İçeriğe atla

Devlet Savunma Komitesi

Devlet Savunma Komitesi (RusçaГосударственный комитет обороны, ГКО, Gosudarstvennyj komitet oborony, GKO), II. Dünya Savaşı kapsamındaki Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında (Doğu Cephesi), Sovyetler Birliği'ndeki olağanüstü hal koşullarında devlet iktidarını yürüten organı.[1]

Devlet Savunma Komitesi (GKO), 30 Haziran 1941'de, Sovyetler Birliği'nin Nazi Almanyası tarafından istilası edilmeye başlamasından sonra bir hafta sonra Sovyetler Birliği Yüksek Sovyeti, Halk Komiserleri Konseyi ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesinin aldığı ortak kararla kuruldu. GKO'nun kurulmasıyla birlikte savaş halideki olağanüstü koşullarda alınacak kararlar en üst düzeyde merkezileştirildi. Bununla birlikte Yüksek Sovyet hala çalışmaya devam etti. 18 Haziran 1942'de Moskova'da gerçekleşen 9. Sovyetler Birliği Halk Vekilleri Kongresi'ne binlerce üye katıldı.[2]

Tarihi kayıtlara göre; 29 ve 30 Haziran 1941'de Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri Jozef Stalin ve Sovyet hükûmeti ülkenin batı sınırındaki Kızıl Ordu kuvvetlerinin yenilgiye uğratılmasından sonra suçlanacağını düşünüyordu. İlk saldırı günlerinde kişisel ikametgâhı Kuntsevo Dacha'da izdivaya çekildi. 30 Haziran'da Dışişleri Komiseri Vyacheslav Molotov acil toplantı yapılması yönünde çağrıda bulundu. Toplantıya İçişleri Komiseri Lavrentiy Beria, Halk Komiserleri Konseyi başkan vekili Kliment Voroşilov ve Halk Komiserleri Konseyi üyesi Georgi Malenkov katıldı. Daha sonra toplantılara Dış Ticaret Komiseri Anastas Mikoyan ve Halk Komiserleri Konseyi üyesi Nikolay Voznesenski de katıldı. Toplantıda Stalin başkanlığında GKO'nun kurulmasına karar verildi. Öğleden sonra Stalin'in evine giden grup kendisinin devlet ve parti başkanı olarak işlevlerini sürdürmelerini, yeni oluşturulan komiteye başkanlık etmelerini ve üyelerinin görevlerini üstlenmelerini istediler.[3][4]

3 Şubat 1942'de komitenin üyeleri olan Voznesenski ve Mikoyan aynı zamanda Gosplan yönetimine de getirildiler. 20 Şubat 1942'de ise Lazar Kaganoviç de yönetime dahil oldu. 22 Kasım 1944'te savaşın sona ermesiyle birlikte komitedeki Voroşilov'un yerine Nikolay Bulganin getirildi.[5]

Yönetim

Kaynakça

  1. ^ Glantz, David M. When Titans Clashed: How the Red Army stopped Hitler. Lawrence, KS: University Press of Kansas, 1995. ISBN 978-0-7006-0899-7 Overview of Eastern Front from Soviet side.
  2. ^ "Высшие органы государственной власти СССР" (Rusça). 18 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2018. 
  3. ^ Barber, John, and Harrison, Mark. (1991). The Soviet Home Front 1941–1945: A Social and Economic History of the USSR in World War II. London: Longman. ISBN 0-582-00964-2, ISBN 0-582-00965-0.
  4. ^ Werth, Alexander. (1964). Russia at War 1941–1945. New York: Carrol and Graf.
  5. ^ Roberts, Geoffrey. Stalin's Wars: From World War to Cold War, 1939-1953. New Haven, CT: Yale University Press, 2006. ISBN 0-300-11204-1 Post-revisionist study of Stalin's wartime and post-war leadership.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Vyaçeslav Molotov</span> Sovyet siyasetçi

Vyaçeslav Mihayloviç Molotov (Rusça: Вячеслав Михайлович Молотов, II. Dünya Savaşı sırasında Stalin ile birlikte görev yapmış Sovyetler Birliği dışişleri bakanı. Alman Dışişleri Bakanı Ribbentrop ile Molotov Ribbentrop Paktı'nı imzaladı. 1920'lerde Stalin ile beraber hızla yükseldi ve 1950'lerde Nikita Kruşçev'in yükselişiyle siyasetten çekilmek zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Georgi Malenkov</span> Sovyet devlet adamı ve Komünist Parti görevlisi

Georgi Malenkov, Josef Stalin'in yakın çalışma arkadaşlarından olan Sovyet devlet adamı ve Komünist Parti görevlisi. Stalin'in ölümünden hemen sonra SBKP Genel Sekreterliği (1953) ve Başbakanlık yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Yejov</span>

Nikolay İvanoviç Yejov Stalin yönetimindeki Sovyetler Birliği'nin gizli polis memuru. Büyük Tasfiye sırasında kitlesel tutuklamalar, işkenceler ve infazlar düzenledi, ancak Stalin'in gözünden düşerek tutuklandı ve beraberinde bir dizi itirafta bulundu. Tasfiye sırasında "asılsız tutuklamalar" da dahil olmak üzere bir dizi Sovyet karşıtı faaliyette bulunduğunu kabul etti. 1940'ta Tasfiye'den sorumlu tutulan diğer kişilerle birlikte idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Lavrenti Beriya</span>

Lavrenti Beriya, Sovyet politikacı, Sovyet Güvenlik Sekreteri ve Sovyet Gizli Polisi şefi.

<span class="mw-page-title-main">Kliment Voroşilov</span> Sovyet Mareşal, SSCB Komünist Parti yöneticisi

Kliment Efremoviç Voroşilov (Rusça:

<span class="mw-page-title-main">İgor Kurçatov</span>

İgor Vasileviç Kurçatov Sovyet fizikçi. Sovyet atom bombası projesinin lideridir.

Stavka, Rus İmparatorluğu'nun ve Sovyetler Birliği'nin genel karargâhı.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri</span> Fiilen Sovyetler Birliğinin lideri

Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Genel Sekreteri, 1924'ten 1991'de birliğin dağılmasına kadar, makam sahibi Sovyetler Birliği'nin tanınmış lideriydi. Genel Sekreter Komünist Parti'yi doğrudan tek başına kontrol ediyordu. Bununla birlikte, parti siyasi güç üzerinde tekele sahip olduğundan, Genel Sekreter Sovyetler Birliği hükûmetini yürütme kontrolüne sahipti. Makamın devletin hem dış hem de iç politikalarını yönlendirme kabiliyeti nedeniyle Sovyetler Birliği'nin fiili olarak en yüksek makamıydı.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği liderleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Sovyetler Birliği'nin yaklaşık yetmiş yıllık tarihinin hiçbir döneminde ülkenin resmî bir lideri olmadı ve devlet başkanı de facto olarak yöneticilik yaptı, çünkü ülkedeki siyasi sistemi oluşturan iktidar tüm sovyetler arasında paylaştırılmıştı. Buna karşın her dönem pratikte üst düzey liderler bulunmaktaydı ve bu liderlerin genellikle Halk Komiserleri Konseyi Başkanlığı ya da Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreterliği makamları vasıtasıyla sorumlukları ve yetkileri bulunurdu. Devletin kuruluşunda Sovyetler Birliği Komünist Partisi (SBKP) öncü parti ilkesine uygun olarak devletin ana yönetim organı olarak konumlandı ve bu durum Sovyet Anayasası 6. maddesi ile anayasal olarak koruma altına alındı. Böylelikle SBKP toplumunda öncü rolü oynayan parti olarak tek parti yönetimi ile devlet yönetiminde söz sahibi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Bulganin</span>

Nikolay Aleksandroviç Bulganin Rus asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Poskryobışev</span>

Aleksandr Nikolayeviç Poskrebişev Sovyet asker, siyasetçi ve devlet adamı. 1917 yılından itibaren Sovyetler Birliği Komünist Partisi üyesi ve 1928 – 1953 yılları arasında Merkez Komitesi Sekretaryası sorumlusu.

<span class="mw-page-title-main">Boris Şapoşnikov</span> Sovyetler birliğinin mareşali

Boris Şapoşnikov, Rus İmparatorluğu'nun subayı (Polkovnik), Kızıl Ordu'nun komutanlarından biri, Sovyetler Birliği Mareşali.

<span class="mw-page-title-main">Üç Güç Paktı</span> Üç Güç paktı

Üç-Güç Paktı, Mihver Paktı, Üç-yol Paktı, Tripartite Paktı ya da Tripartite Anlaşması, II. Dünya Savaşı'nın Mihver Devletleri arasında imzalanmış pakt. 27 Eylül 1940'ta Almanya'nın başkenti Berlin'de Nazi Almanyası, Faşist İtalya ve Japon İmparatorluğu tarafından imzalanmıştır. Bu pakta daha sonra 20 Kasım 1940'ta Macaristan, 23 Kasım 1940'ta Romanya, 1 Mart 1941'de Bulgaristan, 25 Mart 1941'de Yugoslavya da dahil olmuştur. Ancak, Yugoslavya pakta girdikten 2 gün sonra çekilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Suvorov Nişanı</span>

Suvorov Nişanı, II. Dünya Savaşı sırasından itibaren verilmiş Sovyetler Birliği nişanı. Toplamda 7 267 adet verilmiştir: 1. sınıf 391 adet, 2. sınıf 2 863 adet, 3. sınıf 4 012 adet.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi</span>

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi 5 Ekim ile 14 Ekim 1952 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. II. Dünya Savaşı sonrası toplanan ilk Partisi kongresidir. Ayrıca Josef Stalin'in liderliğindeki son kongredir. Çin'den Liu Shaoqi olmak üzere yabancı Komünist partilerden birçok önemli misafir kongreye katılmıştır. Stalin son konuşmasını bu kongrede yapmıştır. 19. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Anti Parti Grubu</span>

Anti Parti Grubu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri Nikita Kruşçev'in başlattığı destalinizasyon sonrası Haziran 1957'de Kruşçev'i görevden alınmasına çalışan fakat başarısız olan grup. Kruşçev'in tanımlaması olan Anti Parti Grubu, Bolşevik liderler Georgi Malenkov, Vyaçeslav Molotov, Lazar Kaganoviç, Dmitri Şepilov gibi isimlerin önderliğindeki muhaliflerden oluşmaktaydı. Grup destalinizasyon sürecinde Stalin'in etkisizleştirilmesine şiddetle karşı çıktı.

<i>Stalinin Ölümü</i>

Stalin'in Ölümü, Armando Iannucci'ın yönettiği 2017 yılı İngiltere ve Fransa ortak yapımı politik mizah filmi.

<span class="mw-page-title-main">Josef Stalin'in ölümü ve devlet cenaze töreni</span>

Sovyetler Birliği'nin ikinci lideri Josef Stalin, 5 Mart 1953'te 74 yaşında, Kuntsevo Dacha'da felç geçirdikten sonra öldü. Dört günlük ulusal yas ilan edildikten sonra bir devlet cenazesi töreni yapıldı. Vücudu daha sonra mumyalandı ve 1961'e kadar Lenin ve Stalin'in Mozolesi'ne defnedildi. Nikita Kruşçev, Georgi Malenkov, Vyaçeslav Molotov ve Lavrenti Beriya, cenazeyi organize etmekten sorumluydular.

<span class="mw-page-title-main">Troçkist Anti-Sovyet Askeri Örgütü Davası</span>

Troçkist Anti-Sovyet Askeri Örgütü Davası ya da Tuhaçevski davası (Rusça: Де́ло Тухаче́вского) 1937 yılında başlayan, Büyük Temizlik kapsamı içerisinde bir kısım Kızıl Ordu komutanlarının, askeri bir komplo ile siyasi iktidarı ele geçirmeye çalışmaktan yargılandıkları bir davadır. Bu dava 1937-38 Kızıl Ordu tasfiyeleri'nin başlangıcı olarak kabul edilmektedir. Destalinizasyon dönemiyle beraber Batılı tarihçiler arasında davanın uydurma olduğu yönünde analizler yapılsa da başta Grover Furr olmak üzere çeşitli tarihçiler ise güncel analizlerin ardından bu türlü bir karşı-devrimci yapının gerçek olduğuna dair güçlü kanıtlar ortaya koymuştur.

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 18. Tüm Birlik Konferansı, Sovyetler Birliği Komünist Partisi tarafından 15 Şubat - 20 Şubat 1941 tarihleri arasında düzenlenen bir parti konferansıydı.