Bir içerik biçimi çeşitli şekillerdeki verileri standartlaştırılmış çözücülerin biçimine göre sıkıştırılmış halde içeren bilgisayar dosyasıdır. İçerik dosyası farklı veri çeşitlerini belirleme ve sınıflandırmak için kullanılır. Basit içerik biçimleri farklı çeşitlerdeki ses çözücüleri içerebilirken, daha gelişmiş olanları ses, görüntü, altyazılar, bölüm ve künye-verisi destekler.

Blu-ray Disc (BD), genellikle basitçe Blu-ray olarak bilinen, bir sayısal optik disk depolama biçimidir. DVD formatının yerini alması için ve birkaç saatlik yüksek çözünürlüklü ve ultra yüksek çözünürlüklü (2160p) videoyu depolayabilecek şekilde tasarlanmıştır. Uzun metrajlı filmler gibi video materyaller ve PlayStation ve Xbox gibi oyun konsolları için hazırlanan video oyunlarının fiziksel dağıtımları Blu-ray'in ana uygulama alanlarındandır ve ayrıca üzerinde her türlü sayısal veri güvenli bir şekilde saklanabilir. "Blu-ray" adı, diski okumak için kullanılan mavi lazere atıfta bulunur ve bu, bilgilerin DVD'ler için kullanılan daha uzun dalga boylu kırmızı lazerle mümkün olandan daha yüksek bir yoğunlukta saklanmasına olanak tanır.

MPEG-4 Bölüm 14 veya kısaca MP4, genellikle video ve ses depolamak için kullanılan bir kapsayıcı biçimidir. Sık karşılaşılmasa da altyazı ve hareketsiz görüntü gibi farklı verileri depolanması için de kullanılabilir. Diğer modern kapsayıcı biçimlerinin çoğu gibi MP4 de internet üzerinden akışı yapılan bir biçimdir. MPEG-4 Bölüm 14 dosyalarının resmî uzantısı .mp4'tür. MPEG-4 Part 14 MPEG-4 kapsamında tanımlanmış bir standarttır.
MPEG tarafından geliştirilen ve geliştirilmesine devam edilen çoklu-iletişim görüntü kodlama standardı. MPEG-4 standardı, şu anda kullanılan MPEG-2 standardına göre daha yüksek sıkıştırma olanakları ve yeni kodlama araçları sunmayı amaçlamaktadır. MPEG-4 sesli ve görsel(İngilizce: Audio Visual, "AV") sayısal verilerin görüntü sıkıştırmasını tanımlayan metotlar bütünüdür. İlk olarak 1998 yılı sonlarında yayınlanmıştır ve ISO/IEC ile MPEG 'in ISO/IEC 14496 standardı olarak üzerinde uzlaştıkları bir grup ses ve görüntü kodlama formatı ile, ilgili teknolojilerin standardizasyonunu ifade eder. Kullanım alanları arasında AV web dosyaları, kompakt disk (CD), ses ve televizyon yayınları sayılabilir.

Yüksek çözünürlüklü televizyon ya da yüksek tanımlamalı televizyon geleneksel TV yayın standartlarından daha yüksek çözünürlük sağlayan bir yayın standardıdır.

Tagged Image File Format grafik, fotoğraf gibi dosyalar için kullanılan bir biçimdir. Aldus isimli şirket tarafından üretilip 1986 yılında ilk sürümü duyurulmuştur. 1994 yılında Aldus Corp ile Adobe Systems'in birleşmesinden sonra TIFF 6.0 geliştirilmiş ve birçok yeni özellikler eklenmiştir. JPEG ve PNG gibi TIFF de yüksek renk derinliği olan görüntülerde kullanılır. Photoshop, GIMP gibi görüntü işleme programları TIFF biçimini destekler.
HD DVD ya da High-Definition DVD yüksek tanımlamalı videolar veya veri taşınması için artık geliştirilmeyen bir optik depolama teknolojisidir.

Yüksek çözünürlüklü çokluortam arayüzü veya kısaca HDMI, 2003 yılında ses (audio) ve görüntü (video) verilerini sıkıştırılmadan dijital olarak aktarmak için geliştirilmiş bir arabirimdir. HDMI; blu-ray disk çalar, HD-DVD disk çalar, bilgisayar, oyun konsolu, dijital uydu alıcısı gibi cihazları uyumlu ses ve görüntü cihazlarına bağlar. 2006 yılında HDTV, kameralar ve dijital fotoğraf makinelerinde de görülmeye başlamıştır.

HDV ya da açılımıyla High Definition Video, yüksek çözünürlüklü video teknolojisi. Standart DV teknolojisine göre daha fazla görsel noktanın oluşturulup sergilenmesini sağlar. Bu noktaların oluşumu kamerada kayıt esnasında, sergilenmesi de monitör veya televizyon gibi bir HD cihazında gerçekleşir.

H.264 bir görüntü sıkıştırma standardıdır ve MPEG-4 Bölüm 10 ya da MPEG-4 AVC in muadilidir. 2008 yılı itibarıyla, ITU-T, Video Coding Experts Group (VCEG), ISO/IEC içindeki Moving Picture Experts Group (MPEG) tarafından oluşturulan Birleşik Video Ekibi tarafından geliştirilen en son blok-yönelimli hareket-kompanzasyonuna dayalı çözücü standardıdır. ITU-T H.264 ve ISO/IEC MPEG-4 Bölüm 10 standartları birlikte sürdürülmektedir, dolayısıyla aynı teknik içeriğe sahiptirler. Standartın ilk nihai taslak metni Mayıs 2003'te tamamlanmıştır.
Standart çözünürlüklü televizyon veya kısaca SDTV, yüksek çözünürlüklü televizyon ya da gelişmiş çözünürlüklü televizyon olarak kabul edilmeyen bir çözünürlük kullanan bir televizyon sistemi. İki yaygın SDTV sinyal türü Avrupa gelişimli PAL ve SECAM sistemlerden türetilen 576i ve Amerikan Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi (NTSC) sistemine dayanan 480i'dir.

Kamera görsel bir görüntü yakalayan optik bir araçtır. Temel düzeyde, kameralar kapalı kutulardır.

iMovie Apple tarafından Mac ve iOS için bir video düzenleme yazılımıdır. İlk olarak 1999 yılında, FireWire özellikli ilk tüketici Mac modeli iMac G3 ile birlikte Mac OS 8 uygulaması olarak piyasaya çıktı. iTunes, iDVD, iWeb, iPhoto ve GarageBand uygulamaları ile birlikte iLife yazılım paketinin parçasıdır. Sürüm 3'ten bu yana iMovie, Mac için iLife paketiyle birlikte gelen bir OS X uygulamasıdır. 2003 yılından bu yana, iMovie tüm yeni Mac bilgisayarlarına ücretsiz olarak dahil edilmiştir. iMovie, çoğu MiniDV format dijital video kameradaki FireWire (IEEE 1394 arayüzünü veya bilgisayarın USB bağlantı noktasını kullanarak Mac'e video çekimi yapar. Ayrıca bir sabit diskten video ve fotoğraf dosyalarını içe aktarabilir. Buradan, kullanıcı fotoğraflar ve video klipler düzenleyebilir ve temel renk düzeltme, video geliştirme araçları ve geçişler ve slaytlar gibi geçişler de dahil olmak üzere başlık, tema, müzik ve efektler ekleyebilir.

Compressor Mac OS X'ta Final Cut Studio ve Logic Studio ile birlikte kullanılmak üzere bir video ve ses medyası sıkıştırma ve kodlama uygulamasıdır. Bilgisayar kümesi ve kümeleme için Apple Qmaster ile birlikte kullanılabilir.

PlayStation Eye PlayStation 3 için bir web kamerasına benzer bir dijital fotoğraf makinesi aygıtıdır. Teknoloji, kamera tarafından çekilen görüntüleri işlemek için bilgisayar görme ve hareket tanıma özelliğini kullanmaktadır. Bu, oyuncuların hareketi ve renk algılama özelliğini kullanarak sesle ve dahili mikrofon dizisi aracılığıyla sesle etkileşimde bulunmalarını sağlar. 2003 yılında piyasaya sürülen PlayStation 2 için EyeToy'un devamı niteliğindedir.

Nokia 6233 Nokia tarafından 2005 yılının dördüncü çeyreğinde piyasaya sunulan ve Nokia 6000 serisi'ne ait cep telefonu idi. Seri 40 sisteminde çalıştı. Nokia 6230 modelinin devamı, Nokia 6120 classic ve Nokia 6500 classic modelinin öncülüdür.
Bir ses dosyası biçimi olan MP2 MPEG-1 Audio layer II bir dosya uzantısıdır. MP3 ses format teknolojisi çıkışı öncesi kullanılan bir ses dosyası biçimidir.

Video prodüksiyon veya video üretimi, dijital video ve video içeriği üretme sürecidir. Film yapımına eşdeğerdir, ancak film stoğu yerine dijital olarak kaydedilen görüntüler vardır. Video prodüksiyonunun üç aşaması vardır: ön prodüksiyon, prodüksiyon ve post prodüksiyon. Ön prodüksiyon, filme başlamadan önce video prodüksiyon sürecinin tüm planlama yönlerini içerir. Bu, senaryo yazımı, planlama, lojistik ve diğer idari görevleri içerir. Prodüksiyon, video içeriğini yakalayan ve videonun konularını filme almayı içeren video üretim aşamasıdır. Post prodüksiyon, bu video klipleri video düzenleme yoluyla seçilerek bir birleştirme eylemidir.
AOMedia Video 1 (AV1), başlangıçta İnternet üzerinden video iletimleri için tasarlanmış, açık, telif hakkından muaf bir video kodlama formatıdır. VP9'un halefi olarak, 2015 yılında kurulan ve yarı iletken firmaları, isteğe bağlı video sağlayıcıları, video içerik üreticileri, yazılım geliştirme şirketleri ve web tarayıcı satıcılarını içeren bir konsorsiyum olan Açık Medya İttifakı (AOMedia) tarafından geliştirilmiştir. AV1 bit akışı özelliği, bir referans video codec bileşeni içerir. 2018'de Facebook, gerçek dünya koşullarına yaklaşan testler yaptı ve AV1 referans kodlayıcı, libvpx-vp9, x264 Yüksek profil ve x264 Ana profile göre sırasıyla %34, %46,2 ve %50,3 daha yüksek veri sıkıştırması elde etti.

VHS-C kasetler, VHS formatının daha küçük boyutlu bir versiyonudur. Bu kasetler, VHS formatında standart boyutta olan videoları kaydetmek için kullanılan taşınabilir bir medya türüdür. VHS-C kasetleri, daha küçük boyutları ve taşınabilirliği nedeniyle genellikle taşınabilir VHS-C kameralarda kullanılır.