Desmond Miles
Desmond Miles | |
---|---|
İlk görünüm | "Assassin's Creed" (2007) |
Son görünüm | "Assassin's Creed III" (2012) |
Yaratan | Ubisoft Montreal |
Seslendiren | Nolan North |
Desmond Miles, Assassin's Creed video oyunları serisindeki kurgusal bir karakterdir ve serinin ilk beş oyununda geçen çerçeve hikâyedeki ana kahramandır.[1][2] Adem,[3][4] Aquilus,[5][6][7] Altaïr Ibn-La'Ahad,[8] Ezio Auditore da Firenze,[3][8][9][10] Edward Kenway,[11][12] Haytham Kenway,[13][14][15][16] ve Ratonhnhaké: ton (Connor Kenway)[17][18][19] isimli Suikastçıların uzun bir soyundan gelir. Miles, Nolan North[20][21] tarafından seslendirilmiştir ve Kanadalı manken Francisco Randez'den[22] esinlenerek modellenmiştir. İnsan vücudunun ihtiyaçlarının üstünlüğünü sembolik olarak temsil eder.[3]
Aile Bağları
İsim | Yakınlık | Durum |
---|---|---|
????? | Annesi | Bilinmiyor / Öldü |
William Miles | Babası | Bilinmiyor / Yaşıyor |
Ezio Auditore da Firenze | Büyükbüyük Babası (Baba Tarafından) | Hayatını Kaybetti |
Altair İbn La'Ahd | Büyükbüyük Babası (Baba Tarafından) | Hayatını Kaybetti |
Edward Kenway | Büyükbüyük Babası (Anne Tarafından) | Hayatını Kaybetti |
Haytham Kenway | Büyükbüyük Babası (Anne Tarafından) | Hayatını Kaybetti |
Ratonhnhaké:Ton (Connor Kenway) | Büyükbüyük Babası (Anne Tarafından) | Bilinmiyor / Öldü |
Olaylar dizisindeki görünümü
Assassin's Creed
Desmond New York'ta yaşar ve barmen olarak çalışır.[23] Kimliğini gizlemek için takma adlar kullanır ve kendini korumak için sadece nakit para kullanır. Ancak, ataları Suikastçı olarak tanındığı için, sonunda Abstergo Industries tarafından takip edilir ve Tapınakçılar tarafından yakalanır.[24] Desmond, Abstergo'nun tesisine götürüldüğünde DNA'sındaki atalarına ait anıların ortaya çıkarılması için gelişmiş bir teknoloji olan Animus'a girmek zorunda kalır. [24] Bu makine, Desmond'un bilincinin bedeninden ayrılmasını ve zihninin atalarıyla bir araya gelmesini sağlar.[24] Abstergo'nun bilim insanları Dr. Warren Vidic ve Dr. Lucy Stillman'ın gözetimi altında tutulur.[25] Bu bilim insanları, Desmond'un atalarının anılarını, özellikle de Altaïr ibn-La'Ahad'a (1165-1257; Suriye)[24] ait olanları, ne olduğu açıklanmayan belirli bilgileri elde etmek için aradıklarını söyler.[26] Fazla seçeneği olmayan Desmond, onlara yardım etmeyi gönülsüzce kabul eder.
Vidic'in aradığı bilgilerin toplanmasının ardından Abstergo yöneticileri Desmond'un öldürülmesini emreder. Lucy'nin hızlı düşünmesi onu kurtarır; daha fazla faydası olmayacağı bilinene kadar onun hayatta kalması Vidic'i ikna eder. Odasına döndüğünde "Kanama Etkisi" sebebiyle acı çeken Desmond, bunun yan etkisinin ona Altaïr'in "Kartal Görüşü"nü verdiğini keşfeder. Bu etkiyle, dostlarını düşmanlarından ayırt edebilme ve Lucy ile Vidic'in ara sıra bahsettiği başka bir Animus deneği olan Denek 16 tarafından duvarlara ve zeminlere yazılan şifreli mesajları okuma yetisi kazanır.
Seslendirme sanatçısı Nolan North'a göre Desmond'un orijinal planı, Suikastçı atalarının becerilerini kazandığı altı oyunda yer alması ve 'Nihai Suikastçı' [27] haline gelmesi ve zaman dilimleri arasında yolculuk yapabilmesi olacaktı; North, bu konsepte büyük ilgi duyuyordu, ancak maalesef fikir ıskartaya çıkarıldı ve ek olarak North, kişisel görüşünü kullanarak Desmond'ın karakter gelişiminden yoksun 'sıkıcı' bir ana kahraman olduğunu belirtti. Onu MacGuffin olarak tanımlar: " hikayeyi ileri taşımak için bulunuyor, ama çok az içerik sağlıyor". [24]
Assassin's Creed II
Desmond, Abstergo'daki gizli bir Suikastçı olan Lucy'nin yardımıyla Abstergo'dan kaçar. Lideri Lucy olan suikastçı ekibi Shaun Hastings ve Rebecca Crane'nin yönlendirmeleriyle, Kanama Etkisi sayesinde hızlı bir şekilde Suikastçı olarak eğitilmek için Animus 2.0'a girer. Rönesans dönemindeki atası Ezio Auditore da Firenze'nin (İtalya 1459-1524)[24] anılarını tekrar yaşar. Ezio'nun erken yaşlarındaki anılarını başarıyla canlandırdıktan sonra Desmond, Kanama Etkisi'nin yan etkisine maruz kalan Denek 16'nın acısını çektiği zihinsel bozulmayı ve Animus'ta çok uzun zaman geçirmesini önlemek için makineden çıkarılır. Çıkarılmasından kısa bir süre sonra Desmond, Animus'a bağlı olmamasına rağmen Altaïr'ın anılarından birine geri döner. Desmond, Robert de Sablé tarafından Altaïr'i yemlemek için gönderilen Altaïr'in eski Tapınakçı sevgilisi Maria Thorpe adlı kişinin varlığını öğrenir. Altaïr Suiksatçılardan ayrıldığında Desmond onun neden Suikastçıların İnancı'nı takip etmediğini merak eder; bunun yerine Maria'nın yeni gebe kalan rahminde Altaïr'in çocuğunu — Desmond'un başka bir atası— görür.
Animus 2.0'da daha fazla zaman geçirdikten sonra Desmond, yeni edindiği becerilerine uyum sağlamaya başlar ve çevikleşir ve Ezio'nun kullanmayı öğrendiği silahlarda uzmanlaşır. Ezio'nun anılarının son kısmı, Sistine Şapeli'nin altındaki fütüristik bir odada hayretler içinde kalmış Ezio ve Desmond ile geçer; Tanrıça Minerva'nın bir hologramı Desmond'a adıyla hitap eder ve Ezio aracılığıyla, Dünya'daki tüm yaşamı yok etme potansiyeli olan bir felaket hakkında onu uyarır. Saklanma yerlerinin Abstergo tarafından keşfedilmesiyle beraber Desmond, Animus'tan çıkarılır. Takım, Desmond'ın Kanama Etkisi'nden edindiği becerileri Abstergo'nun güçlerini püskürtmek için kullanmasıyla kaçar. Desmond, ulaşım sırasında Animus'a girer, Ezio'nun ve belki de Denek 16'nın aradıkları cevaplara sahip olduğunu bilir.
Assassin Creed: Brotherhood
Desmond, Lucy, Shaun ve Rebecca, güvenli bir yere çevirdikleri Villa Auditore'nun tapınağının bulunduğu Monteriggioni'ye gelirler; Desmond, Ezio'nun elde ettiği "Cennet Parçaları"ndan biri olan Cennet Elması'nın yerini bulmak için Animus 2.0'a tekrar girer. Ezio'nun anıları aracılığıyla Desmond ve diğerleri Elma'nın, Colosseum'un altında gizlendiğini öğrenir. Suikastçılar, Elma'nın bulunduğu eski bir tonoza girerler. Desmond, Elmayı ele geçirir ve bunun üzerinden Juno, vücudunun kontrolünü ele geçirir ve Tapınakçı çifte ajanı olduğu açığa çıkan Lucy'yi bıçaklamaya zorlar. Desmond komaya girer ve bilincini koruma teşebbüsüyle William Miles ve başka bir Suikastçı tarafından Animus'a yerleştirilir.
Assassin's Creed: Revelations
Animus'un içinde Desmond, kendini cihazın "güvenli mod" alanı olan Siyah Oda'da bulur. Siyah Oda'nın "Animus Adası"nda, Desmond'ın parçalanmış bilinçaltıyla yeniden bütünleşebilmesi ve komadan uyanabilmesi için onu Altaïr ve Ezio ile bağlayan bir anı bulması gerektiğini açıklayan Denek 16'nın dijital yapısıyla tanışır. Bu durumda Desmond, babası William "Bill" Miles, Shaun Hastings ve Rebecca Crane arasındaki konuşmaları duyabilir. Animus, Animus Adası'nı silmeye başladığında, Denek 16, Desmond'ın bilincinin silinmesini önlemek için kendini feda eder, öncesinde kendi genetik anılarını Desmond'a aktararak. Komadan uyandıktan sonra Desmond; Shaun, Rebecca ve Bill'i etrafında görür. William iyi olup olmadığını sorduğunda Desmond, ne yapmaları gerektiğini bildiğini basitçe söyler.[28]
Siyah Oda'dayken, Desmond'ın hayatı ve Abstergo'nun eline nasıl düştüğü hakkında konuştuğu beş sekans vardır. Desmond Sekans 1'de o, Çiftlik'ten kaçtığı için pişman olduğunu ifade eder ve ayrıca ailesinden özür dilemeyi ister. Desmond Sekans 2 ve 3'te, Desmond Çiftlikteki yaşamının ilk yıllarını ve aldığı eğitimi açıklar. Ayrıca, 16 yaşında gerçekleştirdiği kaçışı da anlatır. Onu Chicago'ya götüren Illinois'li kızlarla karşılaşmadan önce Black Hills'e kaçmıştır. Bunun ardından, sonra New York'a taşınmıştır. Desmond Sekans 4 sırasında New York'taki hayatından ve bir bardaki işinden bahseder. Son sekans olan, Desmond Sekans 5'te, Abstergo'nun 25 yaşında onu nasıl bulduğunu ve ebeveynlerinin uyarılarını ve eğitimini daha ciddiye almadığı için ne kadar pişman olduğunu açıklar ve nihayetinde bir Suikastçı olmayı kabullenir.
Assassin's Creed III
Animus'ta uzun bir süre sonra belirgin bir şekilde incelen ve güçsüzleşen Desmond, komadan uyanır. Babasının ve arkadaşlarının yardımıyla atası Ratonhnhaké:ton (Connor Kenway)'in (1756-?; Sömürge Amerika )[24] anılarını yeniden yaşar ve Merkez Kasası'na doğru yolu bulmalı ve dünyanın yok olmasını durdurmalıdır. Yeni Animus 3.0'ı kullanan Desmond, atalarının anılarından bir başkasını daha yaşamaya başlar: Amerikan Devrimi sırasında savaşan Kızılderili (Mohawk) Suikastçı, Ratonhnhaké:ton. Ratonhnhaké:ton'un hayatını yeniden canlandırdıktan ve Warren Vidic ile Daniel Cross'u öldürdükten sonra gizli kapının anahtarını bulur. Desmond kapıyı açar ve Juno ile konuşur. Minerva aniden ortaya çıkar ve Desmond'a, dünyayı kurtarmayı planlıyorlarken Juno'nun makineleri kullanma, küresel fetih ve eski düzene geri dönüş planlarını harekete geçirmek istediğini söyler.
Minerva, Desmond'u kaideye dokunursa onun öleceğini ve Juno'nun serbest bırakılacağını ancak dünyanın kurtarılacağı konusunda uyarır. Juno, Desmond'a felaketten sağ kurtulanlar üstünde Desmond'ın oluşturduğu tanrısallığın, dünyanın başka bir siyasi ve dini savaş döngüsünden geçmesiyle nasıl sona ereceğini gösterir. Desmond, dünyanın Juno ile savaşmak için daha iyi bir şansa sahip olduğuna inanarak cihazı kullanmaya ve dünyayı kurtarmaya karar verir. Shaun, Rebecca ve William tapınaktan çıkarken, Desmond kaideye dokunur ve Juno'yu serbest bırakır. Dünyayı kurtarır ama Juno'yu serbest bırakarak kendini öldürür.
Baş tasarımcı Steve Masters'a göre, Desmond'ın hikâyesi Assassins Creed III'te bitmiştir: "Yapmaya çalıştığımız şey Desmond'ın hikayesine bir son getirmekti. Onunla keşfettiğiniz ve deneyimlediklerinizi toparlamak için. " Serinin yaratıcı yönetmeni Jean Guesdon, Desmond'ın Assassin's Creed serisinde önemli bir karakter olduğunu ve Assassin's Creed IV: Black Flag'de büyük bir rol oynayacağını söylemişti.[29]
Assassin's Creed IV: Black Flag
Fiziksel ölümüne rağmen Desmond, Tapınakçılar ve Suikastçılar için hala güçlü bir varlıktır. Desmond'ın ölümünden kısa bir süre sonra, Abstergo'dan onun vücudunu ve numunelerini yeni Numune 17 için toplanması adına bir kurtarma ekibi gönderilir. Desmond'ın DNA'sı, ondan kopyalanan genetik anıları yeniden yaşatmak ve atalarını öğrenmekle görevlendirilen bir analist ekiple Abstergo Entertainment'ın sunucularında saklanır. Bu kişilerden biri, oyuncu karakteri, Edward Kenway'in, bir korsan olan ve sonrasında Suikastçı Düzeni'ne katılan Ratonhnhaké:ton isimli kahramanın dedesi, anılarını yeniden yaşamakla ve Abstergo'yu Gözlemevi'ne, İlk Uygarlık'ın gelişmiş bir takip cihazına ve İlk Uygarlık'ın kan örneklerinin birkaç şişesine ev sahipliği yaptığı tapınağa götürmek için yeterli bilgi toplamakla görevlendirilmiştir . Bu, Abstergo Entertainment'ın Altın Çağ Korsanlığı hakkında bir film yazarak operasyonlarını finanse etmesini sağlar.
Analist, Desmond tarafından bırakılan, onun çiftlikten ayrılma konusundaki ilk şüphelerini, oynaması için seçildiği rolü kabul etmesi ve ebeveynlerine olan sevgisini detaylandıran birkaç kayıt çaldı ve Suikastçılar'a geri gönderir. Abstergo artık herkesin genetik anılarını kanla ilgili analistleri kullanmak zorunda kalmadan toplayabildiğinden, Desmond'ın vücudu Abstergo'ya aile hayatı hakkında tam bilgi verir.
Assassin's Creed Syndicate
2015 yılında, bir çocuk annesi tarafından New York'taki bir Abstergo kliniğine getirildi. Abstergo analistleri çocuğun, Desmond Miles'ın tam olarak aynı babadan gelen soyu paylaştığını keşfetti, bu da ona katillerden kaçmasından birkaç yıl sonra Desmond tarafından bilinçsizce hamile kalınmış olabileceğini gösterdi. Bunun da ötesinde, çocuğun İlk Uygarlık üyesi olan bir Bilge'nin modern bir reenkarnasyonu olduğu da ortaya çıktı. Daha sonra bir Abstergo araştırmacısı çocuğu kaçırmayı ve onun üzerinde bir dirikesim yapmayı önerir. Ancak, başka bir araştırmacı Isabelle Ardant, Abstergo'nun soyunu inceleyebilmesi için çocuğu büyüğünde kaçırmanın ve 50 yıl boyunca Animus'a yerleştirmenin daha iyi olacağını öne sürerek fikre karşı çıkar.
Film
Michael Fassbender başrolde oynamıştır ve planlanmış birkaç filmin ilki olan serinin film uyarlamasına ortak yapımcılık yapmıştır.[30] Başlangıçta Desmond Miles'ı oynaması düşünülse de Ubisoft, Fassbender'ın Callum Lynch adında yeni bir karakter oynayacağını belirtti.[31][32]
Eleştiriler
Desmond Miles, öncelikle eşit olmayan karakteri ve gelişimi nedeniyle eleştirmenlerden[33] karışık eleştiriler aldı.[34] Game Informer'ın okuyucuları tarafından 2000'li on yılın yirminci en iyi karakteri seçildi.[35] PlayStation Universe, Desmond'ı PlayStation 3'ün en kötü karakterlerinden biri olarak değerlendirdi ve şöyle dedi: "Tek istediğiniz Desmond'ın yerine geçip zamanda geriye giderek insanları yüzlerinden bıçaklamakken, övgüye değer bir şekilde her yerde karşımıza çıkan Nolan North tarafından seslendirilmesine rağmen, karakterin hissettirdiği saf monotonluk hissinden kurtulmak imkansız".[36]
Başvurular
- ^ "Desmond Miles". Giant Bomb. 21 Şubat 2015. 19 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ "Desmond Miles". IGN. 2 Aralık 2012. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ a b c Lepkowsky (22 Ekim 2015). "Assassin's Creed: Syndicate Backstory Explained – Pieces of Eden, Precursors, and Present-Day". Twinfinite. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
- ^ Assassin's Creed: Into the Animus. Insight Editions. 21 Aralık 2016. s. 160. ISBN 9781608877973. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ Assassin's Creed 1: Desmond. Les Deux Royaumes. 11 Kasım 2009. s. 48. ISBN 2918771007. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ Assassin's Creed 2: Aquilus. Les Deux Royaumes. 12 Kasım 2010. s. 48. ISBN 2918771007. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ Assassin's Creed 3: Accipiter. Les Deux Royaumes. 12 Kasım 2011. s. 48. ISBN 2918771007. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ a b Granger (19 Şubat 2016). "Ubisoft's 'Assassin's Creed' Series Might Just Be Saved By New Release Model". Moviepilot. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Baez (27 Ocak 2017). "Saying ciao to an old friend". The Register-Guard. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Crecente (7 Ekim 2009). "Hands On With Assassin's Creed II: Mario Kart And DiCaprio". Kotaku. Australia. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Schiesel (12 Aralık 2011). "Time-Travel Tip for Constantinople: Pack Daggers". The New York Times. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Smith (26 Aralık 2016). "Like the Assassins, Assassin's Creed Will Stay in the Dark". The Cornell Daily Sun. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Hamilton (29 Ekim 2013). "Assassin's Creed IV: Black Flag: The Kotaku Review". Kotaku. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Makuch (7 Ekim 2013). "All foliage in Xbox One, PS4 ACIV: Black Flag has physics". GameSpot. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Gallagher (26 Ekim 2017). "Assassin's Creed Origins and the Story So Far". Den of Geek. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
- ^ Black (9 Mayıs 2016). "Assassin's Creed: How might the movie differ from the games?". Flickering Myth. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
- ^ Benzeghadi (3 Kasım 2014). "Assassin's Creed Unity : Elise, Junon, Première Civilisation et métahistoire". Gameblog (Fransızca). 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
- ^ Rédaction (10 Mart 2013). "Partie 1 - L'univers d'Assassin's Creed". Player One (Fransızca). 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
- ^ Thomas (14 Kasım 2012). "Video Game Review: Assassin's Creed 3". California Literary Review. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Cloutier. "Assassin's Creed: un film pour 2015". TVQC (Fransızca). 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Davan-Soulas (27 Ekim 2017). ""Assassin's Creed" : Ezio, Altaïr, Connor, Arno... Retour sur dix ans de héros". La Chaîne Info (Fransızca). 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ emilygera (2 Ocak 2014). "Troy Baker and Nolan North featuring in upcoming E3 Voices of Gaming panel". Polygon. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ [[#CITEREF|]].
- ^ a b c d e f g Banks, Mejia & Adams 2017.
- ^ Harris (16 Kasım 2011). "Review: 'Assassin's Creed' puts premium on stealth". Business Week.
- ^ Tannenbaum (2 Nisan 2008). "'Assassin' hits target dead-on, brings city to life". The Eagle. 10 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Herndon (25 Haziran 2016). "We Need 'Assassin's Creed' Back". Forbes. 13 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2018.
- ^ Ubisoft Montreal (15 Kasım 2011). Assassin's Creed: Revelations (İngilizce). Playstation 3, Xbox 360 ve PC. Ubisoft.
Desmond: I know what we need to do.
- ^ Petitte (7 Mart 2013). "Assassin's Creed 4: Black Flag references Desmond Miles as part of a "consistent mythology"". PC Gamer. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.
- ^ Graser (9 Temmuz 2012). "Fassbender game for 'Assassin's Creed'". Variety. 28 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.
- ^ Gilbert (9 Temmuz 2012). "Fassbender's Assassin's Creed character not necessarily Desmond". Engadget. 20 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.
- ^ Doty (27 Ağustos 2015). "'Assassin's Creed' First Look: Here's Michael Fassbender as Brand New Character (Exclusive)". Yahoo! Entertainment. 3 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ EGM Staff (21 Temmuz 2012). "Ubisoft Ready To Eliminate Desmond Miles From Assassin's Creed". EGMNOW. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.
- ^ Hughes (6 Nisan 2014). "Assassin's Creed: What Went Wrong With Desmond Miles?". Only SP. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017.
- ^ Vore (3 Aralık 2010). "Readers' Top 30 Characters Results Revealed". Game Informer. 25 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2014.
- ^ Harradence (17 Mayıs 2012). "PS3's top 5 worst protagonists". PlayStation Universe. 2 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.