İçeriğe atla

Dersim aşiretleri

1926 yılında Ankara'ya davet edilen Dersimli aşiret reisleri, Malatya Valisi Bozan Bey ve Elâziz Valisi Ali Cemal Bey ile birlikte

Dersim aşiretleri, Doğu ve İç Anadolu Bölgesi'nde Tunceli, Sivas, Tokat, Erzincan, Bingöl, Muş, Kahramanmaraş, Kayseri, Amasya, Gümüşhane, Elazığ, Adana, Adıyaman, Malatya, Ardahan, Erzurum çevresine yayılmışlardır. Aşiretlerin çıkış noktası "İç Dersim" olup aşiretlerin Dersim ile birlikte en yoğun olduğu diğer yöre, zamanla çeşitli nedenlerle verdiği göçlerle, Dersimlilerin yoğun ve hakim olduğu iki bölgeden biri haline gelen Koçgiri yöresidir.

Koçgiri yöresi Sivas'ın İmranlı, Zara, Erzincan'ın Refahiye, Erzincan ilçelerini içine alır. Sivas'ın Hafik, Kangal, Divriği, Suşehri; Tokat'ın Almus, Zile; Erzincan ilinin Refahiye, İliç çevresi; Kayseri'nin Sarız, Sarıoğlan yöresine kadar uzanır ve bu bölgeleri içine alır.

Tunceli'nin güney ilçeleri, Sivas Koçgiri yöresi aşiretleri, Kayseri Sarız ve Sarıoğlan, Erzican'ın Refahiye, İliç, Kemah, Elazığ Aşiretleri, Adıyaman Dersim aşiretleri, Kahramanmaraş Yöresi Dersim aşiretleri, Tokat, Çorum, Yozgat, Malatya ve Gümüşhane Yöresi Dersim aşiretleri Türkçe Kırmançça (Zazaca) ve Kurmançça konuşur.

Liste

  1. Abbas Uşağı
    Aşiretin meskun olduğu yerler; Pülümür-Hozat ilçesi Çığırlı(Zimeq)-Ovacık-Erzincan (Kırlangıç Köyü, Çağlayan Bucağı, Bağlı ve Karatuş köyleri), Kiğı ilçesi (Akımlı, Estigkavak, Ayanoğlu, Güzgörü köyleri), Tercan (Başbudak, Beşgözek köyleri), Kelkit (Akdağ, Kömürlük Köyü) ve Erzurum-Aşkale (Aşkale, Gürkaynak ve Koçbaba köyleri)'dir.
    Abdalan
  2. Alan
  3. Alhan
  4. Areyiz
  5. Aslanuşağı
  6. Beyituşağı
  7. Bahtiyar
  8. Ferhatuşağı
  9. Karaballı
  10. Keçeliuşağı
  11. Baluşağı
  12. Badilli
  13. Gülabi
  14. Seyhan
  15. Turhasanlı
  16. Süleymanuşağı
  17. Koçuşağı
  18. Balaban
  19. Caferan
  20. Çarekan
  21. Demenan
  22. Elhan
  23. Hadikan
  24. Hedik
  25. Hormek
  26. İzol
  27. Karsan
  28. Hiran
  29. Kemen
  30. Kebanlı
  31. Kureyşan
  32. Haydaran
  33. Lolan
  34. Maskan
  35. Pilvenk
  36. Butan
  37. Silan
  38. Şadilli
  39. Şavalanlı
  40. Yusufan
  41. Zimtek
  42. Kurmeş
  43. Derviş Cemal[1]
  44. Şakak
  45. Abdalanlı
  46. Keçelan
  47. Suran

Aşiretler ve oymakların dilleri ve yerleşim yerleri

    • Abasu/Abasanlar: Zazaca; Pülümür, Hozat ilçesi ve Çığırlı, Ovacık, Erzincan (Kırlangıç köyü, Çağlayan bucağı, Bağlı, Karatuş köyleri), Kiğı ilçesi (Akımlı, Estigkavak, Ayanoğlu, Güzgörü köyleri), Tercan (Başbudak, Beşgözek köyleri), Kelkit (Akdağ, Kömürlük köyü), Erzurum (Aşkale, Gürkaynak ve Koçbaba köyleri)
    • Abdalu/Abdalanlar: Zazaca; Pülümür, Hozat, Ovacık, Erzincan, Bayburt, Varto, Hinis
    • Ağucanlılar: Kurmançça, Zazaca; Hozat (Bargini), Elazığ, Erzincan, Kemah, Malatya, Adıyaman, Elbistan, Pazarcık (Girne), Arapkir
    • Alanlar: Zazaca Mazgirt, Mazımiye, İran'ın Kuzey Horasan bölgesi, Erzincan Merkez ilçesi (Çamurdere, Çamlık, Karataş, Başköy, Çilhoroz, Yaylakent, Sertaş, Askartallı, Kılıçkaya, Endere köylerinde), Erzurum Çat ilçesi, Beşiktaş Komu, Tuzluca mah.
    • Ali Abbas Evladı: Zazaca; Ovacık, Kemah, Erzincan
    • Alhanlı Aşireti: Zazaca; Pülümür, Tercan
    • Arililler/Areyizler: Zazaca; Nazimiye, Pülümür, Mazgirt, Kelkit (Akdoğdu köyü), Erzincan, Tercan ilçesi (Sarıkaya, Yenibucak, Kavaklık, Küçük Ağa köyleri), Çayırlı, Çamurdere, Başköy, Karataş, Çilhoroz, Yayla Kurt, Sarıtaş, Kartallı, Çağlayan bucağı, Kılıçkaya, Erdene köylerinde, Hınıs (Başköy)
    • Aslan: Türkçe, Zazaca; Ovacık, Kemah
    • Aşuran: Zazaca; Ovacık, Erzincan
    • Bomosuru/Baba Mansurlu: Zazaca, Kurmanci; Pülümür, Mazgirt, Muhindi, Nazimiye, Tercan, Sivas, Erzincan
    • Bahtiyarlı: Zazaca; Hozat, Muş, Kuzey Horosan Zağros Dağları
    • Balabanu/Balaban: Zazaca; Pülümür, Erzincan, Tercan, Hınıs (Güzelder köyü), Raka, Ruha, Malatya
    • Baluşağı: Zazaca; Ovacık, Pülümür, Çayırlı
    • Badilli: Zazaca; Petek, Kiğı, Kelkit, Halo, Refahiye
    • Beles: Zazaca; Nazımiye, Tercan, Kiğı, Amasya, Çorum
    • Balçikanlı: Zazaca; Pülümür, Erzincan, Nazımiye
    • Birmanlı: Zazaca; Ovacık, Pülümür, Erzincan
    • Beyitanuşağı: Zazaca; Ovacık (Gözeler, Paşadüzü, Akyayık)
    • Bezgar: Zazaca; Ovacık (Hun Uşağı, Cevizli dere, Söyütlü, Topuzlu, Çakmaklı)
    • Beritan: Kurmançça; Erzurum, Erzincan, Tunceli
    • Birim: Zazaca; Ovacık
    • Bozlu: Türkçe; Çemişgezek[2]
    • Biçerli: Türkçe; Pertek, Çemişgezek[2]
    • Botanlı: Kurmançça; Mazgirt, Şırnak
    • Bütünkanlı: Zazaca; Erzincan, Tercan, Kiğı
    • Caferanlı: Zazaca; Pülümür, Erzincan, Kemah, Hınıs
    • Bozukanlı Kerel: Türkçe; Topuzlu, Ovacık, Pülümür
    • Bozanlı: Türkçe; Pertek[2]
    • Çapanlı: Türkçe; Mazgirt, Pertek, Çemişgezek[1][2]
    • Çemişgezekli: Türkçe; Çemişgezek
    • Çinanlı: Zazaca; Tunceli
    • Demenu/Demananlılar: Zazaca; Tunceli, Pertek, Hozat, İmranlı, Zara, Karakoçan, Mazgirt, Gümüşhane, Konya, Ovacık, Erzincan
    • Derviş Cemal: Zazaca; Pülümür, Hozat, Erzincan, Çayırlı
    • Elhanlılar: Zazaca; Erzincan, İran
    • Ferhatu/Ferhadan: Zazaca; Çemişgezek, Hozat
    • Fından: Zazaca; Hozat
    • Gevanlılar: Zazaca ; Ovacık, Hozat
    • Gülabi: Zazaca; Ovacık, Kemah
    • Hadikenli: Zazaca; Ovacık, Kemah
    • Heyderu/Haydaran: Zazaca; Nazımiye, Pülümür, Mazgirt, Erzincan'ın Tercan ilçesi, Bulanık ilçesi
    • Hayranlı: Zazaca; Nazımiye, Pülümür
    • Hemenanlı: Zazaca; Tunceli
    • Hesenanlı: Kurmançça, Zazaca; Tunceli, Mazgirt, Kiğı
    • Hiranlı: Zazaca, Kurmançça; Mazgirt, Muhundu, Nazımiye, Pertek, Derenahiyesi, Haran Bölgesi, Varto nahiyesi, Üstükara, Karlıova, Erzincan, Dalav, Şavşek, Refahiye, Tercan'da Kiğı ilçesi, Sütlüce, Doluteknek, Kabacalı, Tilkitaşı, Doluca, Çamlıca, Sarıdibek, Akbinek, merkez ilçede Dallıtepe, Ortaçanak, Oğuldere, Karapınar, Gözele, Karlıova ilçesi, Tuzluca, Çiftiköy, Sarıkuşak, Kaynarpınar, Soğukpınar, Kaynak köyleri, Gümüşakar, Halitler, Yeniyurt, Eskikonak köyleri, Tercan ilçesi, Küçük Ağa, Gök Pınar köyleri ve Tanyeri bucağı, Kelkit, Yarbaşı köyü
    • Holikan: Zazaca; Pertek, Erzincan, Pülümür
    • Hormeku/Hormekli: Zazaca; Nazımiye, Pertek, Kiğı,Gümüşhane, Varto, Kuruçay, Refahiye, Erzurum (Hınıs), Kars, Bingöl, Elazığ, Tercan, Erzincan, Üzümlü, Ardahan
    • Holifen: Zazaca; Ovacık
    • Hıfen: Zazaca; Pertek
    • Hurşidan: Zazaca; Nazımiye
    • Hüzmekli Uşağı: Zazaca; Nazımiye
    • İksorlu: Kurmançça, Zazaca; Mazgirt, Malatya, Huluman, Riçik, Göman, Kilise, Nazımiye, Pülümür, Yaylacık, Sarıyayla, Malatya, Elazığ, Urfa
    • İzol: Zazaca, Kurmançça, Türkçe; Mazgirt, Pülümür, Nazımiye, Palu, Siverek, Hilvan, Kahta, Gerger, Diyarbakır, Mardin, Malatya, Konya, Isparta, Gaziantep, Elazığ, Bingöl, Van, Erzurum, Erzincan, Kahramanmaraş
    • İskor: Zazaca; Hozat
    • Kalanuşağı: Zazaca; Malazgirt, Ovacık, Malatya
    • Karaballı: Zazaca; Hozat, Ovacık, Çemişkezek, Kırşehir (1701 yılında zorunlu iskâna tabii tutulmuşlardır)
    • Kalaçlu: Türkçe; Mazgirt, Pertek, Çemişgezek[2]
    • Karamanlı: Türkçe; Çemişgezek
    • Karakeçili: Türkçe; Çemişgezek, Pertek, Hozat, Mazgirt[3]
    • Karakali: Zazaca; Erzincan, Pülümür
    • Kamsuran: Kurmançça; Nazımiye
    • Karsanu / Karsanan: Zazaca; Pülümür, Ovacık, Nazımiye, Erzincan, Tercan, Karakoçan, Varto
    • Keçeli: Zazaca; Ovacık, Çatköy, Eğimli, Çambudak, Balveren, Aktaş, Yakatarla köyleri
    • Kekertiyanlı: Zazaca; Ovacık
    • Kefelan: Zazaca; Ovacık, Pertek
    • Kevanlı (Kevo): Zazaca; Ovacık
    • Kemanlı (İzollu): Zazaca; Pülümür, Erzincan merkez, Turnadere, Kalıntaş, Çoban Yıldızı, Turluk, Ergani ilçesi köyleri, Kiğı ilçesi, Akımlı, Yazgünü, Gözdibi köyleri
    • Keskehoran: Kurmançça; Pertek
    • Kırgan: Zazaca; Hozat, Desk, Ovacık
    • Kısmurlu: Zazaca; Nazımiye
    • Kolik: Kurmançça; Kemg, Ovacık
    • Kodern: Zazaca; Mazgirt
    • Kimsorlu: Zazaca; Hozat, Çemişgezek, Ovacık, Nazımiye, Dereova, Divriği
    • Koç: Zazaca; Hozat, Çemişgezek, Ovacık, Kiğı
    • Koçgiri: Kurmançça; Pülümür, Erzincan, Sivas, Kahramanmaraş
    • Kormeşli: Kurmançça; Pertek, Erzincan
    • Kubanlı: Kurmançça; Mazgirt, Kiğı, Karlıova, Erzurum, Çat ve Karakoçan ilçeleri
    • Kulikan: Kurmançça; Çemişgezek, Ovacık
    • Kabaklı: Kurmançça; Çemişgezek, Ovacık
    • Kırmoslu: Kurmançça; Çemişgezek, Ovacık, Kiğı ilçesi, Yaylıdere, Sarıtosun, Aysaklı, Hasköy, Batrayas,
    • Kureyşan: Zazaca, Kurmançça; Nazımiye, Mazgirt, Ovacık, Tercan, Varto, Kiğı, Sivas, Hınsı Mansur
    • Lertikli: Zazaca ; Erzincan
    • Laçinli: Zazaca; Ovacık, Hozat
    • Lolu/Lolanlı: Zazaca, Kurmançça; Pülümür, Çemişgezek, Varto, Hınıs, Esenli, Aşkale, Varto, Bayburt, Erzurum, Kelkit, Erzincan, Kars, Kiğı, Gaziantep, Lolan
    • Maksut: Türkçe, Zazaca; Ovacık, Hozat
    • Memokan: Zazaca; Tunceli
    • Mosku/Meskanlı: Kurmançça; Nazımiye, Ovacık, Pertek
    • Mevaliler: Zazaca; Nazımiye
    • Mırzan: Kurmançça; Pertek, Ovacık, Tunceli, Urfa
    • Millan: Kurmançça; Pertek, Ovacık, Tunceli, Urfa
    • Nenikan: Kurmançça; Çemişkezek, Ovacık
    • Panikan: Zazaca; Ovacık
    • Parçikanlı: Kurmançça, Zazaca; Ovacık, Malatya
    • Pezgevran: Kurmançça; Ovacık, Pertek, Hozat
    • Perihanlı: Zazaca; Ovacık
    • Pilvenk: Kurmançça, Zazaca; Tunceli, Elazığ, Malatya, Kelkit, Sivas
    • Piranlı: Kurmançça; Pertek
    • Pirsultanlı: Türkçe; Pülümür
    • Perikanlı: Zazaca; Nazımiye
    • Resikli: Zazaca; Ovacık, Hozat, Çemişkezek
    • Rutu/Rutanlı: Kurmançça; Hozat, Nazımiye, Pülümür, Kuzey Horosan Mazderen bölgesinde, Erzincan, Yalınca, Uluköy, Melihtekli köyleri
    • Şadiyan/Şadilli: Kurmançça; Mazgirt ilçesi (Kızılkale, Aydınlık, Özdek, Beşoluk, Çatköy, Gelinpınar, Akkavak, Kepektaşı, Obrukbaşı, Güneyharman, Örsköy, Yazevi, Beşoluk), Nazımiye, Pülümür, Kiğı, İran, Mardin, Refahiye (Orçul bölgesinden oluşan 30 köy, Çamlımülk, Tepeköy, Çukurçimen, Karayaprak,Kamberağa,Emirdere, Korapo, Leventler, Söğütlü)[4] Sivas-Kangal[5]
    • Sağcılar: Zazaca; Tunceli
    • Sarı Saltuklular: Türkçe; Hozat
    • Şamuşağı/Şamlu: Zazaca, Türkçe; Elazığ, Çemişgezek, Pertek, Erzurum, Sivas, Erzincan[6]
    • Şadanlı: Kurmançça; Pülümür
    • Şavak: Kurmançça; Pertek, Hozat, Çemişkezek
    • Şavalanlı: Türkçe, Zazaca ; Tunceli, Nazımiye, Pülümür, Mazgirt, Erzincan, Erzurum, Pertek
    • Şeyh Osmanlı Cemaati: Türkçe; Çemişgezek
    • Seyyidalan: Zazaca, Kurmançça; Tunceli, Nazımiye, Hozat, Çemişgezek
    • Seyyid Sabunlar: Kurmançça; Pertek
    • Sultan Munzur: Zazaca; Ovacık, Erzincan
    • Seyhan: Zazaca; Mazgirt
    • Sisanlı: Zazaca; Pülümür
    • Şekakan aşireti: Kurmançça; Pertek, Çemişgezek, Tunceli, Erzincan, Elazığ, Adıyaman, Mardin, Şırnak, Van, İran ve Suriye
    • Seydanlı: Kurmançça; Mazgirt
    • Semkan: Zazaca, Kurmançça; Çemişkezek, Ovacık, Pertek
    • Seyit Kemalan: Zazaca; Ovacık, Erzincan
    • Seyit Ahmet Dedeler: Zazaca Ovacık, Erzincan
    • Silanlı: Zazaca; Ovacık, Erzincan
    • Suranlı: Zazaca; Tunceli Merkez Kocak, Mazgirt
    • Süleymanuşağı: Zazaca; Ovacık
    • Süleymaniler: Zazaca; Tunceli
    • Şey Hesananlı: Zazaca ; Ovacık, Mazgirt, Pülümür, Gümüşhane, Erzincan (Çayırlı)
    • Şeyh Mehmedanlı: Zazaca; Mazgirt, Pülümür, Nazımiye, Tunceli merkez
    • Titanik Uşağı: Zazaca; Hozat
    • Todorlular: Türkçe; Hozat, Çemişgezek
    • Turhasanlı: Türkçe; Çemişgezek, Pertek, Mazgirt (Akpazar)[2]
    • Yusufanlı: Zazaca; Tunceli, Mazgirt, Kamut, Sütlüce bucağı ve köylerinde, Merğo ve Çihik
    • Zekeran: Kurmançça; Çemişkezek
    • Zerkanlı: Kurmançça; Çemişkezek, Erzurum, Hınıs, Marat, Mardin, Aksaray üzere beş kola ayrılır.
    • Zerkevik: Zazaca; Dere, Çıkaran, Tembin dağlarında otururlar.

İlgili kitaplar

  • Ali Kaya, Dersim Tarihi, Can yayınları
  • Vecihi Timuroğlu, Dersim Tarihi, Yurt Kitap
  • Kâzım Karabekir (Haz. Faruk Özerengin), Kürt Meselesi, Emre Yayınları, İstanbul, Aralık 1994, s. 79-108.
  • Nuri Dersimi, Hatıratım, Jina Nu Yayınları, Stocholm, 1987, s. 47-51.
  • M.Kalman, Belge ve tanıklarıyla Dersim Direnişleri, Nûjen Yayınları, İstanbul, Ekim 1995, s. 175-195.
  • Faik Bulut, Dersim Raporları, Genişletilmiş Üçüncü Basım, Evrensel Basım Yayın, İstanbul, Haziran 2005, s. 122-128.
  • Burhan Kocadağ, Doğu'da Aşiretler, Kürtler, Aleviler, 2. basım, Can Yayınları, Eylül, 1997, 215-245.
  • Naşit Hakkı Uluğ, Derebeyi ve Dersim, Kaynak Yayınları
  • Dursun Evren, Ulusal Demokratik Mücadelede Koçgiri Kürt Aşiretleri İstanbul, Aralık 2008 1. Basım, Peri Yayınları

Kaynakça

  1. ^ a b "Başköylü Hasan Efendi". alevibektasi. 24 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2013. Derviş Cemal, Kureyşlilere karşı Şıyh Hasanilere kuvvet verip aşiret kurdu. 
  2. ^ a b c d e f Şerefhan,Şerefname(1597)
  3. ^ Prof. Dr. İsmail Özçelik - Türk Kültüründe Karakeçililer Uluslararası Şöleni Bildirileri, 3 Haziran 1999, Şanlıurfa, AKM Başkanlığı, Yay. Ankara, 1999
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019. 
  5. ^ , Sivas (Kangal'daki Şadilli aşiretindeki aileler Kurmanca konuşmaktadır. Kangal'ın Armağan, Eymir, Güneypınar, Temirin köyü, Gemalmaz, Kümsür, Kadirağanınhanı, Mısırören ve Humarlı Köyünde şadilliler yaşamaktadır.)
  6. ^ Ali Kaya,Başlangıçta Günümüze Dersim Tarihi,Sayfa 127

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tunceli (il)</span> Türkiyenin Doğu Anadolu Bölgesinde bir il

Tunceli, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nin Yukarı Fırat Bölümü'nde yer alan bir il.

<span class="mw-page-title-main">Munzur Dağları</span>

Munzur Dağları yahut Mercan sıradağları, Yukarı Fırat bölgesinde, Doğu Anadolu Bölgesi'nin batısındadır. Torosların uzantısı olup kalkerli, dişli kütledir. Yerleşim olarak Tunceli ile Erzincan arasındaki platoda 130 km uzunlukta batıdan doğuya Avcı Dağları'na uzanır. Yüksekliği 3,300 m'yi geçer. Yaşı 5 milyon yıldır. Üzerinde buzul gölleri, meşe ormanları, yabani türde çeşitli hayvanlar, sayısız bitki ve çiçek türleri, akarsular, dereler, yaylalar, alabalık gölleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ovacık, Tunceli</span> Tuncelinin ilçesi

Ovacık, eskiden Nahîye-i Ovacık, Doğu Anadolu Bölgesi'nde Tunceli iline bağlı bir ilçedir. 1879'ya kadar Çemişgezek'e bağlı bir nahiyeydi. 2000'li yıllarda Çemişgezek'e sınırı olan Ovacık köyleri Hozat'a bağlanarak iyice ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Diyap Yıldırım</span> siyasetçi ve aşiret reisi

Diyap Yıldırım, bilinen adıyla Diyap Ağa kimlikteki tam adı Dersimli Diyap Ağa, Türkmen asıllı Türk siyasetçi ve aşiret reisi, I. TBMM Tunceli milletvekili.

Çatköy aşağıdaki anlamlara gelebilir:

<span class="mw-page-title-main">Erkalkan, Çemişgezek</span>

Erkalkan, Tunceli ilinin Çemişgezek ilçesine bağlı bir köydür.

Anadolu ağızları, Türkiye Türkçesi ağız bölgesinin Anadolu kolunda yer alan ağızlardır. Eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında konuşulan Türkiye Türkçesi Anadolu'da çeşitli ağızlarla konuşulmaktadır. Ağızların sebebi, göçler, iklim, coğrafya ve dilin kendisine ait özelliklerdir. İletişim ve medya teknolojileri ile bütün yurtta İstanbul ağzı genelleşmekte, yöresel ağızlar giderek azalmaktadır.

Kırmançça veya Kırmancca veya Kırmanca Zazacanın bir diğer adıdır. Bu isimlendirme yeni kaynaklarda Zazacanın bir şivesi veya lehçesi olan Kuzey Zazaca için de kullanılmaktadır. Kırmançlar tarafından kullanılır. Alevice, Dersimce (Dersimki), So-Bê, Zonê Ma olarak da bilinir. Diğer yörelerde ise Dımıli/Dımılki, Kırdki ve Zazaki gibi isimler kullanılmaktadır.

Şavak Aşireti, Türkiye-Irak-İran'ın kesişim bölgesinde yaşayan bir Kürt aşiretidir. Tarihsel değişim ile bir kısmı asimile olmuştur. Asıl memleketleri belli olmamakla birlikte ikamet yerlerinin başlangıcı Tunceli'nin Çemişgezek ve Pertek ilçeleri olmasına rağmen büyük göçler sonucu başta Elazığ ve Erzincan olmak üzere Konya, İstanbul, Ankara, Adıyaman, Sivas gibi illere yayılmışlardır. Türkiye sınırlarında yaşayan Şavaklılar'ın 100 000'i aştığı tahmin edilmektedir.

Dersim ayaklanmaları, Osmanlı Devleti döneminde Dersim bölgesinde 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyıl başlarında çıkmış isyanlara verilen ad.

Kureyşan ya da Kureyşan ocağı, Tunceli'de bulunan bir seyyid ocağıdır.

Dersim Vilâyeti, Osmanlı vilayetlerden biri. 1879 yılında merkezi Hozat'ta olmak üzere oluşturulmuştur.

Alevî nüfusu, Türkiye'de üçte biri İstanbul bölgesinde yaşayan Alevîler’in daha sonra en yoğun olarak bulundukları yöreler arasında Ankara, Adana, Bursa, Antalya, Aydın Damal ve Zile şehirleriyle, Orta ve Doğu Anadolu'da yer alan Erzincan, Sivas, Malatya, Tunceli illeri gelmektedir. Türkiye'de en çok Alevî köyü ise 60'ı karışık olmak üzere toplam yaklaşık 460 adet köy olup Sivas ilinde yer almaktadır. Bunların ardından sırasıyla, Tunceli, Erzincan, Tokat, Çorum, Kahramanmaraş, Bingöl, Amasya, Erzurum, Malatya, Adıyaman, Yozgat, Hatay, Elazığ, Muş, Balıkesir, Mersin, Kars, Adana, Ankara, Eskişehir, Gaziantep, İzmir, Kırıkkale, Kütahya ve Ordu illeri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Dersim</span> Coğrafi bölge

Dersim, Türkiye'nin doğu kesiminde tarihi bir bölgenin adıdır.

Doğu Grubu Anadolu ağızları Türkiye Türkçesi ağızlarının Anadolu ağız bölgesinde yer alan alt ağız gruplarından biridir. Anadolu kolu ana ağız grupları bakımından Doğu Grubu, Kuzeydoğu Grubu ve Batı Grubu olarak üçe ayrılır. Doğu Grubu da söz konusu üç ana alt gruptan birini oluşturur.

Lolan aşireti, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesinde yaşayan Dersim aşiretlerinden birisi olan ve Zazaca konuşan Zaza aşireti. Pülümür, Çemişgezek, Varto, Nazımiye, Hınıs,Tercan, Aşkale, Tekman, Bayburt, Kelkit, Ardahan, Bingöl, Erzincan, Kahramanmaraş gibi geniş bir coğrafyaya yayılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Zazaca lehçeleri</span>

Zazaca lehçeleri veya Zaza dilleri, Doğu Anadolu'da ve çeşitli diaspora topluluklarında Zazalar tarafından konuşulan Zazaca değişkeleri.

Çarekan Aşireti, XVI yy ilk yıllarında Palu'dan gelerek Kiği-Pülümür ve Tercan ilçelerinin tam ortasında yer alan Bağır Baba Dağı yakınlarındaki aşirete adını veren Çarek yaylasına gelip yerleşen büyük bir Zaza aşiretidir

26 Mayıs 1946 Yerel Seçimleri'nde Tunceli iline bağlı 7 ilçenin ve bir beldenin (Kalan) belediye başkanlarının belirlenmesi için belediye meclis üyelerinin seçimi yapılmıştır. Tunceli il genelindeki 4.245 seçmenin 3.233'ü seçimlere katılmış ve seçime katılım oranı %76 olarak gerçekleşmiştir. Seçime katılım oranı Çemişgezek'te %73, Hozat'ta %83, Mazgirt'te %56, Nazımiye'de %90, Ovacık'ta %90, Pertek'te %76, Pülümür'de %81 ve Kalan'da ise %60 olarak kayıtlara geçmiştir. Tunceli ilinin merkezi bulunmadığından il merkezi için herhangi bir seçim yapılmamıştır. Tunceli il merkezi olarak 30 Aralık 1946 tarihli ve 4993 sayılı kanunla Kalan beldesi belirlenmiş ve merkez ilçenin belediye meclis üyelerinin seçimi 1947'de yapılmıştır.