
Vilâyet, 1864 yılında Teşkil-i Vilayet Nizamnamesi ile tanımlanan birinci dereceden bir yönetim birimidir. 19 ve 20. yüzyıllarda önce Osmanlı Devleti, ardından 1960'a kadar Türkiye Cumhuriyeti'nde, bir valinin yönetimi altındaki birimdir. Bugün Türkiye'de vilayet, il anlamında kullanılır.

Adana Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir. 1869 yılında kurulmuştur.

Ankara Vilayeti, Osmanlı Devletinin bir vilayetidir.

Sivas Vilayeti, 1867-1922 yılları arası varlığını sürdürmüş olan Osmanlı Devleti vilayetidir.

Halep Vilayeti, 1867 yılında kurulmuş Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayet merkezi Halep'tir. Halep Vilayeti 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile kurulmuştur.

Trablusgarp Vilayeti, 1864 yılında gerçekleşen yönetim reformu sonucu Trablusgarp Eyaleti yerine kurulan Osmanlı vilayetidir.

Diyarbekir Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayetin merkezi Diyarbekirdir.

Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti, 1864 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti.

Aydın Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir.

Kosova Vilayeti 1877 yılında kurulan Osmanlı İmparatorluğu vilayeti. Vilayetin merkezi önce Priştine sonra Üsküp olmuştur.

Selanik Vilayeti (1864–1913), bir Osmanlı vilayeti. 1864'te kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile Selanik Eyaleti kaldırılmış ve vilayet kurulmuştur. 1913'te Birinci Balkan Savaşı sırasında Osmanlı egemenliğinden çıkmış ve Yunanistan Krallığı'nın egemenliğine girmiştir.

Hüdavendigâr Vilâyeti ya da Bursa Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı vilâyeti.

Konya Vilayeti, bir Osmanlı vilayeti. 1864'te kabul Teşkili Vilayet nizamnamesiyle Karaman Eyaletinin kaldırılmasıyla kurulmuştur. Vilayet, 1919 ile 1921 yılları arasında Konya, Antalya, Isparta ve Burdur bir İtilaf Devleti olan İtalya'nın işgaline uğramıştır. 1923'te Konya Vilayeti, Niğde, Konya, Burdur, Antalya, Isparta ve Karaman olarak 5 şehre ayrılmıştır.

Erzurum Vilayeti, bir Osmanlı vilayetidir.

Kudüs Sancağı asıl adı Kudüs-i Şerif Mutassarıflığı; 1872 yılında özel yönetim statüsü ile kurulan, 1874 yılında Şam Vilayetinden ayrılan; Kudüs ile birlikte; Gazze (Gaza), Yafa (Jaffa), Halilü’l Rahman (Hebron), Beytülrahim (Bethlehem), Birüssebi (Beersheba) kentlerini kapsayan müstakil sancak. Osmanlı dönemi boyunca Kudüs Sancağı, Nablus ve Akka sancakları ile birlikte Güney Suriye ya da Filistin olarak isimlendirilmiştir. 12 Aralık 1917 yılında Osmanlı Devletinin elinden çıkana kadar sürmüştür.

Biga Sancağı veya Kale-i Sultaniye, Osmanlı İmparatorluğu Sancağı. 1888 yılında Karesi Vilayetinden ayrılarak bağımsız Biga Sancağı adıyla İstanbul'a bağlanmıştır. Kazâları, Kale-i Sultaniye, Ezine, Ayvacık, Bayramiç, Biga, Lapseki idi. Şimdiki Çanakkale ilinin Anadolu'da olan topraklarını kapsıyordu.

Prizren Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Prizren'di.

Yeni Pazar Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Yeni Pazar idi.

Taşlıca Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi (1880-1913). Sancağın merkezi Taşlıca idi.

Osmanlı İmparatorluğu'nda vasal ve bağımlı devletler, çeşitli unvanlar taşıyan, Osmanlı devletinden yardım alan ya da yarı bağımlı devletlerdir.