Dijital yerli

Dijital yerli teknoloji ile doğar doğmaz tanışan, internetin kurdu olarak yetişen, bilgisayar ve teknolojilerini anadili gibi bilen yöneten ve kullanan bir sınıftır. Çevrimiçi sosyal ağları hayatının merkezine oturtmuş, işlerini internetin ve teknolojinin getirdiği avantajları kullanarak basit yöntemlerle halleden, bazı insanların anlamakta güçlük çektiği terimler kullanan, yani çağımıza doğmuş neslin her bir bireyine denir. Dijital yerliler günümüz teknolojileri ile hayata başlamış, hayatının merkezinde çevrimiçi ortamların ve yeni teknolojilerin yer aldığı tüm günlük işlerini teknoloji ile yürüten 21. yüzyıl çocuklarından ve gençlerinden oluşmaktadır.^[1] Çağımızın bir getirisi olarak günümüz toplumunun büyük çoğunluğunu oluşturan dijital yerliler diğer bir bakış açısıyla da kuşak çatışmasını temsil etmektedir. yani dijital yerliler ve dijital göçmenlerin çatışması diyebiliriz. Dijital yerli kavramı 1980 sonrası gündeme gelmiş, internetin dünyada yaygınlaşmasıyla birlikte 21. yüzyılın neslini kapsayan bir tabir halini almıştır.

Doğar doğmaz sanal ortamla uyum içerisine girerler. Genel yaş aralıkları 16-24 arasıdır. Fakat zamanın bir getirisi olarak bir gün onlar da büyürler ve hayatlarının geri kalan kısmına da dijital yerli olarak tamamlarlar. Bilgiye ulaşabilecekleri en kısa sürede ulaşmak isterler. Beklemeye tahammülleri yoktur. Her tür Web 2.0 teknolojisinde, sosyal medya ve iletişim teknolojisinde etkindirler. Aynı anda ağlar üzerinde pek çok iş yürütürler. İnterneti ağırlıklı olarak oyun ve eğlence amaçlı kullanırlar. Uzun metinler yerine görsel ögeleri tercih ederler.

Dijital yerliler artık bilgi merkezlerinde ve kütüphaneler üzerinde de söz sahibidir. Yani kurumları kendi istekleri ve talepleri doğrultusunda şekillendirirler. Örneğin; kendileri kütüphaneye adapte olmak yerine kütüphanenin onlara adapte olmasını isterler. Kütüphanelerinde sosyal ağlar kadar erişilebilir, esnek, işbirliği ve paylaşıma açık olmasını bekleyen kullanıcılar, yoğun olarak kullandığı sosyal ağlar aracılığıyla kütüphanelere de erişmek isterler.^[2] Tüm hayatlarını bilgisayarlar, video oyunları, dijital müzik çalarlar, video kameralar, cep telefonları ve dijital çağın tüm diğer araçları ve oyuncaklarıyla çevrili durumda ve bunları kullanarak yaşadılar. Halihazırda ortalama üniversite mezunları hayatları boyunca 5.000 saatten azını okuyarak ama 10.000 saatten fazlasını video oyunu oynayarak (20.000 saat televizyon izlemelerini saymazsak) geçiriyorlar.^[3] Marc Prensky' nin 2001 yılında verdiği bu rakamlar günümüze kıyasla  pek güncel sayılmamakta ve bu rakamlar her geçen gün artan teknolojinin etkisiyle doruk noktalara ulaşmıştır. Kısacası dijital yerliler her geçen gün internete ve teknolojiye daha bağlı hale gelmişlerdir.

Bilgi çağına doğmuş nesil yani dijital yerliler hayatlarının her evresine teknolojiyi oturtmalarına rağmen bazı sıkıntılara da sahiptir. En önemli sıkıntılardan biri de eğitimdir. Çünkü eğitimi veren öğretmenlerle her tür iletişim teknolojisini anadili gibi bilen dijital yerli öğrenciler arasında ciddi bir çatışma söz konusudur. Öte yandan bütün bunların şakaya gelir bir yanı yok. Durum oldukça ciddi, çünkü dijital göçmen öğretmenlerimiz, bütünüyle başka bir dil konuşan bir kitleye modası geçmiş (dijital dönem öncesine ait) bir dille eğitim vermeye çalışıyorlar.^[4] Aslında bu sorunu daha genel bir ifadeyle belirtmek gerekirse eğitimde dijital yerli ve dijital göçmenlerin anlaşmazlıkları demek doğru olur. Çünkü karşısındaki öğreticinin bir şeyler dayatmaya çalıştığı öğrenci gerek düşünce yapısıyla, gerek teknolojiyi ve yakınsamalarını kullanma açısıyla çok farklıdır. Birbirinin dilini anlayamayan ve vakitlerini söylenmekle kaybeden dijital yerliler ve dijital göçmenler sorunu çözmek yerine aradaki uçurumu daha da artırmaktadırlar.

Dijital yerlilerin kullandığı pek çok sosyal ağ mevcuttur. Özellikle Facebook, Twitter, Youtube bunların başını çekmektedir. Tabi bu sosyal medya ağlarındaki kullanımın patlamasıyla birlikte sanal iletişim kavramı ortaya çıkmış ve bireyler gerçek hayattan soyutlanmaya başlamışlardır. Zaten sosyal medyanın bireyler üzerinde ne çeşit etkilerinin olduğunu ölçen pek çok araştırma mevcuttur.

Oyun ve eğlence, sosyal ağlar üzerinden iletişim, ders çalışma gibi birçok madde sıralanabilir. Ama tüm bunları kapsayıcı olarak dijital yerliler teknolojiyi günlük hayatlarının bir parçası olarak görürler ve günlük rutin işleri başta olmak üzere her şey için teknolojiyi ve interneti kullanırlar.