkat ile ilgili psikolojik bir teoridir. Nilli Lavie tarafından doksanların ortalarında erken/geç seçim tartışmasına potansiyel bir çözüm olarak sunulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hukuk ve ekonomi</span>

Hukuk ve ekonomi veya hukukun ekonomik analizi, ekonomik teorilerin, çoğunlukla Chicago Ekonomi Okulundan akademisyenlerle başlayan, hukuk analizine uygulanmasıdır. Ekonomik kavramlar, yasaların etkilerini açıklamak, hangi hukuk kurallarının ekonomik açıdan verimli olduğunu değerlendirmek ve hangi hukuk kurallarının yürürlüğe gireceğini tahmin etmek için kullanılmaktadır. Hukuk ve ekonominin iki ana dalı vardır: Bunlardan birincisi, neoklasik ekonominin yöntem ve teorilerinin hukukun pozitif ve normatif analizine uygulanmasına dayanır. İkincisi ise ekonomik, politik ve sosyal sonuçlara daha geniş bir odaklanma ile hukuk ve yasal kurumların kurumsal analizine odaklanır. Hukuk ve ekonominin bu ikinci dalı, daha genel olarak siyasi kurumlar ve yönetişim kurumları üzerindeki çalışmalarla daha çok örtüşmektedir.

Robert Joseph Barro, Amerikalı makroekonomist ve Harvard Üniversitesi'nde Paul M. Warburg Ekonomi Profesörüdür. Barro, Robert Lucas, Jr. ve Thomas J. Sargent ile birlikte yeni klasik makroekonominin kurucularından biri olarak kabul edilir. Halen Stanford Üniversitesi'nin Hoover Enstitüsü'nde kıdemli bir araştırmacı ve etkili Quarterly Journal of Economics'in yardımcı editörüdür.

Armen Albert Alchian, Amerikalı ekonomist. Neredeyse tüm kariyerini California Üniversitesi, Los Angeles'ta (UCLA) geçirdi. Önemli bir mikro iktisat teorisyeni, yeni kurumsal iktisadın kurucularından biri olarak bilinir ve mülkiyet hakları üzerine yaptığı çalışmalarla geniş çapta kabul görmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.