İçeriğe atla

Deve idrarı

Yemen'de bir deve

Deve sidiği veya idrarı, develerin ürettiği idrardır. İslam peygamberi Muhammed'in tıp ile ilgili hadislerini kaynak alan tıbb-ı nebevide de yer alan sıvı, Arap Yarımadası'nda yüzyıllarca tıbbi ve dini amaçlar için kullanılmıştır.[1][2]

Dünya Sağlık Örgütü insanların deve idrarı içmekten kaçınmasını önermektedir.[2] Deve idrarı tüketimi aynı zamanda develerden insanlara bulaşmış Ortadoğu solunum sendromu ile bağlantılıdır.[3]

İdrarın günümüzde Yemen başta olmak üzere çeşitli Arap ülkelerinde hala tıbbi kullanımı yaygındır.[1] Yemen'de bakire develerden elde edilen idrarın litre fiyatı 20 ABD dolarına kadar çıkabilirken, bakire olmayan develerden elde edilen ürünün litre satış fiyatı 4 dolar olmaktadır.[1]

İslam'da deve sidiği

Hadis

İslam'da deve sidiği, aralarında Buhari (Sahih-i Buhari) ve Müslim'in de (Sahih-i Müslim) yer aldığı hadis hâfızları ve muhaddislerin kaydetmiş olduğu ve sahih kabul edilen hadislerde bahsedilir. Hadis, Enes bin Mâlik'e atfedilir.[2][4]

Ukl veya Ureyne kabilesi halkından sekiz kişilik bir grup Medine’ye gelip Muhammed’e biat ederek Müslüman oldular. Bir müddet sonra Medine’nin havası onlara dokundu ve hasta oldular. Şikâyetleri üzerine Muhammed, çobanlarıyla birlikte Medine’nin dışına çıkıp, develerin sütünden ve idrarından içmelerini öğütledi. Adamlar bir müddet develerin süt ve idrarından içtiler ve sağlıklarına kavuştular. Derken, çobanları öldürüp develeri önlerine katıp götürdüler. Olaydan haberdar olan Muhammed birkaç adam peşlerine taktı ve nihayet onları bir yerde yakalayıp getirdiler. Muhammed onlara hakkettikleri ağır bir cezayı tatbik etti. Ellerini, ayaklarını kesti, gözlerine mil çekti ve güneşin altında ölüme terk etti.

— Enes bin Malik

Görüşler

İslam'ın tıbb-ı nebevi geleneğinde deve idrarı tarih boyunca kullanılmıştır. İslami bir din adamı olan Bachtiar Nasir, hadislerden alıntı yaparak deve idrarı tüketimini savunmaktadır.[5] Ebu Yusuf'a göre, devenin idrarı tıbbi tedavi için kullanılabilir, ancak Ebū Hanīfe, deve idrarının içilmesini önermemiştir.[6]

Kaynakça

  1. ^ a b c JB (9 Ağustos 2013). "Drinking Camel Urine in Yemen". VICE News. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2020. 
  2. ^ a b c Boyer, Lauren (10 Haziran 2015). "Stop Drinking Camel Urine, World Health Organization Says". U.S. News & World Report. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2019. 
  3. ^ Tom, Brooks-Pollock (9 Haziran 2015). "Drinking camel urine could give you potentially deadly virus, warns WHO". The Independent. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2019. 
  4. ^ Buharî, Vudu, 66; Tıp,5- 6; Diyat, 22; Müslim, Kasame, 9-11; Ahmed b. Hanbel III/107,163; Ebu Davud, Hudud,3; Tirmizi, Taharet, 55, Nesaî, Tahrimu’d-dem, 8-9
  5. ^ Persio, Sofia Lotto (9 Ocak 2018). "An Islamist leader encouraged his Instagram followers to drink camel urine, sparking debate in Indonesia". Newsweek. 7 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2019. 
  6. ^ Williams, John Alden (1994). The Word of Islam. University of Texas Press. s. 98. ISBN 978-0-292-79076-6. 8 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hadis</span> İslam peygamberi Muhammede isnat edilen sözler ve fiiller

Hadis, Muhammed'e atfedilen ve onun sözleri, fiilleri, onaylamaları ve sıfatlarını içeren bilgilerdir. Hadis âlimleri buna sahabe ve tabiînin söz ve fiillerini de eklemişlerdir. Ancak bunlar kaynak olma bakımından Muhammed'in fiil ve sözleri ile aynı seviyede değildirler ve hadis ilmi içerisinde farklı şekilde isimlendirilirler.

<span class="mw-page-title-main">Buhârî</span> Buharalı Fars muhaddis

Buhârî ya da tam künyesiyle Ebû Abdillâh Muhammed bin İsmâîl bin İbrâhîm el-Cu'fî el-Buhârî, Buharalı Fars bir muhaddistir. Yazdığı Sahih-i Buhârî diye bilinen eser, daha sonradan Sünni Müslümanlar için güvenilir hadis kaynaklarını teşkil eden ve Kütüb-i Sitte diye anılan serinin ilk kitabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Fatıma</span> İslam peygamberi Muhammedin küçük kızı

Fatıma bint Muhammed, Fatımatü'z-zehra, İslam peygamberi Muhammed'in kızı, Ali bin Ebu Talib'in eşi.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hanife</span> Hanefî mezhebinin öncüsü ve imamı olan din bilgini

Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdlarından biri sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu’man bin Sâbit" olup sevenlerince ismi "İmâm-ı Â’zam" unvanıyla birlikte anılır.

<span class="mw-page-title-main">Sünnilik</span> en yaygın İslam mezhebi

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat, kısaca Ehl-i Sünnet ya da Sünnîlik, İslam dininin dünya üzerindeki iki büyük kolundan biri ve %77-80'lik bir oran ile en büyük mensubunun bulunduğu mezhepler grubudur. Zaman zaman Sünnî İslam veya Sünnî mezhebi ifadesi de kullanılır. Günümüzde Sünnîlik, kendi içerisinde günümüzde yaşayan iki akaid mezhebi, dört fıkıh mezhebini içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Şafii</span> Şafi mezhebinin kurucusu ve imamı

Şafii, İslam hukuku bilgini. Şafii mezhebinin kurucusudur.

<i>Kütüb-i Sitte</i> İslam inancının klasik hadis eserleri

Kütüb-i Sitte, Altı Kitap anlamına gelen, Ehl-i Sünnet tarafından en sağlam Hadis kaynakları olarak kabul edilmektedir:

<span class="mw-page-title-main">Mâlik bin Enes</span> Mâlikî mezhebinin kurucusu ve imamı olan din bilgini

Mâlik bin Enes, Mâliki mezhebinin kurucusu, müctehid ve muhaddis.

Sünen-i Nesâî veya Sunen-i Suğra, Ehl-i Sünnet hadis literatüründe en güvenilir hadis kaynakları olarak kabul edilen altı kitaptan biridir. Müellifi Ebu Abdirrahman Ahmed bin Şuayb bin Ali bin Sinan bin Bahr el-Horasânî'dir. İmam Nesâî olarak meşhurdur. Eseri de bu isme nisbetle Sünen-i Nesâî olarak anılır. Rivayetlere göre Nesâî, önce ‘Es-Sünen’ül Kübrâ’ adıyla büyük bir hadis külliyatı yazmıştı. Bir hükümdar kendisine “Kitabındaki hadislerin tamamı sahih midir?” diye sorunca Nesâî “Hayır” diye cevap verdi. Bunun üzerine hükümdar, kitaptaki sahih hadisleri ayırmasını istedi ve Nesâî bunları ‘El Müctebâ’ adını verdiği başka bir kitapta topladı. Bu kitap ‘Sünen-i Nesâî’ adıyla meşhur oldu.

<span class="mw-page-title-main">Aişe</span> Muhammedin eşi, Ebu Bekirin kızı

Aişe bint Ebu Bekir, İslam peygamberi Muhammed'in üçüncü ve en genç karısı ve birinci İslam halifesi Ebû Bekir'in kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hureyre</span> sahabe

Ebu Hureyre (Arapça: أبو هريرة‎ ‎;, Yemen asıllı sahabe. Gerçek adı bilinmemekle birlikte Müslüman olmadan önceki adının Abdüamr, Sükeyn, Abdüşşems olduğu yönünde farklı rivayetler vardır. Sahipsiz kedi yavrularını besleyip büyütmesinden dolayı Kedicik babası anlamına gelen Ebu Hureyre ismiyle anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Mustafa İslamoğlu</span> Türk ilahiyatçı, araştırmacı, şair ve yazar

Mustafa İslamoğlu, Türk yazar. Fıkıh, tefsir, hadis gibi alanlarda çalışmakta ve bu konularda kitaplar yazmaktadır.

Tıbb-ı nebevi ya da Nebevî tıp, İslam peygamberi Muhammed bin Abdullah'ın tıp ile ilgili hadislerini kaynak alan İslam ilimidir. İnsan sağlığının korunmasında, tedavi ve tedavi araçlarının nasıl uygulanacağı konusunda peygamberin tavsiye ve uygulamalarını dikkate alır.

Sahih İbn Habban, İslam alimi İbn Hibban'ın Hadis mecmuasıdır. Sadece sahih tayin edilmiş hadis içerme özelliğine sahiptir. Eserin yazarı Horasan'ın Bust şehrinden olan Ebu Hâtim Muhammad ibn Hibbân ibn Ahmed el-Temîmî el-Bustî'dir. M 965'te vefat edip önde gelen şafii hadis uzman ve verimli bir yazar olarak bilinir.

İbn-i Salah Kürt hadis âlimi ve fakih. Şehrizor'da doğmuştur. Asıl adı Osman bin Abdürrahmân bin Osman bin Mûsâ bin Ebi’n-Nasr el-Kürdî eş-Şehrezûrî’dir. Künyesi, Ebû Amr, lakabı Takiyyüddin'dir ancak, 'İbn-i Salah' diye anılmıştır.

Bu sayfada İslâm peygamberi Muhammed'in ölümünden günümüze kadar hadis alanında çalışmış din alimleri (muhaddis) listelenmiştir. Liste alimlerin yaşadıkları yüzyıla göre hazırlanmış ve ölüm tarihleri esas alınmıştır.

Ümmü Kırfe, Vadi el-Kura'daki pagan Beni Fezare kabilesinin lideri. Nüfuz sahibi bir kimseydi. Malik İbn-i Huzeyfe İbn-i Bedir el-Fezari'nin karısıydı. Zeyd bin Harise tarafından Muhammed'in verdiği emirler üzerine Ümmü Kırfe'nin iki bacağına iki ayrı ip geçirildi ve bacakları iki deveye bağlandı, ardından kadın iki parçaya ayrılıncaya dek develer sürüldü. İnfazdan sonra Ümmü Kırfe'nin başı kesildi ve daha sonra Medine sokaklarında gezdirildi.

Ebu Ümame Sudey bin Aclan el-Bahili İslam peygamberi Muhammed'in bir sahabesi.

Ebu Ahmed Muhammed Abdullah Azami veya Ziya-ur-Rahman Azmi Hindistan doğumlu Suudi Arabistanlı bir İslam alimiydi. Medine İslam Üniversitesi'nde Hadis öğretmeni olarak çalıştı. Sahih Hadis Ansiklopedisi adlı hadis yazılarıyla tanınır. Tüm otantik Peygamber rivayetlerini içerdiğini iddia eder.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.