Despina (uydu)

Despina
	Voyager 2 tarafından görüntülenen Despina
Keşif
Keşfeden	Stephen P. Synnott ve Voyager Görüntüleme Ekibi
Keşif tarihi	Temmuz 1989
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Neptune V
Adın kaynağı	Δέσποινα Despœna
Sıfatlar	Despinian
Yörünge özellikleri
	Dönem 18 Ağustos 1989
Yarı büyük eksen	52.525,95 km
Dış merkezlik	0,00038 ± 0,00016
Yörünge periyodu	0,33465551 ± 0,00000001 g
Eğiklik	0,216 ± 0,014° (Neptün ekvatoruna); 0,06° (yerel Laplace düzlemine);
Doğal uydusu	Neptün
Fiziksel özellikler
Görünür büyüklük	22,0
Boyutlar	(180±6) × (148±12) × (128±6) km
Ortalama yarıçap	75±3 km
Hacim	~1,8×106 km3
Kütle	~(0,71–1,4)×1018 kg
Ortalama yoğunluk	0,4–0,8 g/cm3
Yüzey kütle çekimi	~584.991–228.11 m/s2
Kurtulma hızı	~10.259–5.402 km/s
Sinodal dönme süresi	eşzamanlı
Eksen eğikliği	sıfır
Albedo	0,09
Sıcaklık	~51 K ortalama (tahmini)
	Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Despina (ayrıca Neptune V olarak da bilinir), Neptün'ün üçüncü en yakın iç uydusudur. Adını Yunan mitolojisindeki Poseidon ve Demeter'in kızı olan nemf Despoina'dan almıştır.

Keşif

Despina, 1989'un Temmuz ayı sonlarında Voyager 2 sondası tarafından elde edilen görüntülerden keşfedildi ve geçici olarak S/1989 N 3 belirtmesi verildi.^[7] Keşif 2 Ağustos 1989'da duyuruldu (IAUC 4824) ve "5 gün boyunca çekilen 10 kare"den bahsedildi, bu da 28 Temmuz'dan önceki bir keşif tarihine işaret etmektedir. Despina adı 16 Eylül 1991 tarihinde verildi.^[8]

Fiziksel özellikler

Despina'nın çapı yaklaşık 150 kilometredir (93 mil).^[5] Düzensiz bir şekle sahiptir ve herhangi bir jeolojik değişiklik belirtisi göstermez. Büyük olasılıkla, Triton'un çok eksantrik bir başlangıç yörüngesine yakalanmasından kısa bir süre sonra meydana gelen tedirginlikler nedeniyle, Neptün'ün orijinal uydularının parçalanması sonucu yeniden oluşan bir enkaz yığınıdır.^[9]

3,0 mikron dalga boyunda güçlü bir soğurma özelliği tespit edilmesi, diğer küçük iç Neptün uyduları gibi Despina'nın bileşiminde de su buzu veya hidratlı silikat mineralleri olduğunu düşündürmektedir. Despina'nın albedosu, 1,4 mikronda 0,09, 2,0 mikronda 0,1 iken 3,0 mikronda 0,03'e düşmekte ve 4,6 mikronda tekrar 0,07'ye yükselmektedir.^[10]

Yörünge

Despina'nın yörüngesi, Thalassa'nın yörüngesine yakın fakat dışında, Le Verrier halkasının hemen içinde yer alır ve çoban uydu görevi görür.^[11] Aynı zamanda Neptün'ün eşzamanlı yörünge yarıçapının altında bulunduğundan, gelgitsel yavaşlama nedeniyle yavaşça içeri doğru bir sarmal çizer ve sonunda Neptün'ün atmosferine çarpabilir veya gelgitsel gerilme etkisi nedeniyle Roche limitini geçtikten sonra parçalanarak bir gezegen halkasına dönüşebilir.

Notlar

^ Uzun eksen A, orta eksen B ve kısa eksen C den türetilen hacim: ${\frac {\pi }{6}}ABC$
^ Yoğunluk ρ ve hacim V den türetilen kütle: $V\rho$
^ Kütle m, kütleçekim sabiti G ve yarıçap r den türetilen yüzey kütleçekimi: ${\frac {Gm}{r^{2}}}$
^ Kütle m, kütleçekim sabiti G ve yarıçap r den türetilen kurtulma hızı: ${\sqrt {\frac {2Gm}{r}}}$

Kaynakça

^ Planet Neptune Data http://www.princeton.edu/~willman/planetary_systems/Sol/Neptune/ 29 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Jacobson, R. A.; Owen, W. M., Jr. (2004). "The orbits of the inner Neptunian satellites from Voyager, Earthbased, and Hubble Space Telescope observations". Astronomical Journal. 128 (3). ss. 1412-1417. Bibcode:2004AJ....128.1412J. doi:10.1086/423037.
^ Showalter, M. R.; de Pater, I.; Lissauer, J. J.; French, R. S. (2019). "The seventh inner moon of Neptune" (PDF). Nature. 566 (7744): 350-353. Bibcode:2019Natur.566..350S. doi:10.1038/s41586-019-0909-9. PMC 6424524 $2. PMID 30787452. 22 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Eylül 2024.
^ ^a ^b "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 Ekim 2008. 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2008.
^ ^a ^b ^c ^d Karkoschka, Erich (2003). "Sizes, shapes, and albedos of the inner satellites of Neptune". Icarus. 162 (2). ss. 400-407. Bibcode:2003Icar..162..400K. doi:10.1016/S0019-1035(03)00002-2.
^ Zhang, Ke; Hamilton, Douglas P. (1 Ocak 2008). "Orbital resonances in the inner neptunian system: II. Resonant history of Proteus, Larissa, Galatea, and Despina". Icarus. 193 (1): 267-282. Bibcode:2008Icar..193..267Z. doi:10.1016/j.icarus.2007.08.024. ISSN 0019-1035.
^ Marsden, Brian G. (2 Ağustos 1989). "Satellites of Neptune". IAU Circular. 4824. 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
^ Marsden, Brian G. (16 Eylül 1991). "Satellites of Saturn and Neptune". IAU Circular. 5347. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
^ Banfield, Don; Murray, Norm (October 1992). "A dynamical history of the inner Neptunian satellites". Icarus. 99 (2): 390-401. Bibcode:1992Icar...99..390B. doi:10.1016/0019-1035(92)90155-Z.
^ Belyakov, Matthew; Davis, M. Ryleigh; Milby, Zachariah; Wong, Ian; Brown, Michael E. (1 Mayıs 2024). "JWST Spectrophotometry of the Small Satellites of Uranus and Neptune". The Planetary Science Journal. 5 (5): 119. arXiv:2404.06660 $2. Bibcode:2024PSJ.....5..119B. doi:10.3847/PSJ/ad3d55 . ISSN 2632-3338.
^ "Despina | astronomy". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 19 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.