C, c, ISO temel Latin alfabesi ve Türk alfabesinin üçüncü harfidir. İngilizce söylenişi şeklindedir. Türkçedeki söylenişi [d͡ʒ] şeklindedir.
Latin alfabesi, antik Roma tarafından Eski Latince yazmak için kullanılan Latin harfleri tabanlı alfabedir. 23 harften oluşan Latin alfabesi, Latin harflerini kullanan ilk alfabedir.
A, a ISO temel Latin ve Türk alfabesinin ilk harfidir. İngilizce telaffuzu şeklindedir. Şekil olarak ise Yunan alfabesinde bulunan Αlfa'ya benzemektedir.
İbrani alfabesi, Sami dilleri grubuna bağlı ve İsrail'in resmî dili olan İbranicenin ve Aşkenaz Yahudilerinin konuştuğu bir Cermen dili olan Yidiş ile Sefarad Yahudilerinin dili olan Ladino gibi diğer Yahudi dillerinin yazımında kullanılan Arami alfabesi kökenli bir ünsüz alfabesi.
Kiril alfabesi, Avrasya'da çeşitli dillerin yazımı için kullanılan alfabedir. Çeşitli Slav, Kafkas, Moğol, Ural, ve İranî dillerinin resmî alfabesidir. En eski Slav kitaplarının yazıldığı iki alfabeden biri olan Kiril yazısı, Aziz Kiril ve kardeşi Metodius tarafından 9. yüzyılın ilk çeyreğinde oluşturulmuştur.
K-k, Türk alfabesinin 14. harfidir. Türkçede bu harfin işaret ettiği ses ke denilerek isimlendirilir. Sıklıkla, harfin işaret ettiği ses ka denilerek isimlendirilir, ancak TDK'ye göre bu isimlendirme yanlıştır. Bu durumda sesin ince ve kalın şekilleri vardır. Fonetik bakımdan kalın seslilerle birlikte art damak, ince seslilerle birlikte ön damaktan çıkarılan süreksiz ve sert bir sessiz harf olduğundan sesli-sessiz uyumunu gerektirir. Türkçe kelimelerde bu harfin kullanım sıklığı % 4,71'dir. Arap alfabesine dayalı Göktürk, Uygur ve Osmanlı alfabelerinde iki ayrı harf ve ses olarak kaf ve kef yerine bugünkü Türkçede k kullanılmaktadır.
Gagavuzca veya Gagauzca, çoğunluğu Moldova'daki Gagavuz Yeri Özerk Bölgesi'nde yaşayan Gagavuzların konuştuğu Batı Oğuz grubuna bağlı bir Türk dili. Gagavuzca, Balkan Gagavuzcasından bir dereceye kadar farklı bir dildir. Kimi Türkologlar ise Gagavuzca'yı ayrı bir dil veya lehçe saymayarak Türkiye Türkçesinin Rumeli ağızlarına dahil etmişlerdir. Yaklaşık 300.000 kişi tarafından konuşulur.
Gg, Türk alfabesinin 8., Latin alfabesinin ise 7. harfidir.
Gama, Yunan alfabesinin üçüncü harfidir. Γ harfi, Fenike alfabesi'nin gimel 
harfinden gelmektedir.
Taf, Yunan alfabesinin on dokuzuncu harfidir. Türkçedeki /t/ sesine denk gelir. Türkçe transkripsiyonlarda aynı yazılmasına karşın Θθ harfi ile karıştırılmamalıdır. Yunan alfabesindeki Taf, Fenike alfabesindeki tav 
harfinden gelmektedir.
Qq, Türk alfabesinde bulunmayan bir harftir. Ancak Türkçede kû /cuː/ ismiyle bilinir. Uluslararası Fonetik Alfabesi'nde ötümsüz küçükdilsil patlamalı ünsüzü gösterir.
Makedon alfabesi, Makedoncanın yazımı için kullanılan Kiril alfabesidir. 1945'te Tito'nun emri ile Anti-Faşist Makedon Meclisi tarafından oluşturulmuştur. Makedon alfabesi 31 harften oluşmaktadır.
Şuadit, Yahudi Provençal dili ya da Yahudi Arpitancası Güney Fransa'da ölü bir Yahudi dilidir. 11. yüzyıl Fransız belgelerinde varlığından bahsedilen bu dil Fransa'daki Engizisyonlar sonucu düşüşe geçti. Yahudilerin Fransız Devrimi ile Fransa'nın herhangi bir yerinde yaşama hakkı ve tam vatandaşlık kazanmasıyla Şuadit'in erimesi hız kazandı. Bu dilin son konuşanı olan Armand Lunel'in 1977'de ölmesiyle Şuadit dili tarihe karıştı.
Stigma(Ϛ), Yunan alfabesi'ndeki eski bir harftir. "ST" sesini temsil eder. Sigma harfinin, kelimenin sonuna gelen küçük harfine çok benzer. Bu yüzden karıştırılmamalıdır.
Sampi (Ͳ,Ϡ) Yunan alfabesi'nin eski bir harfidir. M.Ö. 5. yüzyılda, Efes ve Halikarnas gibi birkaç Anadolu'daki Yunan kentinin yöresel alfabesinde, 
olarak yazılan ve /ts/ veya /ss/ sezini temsil eden bir harf olarak kullanılmıştır. Bu harfin eski adı ve kökeni şimdi bilinmemektedir. Fenike alfabesi'ndeki "Tsade" harfinden gelmiş olduğunu düşünülmektedir.
Heta(Ͱ) Yunan alfabesi harfi olan Eta (İta)'nin eski adı idir. Arkaik Yunan alfabesinde, Η veya 
olarak yazılan harf, klasik ve modern Yunancan'nın İta harfi gibi sesli harf olarak değil, net Latin "H" harfi gibi sessiz harf olarak kullanıldı. Daha sonra, /ē/ sesini temsil eden sesli Η geliştiği zaman, bazı Yunan lehçesinde, (Ͱ) olarak yazılan ve /h/ sesi temsil eden yeni bir simge bulundu. Şimdi de, "heta" adı hem orijinal sessiz "H" için de, hem yeni Ͱ harfi için de kullanılıyor.
Kopa(Ϙ, Ϟ), Yunan alfabesinin eski bir harfidir. Koppa olarak da bilinir. Fenike alfabesi'nin kuf 
harfinden gelmektedir. Türkçedeki Qq sesine denk gelir.
Yunancanın romanizasyonu, genelde Yunan alfabesi ile yazılan Yunanca metinlerin, Latin alfabesi ile temsili veya bunu yapmayı sağlayan bir sistemdir. Yunancanın romanizasyonu için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler, kaynak metnin Eski Yunanca mı Modern Yunanca mı olduğuna ve arzu edilen dönüştürmenin transkripsiyon mu transliterasyon mu olduğuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir.
Omega, Kiril alfabesinde kullanılan bir harftir. Şekli Yunan alfabesindeki Omega harfine benzemektedir. Kiril alfabesinde Omega harfi /o/ sesini vermektedir. Büyük harfinin (Ѡ) Unicode kodu U+0460, küçük harfinin (ѡ) Unicode kodu U+0461'dir.
Pamfilyaca Digama(Ͷ), Yunan âlfabesinin eski bir harfidir.
